Μὲ τοὺς ἀντιχρίστους ἀμετανοήτους φραγκοπαπικοὺς κοιναὶ ἑορταί ; Ποτέ! Ποτέ!

 

Μὲ τοὺς ἀντιχρίστους ἀμετανοήτους φραγκοπαπικοὺς κοιναὶ ἑορταί ; Ποτέ! Ποτέ!

 

Ἁγιορειτῶν Κελλιωτῶν Πατέρων

Ἐν Ἁγίῳ Ὄρει τῇ 14/27.7.2024. Ἁγίου Νικοδήμου Ἁγιορείτου.

Εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἀμήν.

Τῶν «ὑπέρ- ὑπερηχητικῶν» μαχητικῶν πυραύλων τὴν καταστροφικὴ μανία μιμούμενοι οἱ θιασῶτες τῆς καταστροφικῆς νέας ἐποχῆς, ἀνακοινώνουν νέους νόμους καὶ πρακτικές.

Ὅπως οἱ πύραυλοι αὐτοί, ξαφνικά, μὲ κρότους καὶ συμφορὲς κάνουν τὴν παρουσία τους, τὸ ἴδιο ἀκριβῶς συμβαίνει καὶ μὲ τὸν Πατριάρχη Βαρθολομαῖο. Μὲ νέα ἀνακοίνωσή του, ἐμφανίζεται καὶ πρωταγωνιστεῖ γιὰ ἄλλη μιὰ φορὰ στὸ προσκήνιο τῆς ἀντίχριστης ἐπικαιρότητας.

Διακήρυξε μὲ πολὺ αὐταρχισμὸ καὶ κομπασμό, τὴν ἡμέρα τοῦ πάσχα τῶν παπικῶν τοῦ τρέχοντος ἔτους (2024 ), πὼς τὸ ἑπόμενο ἔτος (2025 ), τὸ Ὀρθόδοξο Χριστιανικὸ Πάσχα θὰ εὐθυγραμμισθεῖ καὶ συν­εορτασθεῖ μὲ αὐτό τῶν Λατίνων.*

Ἡ ἀποφασιστικότητά του διαφαίνεται:

α) Ἀπὸ τὴν βαρύγδουπη, δίκην ὁδοστρωτήρα ἐπισήμανσή του : «μὲ ὁποιοδήποτε κόστος», ὑπονοῶντας πὼς ἀδιαφορεῖ πλήρως μὲ τὸ ἐὰν ὑπάρξουν σκανδαλισμοί πού θά ἐπιφέρουν ἀντιδράσεις καὶ σχίσματα, «οὐαὶ τῷ ἀνθρώπῳ ἐκείνῳ δι᾿ οὗ τά σκάνδαλα ἔρχονται» (πρβλ.Ματθ. 18,7).

β) Ἀπὸ τὴν μετὰ ἀπὸ πάροδο κάποιων ἡμερῶν, ἀνακοίνωση ἔναρξης διμερῶν συζητήσεων καὶ προετοιμασιῶν γιὰ τὴν ἐν λόγῳ προγραμματισμένη φιέστα.

Καὶ ὅλα αὐτὰ χωρὶς προϋποθέσεις καὶ δεσμεύσεις ποὺ θὰ ἔπρεπε νὰ εὑρίσκονται στὴν κορωνίδα τῶν συμφωνιῶν.

Ἐμεῖς θὰ ἐπιχειρήσουμε τὴν προσέγγιση τοῦ ζητήματος μὲ ἄλλη πνευματική πρισματικὴ γωνία ἀπὸ αὐτὴ ποὺ συνηθίζεται γιὰ τὸ θέμα αὐτό, ἀφοῦ θὰ καταθέσουμε κάποια νέα ἀδιάσειστα στοιχεῖα, τὰ ὁποῖα ἐκκωφαντικὰ ἀποδεικνύουν ὅτι «μεταξὺ ἡμῶν καὶ αὐτῶν, χάσμα μέγα ἐστήρικται» (: μᾶς χωρίζει) (πρβλ. Λουκ,16,26).

Γι’ αὐτὸ ὁποιαδήποτε σκέψη γιὰ ἐπανένωση μὲ τοὺς Λατίνους εἶναι ἀδύνατη. Εἶναι ἁπλὰ, γελοία.

α) Ἡ κατασκευὴ τὸ 1971 στὴν περιοχὴ τοῦ Βατικανοῦ τῆς ΣΑΤΑΝΟΜΟΡΦΗΣ αἴθουσας χωρητικότητας 6.300 (ἕξι χιλιάδων τριακοσίων) προσώπων, εἶναι ἕνα ἀπὸ τὰ μεγαλύτερα σύγχρονα ὀλισθήματα τοῦ παπισμοῦ.(ΕΔΩ)

Ἡ αἴθουσα αὐτὴ ἀκούει στὸ ἐπίσημο ὄνομα «Αἴθουσα Ἀκροατηρίων τοῦ Πάπα», ἐνῷ ἀνεπίσημα καὶ πιὸ διαδεδομένο εἶναι τὸ ὄνομα «Αἴθουσα τοῦ Ὄφεως» (!!!). Αὐτό τούς κατατάσσει αὐτόματα σὲ ἄλλη πίστη καὶ λατρεία.

Κατήντησαν, δυστυχῶς, νὰ μὴν πιστεύουν στὸν ἀληθινὸ ἐν Τριάδι Θεό, ἀλλὰ στὸν «ἐξαποδῶ», τὸν διάβολο δηλαδή.

Μπορεῖ ὁ καθένας νὰ βεβαιωθεῖ γιὰ τὴν ὕπαρξή της καὶ τὴ σημασία της, ὅταν πληκτρολογήσει στὸν διαδικτυακὸ ἱστότοπο, “Vatican snake” ἢ στὰ Ἑλληνικὰ «Φίδι Βατικανό».

Θὰ ἐμφανιστοῦν πάραυτα φωτογραφίες καὶ μικροκινηματογραφικὰ ἀποσπάσματα ποὺ παρουσιάζουν μὲ εὐκρίνεια τὰ ἀνωτέρω.

Ἄλλωστε ἐπισκέπτες τῆς ἐν λόγῳ τεράστιας διαβολόμορφης αἴθουσας μᾶς περιέγραψαν καὶ ἐπιβεβαίωσαν τὴν ὕπαρξή της.

Τὸ σχῆμα τῆς κεφαλῆς τοῦ φιδιοῦ εἶναι καταφανὲς ἐντὸς καὶ ἐκτὸς τοῦ κτιρίου αὐτοῦ καὶ ἂς σημειωθεῖ ὅτι ὁ πάπας πάντα ἐμφανίζεται νὰ ὁμιλεῖ μέσα ἀπὸ τὸ στόμα τοῦ φιδιοῦ-διαβόλου, καθὼς τὸ ἕδρανο ὁμιλίας του εἶναι τοποθετημένο στὸ συγκεκριμένο σημεῖο.

Ἐντὸς τῆς αἴθουσας τοῦ σατανᾶ ἔχει τοποθετηθεῖ χάλκινο γλυπτὸ ὀγδόντα (80) τόνων, ἕνα ἔκτρωμα ποὺ μοιάζει μὲ τὸν Χριστό, ἀλλά, δυστυχῶς, ἀπεικονίζεται ἡ μορφή τοῦ ἀρχαικάκου ὄφεως, τοῦ διαβόλου δηλαδή.

Ἐνῷ ὑποτίθεται ὅτι εἰκονίζεται ἡ Ἀνάστασις (αὐτὴ εἶναι ἡ ὀνομασία του), αὐτὸ ποὺ βλέπει κανεὶς παραπέμπει στὴν προσπάθεια τῆς «Νέας ἐποχῆς» γιά… «ἀνάσταση» καὶ ἐπικράτηση παγκόσμια τοῦ διαβόλου ὡς … «θεοῦ».

β) Τὸ σκαλιστὸ καταθλιπτικὸ περιβάλλον τῆς … «ἀνάστασης» τοῦ Ἑωσφόρου θυμίζει κόλαση, ἐνῷ ἡ μεγέθυνσή του ἀποκαλύπτει κεφαλὲς φιδιῶν, δαιμόνων δηλαδή.(ΕΔΩ)

γ) Ὁ ἀντεστραμμένος (ἀνάποδος) σταυρὸς ποὺ παραγκώνισε τὸν πραγματικὸ Σταυρὸ τοῦ Χριστοῦ εἶναι μιὰ ἀπόδειξη τῆς ἀντιχριστιανικῆς μανίας τῆς παπικῆς «ἐκκλησίας» τοῦ σατανᾶ. 

δ) Ἡ τιάρα τοῦ πάπα εἶναι ἀκριβὲς ἀντίγραφο τοῦ στέμματος τοῦ Ἀσσύριου θεοῦ Δαγών. Αὐτὸ μεταφράζεται σὲ λατρεία τῆς εἰδωλολατρίας.

ε) Ἀπὸ τὰ προηγούμενα ἐξηγεῖται καὶ ὁ σατανικὸς χαιρετισμὸς τοῦ πάπα: ἀντίχειρας, δείκτης καὶ μικρὸς δάκτυλος ἐκτεινόμενοι καὶ οἱ ἄλλοι δυὸ δάκτυλοι –μέσος καὶ παράμεσος – καμπτόμενοι ποὺ ἀκουμβοῦν στὸ κέντρο τῆς παλάμης. Τὰ δύο δάκτυλα – δείκτης καὶ μικρὸ- συμβολίζουν τὰ δύο κέρατα τοῦ τράγου-διαβόλου.

Ὁ Χριστὸς μᾶς ἐπισημαίνει ὅτι κατὰ τὴ Δευτέρα Του Παρουσία θὰ χωρίσει τὰ πρόβατα ἀπὸ τὰ ἐρίφια (Ματθ. 23, 22 καὶ 25, 32 καὶ 33). Ἀπὸ αὐτὴ τὴν ζωὴ οἱ ἄνθρωποι κάνουν τὴν ἐπιλογή τους γιὰ τὴν τοποθέτησή τους. Ἄλλοι πρόβατα, ἄλλοι ἐρίφια.

 «Ἕκαστον δένδρον ἐκ τοῦ ἰδίου καρποῦ γινώσκεται», (Ἰωάν. 6, 44). καὶ τὸ βατικάνειο δένδρο ὁδηγεῖ καὶ ὁδηγεῖται στὸν θάνατο.

«Τὸν πάπα νὰ καταρᾶσθε, γιατί αὐτὸς θὰ εἶναι ἡ αἰτία», ἔλεγε ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός καὶ Ἁγιορείτης.

Τὸ Βατικανὸ τώρα μᾶς θυμίζει τὸ Ναὸ τοῦ Σολομώντα, τότε, ἐπὶ τῆς ἐποχῆς τοῦ προφήτου Ἰεζεκιήλ.

Στὴν «ξενάγηση» ποὺ ἔκανε ὁ Πανάγιος Θεὸς στὸν Προφήτη, στὰ τέσσερα σημεῖα τοῦ Ναοῦ, ἀποκαλύφθηκαν φρικτὰ πράγματα.

Κυρίως οἱ τότε πρεσβύτεροι, ἀλλὰ καὶ ὁ λαὸς, ἀλληθώριζαν πρὸς ἄλλους ἀνύπαρκτους θεούς. Λάτρευαν αὐτοὺς καὶ ὄχι τὸν ἀληθινὸ Θεὸ (ὅπως τώρα τὸ Βατικανό).

Ἐκ τῶν πρεσβυτέρων, ἄλλοι ἔκαναν μεγάλες παρανομίες καὶ ἀπεῖχαν ἀπὸ τὶς ἅγιες ἐντολὲς τοῦ Θεοῦ (Ἰεζ. 8, 6), ἄλλοι θυμιάτιζαν «τὰ μάταια βδελύγματα καὶ πάντα τὰ εἴδωλα οἴκου Ἰσραὴλ» (ἔ.ἀ. 8, 10-12).

Σὲ ἄλλο σημεῖο τοῦ Ναοῦ «γυναῖκες καθήμεναι θρηνοῦσαι τὸν Θαμμοὺζ (ἔ.ἀ. 14) (Θαμμούζ . Ὁ παρ’ Ἕλλησιν θεὸς Ἄδωνις).

Καὶ τέλος, ἄλλοι πρεσβύτεροι εἶχαν τὰ ὀπίσθιά τους πρὸς τὸν ναὸ τοῦ Κυρίου καὶ τὸ πρόσωπό τους ἀπέναντι. Αὐτοὶ προσκυνοῦσαν τὸν ἥλιο.

Κάθε φορὰ ὁ Πανάγιος Θεὸς ἔλεγε στὸν προφήτη Ἰεζεκιὴλ. «ἑώρακας τί οὗτοι ποιοῦσιν;» (Ἰεζ. 8, στίχους 6, 12, 15, 17). «Βλέπεις τί κάνουν;». «Ἑώρακας;… ἑώρακας;… ἑώρακας;…  ἑώρακας;…».

Ἑώρακας κι ἐσὺ Πατριάρχα, ἐσὺ φιλοπατριαρχικέ, κι ἐσὺ φιλοπαπικέ;

Πῶς μποροῦν νὰ ὑπάρξουν κοινοὶ ἑορτασμοὶ τὴ στιγμὴ ποὺ αὐτὰ ποὺ μᾶς χωρίζουν εἶναι ἀγεφύρωτα καὶ μὲ πλῆθος αἱρέσεων;

Πῶς θὰ κάνουμε κάτι τὸ ὁποῖο ἰσοδυναμεῖ μὲ ἄρνηση Χριστοῦ, ξεπούλημα, συμφωνία καὶ ὑποταγὴ μέ γονάτισμα σὲ ἀντίχριστη ἀρχή; ΟΧΙ! Καὶ πάλι ΟΧΙ!

Σὰν τὸν πτωχὸ ἀλλὰ ἀξιοπρεπῆ Θεοφοβούμενο Ναβουθαί, ἐκκωφαντικὰ θὰ φωνάξουμε στὸν κάθε σύγχρονο Ἀχαὰβ ποὺ ἀπαιτεῖ παράνομα τὸ χωράφι τῶν Ἁγίων Πατέρων μας . «μή γένοιτό μοι παρά Θεοῦ μου δοῦναι κληρονομίαν πατέρων μου σοί» (Γ΄Βασιλ. Κ (ΚΑ), 3).

Κοινὲς γιορτὲς καὶ πανηγύρια μὲ τοὺς ἀντίχριστους δυτικούς, Φραγκολατίνους, ἐμεῖς δὲν θὰ πράξουμε γιὰ τοὺς ἀναφερόμενους, καὶ γιά πολλοὺς ἄλλους λόγους…

Ὅσο γιὰ τὸν Πατριάρχη Βαρθολομαῖο, τὸ βεβαρημένο πνευματικό ἱστορικό του μᾶς ἔχει δημιουργήσει δικαιολογημένα συνεχεῖς ἀντιδράσεις καὶ διαμαρτυρίες (βλέπε διανομὴ Κορανίου, αἱρετικὲς θέσεις στὸ Κολυμπάρι, ἀντικατάσταση ἀρχιεπισκοπικῆς ἀρχῆς στὴν Οὐκρανία καὶ τῆς ἀντίστοιχης σκοπιανῆς ἀπὸ ἀχειροτόνητους καὶ σχισματικό-αἱρετικοὺς κ. ἄ. προστίθεται καὶ ἡ ἀπόφασις περὶ συνεορτασμοῦ τοῦ Πάσχα τὸ ἑπόμενο ἔτος -2025 -μέ τούς ἐγνωσμένους ἀμετανόητους αἱρετικούς).

Ὅλα αὐτὰ γιὰ ὅσους ἔχουν «γρήγορον νοῦν,

σώφρονα λογισμόν, καρδίαν νήφουσαν».

Παραπομπή:

* Βλέπε ὁμιλία Πατρ.Βαρθολομαίου στὶς 31.3.2024 στὸν Ἱ. Ν. Ἁγίων Θεοδώρων τῆς Κοινότητας Βλάγκας-ἡμέρα ἑορτασμοῦ τοῦ πάσχα τῶν παπικῶν, ἐπίσημη ἱστοσελίδα τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως ec-patr.org