Ο νέος Πατριάρχης Βουλγαρίας: ποιος είναι και τι μετά; ( Κωνσταντίν Σεμλιούκ)

 

Ο Μητροπολίτης Βιντίν Δανιήλ έγινε ο νέος Πατριάρχης της Βουλγαρικής Ορθόδοξης Εκκλησίας. Τι είδους άνθρωπος είναι αυτός, τι να περιμένει η Εκκλησία από αυτόν και τι δυσκολίες μπορεί να συναντήσει;

Αν μας έλεγε κάποιος πριν από τις εκλογές ότι ο Μητροπολίτης Βιντίν Δανιήλ θα γινόταν νέος Πατριάρχης Βουλγαρίας, δεν θα το πιστεύαμε. Και κανείς δεν θα το πίστευε. Διότι πριν από το πρώτο στάδιο των εκλογών, ουσιαστικά κανείς δεν υπολόγιζε το άτομό του και αφού έγινε ένας από τους υποψήφιους για το αξίωμα του Πατριάρχη, του δόθηκε η λιγότερη ευκαιρία. 

Σε προηγούμενο άρθρο μας είχαμε γράψει ότι από ανθρώπινης πλευράς η νίκη του είναι σχεδόν αδύνατη. Όμως, μόνο «σχεδόν». Αν θυμηθούμε τους λόγους σύμφωνα με τους οποίους, κατά τη γνώμη μας, ο Μητροπολίτης Δανιήλ μπορούσε ακόμα να κερδίσει, υπήρχαν 4 από αυτούς (Μητροπολίτης Βράτσας Γρηγόριος και ο Μητροπολίτης Λόβετς Γαβριήλ είχαν από 3): 

·      Παίρνει ξεκάθαρη θέση για την OCU και το Φανάρι.

·      Ελκύει αυτούς που αυτοαποκαλούνται πατριώτες της Βουλγαρίας   και είναι κατηγορηματικά ενάντια στην ανάμειξη τηςΚωνσταντινούπολης στις υποθέσεις της BOC.

·      Θεωρείται ως ένα άτομο που δεν φοβάται να πει την αλήθεια καιπου μπορεί να βάλει τη Βουλγαρική Εκκλησία σε ένα εντελώςδιαφορετικό επίπεδο από αυτό που είναι τώρα.

·      Είναι σε θέση να αντισταθεί στην πίεση των αρχών στην Εκκλησία.

Έτσι, η εκλογή του στη θέση του Πατριάρχη Βουλγαρίας μπορεί να θεωρηθεί ως ήττα του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως, όπως αποδεικνύεται από την απογοήτευση όλων των υποστηρικτών του Φαναρίου. Αλλά δεν θα συνιστούσαμε να βιαστούμε να βγάλουμε συμπεράσματα. Θα σας πούμε γιατί παρακάτω, αλλά τώρα ας μιλήσουμε για το ποιος είναι ο νέος Βούλγαρος Πατριάρχης.

Σύντομο βιογραφικό του Μητροπολίτη Δανιήλ
Ο Μητροπολίτης Δανιήλ (γεννημένος ως Ατάνας Τρενταφίλοφ Νικόλοφ) γεννήθηκε στις 2 Μαρτίου 1972 στο Σμόλιαν της Νότιας Βουλγαρίας. Έλαβε την πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευσή του στη γενέτειρά του και στη συνέχεια σπούδασε αγγλική φιλολογία και θεολογία στο Πανεπιστήμιο της Σόφιας St. Kliment Ohridski. 

Το 1997 έγινε δεκτός ως δόκιμος στη Μονή του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου υπό την πνευματική καθοδήγηση του Μητροπολίτη του Νεβροκόπ, Ναθαναήλ. Το 1999 ο Ναθαναήλ του έδωσε τη μοναστική τήβεννο και αργότερα χειροτονήθηκε ιεροδιάκονος και το 2002 αποφοίτησε από τη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου της Σόφιας.

Ο Μητροπολίτης Δανιήλ υπηρέτησε σε διάφορα μοναστήρια και χειροτονήθηκε ιερομόναχος. Το 2008 χειροτονήθηκε - επίσκοπος και έλαβε τον τίτλο του Επισκόπου του Ντραγκοβίτ στον Πατριαρχικό Καθεδρικό Ναό του Αγίου Αλεξάνδρου Νιέφσκι στη Σόφια και διορίστηκε εφημέριος του Μητροπολίτη Νιέβροκοπ. Κατείχε τη θέση αυτή μέχρι τις 15 Ιουνίου 2010, οπότε διορίστηκε εφημέριος του Μητροπολίτη των Ηνωμένων Πολιτειών, του Καναδά και της Αυστραλίας, κατόπιν αιτήματος του τελευταίου. Από το 2018 υπηρετεί ως Μητροπολίτης Βίντιν.

Στο Πατριαρχικό Εκλογικό Εκκλησιαστικό Συμβούλιο, οι εκπρόσωποι εξέλεξαν τον Μητροπολίτη Βίντιν Δανιήλ ως νέο Πατριάρχη Βουλγαρίας και Μητροπολίτη Σόφιας. Οι εκλογές έγιναν στον δεύτερο γύρο ψηφοφορίας, στον οποίο υποψήφιοι ήταν ο Μητροπολίτης Βράτσας Γρηγόριος και ο Μητροπολίτης Βίντιν Δανιήλ. Ο Μητροπολίτης Δανιήλ έλαβε 69 ψήφους, ο Μητροπολίτης Γρηγόριος - 66, τρία ψηφοδέλτια κηρύχθηκαν άκυρα.

Η γνώμη του Μητροπολίτη Δανιήλ για την OCU και τις ενέργειες του Πατριάρχη Βαρθολομαίου
Φυσικά, εμείς, οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί της Ουκρανίας, μας ενδιαφέρει περισσότερο η γνώμη του Επισκόπου Δανιήλ για τα γεγονότα που διαδραματίζονται στη χώρα μας. Και εδώ η θέση του είναι ξεκάθαρη και κατανοητή. 

Για παράδειγμα, δήλωσε επανειλημμένα ότι ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος παρείχε τον Τόμο σε Ουκρανούς σχισματικούς χωρίς τη μετάνοιά τους, ενώνοντάς στην OCU και αναγνωρίζοντας αυτή την οντότητα ως την κανονική Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας. 

Σε μια από τις τελευταίες συνεντεύξεις του, κατηγόρησε ευθέως τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο για εντατικοποίηση της δίωξης κατά της UOC: «Ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος υποστήριξε ότι ο Τόμος έπρεπε να φέρει την ειρήνη στην Εκκλησία, να ενώσει εκατομμύρια Ορθοδόξους Χριστιανούς, αλλά αντίθετα άρχισε ένας πόλεμος και ο λαός αυτών των οποίων ο πατριάρχης κήρυξε κανονικούς διώκουν την κανονική Εκκλησία, καταλαμβάνουν ναούς, χτυπούν ιερείς, σκοτώνουν».

Πιστεύει επίσης ότι η παροχή του Τόμου σε «αμετανόητες σχισματικές ομάδες με προβληματικό κλήρο» είναι απαράδεκτη. 

Και μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι στη θέση του Πατριάρχη Βουλγαρίας θα συνεχίσει να υπερασπίζεται τη θέση του, διότι, σύμφωνα με τα λόγια του, «η συνείδηση ​​ενός Ορθοδόξου επισκόπου τον υποχρεώνει να εκφράσει τη γνώμη του για σημαντικά ζητήματα που αφορούν την τύχη της Ορθόδοξης Εκκλησίας».

Άρα, υπό αυτή την έννοια, η νίκη του Μητροπολίτη Δανιήλ είναι η νίκη μας. Μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι ποτέ, σε καμία περίπτωση, δεν θα αναγνωρίσει την OCU, ότι δεν θα υπάρξουν επισκέψεις ή διαπραγματεύσεις με τον Ντουμένκο. Επιπλέον, ελπίζουμε ότι ο Πατριάρχης Δανιήλ θα γίνει ένας από εκείνους τους ηγέτες της Ορθόδοξης Εκκλησίας που θα ξεκινήσουν μια Πανορθόδοξη Σύνοδο για το «Ουκρανικό ζήτημα». Τουλάχιστον, πρέπει να προσευχηθούμε γι' αυτό.

Όμως, υπάρχει ένα «αλλά».

Πιθανή αντίδραση του Φαναρίου
Μπορούμε όμως να υποθέσουμε ότι το Φανάρι, σε περίπτωση νίκης ενός «ανεπιθύμητου» υποψηφίου, έχει ένα «Σχέδιο Β» στο αποθεματικό; Ή, μπορούμε να υποθέσουμε ότι η νίκη του Μητροπολίτη Δανιήλ και η θητεία του ως Πατριάρχης Βουλγαρίας θα περάσει «χωρίς κανένα πρόβλημα»; Μετά βίας.

Ας θυμηθούμε ότι αρκετοί μητροπολίτες της Βουλγαρικής Εκκλησίας ταξίδεψαν στο Φανάρι, όπου συμμετείχαν σε κοινή λειτουργία με τους Ζοριά και Λότις. Χωρίς να συντονίσουν τις ενέργειές τους με τη Σύνοδο της BOC, στην πραγματικότητα προκάλεσαν ολόκληρη την Εκκλησία, δείχνοντας ξεκάθαρα τη συμπάθειά τους. 

Λίγο πριν από αυτό, ο Μητροπολίτης του Πλόβντιβ Νικόλαος απέσυρε την υποψηφιότητά του από την εκλογή του Πατριάρχη και στη συνέχεια δήλωσε ότι κανείς δεν μπορούσε καν να σκεφτεί ποιος θα αναλάβει τη θέση του Προκαθήμενου της BOC. Αυτά τα λόγια στη Βουλγαρία έγιναν αντιληπτά ως απειλή: «δεν με θέλεις, τότε κοίτα ποιον θα σου δώσω». 

Περαιτέρω, ο Βούλγαρος πολιτικός Kostadin Kostadinov κάλεσε τον πρόεδρο της χώρας να συγκαλέσει συνεδρίαση του Συμβουλίου Ασφαλείας επειδή, κατά τη γνώμη του, οι ΗΠΑ παρεμβαίνουν στην εκλογή του νέου Πατριάρχη Βουλγαρίας. Επιπλέον, ο Kostadinov δήλωσε ότι η Βουλγαρική Εκκλησία βρίσκεται στα πρόθυρα ενός σχίσματος, παρόμοιου με αυτό που συντάραξε ήδη τη χώρα τη δεκαετία του '90. Τότε, πριν από δύο εβδομάδες, δεν μπορούσαμε να καταλάβουμε για τι είδους διάσπαση μιλούσαμε; 

Αλλά σήμερα, ακόμη και κατά τη διάρκεια της εκλογικής διαδικασίας, έγινε σαφές ότι η κατάσταση στη BOC είναι πράγματι πολύ δύσκολη, επειδή η Εκκλησία χωρίστηκε στην πραγματικότητα στα δύο - ο Πατριάρχης Δανιήλ κέρδισε με διαφορά μόνο τριών ψήφων. Καταλαβαίνετε ότι οι ψήφοι 69 και 63 είναι ένα πολύ κοντινό και πολύ δύσκολο αποτέλεσμα, γιατί μιλάει για περίπου ίση ισορροπία δυνάμεων εντός της Βουλγαρικής Εκκλησίας. 

Ας προσθέσουμε κάτι ακόμη σε αυτήν την ομάδα γεγονότων: αμέσως μετά τη νίκη του Πατριάρχη Δανιήλ, ορισμένοι Βούλγαροι κληρικοί (ιδιαίτερα ο πολύ διάσημος στη Βουλγαρία Αρχιμανδρίτης Νικάνωρ) δήλωσαν ότι πατριάρχης τους ήταν ο Βαρθολομαίος. Δηλαδή, στην πραγματικότητα, ανακοίνωσαν την επιθυμία τους να υπαχθούν στο ωμοφόριο του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως.

Αν συνδυάσετε όλα αυτά τα γεγονότα, μπορεί να έχετε την ακόλουθη εικόνα: 

1.   Ο Μητροπολίτης του Πλόβντιβ πηγαίνει στο Φανάρι, όπου συμφωνεί ότι εάν ο «λάθος» κερδίσει τις εκλογές, τότε θα ενεργοποιηθεί το «Σχέδιο Β» - διάσπαση στη Βουλγαρική Εκκλησία.

 

2.   Εάν ένας άνθρωπος χωρίς ημίτονο γίνει Πατριάρχης, του οποίου η θέση είναι ξεκάθαρα γνωστή και η θέληση του ακλόνητη, που ταιριάζει απόλυτα σε άλλους (αντιφαναριώτες) και εντελώς όχι σε άλλους (φαναριώτες), τότε ξεκινά μια εκστρατεία δυσφήμισης των εκλογικών αποτελεσμάτων. 

 

3.   Παράλληλα με αυτό, πρώτα ο κλήρος, και στη συνέχεια ορισμένοι ιεράρχες, δηλώνουν την επιθυμία τους να ενταχθούν στο Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως. 

 

4.   Η Βουλγαρική Εκκλησία διχάζεται και η εξαρχία του Φαναρίου εμφανίζεται στην επικράτειά της. 

Είναι σαφές ότι αυτό είναι μόνο μια υπόθεση, αλλά αν θυμάστε όλα όσα συνέβησαν στη Βουλγαρία τον περασμένο μήνα, δεν φαίνονται τόσο πολύ αποκυήματα φαντασίας. 

Για παράδειγμα, μπορεί κανείς να θυμηθεί τις δηλώσεις ορισμένων πολιτικών ότι εντός της BOC υπάρχει ένα κόμμα «Φαναροεραστών», του οποίου οι εκπρόσωποι είναι «γενίτσαροι με ράσα». Επίσης, στη Βουλγαρία λένε ότι αυτοί οι ιεράρχες αμφισβητούν την αυτοκεφαλία της Βουλγαρικής Εκκλησίας, θεωρώντας παράνομο τον διαχωρισμό της BOC από το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως.

Επομένως, ακόμη κι αν η εκδοχή μας φαίνεται μη ρεαλιστική, δεν χρειάζεται επίσης να συναχθούν συμπεράσματα ότι η νίκη του Πατριάρχη Δανιήλ είναι 100% αποτυχία της πολιτικής του Φαναρίου. Ας δούμε.

Σε κάθε περίπτωση, ο Πατριάρχης Δανιήλ θα έχει να αντιμετωπίσει μια διχασμένη Εκκλησία, στην οποία ορισμένοι από τους ιεράρχες στρέφονται προς τη δομή της Εκκλησίας που προτείνει το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως και κάποιοι προς την πιο παραδοσιακή κανονική και εκκλησιολογική τάξη. 

Θα πρέπει να βρει μια κοινή γλώσσα με εκείνους τους ιεράρχες που έχουν ήδη δείξει τη στάση τους στους κανόνες της Εκκλησίας υπηρετώντας με Ουκρανούς σχισματικούς, καθώς και με εκείνους που θέλουν να οικοδομήσουν στενότερες σχέσεις με τη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία. 

Με μια λέξη, δεν θα είναι εύκολο για τον Πατριάρχη Δανιήλ. Επομένως, χρειάζεται πραγματικά τις προσευχές μας. Ο Θεός να τον βοηθήσει! 

ΠΗΓΗ.ΕΟΔ