Ομολογία

 

Βαρθολομαίος: Παρεξηγήσεις του παρελθόντος τα αίτια του σχίσματος;

Στη θρονική εορτή του Αγίου Ανδρέα στο Φανάρι, μάθαμε πως ο «οικουμενισμός των Αγίων» και o «διάλογος της ζωής» μας οδηγούν στο κοινό ποτήριο.

Το Σάββατο, 30 Νοεμβρίου 2024, πραγματοποιήθηκε Πατριαρχική Θεία Λειτουργία προεξάρχοντος του Πατριάρχη Βαρθολομαίου, με την συμμετοχή πλήθους αρχιερέων.

Συνεχίστηκε η φαρσοκωμωδία που έχει επιβληθεί κατά την Πατριαρχία Αρχοντώνη, όπου κατά τη Θεία Λειτουργία παρίσταται παπική αντιπροσωπεία, με επικεφαλής τον Καρδινάλιο κ. Kurt Koch, Πρόεδρο της Ποντιφικής Επιτροπής (Dicastery) για την Προώθηση της Ενότητας, και τα μέλη της κ. Marek Solczynski, Νούντσιο του Βατικανού στην Τουρκία και το Αζερμπαϊτζάν, κ. Flavio Pace, Γραμματέα της Επιτροπής, κ.Andrea Palmieri, Υπογραμματέα (…), καθώς και τον Ηγούμενο της παπικής Μονής Pannonhalma της Ουγγαρίας κ.Κύριλλος Hortobágyi με πολυμελή Αντιπροσωπεία.

Μεταξύ άλλων φιλοφρονήσεων και απίθανων χαρακτηρισμών ακούσαμε από τα χείλη του κ. Βαρθολομαίου πως: «Όπως γνωρίζουν πολλοί από εσάς, ευρίσκεται εις την Πόλιν μας η επίσημος Αντιπροσωπεία του Αγιωτάτου αδελφού Πάπα Ρώμης Φραγκίσκου, διά να συμμετάσχη εις την Θρονικήν Εορτήν της Κωνσταντινουπολίτιδος Εκκλησίας, έθος ισχύον ήδη επί πολλάς δεκαετίας, το οποίον αποτελεί ένδειξιν και σύμβολον του διαλόγου της αγάπης και της αληθείας των δύο Εκκλησιών, καθώς και του λεγομένου «διαλόγου της ζωής», της κοινής πορείας, του Θεού ευδοκούντος, προς την ενότητα εν τη πίστει και το κοινόν ποτήριον της Θείας Ευχαριστίας».

Χωρίς να θέλουμε να διαστρέψουμε τους λόγους του Πατριάρχη, η αθώωση της Ουνίας, η νομιμοποίηση των συμπροσευχών με αιρετικούς, η επιχειρούμενη νομιμοποίηση της παναιρέσεως του Οικουμενισμού και η Νέα Εκκλησιολογία που φέρει την υπογραφή του στην ψευδοσύνοδο του Κολυμπαρίου Κρήτης, καθώς και το Νέο Σχίσμα στην Ορθοδοξία με τις βίαιες διώξεις των Ορθοδόξων κληρικών και λαϊκών αλλά και τις εκατόμβες των νεκρών ενός πολέμου για τον οποίο φέρει τεράστια ευθύνη, ως ηθικός συναυτουργός, θεωρούνται βήματα προόδου του διαλόγου!

Αντιλαμβανόμαστε πως το κοινό ποτήριο με τους αιρετικούς παπικούς, οι οποίοι μετά το σχίσμα και την πτώση του πάπα έχουν υιοθετήσει και πλήθος αιρέσεων και πλανών στη διδασκαλία τους, αποτελεί διακαή πόθο του Πατριάρχη Βαρθολομαίου.

Δεν δίστασε μάλιστα να υποβιβάσει φανερά τα αίτια του σχίσματος σε «παρεξηγήσεις και διαφωνίες του παρελθόντος», υποτιμώντας τους ομολογητές αντιπαπικούς Αγίους της Εκκλησίας μας: «Εν τη προοπτική ταύτη, παρατηρούμεν μετά χαράς ότι το έργον της Διεθνούς Μικτής Επιτροπής επί του Θεολογικού Διαλόγου μεταξύ των δύο Εκκλησιών ημών προχωρεί και επιτυγχάνει εις την επίλυσιν και υπέρβασιν παρεξηγήσεων και διαφωνιών του παρελθόντος».

Ο καρδινάλιος Κουρτ Κοχ έχει δηλώσει στο παρελθόν πως:«ο οικουμενισμός των Αγίων είναι μία εξαίρετος ευκαιρία διά διάλογον μεταξύ των Εκκλησιών […], καθώς η προσκύνησις των λειψάνων δύναται να βοηθήση τους πιστούς να ασχοληθούν ενεργώς με τον διάλογον». Την δαιμονικής συλλήψεως αυτή φράση ενθυμήθηκε και μας αποκάλυψε ο ίδιος ο Πατριάρχης.

Πώς μπορεί να θεωρείται «διάλογος της ζωής» ένας διάλογος που προδίδει την Ορθόδοξη Αγιοπατερική και Αγιοπνευματική διδασκαλία και οδηγεί στην παναίρεση του οικουμενισμού, ήτοι στον αιώνιο χωρισμό από τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό;

Ποια σχέση μπορεί να έχει ο οικουμενισμός που είναι συνονθύλευμα πλανών και αιρέσεων με τους Αγίους;

Γιατί προξενούν διαρκώς οι οικουμενιστές σύγχυση στον πιστό λαό;

Όταν οι οικουμενιστές, δίχως αισχύνη και δίχως δισταγμό, μετατρέπουν την εορτή ενός Αγίου και μάλιστα του Πρωτοκλήτου Αποστόλου Ανδρέα σε θέατρο προώθησης της παναίρεσης του οικουμενισμού, εμείς έχουμε χρέος να αντιδράσουμε.

Δεν έχουμε την ίδια πίστη με τέτοιους ποιμένες που καθίστανται αυτοπροαιρέτως λυκοποιμένες. Ορθώνουμε τείχος εντός της Εκκλησίας απέναντι στις πλάνες και τις αιρετικές τους διδασκαλίες και αποτειχιζόμαστε από αυτούς. Η Αγιοπατερική Αποτείχιση από τέτοιους Επισκόπους είναι η έσχατη οδός ομολογίας της πίστεως.