Ομολογία

O Δ.ΝΑΤΣΙΟΣ ΠΑΙΡΝΕΙ ΑΜΠΑΡΙΖΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ...ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟ TOY, ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΤΙΚΑ.

Ολοκληρη συνεντευξι εδωσε ο Δ. Νατσιος και δημοσιευτηκε σε καποια ιστολογια. Εκει ο Νατσιος αποκαλυψε τα ...σωθικα του. Οταν ρωτηθηκε ποιον θεωρουσε ως τον καλυτερο αρχιεπισκοπο αποφανθηκε ο κ. καθ υμας ανατολη, οτι γι αυτον ο Σεραφειμ Τικας ηταν ο καλυτερος αρχιεπισκοπος απο τους τελευταιους. Ποιος; αυτος που ηταν η ...ντροπη των χριστιανων οταν διοικουσε επι Χουντας του Ιωαννιδη. Ο ρασοφορος εκεινος που εβριζε τους Αγωνιζομενους χριστιανους μεσα στους ναους σαν αλητης και καραγωγεας των δρομων με το Γ...το κερατο σας. Δεν θελουμε να καταχωρησουμε οσα ο Λιονταρισιος μητροπολιτης Ελευθερουπολεως Αμβροσιος του ελεγε καταμουτρα μεσα στη συνοδο και τον περιελουε με αμιμητες εκφρασεις για να εκπλαγειτε και να καταπλαγειτε. Επαναδημοσιευουμε ενα κειμενο της εφημεριδας ΑΓΩΝΑΣ Λαρισης απο το οποιο αποκαλυπτεται η απιστια εκεινου του ανθρωπου που ηταν χειροτερη και απο την απιστια του Βολταιρου και του Βρωμερου Καζαντζακη.

Αναδημοσιευουμε απο την εφημεριδα ΑΓΩΝΑΣ Λαρισας αρ. Αυγ.2017, σελ. 16 τα παρακατω αποκαλυπτικοτατα στοιχεια. 

Από την πρώτη ημέρα της αρχιεπισκοπικής κατάληψης από τον Σεραφείμ Τίκα, είχαν επιστρατευθεί – με το αζημίωτο – κάλαμοι οξυγράφοι, τέλειοι τεχνίτες που κόβαν και ράβαν τις παραγγελίες στα μέτρα τους αφού πρώτα περνούσαν από το ειδικό γραφείο της αρχιεπισκοπής που τους είχαν ετοιμάσει τα σχετικά… Οι ίδιοι και οι διάδοχοι τους συνεχίζουν ακάθεκτοι από το 1974 να παρουσιάζουν το μαύρο άσπρο, την αντικανονικότητα σε κανονικότητα, την παρανομία σε νομιμότητα. 

Επιγραμματικά αναφέρουμε. Η εκλογή του Σεραφείμ, ως μητροπολίτη Άρτας, έγινε (6/9/1949) από την Μικρή Ιερά Σύνοδο και από έναν αρχιεπίσκοπο που εξελέγη παράνομα και αντικανονικά, μόνο με 3 ψήφους. Στη χειροτονία του δε, πήγαν μόνον οι 3 που τον ψήφισαν, από μια Ιεραρχία 60 περίπου μητροπολιτών. Η μετάθεσή του (11/3/1958) από την Άρτα στα Γιάννενα επιδιώχθηκε διότι η μητρόπολη Ιωαννίνων ήταν ο μεγαλύτερος μέτοχος της Εθνικής Τράπεζας – της οποίας σιγά-σιγά τα χρήματά της εξαερώθηκαν – και έγινε από την Μικρά Ιερά Σύνοδο αντικανονικά, επειδή το απαγορεύουν οι Ι. Κανόνες, και παράνομα, διότι δεν υπήρχε στα θέματα προς συζήτηση. Την ίδια παρανομία πήγαν να κάνουν και τον επόμενο χρόνο (Απρίλιος 1959) και ακολούθησαν τα γνωστά παρατράγουδα (ακύρωση εκλογής και μεταθέσεις). Η αρχιεπισκοπική εκλογή έγινε από 28 μητροπολίτες επί συνόλου 66 μητροπολιτών. Ο Σεραφείμ έλαβε 19 ψήφους εκ των οποίων οι 12 ψήφοι ήταν συναλλαγής (Σιμωνία) οπότε έγινε αρχιεπίσκοπος με 7 ψήφους, και όλα αυτά τα “θεώρησαν” ότι ο Σεραφείμ “επετέλεσε εθνικόν καθήκον…” (Χαρ. Ανδρεόπουλος «Η Εκκλησία κατά την Δικτατορία», σελ. 286). 

 Στο ίδιο σύγγραμμα, μας παρουσιάζει τον αρχιεπ. Σεραφείμ να: «Έχει την ακατέργαστο πίστη ενός βουνού…». Οι αφετηρίες του δεν ήταν ευσεβιστικές ή ηθικολογικές, αλλά λειτουργικές και εκκλησιολογικές (ο.π., σ. 280). Για όλα αυτά γνωρίζουν ότι, ο Σεραφείμ έπαιζε θέατρο, κοροϊδεύοντας τον κόσμο, αλλά το φοβερότερο είναι, ότι βλασφημούσε το Άγιο Πνεύμα. Να πως τον περιγράφει σε άρθρο ο καθηγούμενος Γρηγοριος της Ι. Μονής Δοχειαρίου Αγίου Όρους στην ιστοσελίδα “ρομφαία”: «Αρχιεπίσκοπος (Σεραφείμ) βαρβάτος, τα τελευταία χρόνια, έλεγε σε συνεπίσκοπό του: - Σε βλέπω τρεμάμενο να μεταλαμβάνεις και διερωτώμαι: Αλήθεια πιστεύεις ότι αυτό το ψωμί και το κρασί είναι σώμα και αίμα Χριστού; - Ναι, το πιστεύω! Και ακολούθησε ειρωνική κίνηση της κεφαλής. Στην μητρόπολή του λειτουργούσε πολλές φορές και δεν μεταλάμβανε! Βάστα Χριστέ, τα ξεκάρφωτα κεραμίδια…». Και δεν ήταν μόνη αυτή η ασέβεια – απιστία του Σεραφείμ για τα ιερά μυστήρια της πίστης μας. 

Όταν ο μητροπολίτης Ναυπάκτου Ιερόθεος έγραψε βιβλίο για τη μέλλουσα ζωή, ο αρχιεπ. Σεραφείμ τον ειρωνεύτηκε επειδή πίστευε στην αιώνια ζωή…!!! Τι έχουν να πουν οι διάφοροι καθηγητάδες και δοκτοράδες; Και μετά απορούμε γιατί χειροτονούσε επισκόπους με χονδρούς φακέλους, σκανδαλοποιούς, χωρίς φόβο Θεού. Ασφαλώς γιατί ο άνθρωπος ήταν άπιστος και τον στήσαν στην αρχιεπισκοπική καρέκλα για να κάνει ζημία στην Εκκλησία.  

Κάποιος πολέμιος έλεγε: “Η θρησκεία δεν πολεμήται απ’ έξω, αλλ’ από μέσα, από τους ίδιους"