Σχόλια σε απόψεις που αφορούν τα εκκλησιαστικό θέμα της Κύπρου.

 

ΑΠΟΨΗ ΠΡΩΤΗ. Ο  Αρχιεπίσκοπος Κύπρου κ.κ. Γεώργιος, ως Μητροπολίτης Πάφου εγκαινίασε Ναό του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Εφραίμ Νέας Μάκρης, στις 13 Ιουλίου 2008, όταν η αγιοκατάταξη του Αγίου Εφραίμ έγινε 3 χρόνια μετά και συγκεκριμένα στις 2 Μαρτίου 2011.

ΣΧΟΛΙΑ. Όσον αφορά το θέμα των Αγιοκατατάξεων στην Ορθόδοξη Εκκλησία, υπάρχει διαφορά στην πρακτική μεταξύ μαρτύρων (ιερομαρτύρων-οσιομαρτύρων) και οσίων. Η Ορθόδοξη παράδοση ανέκαθεν θεωρούσε ότι Άγιος καθίσταται κάποιος πρώτα στη συνείδηση του λαού του Θεού. Από τους πρώτους χριστιανικούς αιώνες, οι μάρτυρες τιμούνταν αμέσως μετά το μαρτύριό τους από τις κοινότητες, χωρίς να απαιτείται κάποια περαιτέρω επίσημη διαδικασία. 

Στους νεότερους χρόνους, έχει διαμορφωθεί μια κοινή εκκλησιαστική πρακτική με συγκεκριμένα στάδια, όταν πρόκειται να εγγραφεί επισήμως ένας νέος Άγιος στο εορτολόγιο.

Παρακάτω παρουσιάζονται συνοπτικά τα βήματα που ακολουθούνται συνήθως στη διαδικασία αναγνώρισης ενός Αγίου στην Ορθόδοξη Εκκλησία:

1.    Λαϊκή τιμή και φήμη αγιότητας

2.    Συλλογή στοιχείων και εξέταση: 

3.    Εισήγηση του τοπικού Μητροπολίτη

4.    Συνοδική απόφαση – Πατριαρχικός Τόμος:

5.    Επίσημη εκκλησιαστική ανακοίνωση και τελετή

6.    Σύνταξη υμνολογίας και καθιέρωση εορτής

7.    Πανηγυρικός εορτασμός και διάδοση της τιμής

Τα παραπάνω βήματα αφορούν κυρίως τους Οσίους, ενώ δεν αφορά τους Μάρτυρες και Ομολογητές της Πίστεως, όπως και τους Θεολόγους και Πατέρες της 'Εκκλησίας, διότι σαφώς αυτοί οι Άγιοι μόνον με τα εξαιρετικά χαρίσματα του Μαρτυρίου και της Ομολογίας και της Θεολογίας σε πολύ κρίσιμες στιγμές αφ΄ενός μεν  έδωσαν την καλή μαρτυρία και αφετέρου απέτρεψαν την νοθεία της σωτηριώδους Αλήθειας και αναδείχθηκαν Πατέρες και Οικουμενικοί διδάσκαλοι της Εκκλησίας.

Ο Άγιος ιερομάρτυς Εφραίμ της Νέας Μάκρης  τιμάται  ως Άγιος από το χριστεπώνυμο πλήρωμα από τότε η Αγία ηγουμένη Μακαρία (1950)  βρήκε με θαυμαστό τρόπο τα λείψανά του.

Η αγιοκατάταξη του ήταν τυπική διαδικασία για να εορτάζεται σε όλη την Ορθόδοξη Εκκλησία.

Για τον μακαριστό Γέροντα Νεκτάριο Βιτάλη είναι πολύ νωρίς να ξεκινήσει η διαδικασία αγιοκατάταξης γιατί κοιμήθηκε πριν τέσσερα χρόνια.

Αξίζει μια σύντομη σύγκριση με την πρακτική της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας, όπου η διαδικασία “αγιοποίησης” (καθαγιασμού) είναι πολύ πιο δικανική – περιλαμβάνει φάσεις «μακαρισμού» (Beatification) πριν την πλήρη αγιοποίηση (Canonization), διορισμό «δικηγόρου του διαβόλου» που εξετάζει τα αρνητικά, κτλ. Αντιθέτως, στην Ορθόδοξη παράδοση δεν υπάρχουν τέτοια στάδια ή νομικοί όροι.

Η ουσία όμως και στις δύο περιπτώσεις είναι να διακριβωθεί η φήμη αγιότητας και η ύπαρξη θαυμάτων. Η Ορθόδοξη Εκκλησία εμπιστεύεται πολύ την συναίνεση του λαού (consensus fidelium) και την καθοδήγηση του Αγίου Πνεύματος διά μέσου της ζωντανής παράδοσης, παρά κάποια τυπική επιτροπή θεολόγων. Γι’ αυτό και βλέπουμε ότι πολλές φορές προηγείται η λαϊκή ευλάβεια και έπεται η συνοδική πράξη.

Η αναγνώριση ενός Αγίου στην Ορθόδοξη Εκκλησία είναι μια χαρμόσυνη διαδικασία που συνδυάζει την πίστη του λαού και την ποιμαντική ευθύνη της Ιεραρχίας. Ξεκινά από την χάρη του Θεού που φανερώνεται στους απλούς ανθρώπους μέσω των θαυμάτων και της αγίας ζωής ενός προσώπου, και καταλήγει στην επίσημη δοξολόγηση του Θεού για τον νέο Άγιό Του με μια συνοδική πράξη. Κάθε αγιοκατάταξη δεν είναι παρά μια υπενθύμιση ότι η αγιότητα παραμένει εφικτή και ζώσα μέσα στην Εκκλησία. Οι Άγιοι δεν είναι μακρινοί ήρωες του παρελθόντος, αλλά σύγχρονα παραδείγματα που φωτίζουν τον δρόμο μας προς τον Χριστό. Η διαδικασία της αγιοκατάταξης, με όλα τα στάδια της, διασφαλίζει ότι όσοι τιμώνται ως Άγιοι αποτελούν όντως αυθεντικούς φορείς της Θείας Χάριτος και αξίζουν να προβάλλονται ως πρότυπα και μεσίτες για όλους τους πιστούς.

Πηγές: Οι πληροφορίες αντλήθηκαν και τεκμηριώθηκαν από επίσημες ανακοινώσεις και αρθρογραφία της Εκκλησίας από μαρτυρίες συγχρόνων Αγίων Γερόντων​ καθώς και από την εκκλησιαστική ιστορία και πράξη.

Πρωτοπρεσβύτερος Δημήτριος Αθανασίου

-----------------------------------------------------------------------------------

ΑΠΟΨΗ ΔΕΥΤΕΡΗ.Ο επίσκοπος Τυχικός αρνήθηκε να δεχθεί στην Πάφο την Κάρα του Αποστόλου Παύλου επειδή αυτή θα μεταφερόταν από το Βατικανό. Η άρνηση οφειλόταν στο γεγονός ότι θεωρούσε τον Πάπα αιρετικό ( σημ.ιστολογίου :ΣΩΣΤΟ), και παρά το γεγονός ότι ο Φραγκίσκος ( Πάπας) δεν θα συνόδευε την κάρα, ο Τυχικός επέμεινε μέχρι τέλους στην άρνηση του.

ΣΧΟΛΙΑ. με την ίδια λογική η Ορθόδοξη Εκκλησία δεν θα είχε επανασυναγάγει λείψανα και κειμήλια της που είχαν λεηλατηθεί επί Σταυροφοριών και είχαν μεταφερθεί στη Δύση με πρώτο και καλύτερο αυτό του Αγίου Δημητρίου. Οι οπαδοί του επισκόπου Τυχικού  τον αποκαλούν Νέο Μάρκο Ευγενικό, αλλά ο επίσκοπος  λόγω κεκτημένης ζηλωτικής ταχύτητας  αποστράφηκε τον Απόστολο των Εθνών που σ αυτόν οφείλει ότι είναι χριστιανός. Βέβαια υπάρχει το σκεπτικό φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντες αλλά δεν είναι αυτή η περίπτωση.

Μάρκος ο Ευγενικός κι αν ο Τυχικός δεν υπέγραψε τίποτα δεν εποιήσαμεν. Γιατί έγινε κάποια νέα Φερράρα Φλωρεντία ερήμην μας ; Στο επίπεδο που εκλήθηκε να διακονήσει την Εκκλησία οφείλει να τηρεί κι ένα θρησκευτικό πρωτόκολο , δεν το ήξερε; και μάλιστα όταν αυτό δεν θίγει τα θέσφατα ήταν υποχρεωμένος να το ακολουθήσει .

Ο Τυχικός νόμιζε ότι έριχνε πόρτα στον πάπα αλλά δίωξε τον Απόστολο των Εθνών… Ο ζηλωτισμός ως φανατισμός μειώνει την κρίση και περιορίζει την αντιληπτική αναλυτική ικανότητα δημιουργεί εμμονές .

Άλλο ασκώ κριτική στις δογματικές παρεκκλήσεις ενός άλλου θρησκευτικού σχήματος και άλλο δηλώνω τον εκπρόσωπο του persona non grata όταν μάλιστα φέρνει την τίμια κάρα του εκχριστιανιστή σου. Ο Τυχικός χωρίς τη δέουσα διάκριση κοινώς την πάτησε αφού θυσίασε το μείζον στο έλασσον.

(https://dimpenews.com/2025/06/01/%cf%84%cf%85%cf%87%ce%b9%ce%ba%ce%ad-%cf%84%cf%85%cf%87%ce%b9%ce%ba%ce%ad-%cf%84%ce%b9-%ce%bc%ce%b5-%ce%b4%ce%b9%cf%8e%ce%ba%ce%b5%ce%b9%cf%82/)