Παρατηρήσεις και σχόλια στο έκκλητο του επισκόπου Τυχικού με αφορμή ένα κείμενο κ.α

 

Εισαγωγικά

Για τον επίσκοπο Τυχικό έχουμε δημοσιεύσει στο ιστολόγιο αρκετά μέχρι τώρα άρθρα και μπορούν οι ενδιαφερόμενοι να τα βρουν στη  ετικέτα -ΤΥΧΙΚΟΣ.

Μετά την απόφαση του ΦΑΝΑΡΊΟΥ με την  επικύρωση της έκπτωσής του από τον επισκοπικό θρόνο της Πάφου, αποφύγαμε να δημοσιεύσουμε σχετικά επώνυμα άρθρα των διαχειριστών του ιστολογίου, για καθαρά λόγους ενσυναίσθησης. Αν κάποιος δεν είναι κληρικός  δεν μπορεί να καταλάβει το μέγεθος του  ΨΥΧΟΣΩΜΑΤΙΚΟΥ ΑΛΓΟΥΣ που αισθάνεται ένας κληρικός, οποιοδήποτε βαθμού, όταν γίνεται έρμαιο της εκκλησιαστικής δικαιοσύνης σε όλες της τις μορφές και πρακτικές.

(https://www.youtube.com/watch?v=bIrRGrzl2A8&embeds_referring_euri=https%3A%2F%2Ftrelogiannis.blogspot.com%2F&source_ve_path=Mjg2NjY)

Διαφωνήσαμε από την αρχή για την προσφυγή του επισκόπου στο Φανάρι,όπως επίσης διαφωνήσαμε με όλους εκείνους που αναγόρευαν τον συγκεκριμένο επίσκοπο σε νέο ομολογητή και τους λόγους τους αναλύσαμε εκτενώς. Τώρα όμως διαπιστώνουμε από τα δημοσιεύματα ότι οι υποστηρικτές του επισκόπου στην Ελλάδα  στράφηκαν εναντίον του και μάλιστα πολλές φορές με τρόπο που προκαλεί, ενώ ήταν ηλίου φαεινότερο ότι ο συγκεκριμένος επίσκοπος και οι υποστηρικτές του εδώ  εξέπεμπαν σε διαφορετικές συχνότητες.

Όταν δημοσιεύτηκε το κείμενο της έκκλητης προσφυγής και το διαβάσαμε, κυριολεκτικά εκπλαγήκαμε. Η σκέψη να δημοσιεύσουμε τότε ένα σχετικό άρθρο απορρίφθηκε περιμένοντας το αποτέλεσμα της προσφυγής.Δεν είμαστε ειδικοί ούτε  στο κανονικό ούτε στο εκκλησιαστικό δίκαιο, όμως αυτό δεν μας αφαιρεί την δυνατότητα να έχουμε άποψη για τα γραφόμενα στο έκκλητο. Αυτές τις απόψεις  παρουσιάζουμε σύντομα παρακάτω, με αφορμή ένα κείμενο που δημοσιεύτηκε με τίτλο  «Ὀκτώ εἰλικρινεῖς ἀπορίες ἁπλῶν πιστῶν πάνω στήν πρόσφατη ἀπόφαση τῆς Συνόδου τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου γιά τόν μητροπολίτη Πάφου κ.Τυχικό»(Φ.Κ) (περισσότερα στην συνέχεια).΅

Περιμένουμε τον επίλογο της όλης ιστορίας με την τελική απόφαση του συγκεκριμένου επισκόπου (αν και φαίνεται ποια θα είναι), καθώς και την στάση του Χριστεπωνύμου πληρώματος στις επόμενες επισκοπικές εκλογές για την Μητρόπολη Πάφου.Μην ξεχνάμε ότι σύμφωνα με τον Κ.Χ της Εκκλησίας της Κύπρου ο λαός μιας Μητρόπολης  ψηφίζει για τον καταρτισμό του τριπρόσωπου των υποψηφίων Μητροπολιτών.

Απο τα αποτελέσματα θα φανούν πολλά, γι΄αυτό μελλοντικά θα επανέλθουμε στο θέμα.

Παρατηρήσεις στο κείμενο του εκκλήτου του επισκόπου Τυχικού

Τρία είναι τα σημεία που θέλουμε να επισημάνουμε

1.Η Πατριαρχική Σύνοδος, που εξετάζει το κάθε έκκλητο επισκόπου ΑΥΤΟΚΕΦΑΛΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ  θα βασιστεί σε αρχές ΚΑΝΟΝΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ και σε ΚΑΝΟΝΕΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ πρώτα και δευτερευόντως σε θέματα που έχουν σχέση με τον Καταστατικό Χάρτη (Κ.Χ) της συγκεκριμένης Τοπικής  Εκκλησίας. Αυτό συμβαίνει επειδή οι καταστατικοί χάρτες των Αυτοκεφάλων Εκκλησιών είναι εσωτερικό θέμα των αντίστοιχων Συνόδων των  Τοπικών Εκκλησιώ , που διαμορφώνουν ή τροποποιούν τους Κ.Χ  χωρίς την έγκριση του Φαναρίου. (Αυτό δεν συμβαίνει στις ΑΥΤΟΝΟΜΕΣ και ΗΜΙ-ΑΥΤΟΙΝΟΜΕΣ ΤΟΠΙΚΕΣ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ επειδή οι Κ.Χ εγκρίνονται από το Φανάρι).

2.Αν διαβάσουμε το κείμενο του Έκκλητου, θα δούμε, ότι ο επίσκοπος ζητά από την Πατριαρχική Σύνοδο ΜΟΝΟ ΔΙΚΑΙΗ ΔΙΚΗ με βάση άρθρα του Κ.Χ της Κυπριακής Εκκλησίας και άλλες διεθνείς συμβάσεις. Διαβάζουμε στο κείμενο της προσφυγής τα εξής:

«Με την παρούσα έκκλητο περιορίζοµαι αποκλειστικά και µόνο στην παράνοµη και αντικανονική  διαδικασία που η Ι. Σύνοδος της Εκκλησίας της Κύπρου συνελθούσα ως Δικαστήριο για Αρχιερείς ακολούθησε µε την περιφρόνηση της δικονοµίας και την καταστρατήγηση των δικαιωµάτων µου ως κατηγορουµένου µε αποτέλεσμα να καθίστανται τόσο η διαδικασία όσο και η απόφαση εξ υπαρχής κύριες και ανυπόστατες».

 

Δηλ, γίνεται προσπάθεια να χειραγωγηθεί εμμέσως πλήν σαφώς η Πατριαρχική Σύνοδος να ασχοληθεί με θέματα εκκλησιαστικού δικαίου Αυτοκέφαλης Εκκλησίας. Αυτό αποδεικνύεται και από τα παρακάτω γραφόμενα:

«Με την παρούσα έκκλητο προσφυγή µου δεν αναφέρομαι στην ουσία της καταδκης µου, δηλαδή στις άδικες  και συκοφαντικές καταγγελίες-κατηγορίες που µου προσάπτουν. Δεν προσπαθώ να αναιρέσω τις καταγγελίες προσκοµίζοντας τα αδιάσειστα στοιχεία ( έγγραφα, επιστολές, μαρτυρικές καταθέσεις) που διαθέτω και καταδεικνύουν τις κατηγορίες ως ψευδείς και συκοφαντικές, αλλά περιορίζομαι αυστηρά και µόνο στην διαδικασία που η Συνοδική πλειοψηφία µμεθόδευσε παραβιάζοντας λες τις διατάξεις της εκκλησιαστικης Ποινικής Δικονοµίας. όλες τις υποχρεωτικά εφαρμοστέες διατάξεις που αναφέρονται στον Κ.Χ., στην ποινική δικονοµία της Κυπριακής Δηµοκρατίας και στις Διεθνείς Συµβάσεις ( άρθρο 6 ΕΣΔΑ) που απαιτούν την εξασφάλιση δίκαιης δίκης µε προστασία των δικαιωµάτων του κατηγορουµένου. Αν ποτέ δικαστώ µέσα από νόμιμη   και κανονική διαδικασία σε δίκαιη δίκη και καταδικαστώ ίσως τότε δια νέας εκκλήτου θα θέσω στην κρίση του Οικουμενικού Θρόνου τις καταγγελίες και την ουσία της καταδίκης µου».

 

Ο διαχωρισμός δηλαδή και έμμεση επιβολή δύο διαδικασιών ΕΚΚΛΗΤΟΥ  για το ίδιο θέμα  αποτελεί το πρώτο ολέθριο λάθος στην διαδικασία από την πλευρά του επισκόπου.

3. Μεγάλο ατόπημα στο όλο κείμενο είναι η απουσία ΟΜΟΛΟΓΙΑΣ ΠΙΣΤΕΩΣ του συγκεκριμένου Επισκόπου. Απευθύνεται σε Πατριαρχική Σύνοδο με κατηγορίες που άγγιζαν ΘΕΜΑΤΑ ΠΙΣΤΕΩΣ και επικεντρώνεται το έκκλητο μόνο στην εκκλησιαστική διαδικασία της Δίκης; Αυτό αποτελεί και το δεύτερο λάθος. Αν υπήρχε η ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΠΙΣΤΕΩΣ δεν θα τον υποχρέωναν τον επίσκοπο, ενώπιον της κάμερας να πεί αυτά που είπε γιατί εκεί θα επαναλάμβανε ο,τι έγραψε στην ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΠΙΣΤΕΩΣ.

Σχόλια σε ερωτήσεις του κειμένου με τίτλο «Ὀκτώ εἰλικρινεῖς ἀπορίες ἁπλῶν πιστῶν πάνω στήν πρόσφατη ἀπόφαση τῆς Συνόδου τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου γιά τόν μητροπολίτη Πάφου κ.Τυχικό

Είναι προφανές ότι ο συντάκτης του κειμένου των ερωτήσεων αγνοεί βασικές πρακτικές της εκκλησιαστικής δικαιοσύνης. Γι΄αυτό διατυπώνει την παρακάτω ερώτηση:

Μήπως γιά τίς ἑπόμενες δεκαετίες  ἡ φράση "Ἀπευθύνω ἔκκλητο  προσφυγή στό Οἰκουμενικό  Πατριαρχεῖο γιά νά ἀπονείμει δικαιοσύνη", θά προξενεῖ  θυμηδία, σέ κάθε νοήμονα ἄνθρωπο;

ΣΧΟΛΙΟ. Απ΄ότι καταλαβάινουμε ο  συντάκτης της ερώτησης εννοεί την απονομή ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ. Όμως προηγουμένως γράψαμε ότι η Πατριαρχική Σύνοδος που εξετάζει ΕΚΚΛΗΤΟ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΥΤΟΚΕΦΑΛΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ, προκειμένου να μην εμπλακεί, για πολλούς λόγους,  στα εσωτερικά της τοπικής Εκκλησίας αποφασίζει με βάση Κανόνες και όχι άρθρα Κ.Χ. Γι΄αυτό  η Πατριαρχική Σύνοδος θεώρησε δευτερεύουσες τις παραλείψεις που σχετίζονται με τον Κ.Χ της Εκκλησίας της Κύπρου και απέρριψε το έκκλητο στο σύνολό του, αποφασίζοντας ΥΠΑΚΟΗ  στην Σύνοδο για λόγους ομόνοιας στην τοπική Εκκλησία της Κύπρου.

Επομένως όποιος περιμένει ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ από Πατριαρχικές Συνόδους ας επικαλεστεί ΚΑΝΟΝΕΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ και όχι άρθρα του Κ.Χ.Αυτή η πρακτική δικαιώνει όποιον κάνει χρήση του έκκλητου.

Η άλλη ερώτηση που δημιουργεί απορία είναι η παρακάτω.

Εἶναι δυνατόν νά ἀπαιτεῖται νά καταδικαστεῖ ἡ ἱεροκανονική ἀποτείχιση; Ὅποιος ἀπαιτεῖ κάτι τέτοιο, εἴτε λαϊκός, εἴτε κληρικός, ἀκόμη καί πατριάρχης, στέκεται ὁ ἴδιος του ἀπέναντι στούς ἱερούς κανόνες. Εἶναι ἄλλο πρᾶγμα ἡ πιθανῶς ζηλωτική καί φανατική στάση μίας μερίδας ἀποτειχισμένων καί ἄλλο πρᾶγμα ἡ συλλήβδην καταδίκη τῆς ἀποτειχίσεως, ἡ ὁποία ἀποτείχιση μάλιστα, ἐφαρμόστηκε συχνά άπό μεγάλους ἁγίους καί ὁμολογητές στήν παλαιότερη καί σύγχρονη ἐκκλησιαστική ἱστορία. Τό νά ζητεῖται μάλιστα ρητή καταδίκη της ἀπό ἐκείνους πού καταπατοῦν ἀσύστολα πλῆθος Ἱερῶν Κανόνων ἀναφορικά μέ τίς σχέσεις Ὀρθοδοξίας καί αἵρεσης καί βαρύνονται μέ τήν ἀναγνώριση ὡς "ἐκκλησίας", τοῦ θλιβεροῦ οὐκρανικοῦ μορφώματος, δέν συνιστᾶ τουλάχιστον ὑποκρισία;(Ο συντάκτης Φ.Κ.)

 

ΣΧΟΛΙΟ. Η καταδίκη της αποτείχισης θα είχε αποφευχθεί από τον επίσκοπο Τυχικό εφόσον είχε προσκομίσει στη  Σύνοδο ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΠΙΣΤΕΩΣ και αυτή να διάβαζε μροστά στη  κάμερα. Όμως από την παραπάνω ερώτηση προκύπτουν και οι παρακάτω εύλογες απορίες

Μπορεί να μας πεί ο κ.Φ.Κ τι εννοεί ΙΕΡΟΚΑΝΟΝΙΚΗ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗ και τι ΖΗΛΩΤΙΚΗ και ΦΑΝΑΤΙΚΗ;;;Δηλ.ιεροκανονική αποτείχιση θεωρεί αυτή που εφαρμόζει μόνο ΤΗΝ ΔΙΑΚΟΠΗ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΥ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥ η ΑΙΡΕΤΙΖΟΝΤΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ και ζηλωτική και φανατική αυτή που εφαρμόζει ΔΙΑΚΟΠΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ με αιρετικές Συνόδους και η διακοπή μνημοσύνου του επισκόπου είναι η αρχή της σωστής αποτείχισης;;;

Δεν έχει ακούσει ο κ.Φ.Κ για τον λεγόμενο μολυσμό της πίστεως;;Του υπενθυμίζω αυτά που έλεγε παλιότερα ο π.Θ.Ζ.

«Αφού οι Επίσκοποι μνημονεύουν τον Πατριάρχη και επομένως υπόκεινται και αυτοί στον κανόνα: “ο κοινωνών ακοινωνήτω, ακοινώνητος έσται”· και εγώ μνημονεύω τον Επίσκοπό μου, ο οποίος μνημονεύει τον Πατριάρχη, ο οποίος κοινωνεί με τον Πάπα· και εσείς οι λαικοί έρχεστε από μένα, ο οποίος μνημονεύω τον Επίσκοπο και κοινωνάτε και με αποδέχεστε. Επομένως, μία σειρά –αυτή η σειρά του παραπτώματος που αρχίζει από τον Πατριάρχη, αρχίζει σιγά-σιγά σαν συγκοινωνούν δοχείον, να φθάνει σαν ευθύνη μέχρις εμάς!                                       

Αλλά ποιος από τον κόσμο τα ξέρει αυτά; Οι περισσότεροι από τους λαικούς, θα πούν: “Μα, αφού το κάνει ο Πατριάρχης, αφού το κάνει ο Πάπας, τι φταίω εγώ;”. Φταίς κι εσύ!  Δεν δικαιολογείται η  άγνοια...             

Είμαστε όλοι υπεύθυνοι. Δεν είναι μόνον υπεύθυνος ο Πατριάρχης. Δεν είναι μόνον υπεύθυνος ο Επίσκοπος ο οποίος σιωπά και η οποία σιωπή είναι τρίτο είδος αθειας. Είμαστε υπεύθυνοι και εμείς οι Πρεσβύτεροι και μαζί με εμάς, είστε και σείς οι λαικοί, που έρχεστε μαζί με μας και δεν μας λέτε:  “Φεύγουμε εμείς».

Μπορεί να μας πεί ο κ.Φ.Κ ποια πρακτική αποτείχισης μας διδάσκει η εκκλησιαστική ιστορία;;;

Ο Μ. Αθανάσιος δεν είχε κοινωνικούς όσους δεν τηρούσαν την αρχή «ο κοινωνών ακοινωνήτω ακοινώνητος έστω», έχοντας επιβάλλει ο ίδιος το επιτίμιο της ακοινωνησίας σ’ αυτούς τους ακατακρίτους Ορθοδόξους που κοινωνούσαν (συμπροσηύχοντο) με τους μη καταδικασθέντες αιρετικούς και μάλιστα προστάζει, ούτε αδελφούς δεν θα τους έχετε μετά από παραγγελία. Αυτό του Μ. Αθανασίου το αποδέχθηκε η εκκλησιαστική συνείδηση και μάλιστα ως υποχρεωτικό, (προσταγή, διαταγή κ.ο.κ. βλ. και την επιστολή προς «Ρουφινιανόν»).

 πρωτοπρεσβύτερος Δημήτριος Αθανασίου