Πατριάρχης Σερβίας: Αντιεκκλησιαστική τρομοκρατία στην Ουκρανία
Ο Πατριάρχης Σερβίας με επιστολή του καταγγέλλει τις ανοιχτές διώξεις που απηνώς εξαπολύει η ουκρανική κυβέρνηση εναντίων των ιεραρχών, του κλήρου και του πιστού λαού της Ουκρανικής Ορθοδόξου Εκκλησίας [1].
Το κείμενο απεστάλη ως απάντηση στην επιστολή του Πατριάρχη Μόσχας Κυρίλλου (27η Απριλίου 2024), όπου παρατίθεντο τα πιο κραυγαλέα περιστατικά διώξεων στην Ουκρανία Ορθοδόξων ιεραρχών, κληρικών και λαϊκών, ο αποκλεισμός ειδησεογραφικών διαδικτυακών μέσων τα οποία κάλυπταν την εκκλησιαστική πολιτική της κυβέρνησης, και η προετοιμασία προς υιοθέτηση σε δεύτερη ανάγνωση του υπ’ αριθμ. 8371 νομοσχεδίου, με σκοπό την έμπρακτη απαγόρευση της Ουκρανικής Ορθοδόξου Εκκλησίας.
Δίωξη και η αντιεκκλησιαστική τρομοκρατία – Σχέδιο τελικής απαγόρευσης της Ουκρανικής Ορθοδόξου Εκκλησίας
Ο Προκαθήμενος της Εκκλησίας της Σερβίας ανάμεσα στα άλλα υπογραμμίζει ότι:
α) Οι διωκόμενοι Ιεράρχες της Ουκρανικής Εκκλησίας αποκαλύπτουν τις κακές προθέσεις των άθεων Αρχών, ενώ ταυτόχρονα πάσχουν ως πιστοί ποιμένες (καθώς καθίστανται κατηγορούμενοι σε κατασκευασμένες δίκες και καταδικάζονται σε τιμωρίες που προβλέπονται για τα πλέον μιαρά κακουργήματα).
«Οι ιεράρχες αυτής (σ.σ. Ουκρανικής Εκκλησίας), οι οποίοι όχι μόνον ανοικτά και ατρόμητα αποκαλύπτουν τις κακές προθέσεις των άθεων Αρχών, αλλά υπό τις σημερινές συνθήκες περισσότερο από άλλους πάσχουν ως πιστοί ποιμένες της Εκκλησίας του Χριστού, καθίστανται κατηγορούμενοι σε κατασκευασμένες δίκες και καταδικάζονται σε τιμωρίες, που προβλέπονται για τα πλέον μιαρά κακουργήματα».
[…]
Γνωρίζοντας την προθυμία τους για αυτοθυσία και την ανδρεία να αντιμετωπίσουν κάθε αδικία, αισθανόμαστε το αδελφικό καθήκον και την υποχρέωση να μαρτυρούμε ενώπιον όλου του κόσμου τις ταλαιπωρίες τους […]».
β) H δίωξη και η αντιεκκλησιαστική τρομοκρατία προσλαμβάνει ολοένα και μεγαλύτερη έκταση στην Ουκρανία, καθώς δεν εισακούγονται οι στεναγμοί του ορθόδοξου ουκρανικού λαού.
«Οι στεναγμοί του ορθοδόξου ουκρανικού λαού, πιστού στην κανονική αυτών Εκκλησία δεν φθάνουν έως εκείνους, στα χέρια των οποίων είναι συγκεντρωμένη η εξουσία και σε όσους είναι ικανοί να επηρεάσουν τους κυβερνήτες της Ουκρανίας, προκειμένου να σταματήσουν τη δίωξη και την αντιεκκλησιαστική τρομοκρατία, που προσλαμβάνει ολοένα και μεγαλύτερη έκταση».
γ) Η σημερινή σύγκρουση χρησιμοποιείται ως πρόσχημα για την εφαρμογή σχεδίου τελικής απαγόρευσης της Ουκρανικής Ορθοδόξου Εκκλησίας, με σκοπό τη μεταβίβαση όλου του πνευματικού και υλικού κεφαλαίου που διαθέτει, στα χέρια της ψευδοεκκλησίας (του σχισματικού εκκλησιαστικού μορφώματος του Επιφανίου Ντουμένκο).
«Η σημερινή σύγκρουση χρησιμοποιείται ως πρόσχημα για την εφαρμογή σχεδίου τελικής απαγόρευσης της Ουκρανικής Ορθοδόξου Εκκλησίας με σκοπό τη μεταβίβαση όλου του πνευματικού και υλικού κεφαλαίου, που διαθέτει, στα χέρια μιας ψευδοεκκλησίας (σ.σ. του σχισματικού Επιφανίου Ντουμένκο)».
δ) Εξέφρασε τον φόβο ότι υπό αυτές τις συνθήκες «η σημερινή δεινή κατάσταση των ορθοδόξων αδελφών μας θα επιδεινωθεί και άλλο».
Ο σχισματικός Ντουμένκο υποστηρίζει το νόμο-δίωξη εναντίων της Ουκρανικής Ορθοδόξου Εκκλησίας
Την 23η Ιουλίου 2024, ο αχειροτόνητος επικεφαλής των σχισματικών της Ουκρανίας, Ντουμένκο Επιφάνιος, πρότεινε την άμεση υιοθέτηση του νομοσχεδίου 8371, το οποίο απαγορεύει ουσιαστικά τις δραστηριότητες της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας, υποστηρίζοντας ότι είναι καλύτερο «να υπάρχει ένας ατελής νόμος που μπορεί αργότερα να βελτιωθεί παρά να μην υπάρχει καθόλου» [3].
Ο Ντουμένκο πιστεύει ότι ο νόμος 8371 ευθυγραμμίζεται γενικά με ένα δημοκρατικό όραμα, καθώς προβλέπει ανάλυση, δικαστική διαδικασία και δυνατότητα προσφυγής. Σύμφωνα με τον ίδιο, στόχος αυτού του νόμου δεν είναι η τιμωρία αλλά η προστασία.
Η «προστασία» όμως που θα προσφέρει το επαίσχυντο αντιεκκλησιαστικό νομοσχέδιο 8371 μεταφράζεται σε έμπρακτη απαγόρευση και εξαφανισμό της ήδη διωκόμενης, μαρτυρικής Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας.
Το καθεστώς Ζελένσκι, με την αρωγή του παρα-εκκλησιαστικού σχισματικού μορφώματος της Ουκρανίας και του αμερικανοκίνητου Πατριαρχείου Κων/πόλεως, εγγράφεται στις μελανότερες σελίδες της σύγχρονης εκκλησιαστικής ιστορίας, ως διώκτης των ιεραρχών, του κλήρου και του πιστού λαού των Ορθοδόξων της Ουκρανίας.
Αυτοι μηπως προδίδουν την πατρίδα τους συνεργαζόμενοι με τον Ρώσο εχθρο;
ΑπάντησηΔιαγραφή