Ομολογία

 ΚΑΝΟΝΟΛΟΓΙΚΗ ΑΠΟΦΑΝΣΙ 

ΚΑΙ ΜΕΛΕΤΗ ΤΟΥ

ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΚΥΡΙΑΖΟΠΟΥΛΟΥ ΚΑΝΟΝΟΛΟΓΟΥ  ΚΑΘΗΓΗΤΟΥ ΤΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ ΣΤΗ ΝΟΜΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΤΟΥ ΑΠΘ - ΔΙΚΗΓΟΡΟΥ ΠΑΡ' ΑΡΕΙΩ ΠΑΓΩ - ΘΕΟΛΟΓΟΥ.

Ψευτοκαθαιρεσι απο ανομους και παρανομους αρχιερεις κατα του Ιερομονάχου 

π. Ευθυμίου Τρικαμηνά

Ο ιερομόναχος π. Ευθύμιος Τρικαμηνάς,, καθαιρέθηκε αντι-εκκλησιολογικά και αντι-κανονικά το 2007 από το Δευτεροβάθμιο Συνοδικό Δικαστήριο της «Εκκλησίας της Ελλάδος»: 

1 - τόσο για λόγους Πίστεως (δηλαδή εξαιτίας της υπερασπίσεως από αυτόν της Ορθοδοξίας εναντίον της Παναίρεσης του Οικουμενισμού ή Θρησκευτικού Συγκρητισμού ή Γνωστικισμού, πριν την Ψευδο-σύνοδο της Κρήτης), οπότε στην περίπτωση αυτή το εν λόγω Δευτεροβάθμιο Συνοδικό Δικαστήριο παραβίασε τους Ιερούς Κανόνες 31^ο Αγίων Αποστόλων και 15^ο της Πρωτοδευτέρας Συνόδου, οι οποίοι προβλέπουν την υποχρεωτική παύση μνημοσύνου επισκόπου από τους κληρικούς για λόγους Πίστεως,

2 - όσο και για λόγους Δικαιοσύνης (ήτοι παραβάσεως της κανονικής τάξεως, εν προκειμένω από την Σύνοδο της Ιεραρχίας, επί Αρχιεπισκόπου Σεραφείμ, η οποία εξέλεξε αντι-εκκλησιολογικά και αντι-κανονικά Μητροπολίτη Λαρίσης ενώ ζούσε ο νόμιμος και κανονικός Μητροπολίτης Λαρίσης μακαριστός Θεολόγος), δηλαδή εξαιτίας της μη αναγνωρίσεως και μη μνημονεύσεως του Μητροπολίτη Λαρίσης, ο οποίος είχε εκλεγεί ενώ ο κανονικός και νόμιμος Μητροπολίτης Λαρίσης μακαριστός Θεολόγος βρισκόταν στη επίγεια ζωή του, πράγμα το οποίο συνιστούσε περίπτωση μοιχεπιβασίας μητροπολιτικού θρόνου, οπότε στην περίπτωση αυτή το εν λόγω Δευτεροβάθμιο Συνοδικό Δικαστήριο παραβίασε τον Ιερό Κανόνα 31^ο των Αγίων Αποστόλων, ο οποίος προβλέπει την παύση μνημοσύνου επισκόπου από τους κληρικούς για λόγους Δικαιοσύνης, δηλαδή  παραβάσεως της κανονικής τάξεως της Εκκλησίας, εν προκειμένω από την Σύνοδο της Ιεραρχίας, με συνέπεια η εν λόγω καθαίρεσή του να είναι εκκλησιολογικώς και κανονικώς ΑΝΥΠΟΣΤΑΤΗ, με βάση την Ιερά Παράδοση, κατά την οποία : Είναι σύνηθες γεγονός στην Εκκλησιαστική Ιστορία Ψευδο-σύνοδοι να καταδικάζουν Ορθοδόξους κληρικούς σε καθαίρεση, η οποία, όμως, είναι εκκλησιολογικώς και κανονικώς ανυπόστατη, επειδή διενεργείται από αιρετικούς επισκόπους (π.χ. η εικονομαχική Ψευδο-σύνοδος της Ιερείας του 754 καταδίκασε σε καθαίρεση και αφορισμό τον ιερομόναχο Άγιο Ιωάννη τον Δαμασκηνό, η Ενδημούσα Ψευδο-σύνοδος του Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Ιωάννη Καλέκα, με τη συμμετοχή των Πατριαρχών Αντιοχείας και Ιεροσολύμων, του 1344, καταδίκασε σε καθαίρεση και αφορισμό τον τότε ιερομόναχο Άγιο Γρηγόριο Παλαμά). 

Τούτο σημαίνει ότι, εάν μια Σύνοδος που ακολουθεί μια αίρεση, καταδικάσει σε καθαίρεση έναν Ορθόδοξο Ιερέα που ομολογεί και κηρύσσει δημοσίως τα Ορθόδοξα δόγματα και ασκεί θεολογική κριτική της ψευδο-συνοδικώς εισαχθείσας αιρέσεως ή της αιρέσεως που κηρύσσεται δημοσίως από τον Επίσκοπο, και παύει το μνημόσυνο του Επισκόπου, επειδή εκείνος ακολουθεί τις αιρετικές αποφάσεις της Ψευδο-συνόδου ή επειδή εκείνος κηρύσσει δημοσίως την αίρεση, τότε ο εν λόγω Ιερέας που καταδικάστηκε σε εκκλησιολογικώς και κανονικώς ανυπόστατη καθαίρεση, εξακολουθεί να λειτουργεί κανονικά, χωρίς να αναμένει την άρση της καθαιρέσεώς του από Ορθόδοξη Σύνοδο ή από Ορθόδοξο Επίσκοπο. Συγκεκριμένα, ο Άγιος Κύριλλος Αλεξανδρείας, στην Τρίτη Επιστολή του προς τον Αρχιεπίσκοπο Κωνσταντινουπόλεως Νεστόριο, γράφει: 

«ΑΠΑΣΙ ΤΟΙΣ ΠΑΡΑ ΣΗΣ ΕΥΛΑΒΕΙΑΣ ΚΕΧΩΡΙΣΜΕΝΟΙΣ ΔΙΑ ΤΗΝ ΠΙΣΤΙΝ Ή ΚΑΘΑΙΡΕΘΕΙΣΙ ΛΑΪΚΟΙΣ ΤΕ ΚΑΙ ΚΛΗΡΙΚΟΙΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΙ ΠΑΝΤΕΣ ΕΣΜΕΝ. ΟΥ ΓΑΡ ΕΣΤΙΝ ΔΙΚΑΙΟΝ ΤΟΥΣ ΟΡΘΑ ΦΡΟΝΕΙΝ ΕΓΝΩΚΟΤΑΣ ΣΑΙΣ ΑΔΙΚΕΙΣΘΑΙ ΨΗΦΟΙΣ, ΟΤΙ ΣΟΙ ΚΑΛΩΣ ΠΟΙΟΥΝΤΕΣ ΑΝΤΕΙΡΗΚΑΣΙ» (P.G. 77, 108A). 

Ο ίδιος Άγιος Κύριλλος Αλεξανδρείας, στην Επιστολή του προς τους πιστούς της Εκκλησίας Κωνσταντινουπόλεως οι οποίοι έπαυσαν το μνημόσυνο ή την κοινωνία με τον Αρχιεπίσκοπό τους Νεστόριο, γράφει: 

«ΤΑΥΤΗΝ ΕΝ ΕΑΥΤΟΙΣ ΑΝΑΖΩΠΥΡΟΥΝΤΕΣ ΑΕΙ ΤΗΝ ΠΙΣΤΙΝ, ΑΣΠΙΛΟΥΣ ΚΑΙ ΑΜΩΜΟΥΣ ΕΑΥΤΟΥΣ ΤΗΡΗΣΑΤΕ, ΜΗΤΕ ΚΟΙΝΩΝΟΥΝΤΕΣ ΤΩ ΜΝΗΜΟΝΕΥΘΕΝΤΙ (ΕΝΝΟΕΙ: ΝΕΣΤΟΡΙΩ), ΜΗΤΕ ΜΗΝ ΩΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΩ ΠΡΟΣΕΧΟΝΤΕΣ, ΕΙ ΜΕΝΕΙ ΛΥΚΟΣ ΑΝΤΙ ΠΟΙΜΕΝΟΣ, ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΑΥΤΗΝ ΗΜΩΝ ΤΗΝ ΥΠΟΜΝΗΣΙΝ ΤΗΝ ΠΡΟΣ ΑΥΤΟΝ ΓΕΝΟΜΕΝΗΝ, ΦΡΟΝΕΙΝ ΕΛΟΙΤΟ ΤΑ ΔΙΕΣΤΡΑΜΜΕΝΑ. ΤΟΙΣ ΔΕ ΓΕ ΤΩΝ ΚΛΗΡΙΚΩΝ, Ή ΛΑΪΚΩΝ ΔΙΑ ΤΗΝ ΟΡΘΗΝ ΠΙΣΤΙΝ ΚΕΧΩΡΙΣΜΕΝΟΙΣ, Ή ΚΑΘΑΙΡΕΘΕΙΣΙ ΠΑΡ’ ΑΥΤΟΥ, ΚΟΙΝΩΝΟΥΜΕΝ ΗΜΕΙΣ, ΟΥ ΤΗΝ ΕΚΕΙΝΟΥ ΚΥΡΟΥΝΤΕΣ ΑΔΙΚΟΝ ΨΗΦΟΝ, ΕΠΑΙΝΟΥΝΤΕΣ ΔΕ ΜΑΛΛΟΝ ΤΟΥΣ ΠΕΠΟΝΘΟΤΑΣ, ΚΑΚΕΙΝΟ ΛΕΓΟΝΤΕΣ ΑΥΤΟΙΣ: ‘ΕΙ ΟΝΕΙΔΙΖΕΣΘΕ ΕΝ ΚΥΡΙΩ, ΜΑΚΑΡΙΟΙ. ΟΤΙ ΤΟ ΤΗΣ ΔΥΝΑΜΕΩΣ ΚΑΙ ΤΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΠΝΕΥΜΑ ΕΙΣ ΥΜΑΣ ΑΝΑΠΕΠΑΥΤΑΙ’» (P.G. 77, 124A). 

 Ο Ιερομόναχος π. Ευθύμιος Τρικαμηνάς, όπως προαναφέρθηκε, καθαιρέθηκε από τα Συνοδικά Δικαστήρια της «Εκκλησίας της Ελλάδος» ΑΔΙΚΩΣ, δηλαδή τόσο για λόγους υπερασπίσεως της Ορθόδοξης Πίστης όσο και για λόγους υπερασπίσεως της Δικαιοσύνης (δηλαδή της Κανονικής Τάξεως της Εκκλησίας).