Ομολογία

 

Ο Γιανναρικός Νεονικολαΐτισμός και η Εκκλησία της Ελλάδος.

Ο ΓΙΑΝΝΑΡΙΚΟΣ ΝΕΟΝΙΚΟΛΑΙΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΜΕ ΒΑΣΗ ΣΧΕΤΙΚΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ «ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝ». ΠΟΙΟΣ Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΝΥΝ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ.

Λυκούργος Νάνης, ιατρός

ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΟ ΣΧΟΛΙΟ

Η ναρκοθετούσα τη σωτηρία μας γιανναρική διδαχή, αναπαραγωγή της αρχαίας αιρέσεως του νικολαιτισμού, δεν έτυχε, δυστυχώς, μέχρι σήμερα τουλάχιστον, της συνοδικής καταδίκης της από της πλευράς της Εκκλησίας της Ελλάδος. Και συνεχίζει, ανεξέλεγκτη, να διαχέεται και παγιώνεται εντός του εκκλησιαστικού σώματος, προς μεγίστη χαρά του αρχεκάκου όφεως, πατρός, πάτρωνος και εμπνευστού της εν λόγω φρικαλέας πλάνης και κακοδοξίας, που τέρπεται όταν ψυχές, υπέρ ων Χριστός απέθανε, απόλλυνται εξ αιτίας της και εξ αιτίας της αδιαφορίας των ποιμένων.

Και όμως! Τρεις ευθαρσείς μητροπολίτες, υπείκοντες στη φωνή της αρχιερατικής τους συνειδήσεως, μνήμονες των φρικτών αρχιερατικών τους όρκων κατά την ιερή στιγμή της χειροτονίας τους και κηδόμενοι θεοφιλώς της σωτηρίας του θεόθεν εμπεπιστευθέντος αυτοίς ποιμνίου, οι μακαριστοί Φλωρίνης Αυγουστίνος,  Δρυινουπόλεως και Κονίτσης Σεβαστιανός και Σιδηροκάστρου Ιωάννης, έθεσαν το όλο ζήτημα σε δύο συνεχόμενες συνεδριάσεις της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου τον Ιούνιο του 1989. Μέχρι και σε ψηφοφορία οδηγήθηκε η διεξαχθείσα συζήτηση με το ερώτημα της παραπομπής ή μη του όλου ζητήματος στην αρμόδια συνοδική επιτροπή. Και ποίο το αποτέλεσμα; Μόνο οι τρεις προαναφερθέντες επίσκοποι ψήφισαν υπέρ της παραπομπής. Όπως σαφώς καταφαίνεται από το ρεπορτάζ της αγωνιστικής εκκλησιαστικής εφημερίδος «ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝ», (φύλλο Ιουνίου 1989),  πρωτοστάτης της εν εκκρεμότητι παραμονής του ζητήματος (ματαιώσεως της συζητήσεώς του και συνακολούθου λήψεως αποφάσεως κατ ουσίαν) υπήρξε ο τότε συνοδικός μητροπολίτης Θηβών και Λεβαδείας και νυν, διά τας πολλάς και φρικτάς μας αμαρτίας, αρχιεπίσκοπος Αθηνών Ιερώνυμος ο Β’., που «αλληθώρισε» στο άσχετο με τη γιανναρική νεονικολαιτική πανώλη ζήτημα των Ορθοδόξων ιεραποστολικών αδελφοτήτων.

Φρικαλέες και σκανδαλώδεις νεονικολαιτικές «διδασκαλίες»-κακοδοξίες έχει επίσης διατυπώσει ο γνωστός και μη εξαιρετέος π.Φιλοθεος Φάρος για τις οποίες η ποιμαίνουσα Εκκλησία ποιεί την νήσσαν και υπνώττει τον νήδυμον και ρέγχει εντονότερον του προφήτου Ιωνά εν τη κοιλία του κήτους, ενώ «ερωτοθεολογικά» φληναφήματα και ληρήματα εκπορεύονται από τη γραφίδα του επίσης γνωστού και μη εξαιρετέου καθηγητού της «θεολογικής» σχολής του ΑΠΘ Χ.Σταμούλη. Εσχάτως ενεφανίσθη και κάποιο «χριστιανικό» βιβλίο-έκτρωμα με τίτλο «χριστιανική ζωή και σεξουαλικές σχέσεις», των «προοδευτικών» εκδόσεων «ΕΝ ΠΛΩ» (για την απώλεια μάλλον…), σφόδρα επικίνδυνο για την πνευματικη ζωή των πιστών μεταξύ των οποίων περιλαμβάνεται και κείμενο περί σοδομισμού (ομοφυλοφιλίας) του επίσης γνωστού και μη εξαιρετέου π.Βασιλείου Θερμού, στις οθνείες και στρεβλές θέσεις του οποίου έχει ασκηθεί εκ πολλών κατευθύνσεων καταλυτική και εξουθενωτική κριτική προς δόξαν Θεού και προς ψυχική ωφέλεια του ποιμνίου. Όσοι ποιμένες και καθ ύλην αρμόδιοι (θεολογικοί παράγοντες) εξακολουθούν να αδιαφορούν για την ψυχοβλαβή γιανναρική και γενικότερη νεονικολαιτική συφιλίδα ας αναλογισθούν και ας καθρεπτισθούν στην αφυπνιστική κατακλέίδα της επί συνόδω πρώτης αγορεύσεως του μακαριστού Φλωρίνης Αυγουστίνου και η οποία έχει ως εξής: «ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΣΘΕ ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΔΙΑ ΤΟ ΚΥΜΑ ΤΗΣ ΑΝΗΘΙΚΟΤΗΤΟΣ, ΤΟ ΟΠΟΙΟΝ ΤΕΙΝΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΚΛΥΣΗ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ ΜΕ ΕΠΙΚΑΛΥΜΜΑ ΤΑΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΑΣ ΙΔΕΑΣ«.

ΣΥΝΕΔΡΙΑ ΔΙΣ ΤΗΣ 23-6-1989. Ο ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΤΩΝ ΝΕΟΟΡΘΟΔΟΞΩΝ

Το έτερον θέμα το οποίον θίγεται εις το δεύτερον έγγραφον του σεβ.Φλωρίνης είναι το θέμα των λεγομένων νεοορθοδόξων, των οποίων κορυφαίος εκπρόσωπος θεωρείται ο καθηγητής της Φιλοσοφίας εις την Πάντειον Σχολήν κ.Χρήστος Γιανναράς κ.ά.

Εναντίον της νέας ταύτης ιδεολογικής καταστάσεως, η οποία θεωρείται ότι εκτρέπεται εκ των παραδεδεγμένων αρχών της Ορθοδόξου Εκκλησίας, έχει γράψει δύο ενδιαφέροντα βιβλία ο λόγιος μοναχός Θεόκλητος Διονυσιάτης. Έναντι δε του σοβαρού τούτου ρεύματος, το οποίον, ως μη ώφελεν, ήρχισε δυστυχώς να παρουσιάζη πολλούς οπαδούς και θαυμαστάς, και αποτελεί σοβαρόν πνευματικόν και ψυχικόν κίνδυνον διά το χριστεπώνυμον πλήρωμα της Ορθοδόξου Εκκλησίας, ο σεβ. μητροπολίτης Φλωρίνης εζήτησε δι εγγράφου του όπως λάβη θέσιν η Ιερά Σύνοδος και διατυπώση δημοσίως τας απόψεις της.

Επηκολούθησεν ευρεία συζήτησις επ αυτού, εις την οποίαν έλαβον μέρος αρκετοί συνοδικοί ιεράρχαι.

Ο αρχιεπίσκοπος Αθηνών Σεραφείμ δεν ήθελε κατ αρχήν να γίνη ούτε καν συζήτησις επ αυτού του θέματος λέγων «αφήστε ήσυχον τον Γιανναράν»!!!

Ομιλών επί του ιδίου θέματος ο μητροπολίτης Δρυινουπόλεως κ.Σεβαστιανός είπε ότι τούτο είναι λίαν σοβαρόν και ότι πολλά εκ των διαλαμβανομένων εις τα συγγράμματα του κ.Γιανναρά είναι αντορθόδοξα και ψυχοβλαβή.

Ο μητροπολίτης Θηβών κ.Ιερώνυμος είπεν ότι έχει διαβάσει ένα εκ των βιβλίων του κ.Γιανναρά, το ¨ΚΑΤΑΦΥΓΙΟΝ ΙΔΕΩΝ», εις το οποίον δεν ευρίσκει μεμπτά πράγματα , και ότι τα πλείστα των διαλαμβανομένων εις αυτά είναι ορθά, και ιδίως τα αναφερόμενα εις τας χριστιανικάς οργανώσεις.

Ομιλών επί του θέματος αυτού ο μητροπολίτης Φλωρίνης κ.Αυγουστίνος είπε τα εξής:

«Δεν πρέπει να ομιλώμεν εμπαθώς και να συγχέωμεν τα  πράγματα με τας θρησκευτικάς οργανώσεις. Εν προκειμένω δεν κρίνονται αι χριστιανικαί οργανώσεις, αλλ ωρισμέναι ιδέαι, αι οποίαι έχουν επικίνδυνον επίπτωσιν εις την θρησκευτικήν και κοινωνικήν ζωήν του τόπου μας. Η σύστασις των συνοδικών επιτροπών, και μάλιστα της επί των δογματικών και ηθικών ζητημάτων, αυτόν τον σκοπόν έχει. Να εξετάζη τα διάφορα κατά καιρούς ανακύπτοντα θέματα. Εν δε εκ των σοβαροτέρων θεμάτων είναι η υπεράσπισις των δογμάτων. Διατί, μακαριώτατε, να υπάρχουν δύο μέτρα και δύο σταθμά; Όταν προ 13ετίας περίπου ο υποφαινόμενος είχον ασκήσει κριτικήν επί ωρισμένων γενομένων την εποχήν εκείνην επισκοπικών εκλογών, εκινήσατε γην και ουρανόν και εζητήσατε πάραυτα εξηγήσεις διά να με καταστήσετε υπόδικον και να με αποκλείσετε από συνοδικόν μέλος, ως βλασφημήσαντα δήθεν εις το Άγιον Πνεύμα. Αλλ εις την προκειμένην περίπτωσιν και άλλας παρομοίας τα πράγματα είναι πολύ σοβαρώτερα, ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΣΘΕ ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΔΙΑ ΤΟ ΚΥΜΑ ΤΗΣ ΑΝΗΘΙΚΟΤΗΤΟΣ , ΤΟ ΟΠΟΙΟΝ ΤΕΙΝΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΚΛΥΣΗ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ ΜΕ ΕΠΙΚΑΛΥΜΜΑ ΤΑΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΑΣ ΙΔΕΑΣ».

Τελικώς, ύστερον και από άλλας συζητήσεις, απεφασίσθη να παραμείνη το θέμα εκκρεμές, διά να εξετασθή εν καιρώ εις άλλην συνεδρίαν είτε υπό της παρούσης είτε υπό άλλης Διαρκους Ιεράς Συνόδου.

Γ΄ ΣΥΝΕΔΡΙΑ ΤΗΣ 23-6-1989
ΝΕΑ ΣΥΖΗΤΗΣΙΣ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΝΕΟΟΡΘΟΔΟΞΩΝ

Μετά ταύτα και εξ αφορμής των πρακτικών, έλαβε τον λόγον ο μητροπολίτης Φλωρίνης κ.Αυγουστίνος, ο οποίος είπε τα εξής:

«Επειδή δεν βλέπω διάθεσιν εκ μέρους των περισσοτέρων εξ ημών να αντιμετωπισθή σοβαρώς το θέμα των νεοορθοδόξων (κ.Γιανναρά κ.ά), περί του οποίου εγένετο συζήτησις κατά την συνεδρίαν της χθες (22-6-1989) εξ αφορμής αναγνώσεως επί Συνόδου σχετικού εγγράφου μου, το οποίον είχεν υποβληθή εις την αρχιγραμματείαν της της Ιεράς Συνόδου, διά τούτο ανεζήτησα και εύρον δύο (2) βιβλία του οσιολογιωτάτου μοναχού Θεοκλήτου Διονυσιάτου και έφερα ταύτα εδώ, διά να τα θέσω υπ όψιν σας, ώστε να κατατοπισθή όποιος θέλει. Τα βιβλία ταύτα αποτελούν αντίκρουσιν και ανασκευήν των εξωφρενικών και αντορθοδόξων του κ.Γιανναρά και της συνοδοιπορίας του, αι οποίαι είναι λίαν επικίνδυνοι και ζημιογόνοι διά την πνευματικήν υπόστασιν του χριστεπωνύμου πληρώματος. ΑΛΛΟΙΜΟΝΟΝ ΔΕ ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΝ, ΕΑΝ ΔΕΝ ΛΑΒΩΜΕΝ ΜΕΤΡΑ, ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΜΕΝΩΣ, ΔΙΑ ΝΑ ΑΠΟΣΟΒΗΘΗ Ο ΕΚ ΤΟΥΤΩΝ ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΔΙΑ ΠΑΝΤΑ ΒΕΒΑΙΩΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΝ ΑΛΛ ΙΔΙΑΙΤΕΡΩΣ ΔΙΑ ΤΗΝ ΝΕΟΤΗΤΑ. Διά τούτο φρονώ ότι πρέπει οπωσδήποτε να ληφθή απόφασις εκ μέρους μας και εις πρώτην φάσιν να παραπεμφθή τουλάχιστον η υπόθεσις εις την αρμοδίαν Συνοδικήν Επιτροπήν επί των Νομοκανονικών ζητημάτων, της οποίας ο γραμματεύς είναι δραστήριος και ικανός (Σ.Σ. προφανώς εννοεί τον τότε αρχιγραμματέα, μακαριστό κανονολόγο π.Ευάγγελο Μαντζουνέα) και πιστεύω ότι συντόμως θα φέρη εις πέρας το έργον, το οποίον ήθελε του ανατεθή.
Eάν όμως δεν θελήσωμεν να πράξωμεν έστω και αυτό το ελάχιστον, τότε ερωτάται: δια τίνα λόγον έχομεν τας συνοδικάς επιτροπάς;
Μία δε τοιαύτη αρνητική στάσις μας θα αποτελέση σκανδαλώδη και μεροληπτικήν ενέργειαν όσον αφορά τη αντιμετώπισιν φλεγόντων και σοβαρών θεμάτων της Εκκλησίας μας. Και εάν πάλιν δεν θέλωμεν να πράξωμεν ούτε αυτό το ελάχιστον, τότε έχω να προτείνω μίαν άλλην εναλλακτικήν ενέργειαν. Ας ανατεθή εις ένα εκ των σεβ. συνέδρων, και κατά την γνώμην μου εις τον άγιον Αργολίδος (Σ.Σ. πρόκειται περί του μακαριστού, σεμνού και σοβαρού ιεράρχου Αργολίδος Ιακώβου (Παχή)), ο οποίος να εγκύψη εις τα συγγράμματα του νέου τούτου ολεθρίου ρεύματος, να ερευνήση ταύτα επισταμένως, να εξαγάγη τα συμπεράσματά του, και να συντάξη μίαν σχετικήν εισήγησιν. η οποία να απασχολήση το σώμα της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου εις μίαν έκτακτον ή ακροτελεύτιον συνεδρίαν αυτής ή έστω να διαβιβασθή προς εξέτασιν εις την νέαν ΔΙΣ , η οποία θα κάνη την έναρξίν της από του προσεχούς Σεπτεμβρίου».

Εν συνεχεία έλαβε τον λόγον ο μητροπολίτης Δρυινουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης κ.Σεβαστιανός, ο οποίος είπε τα εξής:

«Έχω μελετήσει αρκετά βιβλία του κ.Γιανναρά ως και τα βιβλία του οσιολογιωτάτου μοναχού π.Θεοκλήτου Διονυσιάτου .
‘Εχω σχηματίσει αλγεινοτάτην εντύπωσιν και έχω συνειδητοποιήσει τον υφιστάμενον διά την Εκκλησίαν μας γενικώς κίνδυνον εκ των ιδεών και φρονημάτων των λεγομένων νεοορθοδόξων. Φρονώ ότι η Εκκλησία έχει υποχρέωσιν να λάβη μέτρα διά το σοβαρόν τούτο θέμα.
Ανέφερε μάλιστα ο κ.Σεβαστιανός και ωρισμένα αποσπάσματα και θέσεις εκ των συγγραμμάτων του κ.Γιανναρά , τα οποία συνιστούν Ο,ΤΙ ΒΔΕΛΥΡΟΝ ΚΑΙ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟΝ ΑΠΟ ΠΛΕΥΡΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ. Συμφώνως, δηλαδή, προς τας νεωτέρας αυτάς ιδέας, ο χριστιανός είναι δυνατόν, του είναι επιτρεπτόν, να αισχρολογή και να ασχημονή και παραλλήλως να κρατή εις τας χείρας του το κομποσχοίνι, πιστεύων ότι ούτω προσφέρει λατρείαν εις τον Θεόν!».

ΥΠΕΡΜΑΧΟΙ ΤΟΥ Χ.ΓΙΑΝΝΑΡΑ ΔΥΟ ΣΥΝΟΔΙΚΟΙ

Μετά τον σεβ.Κονίτσης έλαβε τον λόγον και ωμίλησεν ο μητροπολίτης Θηβών και Λεβαδείας (Σ.Σ. ο νυν αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος) κ.Ιερώνυμος, ο οποιος ΥΠΕΡΗΜΥΝΘΗ του προσώπου του κ.Γιανναρά, ειπών τα εξής:

«Το θέμα είναι πολυσύνθετον και έχει μέγα βάθος και πλάτος. Εάν δε τυχόν αποφασίσωμεν να λάβωμεν θέσιν έναντι του κ.Γιανναρά, τότε αναμφιβόλως θα πρέπη να λάβωμεν θέσιν και έναντι των χριστιανικών οργανώσεων και αδελφοτήτων, αι οποίαι εις αρκετά σημεία των εκδηλώσεων και δραστηριοτήτων των έχουν παπικόν και προτεσταντικόν πνεύμα και είναι επηρεασμέναι εκ του πνεύματος και της τακτικής των θρησκευτικών ομολογιών και παραφυάδων της Δύσεως.
Επίσης ο σεβ.κ.Ιερώνυμος ανέφερεν ότι αι χριστιανικαί αδελφότητες δεν απήντησαν εις ωρισμένας κατηγορίας του μνημονευθέντος μοναχού Θεοκλήτου Διονυσιάτου, ο οποίος τας θεωρεί ως «μακαρίας τη λήξει».

Προς τους ανωτέρους λόγους και θεσεις του σεβ.Θηβών συνεφώνησε και υπερεθεμάτισε και ο μητροπολίτης Κερκύρας κ.Τιμόθεος.

Ούτος υπεστήριξε την άποψιν ότι, εάν τεθή υπό κρίσιν ο κ.Γιανναράς, τότε θα πρέπει να τεθή υπό κρίσιν και το έργον των χριστιανικών αδελφοτήτων. Επίσης ανέφερεν ότι ωρισμέναι εκ των εκδόσεων των θρησκευτικών οργανώσεων είναι επηρεασμέναι εκ από δυτικά πρότυπα ή αποτελούν ξένων βιβλίων, ως έχει αποδείξει ένας εκ των πανεπιτημιακών διδασκάλων.
Επίσης ο κ.Τιμόθεος υπεστήριξεν την άποψιν ότι δεν έχουν κανένα λόγον οι άγαμοι κληρικοί. οποίοι είναι και οι αρχιερείς, να ασχολούνται με θέματα, τα οποία αφορούν και ενδιαφέρουν ως επί το πλείστον τους εγγάμους και οικογενειάρχας.

Ο ΣΕΒ. ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΑΠΑΝΤΑ ΕΙΣ ΤΑΣ ΕΝΣΤΑΣΕΙΣ

Απαντών εις τας ενστάσεις των δύο ανωτέρω μητροπολιτών ο σεβ.Φλωρίνης κ.Αυγουστίνος είπε τα εξής:

«Και ο άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης, ο οποίος θεωρείται δόκιμος και πολυγραφώτατος εκκλησιαστικός συγγραφεύς και τιμάται και γεραίρεται υπό της Εκκλησίας, έχει κατηγορηθή ότι εις τον συγγραφικόν του τρόπον απομιμείται ξένα πρότυπα και ότι παπίζει και φυλοδυτικίζει (Σ.Σ. τις στρεβλές αυτές θέσεις διακήρυξε και ο Χ.Γιανναράς. Πολύ καλή απάντηση δίδει ο π.Θεόδωρος Ζήσης . Βλέπε https://www.impantokratoros.gr/0108812A.el.aspx).
Τούτο όμως δεν ανταποκρίνεται εις την πραγματικότητα. Συγκεκριμένως μάλιστα ούτος εις εν εκ των συγγραμμάτων του, το Εορτοδρόμιον, υποστηρίζει την άποψιν ότι, εάν υπάρχη τι καλόν εις τους ετεροδόξους, δεν σημαίνει ότι πρέπει να το απορρίψωμεν διαρρήδην, εκ του φόβου μήπως κατηγορηθώμεν ότι συμφωνούμεν προς αυτούς. Όσον διά την ένστασιν, εάν και κατά πόσον μας αφορούν αι ιδέαι και τα θέματα τα διαλαμβανόμενα εις τα υπό κρίσιν συγγράμματα, φρονώ ότι μας αφορούν οπωσδήποτε, διότι δεν θα απαντήσωμεν ως μεμονωμένα άτομα, αλλ ως εκπρόσωποι της Εκκλησίας και του πνεύματος των πατέρων, το οποίον οφείλομεν να διατηρήσωμεν ανόθευτον εις την γενεάν μας. Πρέπει μάλιστα να ομιλήσωμεν διά τους νεοορθοδόξους με γλώσσαν ωμής αληθείας, με την γλώσσαν της επιστολής Ιούδα και της Β΄Πέτρου, εάν θέλωμεν να είμεθα ειλικρινείς και εν τάξει προς τον εαυτόν μας».
Επίσης ο κ.Αυγουστίνος είπεν ότι το θέμα των νεοορθοδόξων και του κ.Γιανναρά είναι διάφορον του θέματος των ορθοδόξων χριστιανικών αδελφοτήτων και ότι δεν πρέπει να συνδέεται και να συσχετίζεται τούτο προς αυτάς. «Εδώ ερωτάται και οφείλομεν να δώσωμεν υπεύθυνον απάντησιν και να προφυλάξωμεν τους αδαείς εάν και κατά πόσον οι νεοορθοδοξοι ορθοτομούν τον λόγον της αληθείας. Εάν δε αι χριστιανικαί οργανώσεις αιρετίζουν, τότε τι πρέπει να είπωμεν διά τον κ.Γιανναράν και τους ομοιδεάτας του; Και όμως αι ανωτέρω οργανώσεις και αδελφότητες, παρά την ατέλειαν των συγκροτούντων αυτάς μελών και την πολεμικήν, η οποία επί σειράν ετών ενεργείται εις βάρος των, θα ζήσουν και θα επιβιώσουν, διότι τα μέλη των έχουν αυταπάρνησιν και ταπείνωσιν και ουσιαστικόν σύνδεσμον με την μητέρα Εκκλησίαν και διότι ο Θεός βλέπει και ευλογεί άνωθεν το επιτελούμενον υπ αυτών έργον».

ΠΡΟΤΑΣΙΣ ΔΙΑ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑΝ

Εις την συνέχειαν της συζητήσεως επί του ανωτέρου θέματος (των νεοορθοδόξων) ένας εκ των σεβ.συνέδρων, ο αντιπρόεδρος της ΔΙΣ σεβ.μητροπολίτης Σιδηροκάστρου Ιωάννης (Σ.Σ. πρόκειται περί λαμπρού επισκόπου, ασκητικού, παραδοσιακού, μαχητικού και αγωνιστικού, μακαριστού πλέον), προέτεινεν όπως διενεργηθή ψηφοφορία επί του θέματος, διά να διαπιστωθή τι τέλος πάντων θα γίνη. Η πρότασις αύτη αρχικώς δεν εγένετο αποδεκτή, αλλά μετά ταύτα, εκ της ανάγκης των πραγμάτων, ωδηγήθησαν εις αυτήν. Κατά την γενομένην ψηφοφορίαν με ερώτημα, εάν θα παρεπέμπετο ή όχι το θέμα εις την αρμοδίαν συνοδικήν επιτροπήν, το αποτέλεσμα υπήρξεν αρνητικόν, δηλαδή να μη παραπεμφθή. Εμειοψήφησαν τρεις μόνον μητροπολίται, οι σεβ.Σιδηροκάστρου Ιωάννης, Κονίτσης Σεβαστιανός και Φλωρίνης Αυγουστίνος, ο οποίος ομιλών κατά την κρίσιμον εκείνην στιγμήν κατέστησε τους λοιπούς ιεράρχας υπευθύνους δι ό,τι απευκταίον συμβή εις την Εκκλησίαν μας, ως προς το φοβερόν κύμα της διαφθοράς, η οποία καθημερινώς διαδίδεται και τείνει να επικρατήση.
Ο λόγος απορρίψεως της προτάσεως υπήρξεν, εκτός των άλλων, και τυπικός, διότι δηλαδή το θέμα δεν ήτο αναγεγραμμένον εις την ημερησίαν διάταξιν. Κατά τινά δε τρόπον ήθελον να επιρρίψουν ευθύνας και εις τον αρχιγραμματέα της Ιεράς Συνόδου, διατί έφερε τούτο προς συζήτησιν. Αλλ η παρουσίασις του θέματος έγινεν όλως φυσιολογικώς, υπό μορφήν ανακοινώσεως μεταξύ των τρεχόντων υπηρεσιακών θεμάτων.

ΕΠΙΛΟΓΙΚΟ-ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΟ ΣΧΟΛΙΟ

Αυτό, λοιπόν, είναι το χρονικό της οικτρής τύχης που επεφύλαξε η τότε συνοδική πλειοψηφία στη θεοφιλή πρόταση των τριών συνεπισκόπων τους αναφορικά με το γιανναρικό νεονικολαιτισμό. Στα μαύρα χρόνια της σεραφειμικής λαίλαπας. Και φθάσαμε σήμερα στο σημείο μητροπολίτες της Ελλαδικής Εκκλησίας να καλούν τον πρύτανη των νεοορθοδόξων να μιλήσει στους νέους των επισκοπικών περιφερειών τους για θέματα γάμου και οικογένειας!!!

Είδαμε επίσης την κωλυσιεργία του μητροπολίτου Θηβών, συνεπικουρούντος και τινος κεκοιμημένου συνεπισκόπου του, καθώς και το «αλλοιθώρισμά» τους στις ορθόδοξες ιεραποστολικές αδελφότητες που αποτελούν κάρφος στους οφθαλμούς των εκκοσμικευμένων χριστιανών και για τις οποίες ο μακαριστός, οσίας βιοτής, π.Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος έφη ότι εάν δεν υπήρχαν οι αδελφότητες δεν θα υπήρχε πνευματικός άνθρωπος στη χώρα μας! Ο δε άγιος Νεκτάριος σε δύσκολα ζητήματα ερμηνείας της Αγίας Γραφής παρέπεμπε στο μακαριστό ιδρυτή της «ΖΩΗΣ» π.Ευσέβιο Ματθόλουλο τον οποίο ονόμαζε «πνευματικό άνθρωπο» (βλέπε «ΌΛΟΣ ΙΕΡΩΜΕΝΟΣ ΘΕΩ, έκδοσις αδελφότητος θεολόγων Ο ΣΩΤΗΡ).