Ομολογία

Παράδεισος και Κόλαση 

κατά τους Πατέρες της Εκκλησίας. 

• 
  

Ὁμιλία τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου Θεοδώρου Ζήση

Ο Θεός, δεν είναι μόνο φιλάνθρωπος, αλλά είναι και δίκαιος κριτής.

Από το σύνολο της ομόφωνης διδασκαλίας των Πατέρων για την αιωνιότητα, το ατελεύτητο της Κολάσεως, ενδεικτικά μας μεταφέρει μερικές γνώμες, για να γίνει φανερή η θρασύτητα ορισμένων και μάλιστα θεολόγων, που διδάσκουν χωρίς φόβο Θεού, ότι η Κόλαση θα τελειώσει, δεν θα είναι αιώνια.

Οι Άγιοι Πατέρες, ονομάζουν «σατανοκίνητους» όσους τολμούν να ξεχνούν τους λόγους του Χριστού, για την αιωνιότητα της Κολάσεως. Ακούμε τι λέει ο Μέγας Βασίλειος, για την αγάπη του Θεού, για τον Παράδεισο και την Κόλαση. Η συγκλονιστική και αποκαλυπτική γνώμη του Αγίου, ότι ο διάβολος είναι ο εισηγητής της διδασκαλίας για το τέλος της Κολάσεως, κρούει τον κώδωνα του κινδύνου.

Μας μεταφέρει επίσης ένα κείμενο του Μεγάλου Αντωνίου, στο οποίο ο Άγιος, μας λέγει ότι η Κόλαση δεν είναι μια ιδιαίτερη ενέργεια του Θεού, για να τιμωρεί τους αμαρτωλούς. Οι ίδιοι οι αμαρτωλοί έχουν καταστήσει τους εαυτούς τους ανόμοιους, ξένους προς τον Θεό, και δεν μπορούν να απολαύσουν την θεία μεγαλειότητα.

Ο Θεός, είναι αμετάβλητος και απαθής. Είναι μόνο αγάπη και αγαθότητα και δεν βλάπτει κανέναν. Το να λέει κανείς ότι ο Θεός, αποστρέφεται τους κακούς είναι σαν να λέει ότι ο ίδιος κρύβεται από τους τυφλούς!

Παρόμοια είναι και η γνώμη του Αγίου Μαξίμου του Ομολογητού, ο οποίος μας λέγει ότι ο Παράδεισος και η Κόλαση, είναι διαφορετικοί τρόποι για να δει κανείς τον Θεό, ανάλογα με την πνευματική του κατάσταση.

Η διδασκαλία του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου, για την αιωνιότητα της Κολάσεως, είναι εντυπωσιακή και πολύπλευρη. Αναφέρεται πολύ συχνά στο θέμα ο Άγιος, και μας ξεκαθαρίζει ότι τα αμαρτήματα δεν κρίνονται χρονικά αλλά ποιοτικά. Η φιλανθρωπία του Θεού, πρέπει να μας οδηγεί σε μετάνοια και όχι να λέμε ότι ο Θεός είναι αγάπη, ας αμαρτήσουμε και θα μας συγχωρέσει.

Ο Θεός, δεν ανάγκασε τους Πρωτόπλαστους, να μην αμαρτήσουν. Γιατί να το πράξει στα έσχατα; Δεν είναι δυνατόν να μην υπάρξει Κόλαση και Γέενα μας λέγει ο Ιερός Χρυσόστομος. Δεν μας σώζει ο Θεός με το ζόρι. Ο Θεός, δεν είναι μόνο φιλάνθρωπος, αλλά είναι και δίκαιος κριτής. Ακούμε εδώ τους θαυμάσιους λόγους του Αγίου περί φιλανθρωπίας και δικαιοσύνης του Θεού.

Αναγκάζεται ο Άγιος Ιωάννης, να κάνει εκτενή αναφορά στο θέμα των τιμωριών της Κολάσεως, διότι πολλοί επικαλούμενοι την φιλανθρωπία του Θεού, ισχυρίζοντο ότι αυτά είναι μόνο απειλές για να μας συνετίσει ο Θεός. Εκτιμά ότι αυτές οι σκέψεις είναι σατανικές, προσφέρουν ανωφελή χάρη και καθιστούν τους ανθρώπους ράθυμους.

Δίνει και παραδείγματα από την ζωή των ανθρώπων, όπου ενάρετοι υποφέρουν και αμαρτωλοί ξεφεύγουν από τιμωρίες. Δεν είναι εύλογο να υπάρξει ανταπόδοση δικαιοσύνης στην άλλη ζωή; Επίσης υπάρχει διαφορετική κατάσταση στην Κόλαση, για κάποιον που καταφρονεί τις εντολές του Θεού, λιγότερο από κάποιον άλλον που τις καταφρονεί περισσότερο. Θα καταλάβουν τη διαφορά όταν βρεθούν στην Κόλαση μας λέγει ο Άγιος Πατήρ.

Κλείνοντας την ομιλία αυτή ο π. Θεόδωρος, μας μεταφέρει και άλλη σημαντική διάσταση για την Κόλαση, σύμφωνα πάλι με τον Άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο. Μας λέγει ότι η Κόλαση, θα είναι διπλή για τους αμαρτωλούς και ότι η δεύτερη πλευρά της Κολάσεως είναι πιο φρικτή και επώδυνη από την πρώτη. Η πρώτη είναι αυτή που διδάσκει η Αγία Γραφή, και που όλοι εννοούμε. Η δεύτερη πλευρά αφορά στην εσωτερική Κόλαση, που θα είναι πολύ χειρότερη.

Αυτός που καίεται έχει χάσει ασφαλώς και τον Παράδεισο. Πολλοί τρέμουν μόνο το πυρ μας λέγει ο Ιερός Πατήρ. Όμως η απώλεια της Δόξης του Θεού στον Παράδεισο, είναι πολύ πικρότερη από την καύση του πυρός. Είναι μυριάδες φορές αφόρητη εκείνη η Κόλαση. Και για να γίνει αυτό περισσότερο κατανοητό, περιγράφει στη συνέχεια την μακαριότητα του Παραδείσου.

Χειρότερο από κάθε Κόλαση, είναι να έρθει κανείς σε σύγκρουση με τον Θεό, όπως και από τον Παράδεισο πιο ποθητό, είναι να είναι κανείς αρεστός στον Θεό. Μας αποκαλύπτει τέλος πώς η Κόλαση φανερώνει την αγάπη και την φιλανθρωπία του Θεού, και μας συμβουλεύει αν θέλουμε να αποφύγουμε την Κόλαση, να μην αποφεύγουμε τους λόγους για την Κόλαση.