Σε λαϊκό πάλκο μετατράπηκε ο Ιερός Ναός Αγίας Τριάδας Ν. Φιλαδελφείας
Άρθρο της Ελένης Παπασταματάκη
Άρθρο της Ελένης Παπασταματάκη
Η μουσική εκδήλωση με 50μελή χορωδία και 10 οργανοπαίχτες, πραγματοποιήθηκε υπό την αιγίδα της Ιεράς Μητροπόλεως Ν. Φιλαδελφείας
Έχει παραγίνει το κακό….
Μια μάστιγα που με βία χτυπά την Εκκλησία στις μέρες μας, είναι και το έκτροπο θέαμα με τα τραγούδια και τις ορχήστρες εντός του Ιερών Ναών μας.
Δεν προλαβαίνουμε να διαβάζουμε τέτοιες ειδήσεις, ειδήσεις που κατά το παρελθόν αποτελούσαν την θλιβερή πραγματικότητα των ιερών ναών της Εσπερίας…
Έφτασε όμως και στην Ορθόδοξη Ελλάδα μας αυτή η χολέρα, αυτό το καινοφανές, αντορθόδοξο συνήθειο…να γεμίζουν οι εκκλησιές μας με αοιδούς, με οργανοπαίχτες, με ορχήστρες και χορωδίες ολόκληρες, λες και ο ιερός ναός είναι κάποιο λαϊκό πάλκο…
Τόσο έχει αμβλυνθεί το αισθητήριο της πίστης, τόσο έχει απονευρωθεί η συνείδηση, ώστε αυτό που μάχεται την Ορθόδοξη Πατερική Παράδοση, αυτό που προσβάλλει τον Ίδιο τον Θεό, φτάνουν στο σημείο να το διαφημίζουν και να το επικροτούν επίσκοποι, αλλά και οι ιερείς που επιτρέπουν να εξελίσσεται μπροστά στα μάτια τους και δεν αντιδρούν.[1]
Η είδηση
Στον Ιερό Ναό της Αγίας Τριάδος Νέας Φιλαδελφείας πραγματοποιήθηκε στις 19 Ιουνίου 2024, μουσική εκδήλωση «Τα έμμορφα τραγούδια μας», που διοργάνωσε ο Σύνδεσμος Μικρασιατών Ν. Φιλαδελφείας- Ν. Χαλκηδόνας «Οι Αλησμόνητες Πατρίδες» υπό την αιγίδα της Ιεράς Μητροπόλεως, Νέας Ιωνίας, Φιλαδελφείας, Ηρακλείου και Χαλκηδόνος.
Αρχικά αφού ο πρόεδρος του Συλλόγου καλωσόρισε τους παρευρισκόμενους, κάλεσε τον μητροπολίτη κ. Γαβριήλ να χαιρετίσει την μουσική εκδήλωση.
Ακολούθησε η μουσική εκδήλωση με 50μελή χορωδία και 10μελή ορχήστρα παραδοσιακής μουσικής να ερμηνεύει τραγούδια της Κωνσταντινούπολης και Μικράς Ασίας για τα οποία καταχειροκροτήθηκαν από το κοινό!
Με το πέρας της εκδήλωσης ο πρόεδρος του Συλλόγου ευχαρίστησε τους παρευρισκόμενους και πρώτα από όλους τον Μητροπολίτη κ. Γαβριήλ, ακολούθως τον Πρωτοσύγκελο της Μητροπόλεως, όλους τους πατέρες της Ιεράς Μητροπόλεως Νέας Ιωνίας, Φιλαδελφείας, Ηρακλείου και Χαλκηδόνος για την σημαντική συμβολή τους και συνεργασία στην πραγματοποίηση της εκδήλωσης.Επίσης ευχαρίστησε τον Γενικό Αρχιεαρατικό Επίτροπο της Μητροπόλεως, με τους συνεφημερίους του και το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο του Ναού για την βοήθεια και συνεργασία στην πραγματοποίηση της εκδήλωσης.
Τέλος απέδωσε ευχαριστίες στον υπεύθυνο της ορχήστρας, τους χορωδούς και μουσικούς, και στον κόσμο που παραβρέθηκε και έδωσε το επόμενο ραντεβού στα μέσα Σεπτεμβρίου στην Εκκλησία της Παναγίας της Βουρλιώτισσας.
Οι εικόνες της ντροπής
Στο πλούσιο φωτογραφικό υλικό που συνοδεύει την ανάρτηση με δυσκολία αντικρίζουμε το φρικτό θέαμα…
Μέσα στον αγιασμένο χώρο της Ορθόδοξης Εκκλησίας, εκεί όπου είναι ο οίκος του Θεού, εκεί όπου κατέρχεται το Άγιο Πνεύμα, εκεί που τελείται το Μυστήριο των Μυστηρίων, μια πολυάριθμη κομπανία μουσικών, τραγουδάνε κοσμικά τραγούδια. Οργανοπαίχτες με μπουζούκια, κιθάρες κ.α. καθισμένοι σταυροπόδι κάποιοι, με γυρισμενη την πλάτη στο Ιερό και στις Εικόνες του Τέμπλου, εκτελούν τις μουσικές συνθέσεις τους…
Εκτελούν όμως και την ορθόδοξη ευλάβεια και την πνευματικότητα, και τον σεβασμό που αρμόζει σε έναν τέτοιο χώρο όπως της Εκκλησίας.
Τα μέλη της χορωδίας, γυναίκες στην πλειονότητα, γυρίζουν την πλάτη τους στο Ιερό, στους Αγίους, στέκονται και τραγουδούν και μιλούν έξω από την Ωραία Πύλη, εκεί που το πρωί στάθηκε ο Λειτουργός Ιερέας και κοινώνησε τους πιστούς, και τους μετέδωσε τον Ίδιο τον Χριστό!
Στέκονται και τραγουδούν μπροστά από τον χώρο, όπου φυλάσσονται λείψανα Αγίων Μαρτύρων της Εκκλησίας μας. Γυρνούν την πλάτη και περιφρονούν και κατά αυτό τον τρόπο, το μαρτύριο και όσα έκαναν οι Άγιοι των οποίων τα Ιερά Λείψανα βρίσκονται μέσα στην Αγία Τράπεζα από την ημέρα των εγκαινίων του Ναού.
Πώς η ιερότητα και αγιότητα του χώρου, με μια απόφαση μητροπολίτη εξαφανίζονται;
Πώς στο μέρος όπου αναπέμπονται ύμνοι και ωδές πνευματικές, προς τον Κύριο, όπου με συστολή και ευλάβεια ψάλλουν οι ψάλτες στα αναλόγια εκπροσωπώντας όλο το εκκλησίασμα, εκεί στο ίδιο μέρος το απόγευμα της ίδιας μέρας αυτός ο ιερός χώρος γίνεται λαϊκό πάλκο και τραγουδάνε κοσμικά τραγούδια;
Πού πήγε η τάξη, η τηλαυγής τάξη της Εκκλησίας μας, όπου κάθε τι που τελείται εντός του ιερού ναού είναι αποθησαυρισμένο από την σοφία των Αγίων Πατέρων. Πώς μπορούν και στέκονται και τραγουδούν εκεί όπου ο ιερέας τελεί την Μεγάλη Είσοδο εκεί όπου οι διάκοι θυμιάζουν τον ιερέα ή επίσκοπο που κρατάει τα Άγια!
Και από κάτω… το σεμνό εκκλησίασμα των ιερών ακολουθιών, έχει μετατραπεί σε κοινό όπου διασκεδάζει και χειροκροτεί τους καλλιτέχνες, μέσα στην Εκκλησία, έτσι απλά με μία άδεια μητροπολίτη ….
Με ένα κείμενο– σταθμός, μια πολύ σημαντική παρέμβαση στην δεινή εκκλησιαστική επικαιρότητα του πολυσέβαστου αγωνιστή ιερέα και πανεπιστημιακού καθηγητή πατρός Θεοδώρου Ζήση διασαφηνίζεται στο έπακρο η μεγάλη εκτροπή και ασέβεια που επιτελείται με την μετατροπή των ιερών ναών σε συναυλιακούς χώρους.
Η Ορθόδοξη στάση απέναντι σε αυτό το γεγονός
Γράφει ο π. Θεόδωρος Ζήσης στο εν λόγω άρθρο του με τίτλο «Η ΒΕΒΗΛΩΣΗ ΤΟΥ Ι. Ν. ΑΓ. ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΟΣ ΑΧΑΡΝΩΝ (12.12.2010) ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟ ΙΕΡΩΝΥΜΟ»
[…] Τό πρωΐ τελέσθηκε τό φρικτό Μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας, στό ὁποῖο μετά φόβου καί τρόμου παρίστανται οἱ Ἄγγελοι, καί τό βράδυ στόν ἴδιο καθαγιασμένο χῶρο ὀργανώθηκε κοσμική συναυλία μέ κοσμικούς τραγουδιστάς καί τραγουδίστριες καί πλῆθος μουσικῶν ὀργάνων. Ἀκόμη καί ἄν δέν γνωρίζει κανείς τούς ἱερούς κανόνες πού προβλέπουν αὐστηρές ποινές γιά ὅσους μετατρέπουν τούς ἱερούς χώρους σέ «κοσμικά καταγώγια», ἁπλές θεολογικές γνώσεις καί ἁπλές ἀρχές εὐσεβείας κραυγάζουν ὅτι οἱ ἱεροί ναοί εἶναι ἱεροί τόποι, καί ὅλα ὅσα ὑπάρχουν μέσα στό ναό εἶναι ἱερά πράγματα. Μοναδική καί ἀποκλειστική χρήση τους εἶναι ἡ λατρεία καί ἡ ἐξύμνηση τοῦ Θεοῦ καί ἡ τέλεση τῶν ἱερῶν Μυστηρίων. Ὅσοι δραστηριοποιοῦνται καί ἐνεργοῦν μέσα στούς ναούς ἔχουν εἰδική μυστηριακή Χάρη καί ἀποστολή, ὅπως οἱ κληρικοί τῶν τριῶν βαθμῶν τῆς ἱερωσύνης, ἀλλά καί οἱ ἄλλοι καθίστανται στά διακονήματά τους, ὅπως οἱ ἱεροψάλτες, οἱ ἀναγνῶστες, οἱ νεωκόροι, μέ εἰδική ἱεροτελεστική εὐχή καί ἀκολουθία. Οἰ ἐκκλησιαζόμενοι ἐπίσης μεταβαίνουν στούς ναούς, ὄχι γιά νά ἀκούσουν κοσμικά τραγούδια ἀπό κοσμικούς τραγουδιστές μέ κοσμικό περιεχόμενο, ἀλλά μόνον τά εὐαγγελικά λόγια, ψαλμούς καί ὕμνους καί ᾠδές πνευματικές, ὥστε νά ἀποσπασθοῦν ἀπό τά γήϊνα καί νά ὑψωθοῦν προς τά οὐράνια. Ὁ ναός εἶναι οἶκος τοῦ Θεοῦ, εἶναι ὁ οὐρανός ἐπί τῆς γῆς. Μπορεῖ κανείς νά τόν μεταβάλει σέ κοινό οἶκο, σέ γῆ, σέ χῶρο κοσμικῶν καί γήϊνων ἐκδηλώσεων; Τί νόημα τότε ἔχουν τά λειτουργικά «ἄνω σχῶμεν τάς καρδίας», «τάς θύρας τάς θύρας ἐν σοφίᾳ πρόσχωμεν», «τά ἅγια τοῖς ἁγίοις»;
Ἤδη στήν Π. Διαθήκη ὁ προφητικός λόγος εἶναι πολύ αὐστηρός γιά ὅσους δέν διαστέλλουν μεταξύ ἱεροῦ καί βεβήλου· «Οἱ ἱερεῖς αὐτῆς (τῆς Ἱερουσαλήμ) ἠθέτησαν νόμον μου καί ἐβεβήλουν τά ἅγιά μου· ἀναμέσον ἁγίου καί βεβήλου οὐ διέστελλον καί ἀναμέσον καθαροῦ καί ἀκαθάρτου… καί ἐβεβηλούμην ἐν μέσῳ αὐτῶν»5. Γι᾽ αὐτό καί μετά θείας ὀργῆς ὁ Κύριος ἐξεδίωξε ὅσους εἶχαν προσβάλει τήν ἱερότητα τοῦ ναοῦ, μετατρέποντας τόν οἶκο τοῦ Θεοῦ εἰς οἶκον ἐμπορίου6. Τό Ἅγιο Πνεῦμα κατά τόν Ἀπόστολο Παῦλο κατοικεῖ ἐντός τοῦ ναοῦ τοῦ Θεοῦ καί δέν ὑπάρχει χῶρος γιά ἄλλα πνεύματα7
Ως Ορθόδοξοι πιστοί υπακούμε στους λόγους των Αγίων μας
Για την ιερότητα του Ιερού Ναού, ο Άγιος Συμεών ο εκ Θεσσαλονίκης αναφέρει τα εξής:
«Ὁ ναός ἔχει ἀφιερωθῆ στόν Θεό καί εἶναι κατοικία του. Ὁ Θεός βρίσκεται στόν ναό ὁ ἴδιος. Ἐπίσης, καί ὁ Ἅγιος, στόν ὁποῖο ἔχει ἀφιερωθεῖ ὁ ναός, μένει στόν ναό σάν σέ δικό του σπίτι. Καί μέ τήν ψυχή του εἶναι παρών ἀοράτως, πολλές φορές ὅμως καί μέ τά λείψανά του βρίσκεται σωματικά ἐκεῖ καί ἐνεργεῖ μέ θεία δύναμη καί Χάρη.
(…) Μέσα στούς ναούς ἐνεργοῦν θεῖες δυνάμεις καί ἐμφανίσεις ἀγγέλων καί ἁγίων· ἐπιτελοῦνται θαύματα· ἐκπληρώνονται τά αἰτήματα· γίνονται ἰάσεις ἀσθενῶν. Ἀκόμη καί τά ἄψυχα ἀντικείμενα τῶν ναῶν, τά νερά καί οἱ πέτρες καί οἱ κίονες καί τά πέπλα καί τά σίδερα ἁγιάζουν, ὄχι βέβαια ἀφ᾽ ἑαυτῶν, ἀφοῦ εἶναι ἄψυχα καί κτίσματα τοῦ Θεοῦ καί ἀπό μόνα τους δέν ἔχουν τίποτε. Ἐνεργοῦν ὅμως μέ τή Χάρη τοῦ Θεοῦ καί μέ τήν ἐπίκληση τοῦ ὀνόματος τοῦ Ἁγίου τοῦ ναοῦ, γιά νά ἁγιασθοῦμε ἐμεῖς».
Πολλοί είναι οι λόγοι των Αγίων της Εκκλησίας μας που μιλούν για την ιερότητα των ναών μας και το τι τελείται μέσα στους ιερούς ναούς.
Δυστυχώς φτάσαμε στο σημείο να μιλάμε για τα αυτονόητα.
Ας αναλογιστούν οι κληρικοί, αλλά και το ποίμνιο -όσοι ακόμα μπορούν να ακούν τη φωνή του Θεού μέσα τους-, αν αυτό που επιτρέπουν να γίνεται είναι κατά Θεόν. Πότε στο παρελθόν οι χριστιανοί εισέρχονταν στις εκκλησίες να ακούσουν τραγούδια και να κτυπήσουν παλαμάκια; Πότε ακούγονταν μπουζούκια μέσα στους ναούς και τραγουδίστριες να τραγουδάνε σχεδόν απ’ άμβωνος; Και από κάτω να παρακολουθεί ως θαμώνας ενός κοσμικού κέντρου ο επιχώριος επίσκοπος και οι συν αυτώ…
«Ἱδών δέ ὁ Ἰησοῦς τούς ὄχλους ἐσπλαχνίσθη περί αὐτῶν, ὅτι ἦσαν ἐκλελυμένοι καί ἐρριμένοι ὡς πρόβατα μή ἔχοντα ποιμένα» (Ματθ. 9, 36)[1] https://www.facebook.com
Έχει παραγίνει το κακό….
Μια μάστιγα που με βία χτυπά την Εκκλησία στις μέρες μας, είναι και το έκτροπο θέαμα με τα τραγούδια και τις ορχήστρες εντός του Ιερών Ναών μας.
Δεν προλαβαίνουμε να διαβάζουμε τέτοιες ειδήσεις, ειδήσεις που κατά το παρελθόν αποτελούσαν την θλιβερή πραγματικότητα των ιερών ναών της Εσπερίας…
Έφτασε όμως και στην Ορθόδοξη Ελλάδα μας αυτή η χολέρα, αυτό το καινοφανές, αντορθόδοξο συνήθειο…να γεμίζουν οι εκκλησιές μας με αοιδούς, με οργανοπαίχτες, με ορχήστρες και χορωδίες ολόκληρες, λες και ο ιερός ναός είναι κάποιο λαϊκό πάλκο…
Τόσο έχει αμβλυνθεί το αισθητήριο της πίστης, τόσο έχει απονευρωθεί η συνείδηση, ώστε αυτό που μάχεται την Ορθόδοξη Πατερική Παράδοση, αυτό που προσβάλλει τον Ίδιο τον Θεό, φτάνουν στο σημείο να το διαφημίζουν και να το επικροτούν επίσκοποι, αλλά και οι ιερείς που επιτρέπουν να εξελίσσεται μπροστά στα μάτια τους και δεν αντιδρούν.[1]
Η είδηση
Στον Ιερό Ναό της Αγίας Τριάδος Νέας Φιλαδελφείας πραγματοποιήθηκε στις 19 Ιουνίου 2024, μουσική εκδήλωση «Τα έμμορφα τραγούδια μας», που διοργάνωσε ο Σύνδεσμος Μικρασιατών Ν. Φιλαδελφείας- Ν. Χαλκηδόνας «Οι Αλησμόνητες Πατρίδες» υπό την αιγίδα της Ιεράς Μητροπόλεως, Νέας Ιωνίας, Φιλαδελφείας, Ηρακλείου και Χαλκηδόνος.
Αρχικά αφού ο πρόεδρος του Συλλόγου καλωσόρισε τους παρευρισκόμενους, κάλεσε τον μητροπολίτη κ. Γαβριήλ να χαιρετίσει την μουσική εκδήλωση.
Ακολούθησε η μουσική εκδήλωση με 50μελή χορωδία και 10μελή ορχήστρα παραδοσιακής μουσικής να ερμηνεύει τραγούδια της Κωνσταντινούπολης και Μικράς Ασίας για τα οποία καταχειροκροτήθηκαν από το κοινό!
Με το πέρας της εκδήλωσης ο πρόεδρος του Συλλόγου ευχαρίστησε τους παρευρισκόμενους και πρώτα από όλους τον Μητροπολίτη κ. Γαβριήλ, ακολούθως τον Πρωτοσύγκελο της Μητροπόλεως, όλους τους πατέρες της Ιεράς Μητροπόλεως Νέας Ιωνίας, Φιλαδελφείας, Ηρακλείου και Χαλκηδόνος για την σημαντική συμβολή τους και συνεργασία στην πραγματοποίηση της εκδήλωσης.Επίσης ευχαρίστησε τον Γενικό Αρχιεαρατικό Επίτροπο της Μητροπόλεως, με τους συνεφημερίους του και το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο του Ναού για την βοήθεια και συνεργασία στην πραγματοποίηση της εκδήλωσης.
Τέλος απέδωσε ευχαριστίες στον υπεύθυνο της ορχήστρας, τους χορωδούς και μουσικούς, και στον κόσμο που παραβρέθηκε και έδωσε το επόμενο ραντεβού στα μέσα Σεπτεμβρίου στην Εκκλησία της Παναγίας της Βουρλιώτισσας.
Οι εικόνες της ντροπής
Στο πλούσιο φωτογραφικό υλικό που συνοδεύει την ανάρτηση με δυσκολία αντικρίζουμε το φρικτό θέαμα…
Μέσα στον αγιασμένο χώρο της Ορθόδοξης Εκκλησίας, εκεί όπου είναι ο οίκος του Θεού, εκεί όπου κατέρχεται το Άγιο Πνεύμα, εκεί που τελείται το Μυστήριο των Μυστηρίων, μια πολυάριθμη κομπανία μουσικών, τραγουδάνε κοσμικά τραγούδια. Οργανοπαίχτες με μπουζούκια, κιθάρες κ.α. καθισμένοι σταυροπόδι κάποιοι, με γυρισμενη την πλάτη στο Ιερό και στις Εικόνες του Τέμπλου, εκτελούν τις μουσικές συνθέσεις τους…
Εκτελούν όμως και την ορθόδοξη ευλάβεια και την πνευματικότητα, και τον σεβασμό που αρμόζει σε έναν τέτοιο χώρο όπως της Εκκλησίας.
Τα μέλη της χορωδίας, γυναίκες στην πλειονότητα, γυρίζουν την πλάτη τους στο Ιερό, στους Αγίους, στέκονται και τραγουδούν και μιλούν έξω από την Ωραία Πύλη, εκεί που το πρωί στάθηκε ο Λειτουργός Ιερέας και κοινώνησε τους πιστούς, και τους μετέδωσε τον Ίδιο τον Χριστό!
Στέκονται και τραγουδούν μπροστά από τον χώρο, όπου φυλάσσονται λείψανα Αγίων Μαρτύρων της Εκκλησίας μας. Γυρνούν την πλάτη και περιφρονούν και κατά αυτό τον τρόπο, το μαρτύριο και όσα έκαναν οι Άγιοι των οποίων τα Ιερά Λείψανα βρίσκονται μέσα στην Αγία Τράπεζα από την ημέρα των εγκαινίων του Ναού.
Πώς η ιερότητα και αγιότητα του χώρου, με μια απόφαση μητροπολίτη εξαφανίζονται;
Πώς στο μέρος όπου αναπέμπονται ύμνοι και ωδές πνευματικές, προς τον Κύριο, όπου με συστολή και ευλάβεια ψάλλουν οι ψάλτες στα αναλόγια εκπροσωπώντας όλο το εκκλησίασμα, εκεί στο ίδιο μέρος το απόγευμα της ίδιας μέρας αυτός ο ιερός χώρος γίνεται λαϊκό πάλκο και τραγουδάνε κοσμικά τραγούδια;
Πού πήγε η τάξη, η τηλαυγής τάξη της Εκκλησίας μας, όπου κάθε τι που τελείται εντός του ιερού ναού είναι αποθησαυρισμένο από την σοφία των Αγίων Πατέρων. Πώς μπορούν και στέκονται και τραγουδούν εκεί όπου ο ιερέας τελεί την Μεγάλη Είσοδο εκεί όπου οι διάκοι θυμιάζουν τον ιερέα ή επίσκοπο που κρατάει τα Άγια!
Και από κάτω… το σεμνό εκκλησίασμα των ιερών ακολουθιών, έχει μετατραπεί σε κοινό όπου διασκεδάζει και χειροκροτεί τους καλλιτέχνες, μέσα στην Εκκλησία, έτσι απλά με μία άδεια μητροπολίτη ….
Με ένα κείμενο– σταθμός, μια πολύ σημαντική παρέμβαση στην δεινή εκκλησιαστική επικαιρότητα του πολυσέβαστου αγωνιστή ιερέα και πανεπιστημιακού καθηγητή πατρός Θεοδώρου Ζήση διασαφηνίζεται στο έπακρο η μεγάλη εκτροπή και ασέβεια που επιτελείται με την μετατροπή των ιερών ναών σε συναυλιακούς χώρους.
Η Ορθόδοξη στάση απέναντι σε αυτό το γεγονός
Γράφει ο π. Θεόδωρος Ζήσης στο εν λόγω άρθρο του με τίτλο «Η ΒΕΒΗΛΩΣΗ ΤΟΥ Ι. Ν. ΑΓ. ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΟΣ ΑΧΑΡΝΩΝ (12.12.2010) ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟ ΙΕΡΩΝΥΜΟ»
[…] Τό πρωΐ τελέσθηκε τό φρικτό Μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας, στό ὁποῖο μετά φόβου καί τρόμου παρίστανται οἱ Ἄγγελοι, καί τό βράδυ στόν ἴδιο καθαγιασμένο χῶρο ὀργανώθηκε κοσμική συναυλία μέ κοσμικούς τραγουδιστάς καί τραγουδίστριες καί πλῆθος μουσικῶν ὀργάνων. Ἀκόμη καί ἄν δέν γνωρίζει κανείς τούς ἱερούς κανόνες πού προβλέπουν αὐστηρές ποινές γιά ὅσους μετατρέπουν τούς ἱερούς χώρους σέ «κοσμικά καταγώγια», ἁπλές θεολογικές γνώσεις καί ἁπλές ἀρχές εὐσεβείας κραυγάζουν ὅτι οἱ ἱεροί ναοί εἶναι ἱεροί τόποι, καί ὅλα ὅσα ὑπάρχουν μέσα στό ναό εἶναι ἱερά πράγματα. Μοναδική καί ἀποκλειστική χρήση τους εἶναι ἡ λατρεία καί ἡ ἐξύμνηση τοῦ Θεοῦ καί ἡ τέλεση τῶν ἱερῶν Μυστηρίων. Ὅσοι δραστηριοποιοῦνται καί ἐνεργοῦν μέσα στούς ναούς ἔχουν εἰδική μυστηριακή Χάρη καί ἀποστολή, ὅπως οἱ κληρικοί τῶν τριῶν βαθμῶν τῆς ἱερωσύνης, ἀλλά καί οἱ ἄλλοι καθίστανται στά διακονήματά τους, ὅπως οἱ ἱεροψάλτες, οἱ ἀναγνῶστες, οἱ νεωκόροι, μέ εἰδική ἱεροτελεστική εὐχή καί ἀκολουθία. Οἰ ἐκκλησιαζόμενοι ἐπίσης μεταβαίνουν στούς ναούς, ὄχι γιά νά ἀκούσουν κοσμικά τραγούδια ἀπό κοσμικούς τραγουδιστές μέ κοσμικό περιεχόμενο, ἀλλά μόνον τά εὐαγγελικά λόγια, ψαλμούς καί ὕμνους καί ᾠδές πνευματικές, ὥστε νά ἀποσπασθοῦν ἀπό τά γήϊνα καί νά ὑψωθοῦν προς τά οὐράνια. Ὁ ναός εἶναι οἶκος τοῦ Θεοῦ, εἶναι ὁ οὐρανός ἐπί τῆς γῆς. Μπορεῖ κανείς νά τόν μεταβάλει σέ κοινό οἶκο, σέ γῆ, σέ χῶρο κοσμικῶν καί γήϊνων ἐκδηλώσεων; Τί νόημα τότε ἔχουν τά λειτουργικά «ἄνω σχῶμεν τάς καρδίας», «τάς θύρας τάς θύρας ἐν σοφίᾳ πρόσχωμεν», «τά ἅγια τοῖς ἁγίοις»;
Ἤδη στήν Π. Διαθήκη ὁ προφητικός λόγος εἶναι πολύ αὐστηρός γιά ὅσους δέν διαστέλλουν μεταξύ ἱεροῦ καί βεβήλου· «Οἱ ἱερεῖς αὐτῆς (τῆς Ἱερουσαλήμ) ἠθέτησαν νόμον μου καί ἐβεβήλουν τά ἅγιά μου· ἀναμέσον ἁγίου καί βεβήλου οὐ διέστελλον καί ἀναμέσον καθαροῦ καί ἀκαθάρτου… καί ἐβεβηλούμην ἐν μέσῳ αὐτῶν»5. Γι᾽ αὐτό καί μετά θείας ὀργῆς ὁ Κύριος ἐξεδίωξε ὅσους εἶχαν προσβάλει τήν ἱερότητα τοῦ ναοῦ, μετατρέποντας τόν οἶκο τοῦ Θεοῦ εἰς οἶκον ἐμπορίου6. Τό Ἅγιο Πνεῦμα κατά τόν Ἀπόστολο Παῦλο κατοικεῖ ἐντός τοῦ ναοῦ τοῦ Θεοῦ καί δέν ὑπάρχει χῶρος γιά ἄλλα πνεύματα7
Ως Ορθόδοξοι πιστοί υπακούμε στους λόγους των Αγίων μας
Για την ιερότητα του Ιερού Ναού, ο Άγιος Συμεών ο εκ Θεσσαλονίκης αναφέρει τα εξής:
«Ὁ ναός ἔχει ἀφιερωθῆ στόν Θεό καί εἶναι κατοικία του. Ὁ Θεός βρίσκεται στόν ναό ὁ ἴδιος. Ἐπίσης, καί ὁ Ἅγιος, στόν ὁποῖο ἔχει ἀφιερωθεῖ ὁ ναός, μένει στόν ναό σάν σέ δικό του σπίτι. Καί μέ τήν ψυχή του εἶναι παρών ἀοράτως, πολλές φορές ὅμως καί μέ τά λείψανά του βρίσκεται σωματικά ἐκεῖ καί ἐνεργεῖ μέ θεία δύναμη καί Χάρη.
(…) Μέσα στούς ναούς ἐνεργοῦν θεῖες δυνάμεις καί ἐμφανίσεις ἀγγέλων καί ἁγίων· ἐπιτελοῦνται θαύματα· ἐκπληρώνονται τά αἰτήματα· γίνονται ἰάσεις ἀσθενῶν. Ἀκόμη καί τά ἄψυχα ἀντικείμενα τῶν ναῶν, τά νερά καί οἱ πέτρες καί οἱ κίονες καί τά πέπλα καί τά σίδερα ἁγιάζουν, ὄχι βέβαια ἀφ᾽ ἑαυτῶν, ἀφοῦ εἶναι ἄψυχα καί κτίσματα τοῦ Θεοῦ καί ἀπό μόνα τους δέν ἔχουν τίποτε. Ἐνεργοῦν ὅμως μέ τή Χάρη τοῦ Θεοῦ καί μέ τήν ἐπίκληση τοῦ ὀνόματος τοῦ Ἁγίου τοῦ ναοῦ, γιά νά ἁγιασθοῦμε ἐμεῖς».
Πολλοί είναι οι λόγοι των Αγίων της Εκκλησίας μας που μιλούν για την ιερότητα των ναών μας και το τι τελείται μέσα στους ιερούς ναούς.
Δυστυχώς φτάσαμε στο σημείο να μιλάμε για τα αυτονόητα.
Ας αναλογιστούν οι κληρικοί, αλλά και το ποίμνιο -όσοι ακόμα μπορούν να ακούν τη φωνή του Θεού μέσα τους-, αν αυτό που επιτρέπουν να γίνεται είναι κατά Θεόν. Πότε στο παρελθόν οι χριστιανοί εισέρχονταν στις εκκλησίες να ακούσουν τραγούδια και να κτυπήσουν παλαμάκια; Πότε ακούγονταν μπουζούκια μέσα στους ναούς και τραγουδίστριες να τραγουδάνε σχεδόν απ’ άμβωνος; Και από κάτω να παρακολουθεί ως θαμώνας ενός κοσμικού κέντρου ο επιχώριος επίσκοπος και οι συν αυτώ…
«Ἱδών δέ ὁ Ἰησοῦς τούς ὄχλους ἐσπλαχνίσθη περί αὐτῶν, ὅτι ἦσαν ἐκλελυμένοι καί ἐρριμένοι ὡς πρόβατα μή ἔχοντα ποιμένα» (Ματθ. 9, 36)[1] https://www.facebook.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου