Ομολογία

Μπαρούφες
περί μεταμοσχεύσεων



Αρχιμ. Νεκτάριου Αντωνόπουλου,

ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΛΟΥΚΑΣ, Θήβα 2002(εκδόσεις Ακρίτας).


Ο συγγραφέας βιογραφεί τον άγιο Λουκά τον Ρώσο, γιατρό κι έπειτα αρχιεπίσκοπο των αρχών του 20ου αιώνα, και στη σελίδα 136 γράφει:


«Στο νοσοκομείο του Γενισέισκ επιχείρησε μια πρωτοποριακή και δυσκολότατη επέμβαση. Του έφεραν ένα νέο άνδρα με βαριά νεφρική ανεπάρκεια. Η κατάστασή του ήταν απελπιστική. Ο επίσκοπος γιατρός, μην έχοντας άλλη λύση, αποφάσισε να κάνει μία «ηρωϊκή» επέμβαση κι επιχείρησε μεταμόσχευση νεφρού από μοσχάρι στο νεαρό ασθενή, παρά τα πενιχρά μέσα που διέθετε. Ο γιατρός που διηγήθηκε το γεγονός αυτό, χαρακτηρίζει επιτυχημένη την επέμβαση, δίχως άλλες λεπτομέρειες για το πόσο έζησε ο ασθενής, τα μετεγχειρητικά προβλήματα κ.λ.π.Τονίζει όμως πως ο επίσκοπος Λουκάς άφησε έκπληκτους τους συναδέλφους του. Οι μεταμοσχεύσεις ήσαν τότε μάλλον στη σφαίρα της φαντασίας. Πολλές δεκαετίες αργότερα θα γενικευθούν. Παρόλο που ήταν η πρώτη εγχείρηση μεταμόσχευσης, δεν έγινε ευρύτερα γνωστή, προφανώς για πολιτικούς λόγους. Δεν θα έπρεπε να προβληθεί ένας «εχθρός του λαού»! Γι αυτό επίσημα ως πρώτη τέτοια εγχείρησι θεωρείται αυτή του καθηγητή Ι.Ι.Βορόνη το 1934 (μιά δεκαετία μετά), όταν έκανε μεταμόσχευση νεφρού χοίρου σε μια γυναίκα με ουραιμία».



Ο βιογράφος τοποθετεί το γεγονός στο έτος 1924. «Οι μεταμοσχεύσεις ήταν τότε στη σφαίρα της φαντασίας», γράφει, κι εξ αιτίας των Σοβιετικών κομμουνιστών η μεταμόσχευσι αυτή αποκρύφτηκε «για πολιτικούς λόγους», δηλαδή κομμουνιστικούς, και «γι αυτό επίσημα ως πρώτη τέτοια εγχείρησι θεωρείται αυτή του καθηγητή Ι.Ι.Βορόνη το 1934 (μια δεκαετία μετά)». Και μ’ αυτά τα λόγια του ο βιογράφος, ούτε λίγο ούτε πολύ, υποστηρίζει ότι η ανακάλυψι-εφεύρεσι είναι του αγίου Λουκά. Ότι την πρώτη μεταμόσχευσι έκανε ο άγιος Λουκάς. Και συνειρμικά και με ψυχολογικό τρύκ, έτσι ευλόγησε και τη δωρεά οργάνων παρμένων από καννιβαλικώς κατασπαραγμένον αναίσθητο και ανερώτητο βαριά τραυματισμένον ζωντανό άνθρωπο, όπως στην περίπτωσι μεταμοσχεύσεως τέτοιων οργάνων στον ερημίτη των μεγαλοπόλεων και των αεροπλάνων Μωϋσή τον Αγιορείτη.

Δεν αποκλείεται μάλιστα οι σημερινοί εκδοροσφαγείς και καννίβαλοι των τέτοιων μεταμοσχεύσεων να ονομάσουν το κέντρο τους ΚΕΝΤΡΟ ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΣΕΩΝ «Ο ΑΓΙΟΣ ΛΟΥΚΑΣ» θα έχουν και την ενθάρρυνσι του Μαντζαρίδη, του Μπαλογιάννη, του Νανά, του Μωϋσή του Αγιορείτη και του Μεσογαίας κυρού Χατζηνικολάου και αυτού του Νεκταρίου Αντωνοπούλου και άλλων τέτοιων νεοπατέρων. Είναι άλλωστε όλοι τους πάνω από 60 ετών και δεν έχουν τη δυνατότητα να γίνουν «δότες» οργάνων, αλλά μόνο λήπτες.

Τι να πώ ; Πρώτον, το 1924, ο Λένιν, ο οποίος κούρεψε, ξύρισε και αφάνισε τον άγιο Λουκά πρό πενταετίας, ήταν ήδη σε αφασία και ψυχορραγούσε και ήδη κυβερνούσε ο Στάλιν. Και το λεγόμενο του Αντωνοπούλου για τη μεταμόσχευσι του 1924 είναι μόνο μία μπαρούφα. Ψέμμα του διαβόλου.


Δεύτερον, μία τέτοια επιστημονική επιτυχία οι Σοβιετικοί θα την αξιοποιούσαν και θα την διατυμπάνιζαν έστω και ως κομμουνιστική, έστω και χωρίς να φανερώσουν ότι την επέτυχε ένας δεδιωγμένος απ’ αυτούς χριστιανός. Έτσι ακριβώς λίγο αργότερα αντικομμουνιστής δεδιωγμένος πάλι κι εξόριστος στα κάτεργα της Σιβηρίας ήταν ο διάσημος φυσικός καθηγητής Πανεπιστημίου Κοραλιώφ, ο οποίος έστειλε πρώτος στο διάστημα τα πρώτα διαστημόπλοια της ιστορίας, τα σοβιετικά, ξεπερνώντας τους Αμερικανούς και τον οποίο οι σοβιετικοί είχαν ανακαλέσει από την εξορία, τον είχαν βάλει αρχηγό των διαστημικών προγραμμάτων και των πυραυλικών συστημάτων, κι επειδή συνέχιζαν να τον έχουν ύποπτο και διακριτικά περιωρισμένο αιχμάλωτο και δέσμιο, δεν ανακοίνωσαν το όνομά του ποτέ, το 1989, όταν το Σοβιετικό καθεστώς κατέρρευσε.

Ο Αντωνόπουλος μας πουλάει πριονίδια για μαύρο χαβιάρι ;


Τρίτον. Τρείς χειρουργοί Καθηγηταί Πανεπιστημίου, τους οποίους ρώτησα σχετικά, δηλαδή οποιουδήποτε οργάνου που προέρχεται από ζώο σε άνθρωπο, δεν έγινε ποτέ ούτε είναι δυνατόν να γίνη. Δεν υπάρχει συμβατότης. Ούτε και από άνθρωπο σε άνθρωπο γίνεται πάντοτε. Λίγες είναι οι φορές που υπάρχει συμβατότης. Πρέπει δε να συμφωνούν και τα γονίδια (DNA).
Όταν τους είπα ότι κάποιος έγραψε για μόσχευμα μοσχαρίσιο σε άνθρωπο, μου είπαν, ο ένας «Τι παραμύθια της χαλιμάς είναι αυτά ;».
Ο άλλος, «Σοβαρολογείς ; Μυθολογία ήταν το βιβλίο ;».
Και ο τρίτος έκανε μια χειρονομία και είπε, «Μην τρελλαθούμε!».
Οι ίδιοι με πληροφόρησαν ότι η πρώτη μεταμόσχευσι οργάνου(νεφρού) από ανθρωπο σε άνθρωπο και μάλιστα της ίδιας οικογένειας έγινε στις Η.Π.Α. το 1955. ποτέ πουθενά πιο μπροστά. Αν γινόταν μεταμόσχευσι οργάνου από ζώο σε άνθρωπο το 1924, πολύ περισσότερο θα μπορούσε να γίνη σήμερα. Κι αν σήμερα γινόταν με μόσχευμα ζώου, δεν θα υπήρχε τόση και τόσο λυσσασμέη και μαφιόζικη αναζήτησι και εμπορία ανθρωπίνων οργάνων για μεταμοσχεύσεις. Δεν θ’ αναζητούσαν «δότες»¨.

Στη σφαίρα της φαντασίας βρίσκονται «μόνο» οι μεταμοσχεύσεις του αγίου Λουκά. Και στη σφαίρα της μυθομανίας και της μπαρουφολογίας και ψευδολογίας βέβαια.

Είναι ασεβές ψυχοφθόρο και ολέθριο να γράφουμε τέτοια ψέμματα σε βιβλία χριστιανικά.

Πρέπει δε να είμαστε προσεκτικοί ακόμη και στο ν’ ακούσουμε τέτοια ψέμματα από άλλους ή να διαβάσουμε σε άλλα βιβλία, να τα χάψουμε και να τα γράψουμε κι εμείς.

Και είναι ολέθριο και ψυχοφθόρο αυτό για τους αναγνώστες για τους εξής τρείς πολύ σοβαρούς λόγους.

Αν οι νοήμονες και σώφρονες και γνώστες της επιστημονικής αλήθειας, που θα διαβάσουν, πιστέψουν ότι αυτά, που λέμε, τα πιστεύουμε, θα πούν ότι τέτοια βλίτα είναι οι χριστιανοί και σε τέτοια ψέμματα και παραμύθια πιστεύουν, την ώρα που όλος ο άλλος κόσμος τα έχει τετρακόσια, και άρα κι όλη η χριστιανική πίστι είναι τέτοια παραμύθια. Και μακριά από αυτούς τους χαζούς και μυθομανείς κι’ από το ψέμμα που πιστεύουν.

2. Αν πάλι πιστέψουν ότι οι Χριστιανοί συγγραφείς και διδάσκαλοι, που γράφουν τέτοια, δεν είναι κουτοί, αλλά ξέρουν καλά ότι αυτά, που γράφουν, είναι ψέμματα, τα γράφουν όμως, για να ξεγελούν τα βλίτα που εκμεταλλεύονται, τότε θα πούν «Μακριά απ’ αυτούς τους απατεώνες που έπλασαν το Χριστιανισμό, για να κοροϊδεύουν και να εκμεταλλεύωνται τους άλλους, ενώ οι ίδιοι δεν πιστεύουν αυτά που διδάσκουν στους άλλους.

3. Κι αν καταλάβουν ή υποθέσουν ότι οι Χριστιανοί που τα γράφουν αυτά, δεν τα πιστεύουν, αλλ’ είναι πράκτορες πληρωμένοι και πιόνια της μαφιόζικης προπαγάνδας για τη «δωρεά οργάνων» και εμπορία οργάνων για τη μεταμόσχευσι, που σήμερα ζητάει καννιβαλικώς και σαν πεινασμένη ύαινα ν’ αφαιρή όργανα από αναίσθητους, ανυπεράσπιστους και ανερώτητους ζωντανούς βαριά τραυματισμένους, και παίζουν έτσι έναν πολύ βρώμικο ρόλο σ’ αυτή την καννιβαλική εμπορία, Χριστιανοί όντες, τότε ο διασυρμός της Χριστιανικής Πίστεως και της Εκκλησίας είναι πολύ μεγάλος. Να λ.χ. ακόμη κι ο Αγιορείτης αββάς Μωϋσής ο μεγάλος νηπτικός διδάχος, για να δικαιολογήση το ότι ζή έχοντας πάρει με μεταμόσχευσι το σηκώτι κάποιου άλλου ζωντανού που λιανίστηκε και θανατώθηκε ανερώτητος, επικαλέστηκε το ψέμμα ότι κι ό άγιος Λουκάς έκανε μεταμοσχεύσεις.

Παρατηρήστε δε το δεύτερο ψέμμα που έρριξε αυτός επιπροσθέτως και τεχνηέντως στο δίσκο της σχετικής μυθολογίας, δεν είπε ότι «μοσχαρίσιο μόσχευμα χρησιμοποίησε», αφήνοντας να εννοηθή ότι αφαίρεσι οργάνων από άνθρωπο έκανε.

Η τέτοια έξυπνη χρησιμοποίησι των αγίων για τη στήριξι των καννιβαλικών ψεμμάτων αγγίζει τα όρια της βλασφημίας του Αγίου Πνεύματος.

Ακόμη κι’ αν όντως ο άγιος Λουκάς είχε κάνει τη μεταμόσχευσι, που λέει ο Αντωνόπουλος, το πονηρό επιχείρημα του αββα Μωϋσή του Αγιορειτου δεν ευοδούται.

Ξεγελάει τους άλλους, για να στηρίξη με μία πλαστή «συμμαρτυρία» αγίου αυτό που διέπραξε αυτός! Θεέ μου, και δεν φοβάται !

Το ένα ψέμμα προστίθεται πάνω στο άλλο. «Αβυσσος άβυσσον επικαλείται». «Σπασμένο τηλέφωνο» με αδίστακτη κλιμάκωσι της ψευδολογίας, η οποία τελεσιουργείται όχι με το να λέγεται κάτι, αλλά, οσιακώτερα, με το να μη λέγεται κάτι. Έτσι δημιουργείται (από παπάδες, θα έλεγε κανείς, από έναν δηλαδή αρχιμανδρίτη κι έναν νηπτικό αββά μοναχό Αγιορείτη) μια σάπια παράδοσι, που θέλει την Εκκλησία υποστηρικτή του καννιβαλισμού της αφαιρέσεως οργάνων από ανυπεράσπιστους ζωντανούς ανθρώπους για μεταμοσχεύσεις. Άλλοι αργότερα θα την πλασσάρουν για ιερά παράδοσι των αγίων ημών πατέρων Αντωνοπούλου και Μωϋσή.

Η χριστιανική πίστι δεν έχει ανάγκη να στηρίζεται με ψέμματα, ούτε και με λίγα ψέμματα επιπροσθέτως, διότι είναι η αλήθεια αυτάρκης και πανίσχυρη.

Δεν υπάρχει χειρότερη διαβολή εναντίον της χριστιανικής πίστεως από την υποστήριξί της με ψέμματα.
Λυπούμαστε πολύ για τέτοια ψυχοφθόρα κι’ αντιχριστιανικά ψέμματα, δήθεν εποικοδομητικά, γραμμένα σε βιβλία «χριστιανικά».