Ομολογία

 

Πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος Ζήσης

Ὁμότιμος Καθηγητὴς Θεολογικῆς Σχολῆς Α.Π.Θ.

ΤΑ ΕΒΑΛΑΝ ΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΜΑΣ

Συλλογή μελετῶν γιὰ τὴν ὁμοφυλοφιλία

Ἡ σχεδιασμένη καὶ ἐπίμονη προσπάθεια τῶν Δυτικῶν, Εὐρωπαίων καὶ Ἀμερικανῶν, νὰ ἀφομοιώσουν πολιτιστικὰ τὴν Ἑλλάδα, ὥστε νὰ καταστεῖ μέρος τοῦ δυτικοῦ κόσμου καὶ νὰ χάσει τὴν πνευματική της ταυτότητα καὶ ἰδιοπροσωπία, ἄρχισε ἀμέσως μετὰ τὴν ἵδρυση τοῦ νεοελληνικοῦ κράτους καὶ συνεχίσθηκε ἔκτοτε ἀδιάκοπα. Στὴν Δύση ὁ Παπισμὸς καὶ ὁ Προτεσταντισμὸς ἐνόθευσαν τὴν γνήσια διδασκαλία τοῦ Εὐαγγελίου, ἐμείωσαν γιὰ τὸν λόγο αὐτὸ τὴν ἐμπιστοσύνη τῶν ἀνθρώπων στοὺς ἐκπροσώπους τοῦ Χριστοῦ καὶ τῆς Ἐκκλησίας καὶ ὑποβοήθησαν ἔτσι στὴν ἀποχριστιάνιση τῆς κοινωνίας καὶ τοῦ πολιτισμοῦ.

Στὴν ἀπελευθερωμένη ἀπὸ τοὺς Τούρκους Ἑλλάδα, ἡ ὁποία καὶ κατὰ τοὺς χρόνους τῆς δουλείας ἐκράτησε τὴν ὀρθόδοξη καὶ ἀντιδυτική της ταυτότητα, ἐπιδιώχθηκε νὰ γίνει τὸ ἴδιο:  νὰ ἀποχριστιανισθεῖ καὶ νὰ μεταβληθεῖ σὲ κοσμικὸ κράτος, ὥστε τουλάχιστον ἐπισήμως ἡ Ὀρθοδοξία, τὸ Εὐαγγέλιο καὶ ἡ Πατερικὴ Παράδοση, νὰ τεθοῦν στὸ περιθώριο τῆς πολιτιστικῆς καὶ κοινωνικῆς λειτουργίας. Ἔχουμε πολλὲς φορὲς γράψει καὶ κατοχυρώσει ὅτι ἡ ἀληθινὴ ἅλωση δὲν ἔγινε τὸ 1453, ἀλλὰ ἄρχισε σταδιακὰ νὰ γίνεται μετὰ τὸ 1821, καὶ φαίνεται ὅτι τώρα ἔχει ὁλοκληρωθεῖ. Κερδίσαμε τὴν σωματική μας ἐλευθερία ἀπὸ τοὺς Τούρκους καὶ ὑποδουλωθήκαμε πνευματικὰ στοὺς Εὐρωπαίους καὶ στοὺς πέραν τοῦ Ἀτλαντικοῦ συγγενεῖς τους, ἀληθινὰ «Φραγκέψαμε» κατὰ τὸν τίτλο βιβλίου μας[1].

Ὑπῆρξαν βέβαια ἀντιδράσεις καὶ ἀντιστάσεις στὸ ξεπούλημα αὐτὸ τῆς ἑλληνορθόδοξης κληρονομιᾶς μας, γι᾽ αὐτὸ καὶ ἡ πολιτιστικὴ πολιορκία κράτησε πολύ, δύο αἰῶνες σχεδόν. Κατὰ τὸ δεύτερο μάλιστα μισὸ τοῦ 20οῦ αἰώνα, μετὰ τὸν β´ παγκόσμιο πόλεμο, ποὺ ἔδειξε ὁλοκάθαρα τὸ φρικτὸ καὶ ἀπαίσιο πρόσωπο τῆς ἀποχριστιανισμένης Εὐρώπης, ἐκδηλώθηκαν ἐνέργειες ἐπιστροφῆς στὶς χριστιανικὲς ἀξίες καὶ ἐνδυνάμωσης τῆς Ὀρθοδοξίας, ἰδιαίτερα μετὰ τὴν αἰφνίδια πτώση τοῦ ἄθεου Κομμουνισμοῦ στὶς χῶρες τῆς Ἀνατολικῆς Εὐρώπης καὶ τὴν ἐκεῖ ἐνδυνάμωση καὶ ἀναγέννηση τῆς Ὀρθοδοξίας.

Αὐτὸ ἀνησύχησε ἰδιαίτερα τοὺς ἡγέτες τῆς «Νέας Τάξης» πραγμάτων καὶ τῆς «Νέας Ἐποχῆς», καί, ἂν ἐξαιρέσει κανεὶς τὴν ἀναγεννημένη χριστιανικὰ Ρωσία ποὺ ἀξιώθηκε μὲ ἱκανοὺς ἡγέτες νὰ ἀποφύγει καὶ νὰ ἀντιδράσει στοὺς νεοταξικοὺς σχεδιασμούς, ἡ πλειονότητα τῶν Ὀρθοδόξων χωρῶν, καὶ αὐτῶν ποὺ ἐντάχθηκαν στὴν Ἑνωμένη Εὐρώπη καὶ αὐτῶν ποὺ ἐπιθυμοῦν νὰ ἐνταχθοῦν, δοκιμάσουν καὶ θὰ δοκιμάζουν τοὺς πικροὺς καρποὺς τῆς ἀποστασίας ἀπὸ τὴν Ὀρθόδοξη Πίστη καὶ Ζωή. Ἤδη νεοταξίτες Ἕλληνες πολιτικοὶ καὶ κοινωνιολόγοι θριαμβολογοῦν καὶ καυχῶνται ὅτι «ἂν καὶ ἀντιστάθηκαν οἱ ντόπιες δομές, ποὺ παραμόρφωσαν τὶς ἐκσυγχρονιστικὲς ἐπεμβάσεις, ὁ δυτικὸς προσανατολισμὸς φαίνεται νἀ ἐπιβλήθηκε στὴν Ἑλλάδα[2].

Τὸ κατάντημα αὐτὸ τῆς Ὀρθόδοξης Ἑλλάδας νὰ ὑποκύπτει  στοὺς ἀντιχριστιανικοὺς καὶ ἀντεθνικοὺς σχεδιασμοὺς τῆς Εὐρώπης καὶ τῆς Ἀμερικῆς φαίνεται ὁλοκάθαρα καὶ μεγαλόφωνα α) στὸν ἀπὸ ὅλα σχεδὸν τὰ κόμματα ὑποστηριζόμενο χωρισμὸ Ἐκκλησίας καὶ πολιτείας, ὥστε νὰ καταστεῖ ἡ Ἑλλάδα ἕνα ἄθρησκο κοσμικὸ κράτος[3], β) στὴν προδοτική «Συμφωνία τῶν Πρεσπῶν», γιὰ τὴν ὁποία ἀκόμη καὶ σήμερα καυχῶνται οἱ διαλυόμενοι δῆθεν ἐκσυγχρονιστὲς τοῦ ΣΥΡΙΖΑ, καὶ γ) πρὸ παντὸς στὴν ἐξαγγελθεῖσα ἀπὸ τὸν πρωθυπουργὸ Κυριάκο Μητσοτάκη νομιμοποίηση τοῦ γάμου τῶν ὁμοφυλοφίλων, γιὰ τὸν ὁποῖο καυχᾶται ὁ ἐξ Ἀμερικῆς ἐλθὼν ἀρχηγὸς τῆς ἀξιωματικῆς ἀντιπολίτευσης Στέφανος Κασσελάκης, περιφέροντας καὶ ἐπιδεικνύοντας τὸν ἄρρενα σύζυγό του.

Ἡ μεταφύτευση αὐτὴ ἐξ Ἀμερικῆς προσώπων, προτύπων καὶ ἀλλαγῶν ἄρχισε, ὡς δῆθεν ἀντίδραση στὸ «Ἑλλὰς Ἑλλήνων Χριστιανῶν» τοῦ στρατιωτικοῦ καθεστῶτος, ἀπὸ τὸν ἱδρυτὴ τοῦ ΠΑΣΟΚ καὶ μετέπειτα πολιτικὰ κυρίαρχο ἐπὶ ἔτη Ἀνδρέα Παπανδρέου, αἰφνιδίασε τὶς παραδοσιακὲς πολιτικὲς καὶ ἐκκλησιαστικὲς δυνάμεις, οἱ ὁποῖες, ἀντὶ νὰ ἀντιδράσουν δυναμικά, ἀνέχθηκαν τὴν κακοποίηση καὶ παραμόρφωση τοῦ Ὀρθοδόξου καὶ Ἑλληνικοῦ τρόπου ζωῆς, καὶ ἐν πολλοῖς υἱοθέτησαν τὶς ἀλλαγὲς καὶ μεταλλάξεις, ὅπως συμβαίνει μὲ τὸν ἀμερικανοτραφῆ ἐπίσης σημερινὸ πρωθυπουργό, ὁ ὁποῖος τολμᾶ καὶ ξεριζώνει, στὸ χῶρο μάλιστα τῆς Δεξιᾶς, ὅσα οἱ προκάτοχοί του οὔτε θὰ διενοοῦντο νὰ σκεφθοῦν. Ἔτσι μετὰ τὴν ἐφετινὴ νίκη του στὶς βουλευτικὲς ἐκλογές, χωρὶς προεκλογικὰ νὰ τὸ ἐξαγγείλει, γιὰ νὰ μὴ χάσει ψήφους, ἐξήγγειλε ὅτι θὰ προχωρήσει στὴν νομιμοποίηση τοῦ γάμου τῶν ὁμοφυλοφίλων, ἐνῶ καὶ ὡς ἀντιπολίτευση ἀκόμη, ὅταν κυβερνοῦσε ὁ ΣΥΡΙΖΑ, εἶχε ψηφίσει μαζὶ μὲ ἀρκετοὺς τῆς ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ τὸ «Σύμφωνο Συμβίωσης» τῶν ὁμοφυλοφίλων, ποὺ ἐνομοθέτησε ἡ κατεδαφιστικὴ τῶν ἑλληνορθοδόξων ἀξιῶν κυβέρνηση τοῦ Ἀλέξη Τσίπρα[4].

Τὸ ἐκρηκτικὸ καὶ καταστροφικὸ αὐτὸ κλίμα, αὐτὴ ἡ ἀληθινὴ οἰκολογικὴ καταστροφὴ στὸν πνευματικὸ χῶρο, ποὺ δηλώνει ἀνταρσία ἐναντίον τοῦ Θεοῦ καὶ ὕβρη, ἀφοῦ ἀκυρώνει τὶς ἐντολὲς τοῦ Εὐαγγελίου, καταργεῖ αἰώνιες ἀξίες καὶ ἀνατρέπει τοὺς φυσικοὺς καὶ ἠθικοὺς νόμους, μᾶς παρακίνησε στὴν ἔκδοση σχετικοῦ βιβλίου, ὡς ἀντίδραση καὶ ἀντίσταση στὸν σχεδιασμένο πόλεμο ἐναντίον τῆς Ὀρθόδοξης Ἑλλάδας, καὶ οὐσιαστικὰ ἐναντίον τῆς ἀνθρωπότητας.

Ἀποτελεῖ συλλογὴ καὶ ἐπανέκδοση κειμένων καὶ ἄρθρων ποὺ δημοσιεύθηκαν ὅλα στὸ περιοδικὸ «Θεοδρομία» τῆς Ἑταιρείας Ὀρθοδόξων Σπουδῶν ἀπὸ τὸ ἔτος 2007 καὶ ἑξῆς καὶ ἐγράφησαν ἀπὸ ἀνησυχοῦντες γιὰ τὸν ἠθικὸ ἐκτραχηλισμὸ σοβαροὺς ἐπιστήμονες, κληρικοὺς καὶ λαϊκούς. Ἀποκτᾶ κανεὶς διαβάζοντάς τα καλὴ εἰκόνα τῆς ἐξέλιξης τοῦ θέματος καὶ ἀπορεῖ μάλιστα, πῶς σιγά-σιγά οἱ ἀντιδράσεις σὲ ἐπίπεδο πολιτικῆς καὶ ἐκκλησιαστικῆς ἡγεσίας μειώνονται καὶ δυστυχῶς κάποιες μεταβάλλονται σὲ ὑποστηρικτικὲς καὶ ἐπαινετικές, ἀκόμη καὶ ἀπὸ ὑψηλόβαθμους κληρικοὺς καὶ θεολόγους.

Ἐλπίζουμε ἡ κυκλοφόρηση τοῦ βιβλίου[5] νὰ ἐνισχύσει τὶς ἀντιδράσεις, νὰ ὁδηγήσει σὲ προβληματισμὸ ὅσους ἀγνοοῦν τὴν χριστιανικὴ διδασκαλία γιὰ τὸ φρικτὸ ἁμάρτημα τοῦ Σοδομισμοῦ, τῆς ἀρσενοκοιτίας, τῆς παρὰ φύσιν ἀσέλγειας, καὶ νὰ φρενάρει τὴν βλάσφημη καὶ ὑβριστικὴ ἀπόφαση τοῦ πρωθυπουργοῦ νὰ τὰ βάλει μὲ τὸν Θεό, ἀκυρώνοντας τὶς σωτήριες καὶ φιλάνθρωπες ἐντολές του.

---

[1]. Πρωτοπρεσβυτέρου Θεοδωρου Ζηση, Φραγκέψαμε. Ἡ εὐρωπαϊκή μας αἰχμαλωσία, Θεσσαλονίκη 2017². Του Αυτου, Ἑπόμενοι τοῖς θείοις Πατράσι. Ἀρχὲς καὶ κριτήρια τῆς Πατερικῆς Θεολογίας, Θεσσαλονίκη 1997, σελ. 136-155. Του Αυτου, Ὀρθοδοξία καὶ Ἑλληνισμός. Νέα αἰχμαλωσία καὶ ἀντίσταση, Θεσσαλονίκη 1995. Του Αυτου, Ἀπὸ τὴ Νίκαια τῆς Βιθυνίας στὴ Νίκαια τῆς Γαλλίας, Θεσσαλονίκη 2001. Του Αυτου, Ὁ σημερινὸς Ἑλληνισμὸς καὶ ἡ κληρονομιὰ τοῦ Μεγάλου Κωνσταντίνου, Θεσσαλονίκη 2015.

[2]. Χ. Ροζακη, «Ἡ Ἑλλάδα στὸ διεθνῆ χῶρο», εἰς Ἑλληνισμὸς - Ἑλληνικότητα. Ἰδεολογικοὶ καὶ βιωματικοὶ ἄξονες τῆς νεοελληνικῆς κοινωνίας, Ἀθῆναι 1982, ἔκδ. Βιβλιοπωλεῖον τῆς «Ἑστίας», σελ. 24. Περισσότερα εἰς Πρωτοπρεσβυτέρου Θεοδωρου Ζηση, Τὸ ἁγιασμένο καὶ προδομένο ᾽21, Θεσσαλονίκη 2015.

[3]. Βλ. σχετικὰ εἰς Πρωτοπρεσβυτέρου Θεοδωρου Ζηση, Ἐκκλησία καὶ Πολιτεία. Χωρισμὸς ἢ συναλληλία;, Θεσσαλονίκη 2006.

[4]. Τὸ ποιοί καὶ πόσοι ἀπὸ τοὺς βουλευτὲς ἐψήφισαν τὸ «Σύμφωνο Συμβίωσης» τῶν ὁμοφυλοφίλων, ποὺ ἐνομοθέτησε ἡ νεοεκλεγεῖσα κυβέρνηση τοῦ ΣΥΡΙΖΑ καὶ ὑπερψηφίσθηκε στὶς 22 Δεκεμβρίου τοῦ 2015, παραμονὲς Χριστουγέννων, ἀπὸ 194 βουλευτὲς τῆς συμπολίτευσης καὶ τῆς ἀντιπολίτευσης, εὑρίσκει κανεὶς στὸ τελευταῖο ἄρθρο τοῦ ἀνὰ χεῖρας βιβλίου: Protagon Team, Ὑπερψηφίστηκε τὸ Σύμφωνο Συμβίωσης.

[5]. Θὰ κυκλοφορηθεῖ τὶς προσεχεῖς ἡμέρες μὲ τίτλο «Ὁμοφυλοφιλία. Προβληματισμοὶ καὶ ἀντιδράσεις», ὡς ἔκδοση τῆς «Ἑταιρείας Ὀρθοδόξων Σπουδῶν».