Ομολογία

 

Λάβρος ο σχισματικός Επιφάνιος Ουκρανίας υπέρ της έξωσης των Μοναχών της Λαύρας των Σπηλαίων 

Άρθρο της Ελένης Παπασταματάκη

Ο Ουκρανος Επιφάνιο Ντουμένκο απηύθυνε μήνυμα προς τον ουκρανικό λαό παραπλανώντας τον για τα εγκλήματα που διαπράττει…

Ως αγαστός συνεργάτης της ναζιστικής κυβέρνησης Ζελένσκι, ο ψευδομητροπολίτης Επιφάνιος Ντουμένκο, προσπαθεί να μας πείσει πως είναι κατά Θεόν οι εγκληματικές ενέργειες που διαπράττονται εις βάρος των μοναχών της Λαύρας του Κιέβου. Όμοιος ομοίω αεί πελάζει. Τα ίδια έλεγαν και οι Σταυροφόροι του Πάπα όταν έσφαζαν λαούς…

Στην προσπάθειά του ο Επιφάνιος να ρίξει στάχτη στα μάτια του πιστού λαού, υποστηρίζει στο μήνυμα που απηύθυνε δημόσια, ότι δεν πρόκειται να κλείσει τη Μονή του Κιέβου, ούτε να διακόψει τη μοναστική ζωή. Στην πραγματικότητα όμως κάνει ακριβώς αυτό, αφού εξαναγκάζει ουσιαστικά τους Ορθοδόξους μοναχούς να εγκαταλείψουν τη Μονή της μετανοίας τους. Διεμήνυσε πως όσοι παραμείνουν θα πρέπει να ενωθούν με την ψευδοεκκλησία του και να τον αναγνωρίσουν ως μητροπολίτη τους, αντί του πνευματικού πατέρα τους Ονουφρίου.

Διαβάλλει τον Μητροπολίτη της κανονικής Εκκλησίας του Κιέβου Ονούφριο, λέγοντας ότι παραμένει υποταγμένος στο ρωσικό κέντρο. Μάλιστα του επιρρίπτει ευθύνες ότι προσπάθησε να παραπλανήσει το Ουκρανικό κράτος με τη δήλωση απόσχισης από το Πατριαρχείο Μόσχας, τη στιγμή που παραμένει υποταγμένος σε αυτό.

Εξακολουθεί ο ψευδομητροπολίτης να «κατσαδιάζει» τον Μητροπολίτη Κιέβου ότι «δεν αντέδρασε ούτε αυτός ούτε και η Σύνοδός του στα πολυάριθμα γεγονότα συνεργασίας των ιεραρχών και του κλήρου τους με τους Ρώσους κατακτητές ή στην προσάρτηση από τον Κύριλλο Γκουντιάεφ των θρησκευτικών δομών που βρίσκονται στα προσωρινά κατεχόμενα εδάφη». «Αντ’ αυτού» συνέχισε, «συγκεντρώθηκαν στο πνεύμα της ρωσικής προπαγάνδας κατά της Ουκρανίας».

Τα βέλη του τα εκτόξευσε και εναντίον του ηγουμένου της Μονής, και τον κατηγόρησε ότι έχει μετατρέψει τη Μονή του Κιέβου σε κέντρο διάδοσης της ιδεολογίας του ρωσικού κόσμου. Υπενθύμισε μάλιστα προς επίρρωσιν των λεγομένων του, πως κατά το παρελθόν ο ηγούμενος έχει βραβευτεί για αυτόν τον λόγο από τον Ρώσο Πρόεδρο Πούτιν.

Το μεγαλύτερο ψέμα όμως το κράτησε για το τέλος ζητώντας από του Πατέρες της Μονής να συμβάλλουν στην απελευθέρωση από τον ζυγό της Μόσχας, λέγοντας «Έχουμε την ίδια ορθόδοξη πίστη και ανήκουμε στην ίδια Εκκλησία του Χριστού. Η εκκλησιαστική εξουσία της Μόσχας στην Ουκρανία είναι μη κανονική και όλοι μπορούν να δουν πώς το Κρεμλίνο τη χρησιμοποιεί εναντίον του ουκρανικού λαού. Η Λαύρα δεν πρέπει να είναι όργανο αγώνα κατά της Ουκρανίας, αλλά μάλλον ένας τόπος προσευχής, ευσεβούς μοναστικής ζωής στο πνεύμα των πατέρων και ασκητών του παρελθόντος, ένας τόπος που θα εμπνεύσει πνευματικά τους συμπολίτες μας σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς».

Και φυσικά οι πατέρες της Λαύρας δεν έχουν την ίδια πίστη με τον σχισματικό. Και φυσικά δεν εμφορούνται από το πνεύμα της πλάνης του Ντουμένκο. Ο Επιφάνιος και η ομήγυρη των αχειροτόνητων λαϊκών με ράσα, ουδεμία σχέση έχουν με την Ορθοδοξία. Μόνος τους σκοπός είναι να προωθήσουν τον Οικουμενισμό και τα σχέδια της Νέας Τάξης Πραγμάτων. 

Ποιος άραγε πιστεύει τα αλαζονικά μηνύματα ενός ψευδομητροπολίτη, που υποβαστάζεται από την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ και το δίδυμο Βατικανό -Βαρθολομαίο;