Οι τρεις συνιστώσες του προβλήματος και το σχέδιο της προδοσίας του Σινά

 

Η τραγωδία της Μονής μετατρέπεται σε ντροπή για την ελληνική κυβέρνηση.

Γράφει ο Μάρκος Μπόλαρης 

Είναι εύλογο να μην αντιλαμβανόμαστε όλες τις παραμέτρους ενός προβλήματος, ιδιαίτερα όταν αυτό είναι σύνθετο, συνδυάζοντας πολιτικά, γεωπολιτικά, γεωστρατηγικά, οικονομικά, αναπτυξιακά, τουριστικά, πολιτιστικά, θρησκευτικά και αρχαιολογικά ζητήματα. Ωστόσο, η Μονή Σινά διαθέτει μοναδικότητα, καθώς πρόκειται για ένα αρχαίο μοναστήρι στην καρδιά της ερήμου του Σινά, στην ανατολική ακτή της Ασίας, με μετόχια επί της Ερυθράς Θαλάσσης, απέναντι από την Αφρική και τη Σαουδική Αραβία. Εκεί, οι ενασκούμενοι Σιναίτες Πατέρες συνεχίζουν νυχθημερόν την ασκητική ζωή της Ορθόδοξης Εκκλησίας, ακολουθώντας την παράδοση.

Άρα, αναφερόμαστε σε ένα θρησκευτικό και εκκλησιαστικό ίδρυμα, όπου η Ιστορία, από την εποχή του Αυτοκράτορα Ιουστινιανού Α’ μέχρι σήμερα – δηλαδή περίπου 1.500 χρόνια – συναντά τη θεολογία, την ασκητική, τις καλές τέχνες, τις αρχαιότερες διασωθείσες εικόνες, τα δείγματα πολιτισμού, μία από τις σημαντικότερες βιβλιοθήκες στον κόσμο με χιλιάδες κώδικες και περγαμηνές, και τον ατίμητο Σιναϊτικό Κώδικα, το αρχαιότερο σωζόμενο Ευαγγέλιο. Πρόκειται για ένα πολυτιμότατο σκευοφυλάκιο μοναδικών έργων τέχνης, ένα μοναστήρι που οι αιώνες μας παρέδωσαν με σεβασμό. Δεν είναι ένα νεκρό αρχαιολογικό μνημείο, αλλά μια ζωντανή κυψέλη, που φέρει πολύ πνευματικό μέλι και διασώζει την πνευματικότητα της Ανατολής εδώ και 1.500 χρόνια. Εν παρενθέσει, σημειώνω ότι το Άγιον Όρος, πολυτίμητη κιβωτός Ορθοδοξίας, συμπλήρωσε πρόσφατα 1.000 χρόνια από την ίδρυσή του.

Η γεωπολιτική και γεωστρατηγική θέση του, όπως φαίνεται στον χάρτη, συνδυάζεται με αναπτυξιακό-οικονομικό ενδιαφέρον, εξέχοντα πολιτιστικό χαρακτήρα, μοναδική εκκλησιαστική και ασκητική αξία, καθώς και ως σημείο συνάντησης θρησκειών.

 

Η Πρώτη Συνιστώσα

Είναι σαφές ότι ένα σημαντικό μέρος της αιγυπτιακής οικονομίας βασίζεται στον τουρισμό, κυρίως λόγω των Φαραωνικών Πυραμίδων, μνημείων συγκλονιστικών ως σύλληψη και κατασκευή. Ωστόσο, ορισμένοι αναπτυξιολόγοι, φίλοι Αιγύπτιοι, έχουν προσεγγίσει εσφαλμένα τη μοναδικότητα της Σιναιτικής περίπτωσης, προτείνοντας έντονη τουριστικοποίηση όχι μόνο της χερσονήσου του Σινά και της Ερυθράς Θαλάσσης, αλλά και τη μετατροπή της αρχαίας Μονής του Σινά σε νεκρό μνημείο, σε ένα επισκέψιμο μουσείο, χωρίς τους «ενοχλητικούς» ενασκούμενους Σιναίτες Πατέρες, χάριν αχαλίνωτης τουριστικής κερδοφορίας.

Κανείς δεν τους έχει εξηγήσει ότι διαφορετικοί είναι οι τουρίστες που επισκέπτονται τις Πυραμίδες, οι προσκυνητές ή μελετητές που ανεβαίνουν στο Σινά, και όσοι περιπλανώνται στα μονοπάτια της χερσονήσου του Αγίου Όρους αναζητώντας τα «άνω». Σημασία έχει ότι, βασισμένοι σε μια στρεβλή αντίληψη τάχα αναπτυξιακής-τουριστικής πολιτικής, το αιγυπτιακό κράτος ξεκίνησε σειρά δικαστηρίων για να διεκδικήσει τα ακίνητα της Μονής της Αγίας Αικατερίνης στο Σινά, που βρίσκονται στην ιδιοκτησία της επί αιώνες, χωρίς ποτέ να αμφισβητηθούν – ούτε από Άραβες, Σταυροφόρους, Μαμελούκους, Οθωμανούς, Βρεττανούς, ούτε από την ίδια την Αίγυπτο.

Η υπόθεση οδηγήθηκε στα αιγυπτιακά δικαστήρια, σε μια χώρα όπου η φιλοαμερικανική στρατιωτική δικτατορία είναι η επιλογή διακυβέρνησης έναντι της ισλαμοφασιστικής επιλογής των Τζιχαντιστών Αδελφών Μουσουλμάνων. Είναι προφανές ότι δεν υπάρχουν οι προϋποθέσεις για δίκαιη δίκη, όταν ένας από τους αντιδίκους είναι το κράτος με την τρέχουσα πολιτειακή μορφή του. Ωστόσο, οι Αιγύπτιοι, σοβαρό κράτος με εξαιρετικές κρατικές υποδομές, ισχυρή διπλωματία και βαθιά γνώση της μοναδικότητας της Μονής, αντιλαμβάνονται το υψηλό ενδιαφέρον της UNESCO, των εκκλησιαστικών και πολιτικών ηγεσιών (Ευρώπη, Αμερική, Αυστραλία) και της παγκόσμιας κοινής γνώμης. Γνωρίζουν ότι κανείς στη Δύση δεν θα πιστέψει σε νίκη «αμεροληψίας» και «δικαιοσύνης» στα δικαστήρια, ούτε ότι η Αίγυπτος «αρπάζει νομίμως» την περιουσία της Μονής.

Γι’ αυτό αναζήτησαν άλλη διέξοδο: την υπογραφή συμφωνητικού, με το οποίο οι μοναχοί θα παρέδιδαν εθελοντικά τη Μονή, ώστε να μην υπάρξει αντίδραση από τον διεθνή παράγοντα. Το εμπόδιο, όμως, είναι οι Σιναίτες ασκητές, που κρατούν τα κλειδιά της παράδοσης από τον Ιουστινιανό, τον Άγιο Ιωάννη της Κλίμακος και τη χορεία των Πατέρων.

 

Η Δεύτερη Συνιστώσα

Στο Μοναστήρι του Σινά ενασκούνται Ορθόδοξοι χριστιανοί μοναχοί, κυρίως Ρωμιοί (Αιγυπτιώτες, Ελλαδίτες, Κύπριοι). Τους τελευταίους πενήντα χρόνια ηγούμενος ήταν ο Αρχιεπίσκοπος, πρ. Σιναίου Δαμιανός, ο οποίος πρόσφατα παύθηκε από τη Σιναιτική Γενική Συνέλευση για σειρά παραπτωμάτων (ηθικών, πνευματικών, εκκλησιαστικών, διοικητικών, οικονομικών, κακουργηματικής φύσης). Η υπόθεση παραπέμφθηκε στην Πατριαρχική Σύνοδο Ιεροσολύμων.

Λόγω προχωρημένης ηλικίας, ο πρώην Σιναίου έγινε υποχείριο ορισμένων, που επωφελήθηκαν από τη γεροντική του άνοια, την μωροφιλοδοξία και την απουσία ηγεσίας, για ίδιον όφελος (ισχύς, χρήμα, τίτλοι). Η Αίγυπτος, σοβαρό κράτος με συνέχεια στις πολιτικές της, αξιοποίησε αυτή την κατάσταση για να προχωρήσει τα σχέδιά της.

Η Τρίτη Συνιστώσα

Για την παράδοση της ανεκτίμητης κληρονομιάς (Ιστορίας, Θεολογίας, Γλώσσας, Πολιτισμού, Τεχνών) χρειάστηκε η ένοχη συνέργεια. Το κλειδί ζητήθηκε από τον Έλληνα πρωθυπουργό. Η ιταλική εφημερίδα Corriere della Sera ανέφερε πριν από τρεις μήνες ότι στη συμφωνία ενεργειακής συνεργασίας Αιγύπτου-Ελλάδας συμπεριλήφθηκε η Μονή Σινά ως «κερασάκι». Οι Ιταλοί αποκάλυψαν βρώμικο σκάνδαλο, αλλά στην Ελλάδα η είδηση αποσιωπήθηκε.

Οι Αιγύπτιοι, αντί να διαψεύσουν, δημοσίευσαν απόφαση Εφετείου που «ανέθεσε» την περιουσία της Μονής στην Αίγυπτο, με διατεταγμένους δικαστές. Το σχέδιο περιλαμβάνει τη μετατροπή της Μονής σε μουσείο, με «γιαλαντζί» ανάλογο ίδρυμα στην Ελλάδα, ώστε να εξαπατηθούν οι Έλληνες. Ωστόσο, η Σιναιτική Αδελφότητα ανέτρεψε την κατάσταση, παύοντας τον Δαμιανό, ακυρώνοντας το συμφωνητικό. Οι συνωμότες αντέδρασαν με παραπληροφόρηση, αλλά η Μονή θα βρει νέο ηγούμενο και υποστήριξη από την παγκόσμια Χριστιανοσύνη.

Έξοδος

Η τραγωδία της Μονής μετατρέπεται σε ντροπή για την ελληνική κυβέρνηση. Η διεθνής κοινότητα ενημερώνεται, και η Αίγυπτος, αναγνωρίζοντας την αξία της ζωντανής Μονής, ενδέχεται να την στηρίξει. Ας έχουμε έγνοια!

ΠΗΓΗ: https://geopolitico.gr-fb