Ομολογία

Γιατι δεν αποτειχισθηκαν 

απο τους ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ, 

οι σημερινοι Αγιοι; 

Ως γνωστόν οι υπέρμαχοι της δυνητικής ερμηνείας του ΙΕ Κανόνος τη ΑΒ Συνόδου, συχνά χρησιμοποιούν το επιχείρημα της μη αποτειχίσεως των σύγχρονων γερόντων (Παισίου, Πορφυρίου, Ιακώβου κ.α.) από την αίρεση του Οικουμενισμού και κατ’ επέκταση από τους εκάστοτε Πατριάρχες.

Στην περίπτωση βέβαια του αγίου Ιουστίνου Πόποβιτς ότι τάχα «ησύχαζε» μη αποτειχιζόμενος, όπως αποδείχθηκε βρέθηκαν αδιάβαστοι, γιατί ο Άγιος είχε αποτειχιστεί. Ο Άγιος είχε αποτειχιστεί  «παύοντας πάσαν εκκλησιαστικήν επικοινωνίαν μετά του κακοδόξου Πατριάρχου». Φύλλο 144 , «Ορθόδοξος Τύπος» 15/6/1971.

Αλλά και ο άγιος Παισιος είχε αποτειχιστεί για ένα διάστημα μαζί με το Άγιο Όρος.

Πριν συνεχίσουμε την απάντηση πρέπει να τονίσουμε ότι Η ΣΥΝΟΔΙΚΗ ΑΠΟΔΟΧΗ ΤΗΣ ΑΙΡΕΣΕΩΣ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ έγινε τον ΙΟΥΝΙΟ ΤΟΥ 2016 ενώ οι νεοφανείς Όσιοι Γέροντες έζησαν σε πολύ παλιότερες εποχές.

Έναν ευσεβή λογισμό που θα μπορούσαμε να κάνουμε λοιπόν είναι ότι, ίσως κάποιοι νεοφανείς Άγιοι μας, να μην ήταν πλήρως ενημερωμένοι για το πολυδιάστατο θέμα της Αποτείχισης. 

Επίσης οι Άγιοι αυτοί ίσως να επηρεάστηκαν και από την θεωρία του ΔΥΝΗΤΙΣMΟΥ ΤΗΣ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗΣ του  π.Επιφανίου Θεοδωρόπουλου τον οποίο εκτιμούσε και σεβόταν η Ελλαδική Εκκλησία, οπότε οι Όσιοι δεν ήθελαν να προκαλέσουν σκανδαλισμό στους πιστούς. 

Κάθε άνθρωπος επηρεάζεται λίγο πολύ από την εποχή που έζησε. Καλό θα ήταν να λάβουμε εν γνώσει μας, επίσης, και τα προσωπικά πάθη και φοβίες, οι οποίες μπορεί να υπήρχαν στο κάθε γέροντα και οι οποίες να τον εμπόδισαν από το να αποτειχιστεί. 

Είναι γνωστές οι άσχημες εμπειρίες τις οποίες είχε ο γέροντας Παϊσιος από τους ζηλωτές αγιορείτες όταν πήγε πρώτη φορά στο Άγιον όρος. Οι ζηλωτές λόγο του «ου κατ’ επίγνωση ζήλου» που είχαν, ταλαιπώρησαν πολύ τον γέροντα και του δώσανε πολύ άσχημη άποψη για όλους τους ζηλωτές. Κάτι το οποίο σίγουρα επηρέασε και την άποψη του όσον αφορά το θέμα της αποτειχίσεως. Ενώ, αν ο γέροντας όμως γνώριζε καλούς ζηλωτές, δεν ξέρουμε τη στάση θα είχε τηρήσει απέναντι σε αυτό το θέμα. 

Επίσης, η άσχημη κατάσταση στο χώρο του παλαιού ημερολόγιου σίγουρα θα απετέλεσε τροχοπέδη για τους γέροντες.

Πολλοί νομίζουν ότι οι Άγιοί μας είναι και παντογνώστες! Αλλά «κανείς δεν ξέρει κανένα πράγμα με τόση τελειότητα καθώς πρέπει να το ξέρει, ακόμα κι αν είναι ο Πέτρος, ακόμα κι αν είναι ο Παύλος»,  λέει ο άγιος Θεοφύλακτος Βουλγαρίας.

Πρέπει να τονίσουμε ότι  η στάση οποιουδήποτε προσώπου όσο ενάρετο και αν είναι, δεν αποτελεί τον οδοδείκτη για τον ουρανό παρά μόνο αν συμβαδίζει με την διαχρονική  διδασκαλία της Εκκλησίας. 

Εάν οι γέροντες δεν ακολούθησαν την διαχρονική πίστη-παράδοση της Εκκλησίας μας, όσον αφορά στο θέμα της αποτειχίσεως, είναι δικό τους θέμα, εμάς δεν πρέπει να μας αφορά, εφόσον εμείς θα δώσουμε λόγο μόνο για τις δικές μας πράξεις όχι αυτές των άλλων. 

Εμείς θα δώσουμε λόγο για το εάν ακολουθήσαμε τα όσα μας δίδαξαν οι πατέρες, το γιατί δεν το έκαναν αυτό σύγχρονα ενάρετα πρόσωπα είναι δικό τους θέμα όχι δικό μας.

Η  Εκκλησία δεν είναι ένας οργανισμός που δημιουργήθηκε τον τελευταίο αιώνα, για να κρίνουμε με βάση αυτό το κριτήριο. Η Εκκλησία απέκτησε ορατή ύπαρξη (καθότι ως άκτιστη υπήρχε από πάντοτε) την ημέρα της Πεντηκοστής, συνεπώς εάν κάποιος θέλει να βρει τη θέση της Εκκλησίας για το συγκεκριμένο ζήτημα, οφείλει να ασχοληθεί και να ψάξει τη θέση κράτησε η Εκκλησία σχετικά με το ζήτημα αυτό ήδη από την ημέρα της εμφάνισης της ως ορατού οργανισμού

Ο φωτισμός κάποιου Γέροντα που αγιοκατατάσσεται δεν σημαίνει και  την απόκτηση του αλάθητου! 

Στην Ορθόδοξη Εκκλησία οι Άγιοι δεν είναι και αλάθητοι, και πολλές φορές είχαν πέσει και σε λάθη. 

Μήπως ο άγιος Μεθόδιος δεν έσφαλε, παρά την αγιότητά του, στην απόφαση της τιμωρίας των Στουδιτών μοναχών;

Ο άγιος Κύριλλος το 403 δεν συνόδευσε τον θείο του Θεόφιλο στην Κωνσταντινούπολη και ήταν παρών στην παρά την Δρυν Σύνοδο που καθαίρεσε τον ΜΕΓΑ ΕΝ ΑΓΙΟΙΣ άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο; 

Δεν θεωρούσε τον Ιωάννη τον Χρυσόστομο όμοιο του Ιούδα;; Λόγω της πλύσης εγκεφάλου την οποία είχε υποστεί από τον θείο του Πατριάρχη Αλεξανδρείας Θεόφιλο (P.G. 77, 356B).

Φίλτρο αλάθητο και αμετάβλητο για το τι είναι ορθό και τι λάθος αποτελεί η Πατερική Συμφωνία. Το consensus Patrum η συμφωνία των τωρινών θέσεων με όλες τις προηγούμενες των Πατέρων.

(Σημείωση. Για το παραπάνω άρθρο χρησιμοποιήθηκε το βιβλίο του κ.Ιωάννη Ρίζου -Οι ληστές της Θείας δικαιοσύνης καθώς και το σχετικό άρθρο του Π.Μακρή «ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΤΗΚΑΝ οι Συγχρονοι Αγιοι Γεροντες; του Π. Μακρή).