Ομολογία

Σχετικά με την πατριαρχική επίσκεψη στη Ναύπακτο.


Αγαπητοί αδελφοι χαίρετε !




Πληροφορηθήκαμε από τα Μ.Μ.Ε. ότι, πριν από ένα μήνα, ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος επισκέφθηκε την πόλη της Ναυπάκτου, μετά από πρόσκληση του Σεβασμιότατου Μητροπολίτη Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου κ. Ιερόθεου. Υπό άλλες συνθήκες, η επίσκεψη του Προκαθήμενου της Ορθοδοξίας σε ελληνικό έδαφος θα ήταν ιδιαίτερα ευχάριστη είδηση. Το μαρτυρικό Φανάρι ήταν πάντοτε συνδεδεμένο άρρηκτα με τον Ελληνισμό και την θυγατέρα του, την Εκκλησία της Ελλάδος. Είναι θλιβερό το γεγονός ότι, εδώ και έξι αιώνες, η πρωτόθρονη Εκκλησία των Ορθοδόξων βρίσκεται στα χέρια των Τούρκων, περνώντας δύσκολες στιγμές μέχρι και σήμερα.



1. Η ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΚΑΙ Η ΔΟΓΜΑΤΙΚΗ ΤΟΥ ΕΚΠΤΩΣΗ

Στις αρχές του 20ου αιώνα εμφανίσθηκε και αναπτύχθηκε η Οικουμενική κίνηση και το Οικουμενικό Πατριαρχείο αποφάσισε να συμμετάσχει και αυτό σ’ αυτήν, μαζί με κάποιες Προτεσταντικές παραφυάδες. Δυστυχώς, αυτός ο συναγελασμός με τους ετερόδοξους συνοδεύτηκε και από ανεπίτρεπτες εκπτώσεις στο δόγμα. Έτσι γεννήθηκε η «αίρεση του Οικουμενισμού», βασικό χαρακτηριστικό της οποίας είναι η σχετικοποίηση της Αλήθειας και η υποτίμηση των δογμάτων της Πίστεως, χάριν μιας ανόητης και ανούσιας αγαπολογίας και ειρηνολογίας. Το επιχείρημα που πάντα ακουγόταν: «Μην ανησυχείτε, διπλωματικές κινήσεις κάνει το Πατριαρχείο για να επιβιώσει», δεν ευσταθεί. Οι επίσκοποι δεν είναι πολιτικοί, αλλά ποιμένες, και πρέπει να προβάλλουν απαραχάρακτη «μέχρι κεραίας» την αλήθεια του Ευαγγελίου (Ματθ. 5:18,19), εναποθέτοντας τις ελπίδες τους στον Θεό και όχι στους ανθρώπους. (Ψαλ. 115:11 (113:19) και Ψαλ. 146:3 (145:3)).



2. Ο ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΑΘΕΤΕΙ ΤΟ ΔΟΓΜΑ ΤΗΣ «ΜΙΑΣ, ΑΓΙΑΣ , ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ» ΠΟΥ ΘΕΣΠΙΣΑΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΕΣ ΣΥΝΟΔΟΙ

Σήμερα πλέον είναι τόσο ακραίες και προκλητικές οι αντορθόδοξες ενέργειες του Παναγιότατου, ώστε να μην μπορεί να χρησιμοποιηθεί ούτε και ως πρόσχημα η δικαιολογία ότι «όσα κάνει, τα κάνει για λόγους πολιτικής».
Κατ’ αρχάς, ο Πατριάρχης αποδίδει εκκλησιαστική υπόσταση στον Παπισμό (και μάλιστα δέχτηκε να αποκαλείται «Καθολική Εκκλησία»1) παρ’ όλο που, στο παρελθόν, πολλές Σύνοδοι τον καταδίκασαν2 και πλήθος Αγίων τον πολέμησαν3 και παρά το γεγονός ότι, μέχρι και σήμερα, εμμένει πεισματικά στις δεκάδες αιρετικές κακοδοξίες του. Μάλιστα, το πιο φοβερό που εκστόμισε ο Πατριάρχης είναι ότι οι θεοφόροι Πατέρες που εναντιώθηκαν στον Παπισμό πλανήθηκαν από το διάβολο και πρέπει, είπε, να… προσευχόμαστε γι’ αυτούς για να τους λυπηθεί ο Θεός και να τους ελεήσει!4 Να σημειώσουμε, εδώ, ότι ο επίσκοπός σας, με πολλά άρθρα, έχει καταδείξει το αιρετικό και αντιχριστιανικό πρόσωπο του παπισμού.
Εξάλλου, στην τελευταία Συνέλευση του «Παγκοσμίου Συμβουλίου των Εκκλησιών» (Π.Σ.Ε.) που έγινε το 2006 στη Βραζιλία, υιοθετήθηκε από τις Ορθόδοξες Εκκλησίες ―μεταξύ αυτών και από το Οικουμενικό Πατριαρχείο και τις Εκκλησίες της Ελλάδος και της Κύπρου― το πιο αντίχριστο «εκκλησιολογικό» κείμενο που είδε ποτέ το φως της δημοσιότητας5: Εκεί, η Ορθοδοξία απαρνήθηκε (και πάλι) την αλήθεια ότι είναι η «Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία» και ότι αυτό που οριοθετεί την Εκκλησία είναι η κοινή ορθή Πίστη, η Παράδοση και η Αποστολική διαδοχή. Επίσης δέχτηκε ότι είναι υποχρεωμένη να βρίσκεται σε κοινωνία με όλες τις προτεσταντικές ομολογίες του Π.Σ.Ε., προκειμένου να εκπληρώσει την Καθολικότητά της! Είναι απίστευτες και φρικτές οι βλασφημίες κατά του Αγίου Πνεύματος που αποδέχτηκαν οι Ορθόδοξοι(;) εκπρόσωποί μας, όπως λόγου χάριν το ότι ονόμασαν «διαφορετικές διατυπώσεις της ίδιας πίστης» και «ποικιλία Χαρισμάτων του Αγίου Πνεύματος» τις κακοδοξίες και τις πλάνες των αιρετικών ψευδοεκκλησιών του Π.Σ.Ε.!­6
Ο δε Παναγιότατος Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος στην ομιλία που εκφώνησε πριν από λίγους μήνες (17/2/2008) στην έδρα του Π.Σ.Ε. στην Ελβετία7, επ’ ευκαιρία της εξηκοστής επετείου από την ιδρύσή του, αφού πρώτα εξύμνησε την παναίρεση του Οικουμενισμού(!) ό­χη­μα της οποίας είναι το Π.Σ.Ε., στη συνέχεια εγκωμίασε το προαναφερθέν, εκθεμελιωτικό της Ορθοδοξίας, κείμενο ― συμφωνία, λέγοντας ότι με αυτό θα απαλλαγούν «αι [340] Εκκλησίαι του Χριστού» από τις «αγκυλώσεις του παρελθόντος» και θα συνεχίσουν την «κοινήν ημών πορείαν προς την ενότητα»!8 Ο Πατριάρχης θεωρεί ότι η Εκκλησία είναι διηρημένη και ομολογεί ξεκάθαρα ότι, γι’ αυτόν, τόσο ο Παπισμός όσο και οι ετερόδοξες ομολογίες του Π.Σ.Ε. δεν είναι αιρέσεις αλλά «Εκκλησίαι», «συγγενείς και οικείαι εν Χριστώ και συγκληρονόμοι και σύσσωμοι της επαγγελίας του Θεού»! 9
Κάθε Κυριακή στην εκκλησία ομολογούμε ότι: «Πιστεύω εις Μίαν, Αγίαν, Καθολικήν και Αποστολικήν Εκκλησίαν». Το Σύμβολο της Πίστεως θεσπίστηκε από Οικουμενικές Συνόδους (Α’ και Β’), κι όμως ο Παναγιότατος το αθετεί! Αυτές τις αιρετικές δοξασίες του Πατριάρχη, τις ισοπεδώνει ο μεγάλος Δογματολόγος της Ορθοδοξίας, ο Σέρβος όσιος π. Ιουστίνος Πόποβιτς, ο οποίος γράφει: «Διαίρεσις, σχίσμα της Εκκλησίας είναι πρωτίστως ένα πράγμα οντολογικώς αδύνατον. Δεν υπήρξε ποτέ διαίρεσις της Εκκλησίας, και δεν είναι δυνατόν να υπάρξη, πλην υπήρξε και θα υπάρξη έκπτωσις εκ της Εκκλησίας. Έτσι έχουν κατ' αρχήν αποκοπή οι Γνωστικοί, κατόπιν οι Αρειανοί,… κατόπιν οι Ρωμαιοκαθολικοί, κατόπιν οι Προτεστάνται,…»10. Ο συμφυρμός με τους αιρετικούς γίνεται με πρόφαση την πραγματοποίηση του οράματος της ενώσεως όλων των Χριστιανών της γης, που υπακούει, δήθεν, στην επιθυμία του Κυρίου: «ίνα πάντες εν ώσι» (Ιω. 17,21). (=για να είναι όλοι ένα). Όμως, ο λόγιος Μητροπολίτης σας κ. Ιερόθεος, με ακαταμάχητη και θεολογικά τεκμηριωμένη επιχειρηματολογία, απέδειξε ότι ο κ. Βαρθολομαίος και οι άλλοι οικουμενιστές διαστρέφουν αυτό το λόγο του Κυρίου που αναφέρεται στην –εν Αγίω Πνεύματι– ενότητα των Ορθοδόξων μεταξύ τους και όχι στην ένωση Ορθοδόξων–κακοδόξων11.
Ερωτούμε: Σε ποιά εποχή της εκκλησιαστικής ιστορίας οι αιρέσεις αναγνωρίζονταν ως «αδελφές Εκκλησίες»; Ο Απόστολος Παύλος, ο συγγραφέας του «Ύμνου της Αγάπης» δεν δίστασε να χαρακτηρίσει τους αιρεσιάρχες «λύκους» (Πραξ. 20:29) και συνιστά «μετά μίαν και δευτέραν νουθεσίαν» να τους εγκαταλείπουμε ως διεστραμμένους (Τιτ. 3:10,11). Επίσης ο Παύλος εξαπέλυσε και αναθέματα εναντίον των αιρετικών διδασκάλων! (Γαλ. 1:8,9) Άραγε ο Παναγιώτατος θεωρεί τον εαυτό του ευγενέστερο, αγιότερο και σοφότερο από το θεόπνευστο πρωτοκορυφαίο Απόστολο;



3. Ο ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΑΡΝΕΙΤΑΙ ΤΟ ΧΡΙΣΤΟ ΙΣΧΥΡΙΖΟΜΕΝΟΣ ΟΤΙ ΚΑΙ ΟΙ ΑΛ­ΛΕΣ ΘΡΗ­ΣΚΕΙΕΣ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ΣΤΟΝ ΙΔΙΟ ΘΕ­Ο!

Αγαπητοί συνάδελφοι, πολύ ορθά έχει γραφεί ότι ο Οικουμενισμός είναι η χειρότερη και ασεβέστερη αίρεση όλων των αιώνων. Όλες οι αιρέσεις ωχριούν μπροστά του, διότι καμία από αυτές ―ακόμη και οι πιο βλάσφημες― δεν τόλμησαν να κάνουν αυτό που κάνει ο Οικουμενισμός, να αρνηθούν τη σωτηριολογική αποκλειστικότητα του Χριστού! Είναι αρκετές οι φορές που ο Παναγιώτατος ―αλλά και άλλοι Αρχιερείς― διακήρυξε ότι και στις άλλες θρησκείες λατρεύεται ο ίδιος Θεός!12 Έτσι ο Πατριάρχης έρχεται σε ευθεία αντίθεση με την Αγία Γραφή (Ψαλμοί 96:5, Ιω. 14:6, Πραξ. 4:12, Α' Ιω. 2:23, B' Ιω. 1:9, Ματθ. 12:30) και καθιστά ανώφελη όχι μόνο την Ενσάρκωση και τη σταυρική Θυσία του Κυρίου, αλλά και τα μαρτύρια εκατοντάδων χιλιάδων χριστιανών!
Καταπέλτης κατά των πατριαρχικών πανθρησκειακών κακοδοξιών είναι ο Μητροπολίτης σας, ο κ. Ιερόθεος, ο οποίος γράφει: «Όλοι όσοι ισχυρίζονται ότι ένας Θεός υπάρχει και όλοι οι άνθρωποι πιστεύουν στον ένα και μοναδικό Θεο, έχουν παντελή άγνοια των αληθειών της Πίστεως».13 Μάλιστα, ο Μητροπολίτης Νικοπόλεως και Πρεβέζης κ. Μελέτιος, προχωρεί ακόμη περισσότερο και αποφαίνεται πως: «Οποιος λέει, ότι στις διάφορες θρησκείες (Χριστιανισμό, Μωαθεμανισμό, Βουδδισμό κ.λ.π.) οι άνθρωποι με διαφορετικά ονόματα λατρεύουν τον ίδιο Θεο, έχει αρνηθεί έμπρακτα το βάπτισμα! Γιατί έχει χάσει την ουσία της Χριστιανικής Πιστης, που είναι η πίστη και η ομολογία ότι σωτήρας είναι μόνο ο Χριστός»14!
Κατά τον Γέροντα Παΐσιο, την αγιασμένη αυτή μορφή του Αγίου Όρους, η παναίρεση του Οικουμενισμού είναι η αίρεση-πρόδρομος του Αντίχριστου! Ο μακαριστός Γέροντας μας διαβεβαίωσε ότι: «Ο Οικουμενισμός είναι διαβολικό σχέδιο που εξυπηρετεί τους Σιωνιστές οι οποίοι ετοιμάζουν κάποιον για Μεσσία και τον οποίο πρέπει να αποδεχτούν όλες οι Θρησκείες»!15 Το Σεπτέμβριο του 2007 στη Γροιλανδία, ο Παναγιότατος συμπροσευχήθηκε με ετερόδοξους αλλά και αλλόθρησκους, παρά τη ρητή απαγόρευση των Ιερών Κανόνων!
Να σημειώσουμε, τέλος, ότι ο γειτονικός σας Μητροπολίτης, ο Αιτωλίας και Ακαρνανίας Κοσμάς, στο χριστουγεννιάτικο μήνυμά του (2007) δεν δίστασε, προς τιμήν του, να προειδοποίησει πως: «Κάθε σχέση με τις νεοεποχίτικες ιδέες των οικουμενιστών, που θέλουν να ζυμώσουν με τις διάφορες ψευτοθρησκείες την αμώμητη Ορθοδοξία, είναι αποστασία.»! 16



4. Ο κ. ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ ΑΚΥΡΩΝΕΙ ΤΗΝ ΕΝΤΟΛΗ ΤΗΣ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΔΩΣΕ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ

Σε μήνυμα που έστειλε, το 2001, σε Παγκόσμιο Συνέδριο κατά του ρατσισμού στη Νότια Αφρική17, ο κ. Βαρθολομαίος σχετικοποιεί τις έννοιες «Θεός», «Αλήθεια», «Αποκάλυψη», και καταργεί την εντολή του Κυρίου «Πορευθέντες μαθητεύσατε (=εκχριστιανίσετε) πάντα τα έθνη βαπτίζοντες αυτούς εις το όνομα του Πατρός…» (Ματθ. 28:19-20).



5. ΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΑΡΧΙΕΡΕΙΣ ΑΝΤΙ ΝΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΟΥΝ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ, ΚΑΛΟΥΝ ΤΟΝ ΕΚΤΡΑΠΕΝΤΑ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΔΙΟΡΓΑΝΩΝΟΝΤΑΣ ΔΑΠΑΝΗΡΕΣ ΚΟΣΜΙΚΕΣ ΦΙΕΣΤΕΣ

Ερωτάται ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου και οι συνεπίσκοποί του: Πως μπορούν και ανέχονται όλα αυτά τα χρόνια τις αιρετικές ενέργειες του Πατριάρχη, με τις οποίες αθετείται το Ευαγγέλιο, περιφρονούνται οι Οικουμενικές Συνόδοι και προσβάλλονται οι Άγιοι που αγωνίστηκαν ενάντια στις αιρέσεις που ο κ. Βαρθολομαίος, σήμερα, ελαφρά τη καρδία, αναγνωρίζει ως Εκκλησίες;
Προσκαλώντας τον αιρετίζοντα Πατριάρχη και πλέκοντάς του το εγκώμιο, ο μητροπολίτης Ναυπάκτου φάσκει και αντιφάσκει. Οι πράξεις του φαίνεται να έρχονται σε αντίθεση με τα λόγια και τα γραπτά του και να τον διαψεύδουν. Άραγε, όλα όσα έγραψε, μέχρι σήμερα, ο κ. Ιερόθεος, τα πίστευε ή τα έγραφε για να παραστήσει τον περισπούδαστο θεολόγο;

Όσον αφορά την Ιεραρχία, είναι γνωστό το ότι ενώ η πλειοψηφία των Αρχιερέων διαφωνεί με τον Πατριάρχη, κανείς, ωστόσο, δεν τολμά να του ασκήσει την παραμικρή κριτική! Συμπεριφέρονται όλοι σαν να μην συμβαίνει τίποτα! Είχε δίκιο ο Γέροντας Παΐσιος που έγραψε ότι: «Η Ορθόδοξος Εκκλησία μας δεν έχει καμμίαν έλλειψιν. Η μόνη έλλειψις, που παρουσιάζεται, είναι η έλλειψις σοβαρών Ιεραρχών και Ποιμένων με πατερικές αρχές.»18
Οι δαπανηρές κοσμικές φιέστες που στήθηκαν, πριν από ένα μήνα, σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας, αποδίδοντας τιμές αρχηγού κράτους στον Πατριάρχη, με τη συμμετοχή του κρατικού μηχανισμού, με μεγάλη αστυνομική δύναμη, με πομπές, με αγήματα, με επιβλητική μεγαλοπρέπεια, με τυποποιημένα «πρωτόκολλα», με ξύλινους λόγους στην καθαρεύουσα, με προσφωνήσεις, αντιφωνήσεις, αμετροεπείς φιλοφρονήσεις και ανταλλαγές δώρων, δεν συνάδουν και δεν έχουν καμία σχέση με τον ταπεινό Ιησού τον Ναζωραίο. Όλ’ αυτά, βέβαια, δεν κακοφαίνονται στον κ. Βαρθολομαίο. Του αρέσουν και τα επιζητεί γιατί είναι ένας άνθρωπος εκκοσμικευμένος. Θα αναφέρουμε, ως παράδειγμα, ότι σε πρόσφατη συνάντησή του με τον αμερικανό πρεσβευτή, δήλωσε, χωρίς να ντραπεί, ότι το Πατριαρχείο και οι αιμοσταγείς Η.Π.Α…διαπνέονται από τα ίδια ιδανικά!19 Επίσης να γνωστοποιήσουμε στους συναδέλφους που τον έραναν με ροδοπέταλα, ότι, το 1993, ο κ. Βαρθολομαίος «αφόρισε» αδίκως ένα κορυφαίο Ναυπάκτιο αντιαιρετικό και ερμηνευτή θεολόγο, και μάλιστα χωρίς να τον καλέσει σε απολογία, χωρίς συγκεκριμένο κατηγορητήριο, χωρίς κλήση μαρτύρων και χωρίς να του κοινοποιήσει τον «αφορισμό»! Τέτοιες φοβερές ενέργειες δεν αποτόλμησαν ούτε και τα πλέον ολοκληρωτικά καθεστώτα, τα οποία καλούσαν σε απολογία τους αντιφρονούντες, πριν τους δικάσουν, και εμφάνιζαν ένα, έστω κατασκευασμένο, κατηγορητήριο. Κι ενώ αρκετοί Αρχιερείς ―συμπεριλαμβανομένου και του νυν Αρχιεπισκόπου― θεωρούν άκυρο τον «αφορισμό» και του επιτρέπουν να κηρύξει στις μητροπολιτικές τους περιφέρειες, ο κ. Ιερόθεος δεν επιτρέπει στον σπουδαίο θεολόγο να μιλήσει στην πατρίδα του! Τα σχόλια δικά σας.
Πιστεύουμε ότι, θα ήταν συνετότερο, οι επίσκοποι, αντί να οργάνωναν ανούσιες και δαπανηρές φιέστες που προκαλούν τον κόσμο, να κρατούσαν τα δεκάδες χιλιάδες ευρώ που θα εξοικονομούνταν και να τα έδιναν στους φτωχούς, τώρα που μπήκε και ο χειμώνας. To κείμενο αυτό το κοινοποιήσαμε στο Μητροπολίτη Ναυπάκτου κ. Ιερόθεο. Κατά τα άλλα είναι ομιλητικότατος και πολυγραφότατος. Αν οτιδήποτε απ’ αυτά που γράψαμε είναι ψευδές ή ανακριβές, τον παρακαλούμε να βγει δημόσια και να μας διαψεύσει.

Β. Κερμενιώτης, 3ο ΕΠΑΛ Πτολεμαΐδας
Δ. Εμμανουήλ, 3ο Γυμνάσιο Πτολεμαΐδας


ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ

1. Αυτό γράφτηκε στο κείμενο της συμφωνίας μεταξύ Ορθόδοξων και Παπικών, το 1993, στο Balamand του Λιβάνου.
2. Η Σύνοδος επί Μεγάλου Φωτίου, το 880 μ.Χ.―που ονοµάστηκε «8η Οικουµενική»― καταδίκασε την αίρεση του Filioque. Επίσης ο Παπισµός καταδικάστηκε από τις Ησυχαστικές Συνόδους του 1341, 1347, 1451 και από τις νεώτερες πατριαρχικές Συνόδους της Κωνσταντινουπόλεως του 1722, 1727 και 1838.
3. Μέγας Φώτιος, Γρηγόριος Παλαµάς, Μάρκος Ευγενικός, Συµεών Θεσσαλονίκης, Νικόδηµος Αγιορείτης, Αθανάσιος Πάριος, Κοσµάς Αιτωλός, Άγιος Νεκτάριος, Μελέτιος Γαλησιώτης και άλλοι.
4. Προ δέκα ετών είχε πει: «Οι κληροδοτήσαντες εις ημάς την διάσπασιν [εννοεί το Σχίσμα] προπάτορες ημών υπήρξαν ατυχή θύματα του αρχεκάκου Όφεως και ευρίσκονται ήδη εις χείρας του δικαιοκρίτου Θεού. Αιτούμεθα υπέρ αυτών το έλεος του Θεού». (Περιοδικό «Επίσκεψις» του Οικ. Πατριαρχείου, τεύχος 563, σελ. 6).
5. «Κείμενο επί της Εκκλησιολογίας της Θ’ Συνελεύσεως του Παγκοσμίου Συμβουλίου των Εκκλησιών»(ΠΣΕ), http://orthodoxia-agiapisti.blogspot.com/2008/01/porto-alegre-2006.html
6. Το ίδιο.
7. «Ομιλία του Οικ. Πατριάρχου επ’ ευκαιρία της 60ης επετείου από της ιδρύσεως του Παγκοσμίου Συμβουλίου των Εκκλησιών». Υπάρχει στην ιστοσελίδα του Πατριαρχείου : www.ec-patr.org/docdisplay.php?lang=gr&id=876&tla=gr
8. Το ίδιο.
9. Το ίδιο.
10. Ιουστίνου Πόποβιτς, «Δογματική της Ορθοδόξου Εκκλησίας», (Γαλλική μετάφραση) Τόμος 4ος, σελ. 181, Lausanne 1995. Αναδημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Ορθόδοξος Τύπος» στις 29/6/2007.
11. Από την εισήγηση του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Ναυπάκτου στο Διορθόδοξο Συνέδριο της Θεσσαλονίκης «Οικουμενισμός: Γένεση-Προσδοκίες-Διαψεύσεις» (20-24 Σεπτεμβρίου 2004). Την απομαγνητοφωνημένη εισήγηση του Σεβασμιωτάτου, μπορείτε να τη διαβάσετε από την ιστοσελίδα: www.oodegr.com/oode/oikoymen/praksi1.htm
12. Βλ. ομιλία του Οικουμενικού Πατριάρχη στην «Α’ Διαθρησκειακὴ Συνάντηση των Βρυξελλών» (19-20 Δεκεμβρίου 2001) στο περιοδικό «Επίσκεψις» του Οικ. Πατριαρχείου, τεύχος 603 (31/12/2001), σελ. 7 : «Παρακαλούμεν θερμώς εαυτούς και αλλήλους, να δώσωμεν εις τους πιστούς μας και τον κόσμον όλον, ανόθευτον το ειρηνοποιόν μήνυμα του ενός και μόνου αληθινού Θεού», καθώς και την ομιλία του στην «Παγκόσμιο Διάσκεψη Θρησκείας και Ειρήνης στη Riva del Garda της Ιταλίας» (4/11/1994) στο περ. «Ορθοδοξία», του Οικ. Πατριαρχείου, τεύχος Οκτωβρίου-Δεκεμβρίου 1994, σελ. 745-754 (η ομιλία είναι στα αγγλικά). Μετάφραση: «Πρέπει να συντελέσουμε όλοι μας στην προώθηση των πνευματικών αρχών του Οικουμενισμού, της αδελφοσύνης και της ειρήνης. Αυτό μπορούμε να το επιτύχουμε μόνο εφ’ όσον είμαστε ενωμένοι στο πνεύμα του ενός Θεού. Ρωμαιοκαθολικοί και Ορθόδοξοι, Προτεστάντες και Εβραίοι, Μουσουλμάνοι και Ινδοί, Βουδιστές και Κουμφουκιανοί, ήλθε ο καιρός όχι απλώς για προσέγγιση, αλλά για μια συμμαχία…».
13. Περιοδικό « Εκκλησιατική Παρέμβαση» Ναυπάκτου, αριθ. 71/Δεκέμβριος 2001
14. Μητροπολίτου Νικοπόλεως Μελετίου, «Αγαλλίαμα Καρδίας», Πρέβεζα 1997.
15. Από το βιβλίο: «Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου Λόγοι - Πνευματική Αφύπνιση», έκδοση Ιερού Ησυχαστηρίου “Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος”, Σουρωτή Θεσσαλονίκης, 1999, σελ. 175-180.
16. Ολόκληρο το χριστουγεννιάτικο (25/12/2007) μήνυμα του Σεβασμιότατου, μπορείτε να το διαβάσετε στην ιστοσελίδα: www.romfea.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=622&Itemid=2
17. Μήνυμα του κ. Βαρθολομαίου στην «Παγκόσμια Διάσκεψη ενάντια στο ρατσισμό, τις φυλετικές διακρίσεις, την ξενοφοβία και τη μισαλλοδοξία», που έγινε το 2001 στο Durban της Νότιας Αφρικής. Μπορείτε να το διαβάσετε (στα αγγλικά) από την ιστοσελίδα της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Εσθονίας. (www.orthodoxa.org/GB/patriarchate/speech/statement.htm). Η μετάφραση του επίμαχου τμήματος, είναι η εξής: «Η Ορθόδοξη Εκκλησία δεν επιδιώκει να πείσει τους άλλους για μια συγκεκριμένη αντίληψη της αληθείας ή της αποκαλύψεως, ούτε επιδιώκει να τους μεταστρέψει σε συγκεκριμένο τρόπο σκέψεως... Οποτεδήποτε οι άνθρωποι αντιδρούν στις τοποθετήσεις και τα πιστεύω των άλλων με βάση το φόβο και την αυτοδικαίωση, παραβιάζουν το θεόσδοτο δικαίωμα και την ελευθερία των άλλων να γνωρίσουν τον Θεό και το συνάνθρωπό τους με τρόπο που προσιδιάζει στην ταυτότητα τους, ως λαών».
18. Επιστολή που ο Γέρων Παΐσιος έστειλε στις 23/1/1969 στον Αρχιμανδρίτη Χαράλαμπο Βασιλόπουλο. Δημοσιεύτηκε από το περιοδικό «Παρακαταθήκη», τεύχος 52 του 2007.
19. Από την ιστοσελίδα της Ελληνικής Πρεσβείας στην Αμερική (Ουάσινγκτον): www.greekembassy.org/embassy/content/en/Article.aspx?office=1&folder=19&article=23730