Η χειροτονία μιας γυναίκας ως διάκονου δεν είναι η μόνη συγκλονιστική είδηση που βγήκε από την Αλεξανδρινή Ορθόδοξη Εκκλησία ;;;;;;;;...ΦΡΙΞΟΝ ΗΛΙΕ!!!!!!!!!!!!!!!!

ΚΛΗΡΙΚΟΣ ΤΕΛΕΣΕ ΔΕΥΤΕΡΟ ΓΑΜΟ ΕΝΩ ΠΑΡΕΜΕΝΕΙ ΠΑΝΤΡΕΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ.!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Eισαγωγικά

Αναδημοσιεύουμε από την σελίδα  «Ask About The Orthodox Faith» την παρακάτω συγκλονιστική είδηση από σχετική δημοσίευση του Fr-George Maximov.(κληρικός της Ρωσικής Εκκλησίας).

https://www.facebook.com/groups/ask.about.the.orthodox.faith/permalink/7802168406470361/?mibextid=xfxF2i&rdid=tuX9yplqeGaihhlT

Αν τα γραφόμενα δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα παρακαλώ να μας ενημερώσουν όσοι γνωρίζουν το θέμα.

Για ευνόητους λόγους δεν γράφονται τα πλήρη στοιχεία  των εμπλεκομένων κληρικών. Αυτά υπάρχουν στην παραπάνω ηλεκτρονική διεύθυνση της σελίδος του f/b, όπως επίσης και επί πλέον φωτογραφικό υλικό.

π.Δ.Α

-------------------------------------------------------------------------------------------------

Η χειροτονία μιας γυναίκας ως διάκονου δεν είναι η μόνη συγκλονιστική είδηση που βγήκε από την Αλεξανδρινή Ορθόδοξη Εκκλησία κατά τη διάρκεια της περασμένης Σαρακοστής. Στις 20 Απριλίου 2024 γάμος τελέστηκε στον Ιερό Ναό της Αγίας Τριάδος στο Αμπομέι του Μπενίν. Παντρεμένος με τη νέα του σύζυγο ήταν ο πατέρας Τιμόθεος Ν........(η απόκρυψη του επιθέτου γίνεται απο το ιστολόγιο), ο Πρύτανης των ενοριών του Μπενίν στην Αλεξανδρινή Εκκλησία.

Οι ορθόδοξοι γνωρίζουν ότι ένας ιερέας δεν μπορεί να παντρευτεί δεύτερη φορά. Η Βίβλος λέει σίγουρα ότι ένας ιερέας πρέπει να είναι "ο σύζυγος μιας συζύγου" (Τίτος 1:6). Αυτό σχετίζεται άμεσα με τη σημασία του υπουργείου του. Αφού υπάρχει ένα κεφάλι, ο Χριστός, και ένα σώμα, η Εκκλησία, ο ιερέας, όντας ο φύλακας της Εκκλησίας, που είναι το Σώμα του Χριστού, δεν μπορεί να έχει πολλά σώματα. Ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος λέει το εξής: «Μου φαίνεται ότι εδώ ο λόγος του Θεού δεν εγκρίνει τη διγαμία, γιατί αν υπήρχαν δύο Χριστοί, τότε υπάρχουν δύο σύζυγοι, δύο γυναίκες, και αν υπάρχει ένας Χριστός, μια κεφαλή της Εκκλησίας, τότε υπάρχει μία σάρκα, και ας διαψευστεί κάθε άλλο" (PG, t, 36, στήλη. 292).

Οι Κανόνες της Εκκλησίας είναι πολύ αυστηροί από αυτήν την άποψη. Ακόμα και ένας χήρος ιερέας δεν έχει δικαίωμα να παντρευτεί.

1 Κανόνας του Συμβουλίου της Νεοκαισαρείας:

«Ένας πρεσβυτέρας, εάν παντρευτεί, θα στερηθεί τη διακονία του. "

Άρθρο 6 του έκτου Οικουμενικού Συμβουλίου:

«Δεν επιτρέπεται σε πρεσβυτέρα, αφού έχει χειροτονηθεί, να παντρευτεί: αν όμως τολμήσει να το κάνει, ας τον καθαιρέσουν. "

Έτσι, ακόμα και αν ένας ιερέας εγκαταλειφθεί από τη γυναίκα του ή πέθανε, δεν έχει δικαίωμα να παντρευτεί άλλη. Αλλά σε αυτή την περίπτωση υπάρχει μια ακόμα πιο σοκαριστική περίσταση. Ο πατέρας Τίμοθεος, αφού παντρεύτηκε μια νέα σύζυγο, φέρεται να παρέμεινε παντρεμένος με την πρώτη του σύζυγο. Έτσι τώρα έχει δύο συζύγους και είναι ο πρώτος επίσημα πολυγαμικός ορθόδοξος ιερέας. Γιατί επίσημα; Επειδή κάπου δεν έγινε κρυφά, ο γάμος έγινε σε εκκλησία, τελέστηκε από άλλους δύο ορθόδοξους ιερείς της Αλεξανδρινής Εκκλησίας, τον πατέρα Μωυσή M.... M....... και τον πατέρα Pierre-P.... K..... Ο γάμος ανακοινώθηκε δημόσια στα social media. Τις τελευταίες τρεις εβδομάδες, ο επίσκοπός τους, Αθ.... Κ....., δεν τιμώρησε ούτε τον πατέρα Τιμόθεο ούτε όσους τον παντρεύτηκαν, ούτε έχει καταδικάσει δημοσίως την πράξη. Επιπλέον, μετά το περιστατικό υπηρέτησε ήρεμα με τον πάτερ Τίμοθι. Συνεπάγεται ότι ο τερατώδης αυτός «γάμος» πραγματοποιήθηκε με γνώση και έγκριση του επισκόπου της Αλεξανδρινής Ορθόδοξης Εκκλησίας, υπεύθυνου για το Μπενίν.

Τι λένε οι κανόνες της Ορθόδοξης Εκκλησίας για την πολυγαμία; Ότι είναι σοβαρή αμαρτία, απαγορευμένη για όλους τους Χριστιανούς.

Κανόνας 80 του Αγίου Βασιλείου του Μεγάλου:

«Οι Πατέρες σιωπούσαν για την πολυγαμία ως θέμα κτηνοβασίας και εντελώς ξένοι προς την ανθρώπινη φύση. Για εμάς, ωστόσο, αυτή η αμαρτία φαίνεται να είναι πιο σοβαρή από τη συνουσία".

Αξίζει επίσης να προστεθεί ότι σύμφωνα με τους κανόνες της Ορθόδοξης Εκκλησίας απαγορεύεται κατηγορηματικά η τελετή γάμου κατά τη διάρκεια της Σαρακοστής. Αντιλαμβάνομαι ότι αυτή η παράβαση χάνεται στις σκιές όσων αναφέρονται παραπάνω, αλλά συμπληρώνει την εικόνα της απίστευτης άγνοιας αυτών των ιερέων της Αλεξανδρινής Εκκλησίας όσον αφορά τους κανόνες της Ορθόδοξης Αγίας Παράδοσης. Λοιπόν, ή απίστευτο στην αυθάδεια τους αγνοούν αυτούς τους κανόνες, αν ήξεραν γι' αυτούς.

Δυστυχώς, αυτό δεν είναι απρόσμενο, δεδομένης της πολύ επιεικούς στάσης απέναντι στην πολυγαμία στην Αλεξανδρινή Ορθόδοξη Εκκλησία, η οποία σχηματίστηκε εδώ και πολύ καιρό.

Το 1991, οι "The Seattle Times" δημοσίευσαν ένα άρθρο της Jill Leovy που ανέφερε:

"Ένας Έλληνας Ορθόδοξος ιερέας από την Κένυα λέει ότι η ανάπτυξη αυτής της εκκλησίας στη χώρα του οφείλεται εν μέρει σε.... μια μακρά παράδοση πολυγαμίας. Ο Αιδεσιμότατος John Ngethe αντιπροσωπεύει έναν αυξανόμενο αριθμό Κενυατών που έχουν έλκεται από την Ελληνική Ορθοδοξία με όσα είπε ο Ngethe είναι η ενεργή, χαρισματική φύση της θρησκείας - καθώς και η ανοχή που επιδεικνύει η εκκλησία προς την πολυγαμία μεταξύ των Αφρικανών μελών της.

Η Ελληνορθόδοξη Εκκλησία στην Αφρική συγκαταλέγεται στις πιο επιεικείς χριστιανικές εκκλησίες στην Κένυα στη στάση της απέναντι στους πολυγαμικούς, δήλωσε ο Νγκέθε. Επισήμως, απαγορεύονται πολλαπλοί γάμοι στην εκκλησία, είπε. Αλλά στην πραγματικότητα, οι πολυγαμικοί επιτρέπεται να συμμετέχουν σε όλες τις πτυχές της λατρείας εκτός από την κοινωνία".

Αυτό ήταν πριν από 30 χρόνια. Και πριν εννέα χρόνια παρακολούθησα προσωπικά ένα ιεραποστολικό συνέδριο στην Ελλάδα. Υπήρξε Ελληνίδα ιεραπόστολος μοναχή που μίλησε για την ανάγκη επίσημης έγκρισης πολυγαμίας για τους Ορθόδοξους Αφρικανούς. Υποτίθεται ότι απλά δεν μπορούν να παρατηρήσουν τη μονογαμία. Στη συνάντηση ήταν και τρεις επίσκοποι της Αλεξανδρινής Ορθόδοξης Εκκλησίας και κανένας από αυτούς, προς έκπληξή μου, δεν αντιτάχθηκε σε αυτή την μοναχή. Αργότερα έμαθα ότι κάποιοι Έλληνες επίσκοποι πρότειναν σοβαρά το ίδιο πράγμα στο περιθώριο.

Ωστόσο, η πολυγαμία είναι ασύμβατη με τη χριστιανική ηθική διδασκαλία. Από την αρχή, ο Θεός καθιέρωσε το πρότυπο της σχέσης γάμου δημιουργώντας ένα μονογαμικό έγγαμο ζευγάρι - έναν άνδρα και μία γυναίκα, τον Αδάμ και την Εύα (Γεν. 1:27). Ο Χριστός το επιβεβαιώνει αυτό στο Ματθαίον 19:4, όπου δείχνει ότι ο Θεός δημιούργησε έναν "άνδρα και [μία] γυναίκα" ενώνοντάς τους σε γάμο. Είναι ο μονογαμικός γάμος που γίνεται το πρωτότυπο της σχέσης του Χριστού με τη μοναδική Του Νύφη, την Εκκλησία (Εφ. 5:31-32).

Ο Άγιος Αναστάσιος Σιναΐτικος, απαντώντας στην ερώτηση γιατί οι Χριστιανοί δεν επιτρέπεται να έχουν δύο γυναίκες ταυτόχρονα, γράφει: «Αφού ο Απόστολος λέει ότι «η σύζυγος δεν έχει εξουσία πάνω στο σώμα της, αλλά ο σύζυγος· ούτε ο σύζυγος έχει εξουσία πάνω στο σώμα του, αλλά η σύζυγος» (Α' Κορ. 7:4), η το εξής είναι ξεκάθαρο: ο σύζυγος δεν μπορεί να πάρει άλλη σύζυγο ταυτόχρονα με την πρώτη, και η σύζυγος εξίσου μπορεί να μην πάρει άλλη ταυτόχρονα με την πρώτη, γιατί διαφορετικά «οι δύο δεν θα είναι μία σάρκα» (Μάρκος 10:8). Αλλά τρεις ή τέσσερις θα γίνουν μία σάρκα, η οποία είναι ανεπίτρεπτη" (Ερωτήσεις και απαντήσεις, 37).

Προσωπικά βρίσκω ρατσιστικό το επιχείρημα ότι οι Αφρικανοί είναι ανίκανοι για μονογαμία. Γιατί; Γιατί; Μόνο λόγω του χρώματος του δέρματός τους; Όλα τα άλλα, συμπεριλαμβανομένης της νοοτροπίας και του πολιτισμού, μπορούν να αλλάξουν εν Χριστώ Και όλα τα χριστιανικά έθνη έχουν πάει προς τα εκεί. Οι Έλληνες και οι Σλάβοι και άλλοι Ευρωπαίοι λαοί στην προχριστιανική εποχή είχαν πολυγαμία. Αλλά για χάρη του Χριστού, το καλύτερο μέρος αυτών των λαών εγκατέλειψε την πολυγαμία ως κάτι που δεν ευχαριστούσε τον Χριστό. Και οι Αφρικανοί έκαναν το ίδιο. Ο Άγιος Μωυσής ο Μαύρος, ένας Αφρικανός Ορθόδοξος άγιος του 5ου αιώνα, θα μπορούσε να απαρνηθεί όχι μόνο την πολυγαμία, αλλά γενικά τον γάμο. Έγινε μοναχός και μεγάλος δάσκαλος άλλων μοναχών. Πολλοί Αφρικανοί Χριστιανοί στην ιστορία και τη σύγχρονη εποχή έχουν αποδείξει αρκετά ότι μπορούν να είναι μονογαμικοί.

Δεν κρίνω αυτούς που δεν είναι Χριστιανοί και τα έθιμα του γάμου τους. Αλλά αν κάποιος θέλει να είναι Χριστιανός Ορθόδοξος, πρέπει να ακολουθήσει την ηθική διδασκαλία της Εκκλησίας του Χριστού και να απαρνηθεί οτιδήποτε την αντικρούει. Τέτοια θυσία είναι ο δρόμος του Χριστιανού. Θυσιάζοντας τις αμαρτωλές επιθυμίες του για χάρη της υπακοής στον Θεό, ο Χριστιανός είναι στο δρόμο για τον παράδεισο. Και θυσιάζοντας τις εντολές του Θεού για χάρη των αμαρτωλών επιθυμιών του, ο Χριστιανός είναι στο δρόμο για την κόλαση.

Υπάρχουν αμαρτωλοί Χριστιανοί σε όλες τις Τοπικές Εκκλησίες, και πάντα υπήρχαν, αλλά όσο η Εκκλησία διδάσκει με συνέπεια τα ηθικά πρότυπα, οι αμαρτωλοί μπορούν να μετανοήσουν και να ισιώσουν. Τα προβλήματα συμβαίνουν όταν η Εκκλησία παύει να διδάσκει αυτούς τους κανόνες και αποδέχεται την αμαρτία ως κανόνα. Σε μια τέτοια περίπτωση μπορούμε να μιλήσουμε για την αποστασία αυτής της τοπικής Εκκλησίας. Αν σταματήσουμε να διδάσκουμε αυστηρά αυτά που διέταξε ο Θεός, θα σταματήσει να μας βοηθάει. Εάν ζούμε στην αμαρτία, και επιπλέον, αν παρουσιάσουμε αυτή την αμαρτία ως κάτι φυσιολογικό, γινόμαστε πνευματικά αδύναμοι. Γινόμαστε αλάτι που έχει χάσει τη δύναμή του.

Αυτό που συνέβη στο Μπενίν, δυστυχώς, μπορεί να εκληφθεί από πολλούς ως κανόνας. Αφού το έκαναν οι ιερείς της Εκκλησίας και το δέχτηκε ο επίσκοπος τους. Είμαι λοιπόν υποχρεωμένος να γράψω αυτό το σχόλιο και να απαντήσω στις ερωτήσεις που έλαβα:

Όχι, δεν είναι φυσιολογικό να κάνεις γάμο τη Σαρακοστή. Απαγορεύεται αυστηρά. Είναι αμαρτία.

Όχι, δεν είναι σωστό για έναν ιερέα να παντρεύεται δεύτερη φορά. Απαγορεύεται αυστηρά. Είναι αμαρτία.

Όχι, ένας Χριστιανός δεν μπορεί να είναι πολυγαμικός. Απαγορεύεται αυστηρά. Είναι αμαρτία.

Είμαι βέβαιος ότι υπάρχουν καλοί ιερείς στην Αλεξανδρινή Ορθόδοξη Εκκλησία που παίρνουν σοβαρά τους κανόνες της Εκκλησίας και αγωνίζονται να ανταποκριθούν στα υψηλά πρότυπα της χριστιανικής ηθικής. Με αυτό το μήνυμα θα ήθελα επίσης να τους υποστηρίξω και να εκφράσω την ελπίδα μου ότι τέτοια περιστατικά όπως ήταν στο Μπενίν δεν θα αποδυναμώσουν την επιθυμία τους να ζήσουν αυστηρά σύμφωνα με τις απαιτήσεις του Χριστού. Βρε εμείς στην Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία δεν πρόκειται να ανεχτούμε τέτοια περιστατικά. Δεν θα χαμηλώσουμε τον πήχη των υψηλών ηθικών απαιτήσεων, ακόμα κι αν αυτό μας κάνει λιγότερο δημοφιλείς στα μάτια κάποιου.