Οι τρείς στόχοι του Φαναρίου για το 2025

 

Εισαγωγικά

Στο παρακάτω απόσπασμα από την ομλία του Οικουμενικού Πατριάρχη την 1^η Ιανουαρίου 2025 αποτυπώνονται οι στόχοι του Φαναρίου για το 2025.Αυτοί είναι.

1ον. Η 1700ή επέτειος από τη σύγκληση της Α' Οικουμενικής Συνόδου σε συνεορτασμό με τον αδελφό του Πάπα Ρώμης Φραγκίσκο,

2ον. Το επιδιωκόμενο "κοινό Πάσχα" μεταξύ Ορθοδόξων, Παπικών και λοιπών αιρετικών,

3ον. Η επέτειος της (βλάσφημης) άρσεως της ακοινωνησίας προς τον Παπισμό, γνωστή με την παραπλανητική ονομασία "άρση των αναθεμάτων" του 1965, στην οποία προέβη ο γνωστός Οικουμενιστής, πανθρησκειαστής και μασόνος Πατριάρχης Αθηναγόρας μαζί με τον αδελφό του Πάπα Παύλο τον Στ’ 》.

ΕΡΩΤΗΣΗ(ρητορική)..

Πόσοι, ἆραγε, ἐκ τῶν ἑλλαδιτῶν μητροπολιτῶν μας θὰ εἰποῦν ἕνα βροντερὸ «ΟΧΙ»; Πόσοι!

---------------------------------------------------------------------------------

Απόσπασμα 

Καί ἐφέτος, ἡ πανέορτος εἴσοδος εἰς τό νέον ἔτος νοηματοδοτεῖται ἔτι περαιτέρω, καθώς τό αὐτό φέρει ὁσμήν εὐωδίας πνευματικῆς, ἀναδυομένης ἐκ τῶν πρώτων χριστιανικῶν αἰώνων, ἀπό ἕν μέγα γεγονός διά τήν ἀδιαίρετον Ἐκκλησίαν, τό ὁποῖον συνετελέσθη κατά τόν τέταρτον αἰῶνα, ὀλίγον χρόνον πρό τῆς γεννήσεως τοῦ σήμερον ἑορταζομένου φωστῆρος τῆς οἰκουμένης, τοῦ φιλανθρώπου ἀσκητοῦ καί κοινωνικοῦ ἀναμορφωτοῦ, τοῦ φιλοπτώχου καί πτωχοτρόφου, τοῦ οὐρανοφάντορος Ἀρχιεπισκόπου Καισαρείας τῆς Καππαδοκίας Βασιλείου τοῦ Μεγάλου, γεγονός τό ὁποῖον ἐτροφοδότησε καί ἐτροχοδρόμησεν ἐν συνεχείᾳ τήν θεολογικήν σκέψιν καί ἐκκλησιαστικήν πορείαν τοῦ σπουδαίου τούτου ἱεράρχου ὡς καί τῶν ἄλλων μεγάλων θεολόγων τόσον τοῦ τετάρτου, ὅσον καί τῶν μετέπειτα αἰώνων. Πρόκειται διά τήν Α´ ἐν Νικαίᾳ Οἰκουμενικήν Σύνοδον, ἀπό τῆς συγκλήσεως τῆς ὁποίας συμπληροῦνται ἐφέτος 1700 ἔτη. Ὁ καθ᾽ ἡμᾶς Ἁγιώτατος Ἀποστολικός καί Πατριαρχικός Οἰκουμενικός Θρόνος καί σύμπασα ἡ Χριστιανοσύνη τιμᾷ τήν ἱεράν καί μεγάλην αὐτήν ἐπέτειον καί ἅπαντες οἱ Χριστιανοί γηθοσύνως ἀνυμνοῦμεν καί γεραίρομεν τούς 318 Ἁγίους Συνοδικούς Πατέρας, τῶν ὁποίων «τοῖς θείοις δόγμασιν ἑπόμενοι, βεβαίως πιστεύοντες λατρεύομεν, ἐν μιᾷ Θεότητι, Τριάδα ὁμοούσιον». 

Τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον καί ἡ Ρωμαιοκαθολική Ἐκκλησία, ἐν συνεργασίᾳ, συνεκρότησαν κοινήν ἐπιτροπήν διά τήν ὀργάνωσιν τοῦ συνεορτασμοῦ αὐτῆς τῆς ἱστορικῆς ἐπετείου, κατά μῆνα Μάϊον τοῦ νέου ἔτους εἰς τήν Νίκαιαν τῆς Βιθυνίας, ἔνθα ἡ ἡμετέρα Μετριότης ἀναμένει νά ὑποδεχθῇ τόν Ἁγιώτατον Πάπαν Ρώμης Φραγκίσκον. Μέ τήν ἐπέτειον τῆς Συνόδου τῆς Νικαίας συνδέεται ἄμεσα καί ἡ ἐπαναφορά εἰς τό προσκήνιον τοῦ κρισίμου διά τήν ἑνότητα τῶν Χριστιανῶν θέματος τοῦ κοινοῦ ἑορτασμοῦ τοῦ Πάσχα.

Ἡ συνεργασία καί αἱ κοιναί πρωτοβουλίαι τῶν δύο Ἐκκλησιῶν δίδουν τήν εὐκαιρίαν νά ἐνθυμηθῶμεν μίαν ἀκόμη ἐπέτειον, καθ᾽ ὅτι ἐφέτος συμπληροῦνται 60 ἔτη ἀπό τῆς ἀμοιβαίας ἄρσεως τῶν Ἀναθεμάτων μεταξύ τῆς Παλαιᾶς καί τῆς Νέας Ρώμης, μέ πρωταγωνιστάς τόν Πάπαν Παῦλον Στ´ καί τόν ἀοίδιμον προκάτοχον τῆς ἡμῶν Μετριότητος Οἰκουμενικόν Πατριάρχην Ἀθηναγόραν, οἱ ὁποῖοι ταυτοχρόνως, ὁ μέν ἐκ τῆς Ρώμης ὁ δέ ἐκ τῆς Πόλεως τοῦ Κωνσταντίνου, προέβησαν εἰς αὐτήν τήν ἱστορικήν κίνησιν, κατά τήν 7ην Δεκεμβρίου τοῦ ἔτους 1965, θέντες οὕτω τόν θεμέλιον λίθον διά τήν ἐπαναπροσέγγισιν καί διά τόν διάλογον τῆς ἀγάπης καί τῆς ἀληθείας μεταξύ τῶν δύο Ἐκκλησιῶν.

Σχόλια στα παραπάνω από τον μοναχό Αβέρκιο

Τὸ κοινὸν Πάσχα: Ἡ πρότασις τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου…

Διαβάζουμε σχετικῶς τὰ ἑξῆς:

«Τὸ Εὐρωπαϊκὸν Ἵδρυμα ΔΡΑΓΑΝ[!] διὰ τὴν προαγωγὴν ἰδεῶν καὶ σχεδίων ἀναφορικῶς πρὸς τὴν Μορφωτικὴν Εὐρωπαϊκὴν Κοινότητα, ἀναπτύσσει δραστηριότητα ὑπὲρ τῆς πνευματικῆς, δικαστικῆς κλπ. ἑνοποιήσεως τῆς Εὐρώπης, ἀπαραιτήτου διὰ τὴν διαφύλαξιν τῶν λαῶν της καὶ τῶν μορφωτικῶν ἀξιῶν, μεταξὺ τῶν ὁποίων εἶναι καὶ ἡ χριστιανικὴ θρησκεία.

[…] Τὸ διάγγελμα τοῦ «Πατριάρχου τῆς Ἀγάπης» Ἀθηναγόρα τοῦ Α΄ ἐπ’ εὐκαιρίᾳ τοῦ Πάσχα τῶν Καθολικῶν τοῦ 1969 καθ’ ὃ «ὁ ἑορτασμὸς τῆς πανηγυρικῆς αὐτῆς ἑορτῆς, πρέπει νὰ εἶναι εἷς καὶ κοινός», ὤθησε τὸ Ἵδρυμα Δραγάν νὰ συγκαλέση δύο εὐρωπαϊκὰ οἰκουμενικὰ συμπόσια πρὸς ἐξέτασιν τοῦ θέματος […].

Τὸ ἄριστον θὰ ἦτο ἵνα ὁρισθῆ μία σταθερὰ Κυριακή, κατὰ τὴν ὁποίαν ὅλοι οἱ ἐν τῷ πλανήτῃ τούτῳ χριστιανοί, θὰ ἑώρταζον ὁμοῦ τὴν Ἀνάστασιν τοῦ Κυρίου! Ὡς τοιαύτη δὲ Κυριακὴ προτιμοτέρα θὰ ἦτο ἡ δευτέρα Κυριακή τοῦ Ἀπριλίου. Ὁ κοινὸς οὗτος ἑορτασμός, ὁ σταθερός, θὰ ἀποτελέση ὄχι μόνον ἓν σύμβολον, ἀλλὰ καὶ μίαν θετικὴν Συμβολὴν εἰς τὴν τελείωσιν τῆς χριστιανικῆς Ἑνότητος».

Ἰδοὺ καὶ ἡ συνέχεια τῶν ὡς ἀνωτέρω:

«…μετὰ μακρὰν εἰσήγησιν τοῦ θεολόγου κ. Ἀ. Πανώτη καὶ τὰς ὁμιλίας τῶν Ἐκπροσώπων Ἐκκλησιῶν Σεβασμιωτάτου Σεραφείμ, Μητροπολίτου Ἰωαννίνων, ἐκπροσωποῦντος τὸν Οἰκουμενικὸν Πατριάρχην, Μητροπολίτου Ἐλευθερουπόλεως Χρυσάνθου, ἐκπροσωποῦντος τὸν Πατριάρχην Ἀλεξανδρείας, ἀρχιμανδρίτου Μελετίου Καλαμαρᾶ, ἐκπροσωποῦντος τὸν Ἀρχιεπίσκοπον Ἀθηνῶν, Ἀρχιεπισκόπου Ἰεζεκιὴλ τοῦ ἀποδήμου Ἑλληνισμοῦ, Βενεδίκτου Ἀρχιεπισκόπου Καθολικῆς Ἐκκλησίας Ἀθηνῶν, Νοβὰκ τῶν Ρωμαιοκαθολικῶν, Μαγὲρ τῶν Λουθηρανῶν, Ντερμιζιάν τῆς Ἀρμενικῆς Ἐκκλησίας, Φουντούλη Καθηγητοῦ Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης κλπ. καθηγητῶν θεολόγων, μαθηματικῶν, ἀστρονόμων, ὁμοφώνως ἐνεκρίθη ἡ πρότασις τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου (…).΄

Εἶναι ἀλήθεια ὅτι τὸ προωθούμενο παρὰ τοῦ Ἱδρύματος Δραγάν «Κοινὸν Πάσχα» ἐβραδυπόρησε. Ἔρχεται, πάντως. Ἐνσκήπτει, ὅπως προείπαμε…

Διερώτημα: πόσοι, ἆραγε, ἐκ τῶν ἑλλαδιτῶν μητροπολιτῶν μας θὰ εἰποῦν ἕνα βροντερὸ «ΟΧΙ»; Πόσοι!

Ὅταν ἡ Μασονία θὰ γίνη τὸ Σύμβολον τῆς Πίστεως τῆς ἀνθρωπότητος συμπάσης!

Δὲν τὸ πιστεύετε; Ἰδέστε το, ἔτσι ὅπως τὸ διαβάζουμε σὲ ἐπισημότατο τεκτονικὸ ἔντυπο. Γράφουν οἱ Μασόνοι, προσευχόμενοι εἰς τὸν «Θεό» τους:

«Ἐπίκλησις: Ἐπάκουσον ἡμῶν μετὰ πραότητος, ὢ Ἄπειρος Δύναμις (…). Καταύγασον τὸ Σύμπαν διὰ τοῦ Τεκτονικοῦ Φωτὸς καὶ κατάστησον τὸν τεκτονισμὸν Τὸ Σύμβολον τῆς Πίστεως τῆς ἀνθρωπότητος συμπάσης…» (Πηγή: «Τυπικόν τοῦ 31ου Βαθμοῦ Μέγας Ἐπιθεωρητὴς Ταξιάρχης Δικαστής, Ἔκδοση «Ὑπάτου Συμβουλίου τοῦ 33ου διὰ τὴν Ἑλλάδα (…) Ἀθήνα, 2011).

Ἔχουμε σχόλιο;

Ναί, δὲν εἶναι ἀπίθανο νὰ γίνει καὶ τοῦτο. Νὰ γίνει, στὴν ὥρα του καὶ μὲ τοὺς κατάλληλους ἀνθρώπους στὶς θέσεις «κλειδιὰ» – διεθνῶς!

 (πηγή.ορθόδοξος τύπος)