Ομολογία

Η ΔΑΙΜΟΝΙΚΗ ΥΦΗ ΤΟΥ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟΥ ΤΗΣ «ΝΕΑΣ ΥΔΡΟΧΟΪΚΗΣ ΕΠΟΧΗΣ»

    Έχουμε επισημάνει πολλές φορές στις ανακοινώσεις μας το γεγονός ότι ο σύγχρονος κόσμος βρίσκεται βουτηγμένος σε ένα πρωτοφανές πνευματικό τέλμα. Βιώνει προφανώς τη χειρότερη και εφιαλτικότερη πνευματική σύγχυση όλων των εποχών. Μετά την κατάρρευση των υλιστικών ιδεολογιών και των αθεϊστικών καθεστώτων της πάλαι ποτέ Σοβιετικής Ενώσεως, παρατηρείται μια απροσδόκητη στροφή του σημερινού ανθρώπου προς τη θρησκεία, που όμως δεν είναι υγιής, διότι εμφορείται από ένα πρωτοφανή  μυστικισμό και  αποκρυφισμό.

 Όταν μιλάμε για μυστικισμό και αποκρυφισμό εννοούμε την υποκατάσταση της πίστεως στον αληθινό Θεό από την πίστη σε απόκρυφες δυνάμεις, είτε αυτές υπάρχουν στον έσω άνθρωπο, είτε στη φύση, οι οποίες, (υποτίθεται), ότι διαδραματίζουν πρωταρχικό ρόλο στη ζωή του σύγχρονου ανθρώπου. Διατυμπανίζεται μάλιστα από τους προωθητές του αποκρυφισμού, πως η στροφή της πίστεως προς τις απόκρυφες δυνάμεις αποτελεί «πνευματική επανάσταση» και σημαίνει την «απελευθέρωσή του από τον καταπιεστικό μονοθεϊστικό ζυγό των δύο τελευταίων χιλιετιών»! Περιττό να τονίσουμε πως αυτές οι δυνάμεις είναι για την χριστιανική μας πίστη δαιμονικές, κακοποιά πνεύματα.

    Αυτή την «πνευματική στροφή» οι ηγήτορες του παγκόσμιου αποκρυφισμού την ονόμασαν «Νέα Εποχή» και τη συνέδεσαν με τον ζωδιακό κύκλο του Υδροχόου. Το σκοτεινό αυτό κίνημα έχει διαποτίσει με την αντίχριστη ιδεολογία της μέγα μέρος της ανθρωπότητος και έχει διαμορφώσει νέα δεδομένα, καταστροφικά και ολέθρια, για την πνευματική της πορεία. Εδώ και αιώνες φρόντισαν τα σκοτεινά κέντρα της, που ρυθμίζουν τις τύχες της ανθρωπότητος, να εισαγάγουν σ’ αυτήν μια νέα πρωτόγνωρη «πνευματικότητα», η οποία δεν είναι τίποτε άλλο παρά ο αντίποδας της γνήσιας πνευματικότητος, που είναι καρπός της Χάριτος του παναγίου Πνεύματος. Η νέα αυτή «πνευματικότητα» πηγάζει από τον σκοτεινό και ερεβώδη κόσμο του αποκρυφισμού, της μαγείας και του δαιμονισμού.

    Ο όρος «Νέα Εποχή» (New Age), είναι παρμένος από την αστρολογία, σύμφωνα με την οποία, κατά την αντίληψη των αποκρυφιστών και θεοσοφιστών, ο ήλιος γυρίζει γύρω από ένα κεντρικό άξονα και η περιστροφή του διαρκεί χιλιάδες χρόνια. Η τροχιά του διαιρείται σε 12 μέρη και αποτελεί τον ζωδιακό κύκλο. Για να περάσει από το ένα ζώδιο στο άλλο, χρειάζεται γύρω στα δύο χιλιάδες χρόνια. Αυτές είναι οι εποχές. Σε κάθε εποχή κυριαρχεί ένας νέος διδάσκαλος, ένας «αβατάρ»-Μεσσίας, που φέρνει νέες αλήθειες στη γη. Σύμφωνα με τη θεωρία αυτή, η εποχή του Χριστιανισμού, η εποχή των Ιχθύων, πέρασε και μπήκαμε σε μια νέα εποχή, την εποχή του Υδροχόου. Ο Χριστιανισμός ο οποίος κυριάρχησε στην εποχή των ιχθύων έχει πλέον χρεοκόπησει διότι κράτησε την ανθρωπότητα στο πνευματικό «σκοτάδι» και την οπισθοδρόμιση. Η «Νέα Εποχή του Υδροχόου», κατά τους αποκρυφιστές, εισήγαγε την ανθρωπότητα νομοτελειακά σε μια «νέα πνευματική πορεία». Έφερε την «πολυπόθητη ελευθερία που ζητούσε εδώ και αιώνες ο άνθρωπος». Στο κίνημα αυτό συστεγάζονται και αλληλοπεριχωρούνται η θεοσοφία και ο αποκρυφισμός με τα πάμπολλα παρακλάδια του, η μασονία, ο διεθνής σιωνισμός, ο νεογνωστικισμός και πολλές άλλες αντίχριστες οργανώσεις.

    Οι εκφραστές της αυτοπροσδιορίζονται, ως «ένα δυναμικό ρεύμα πνευματικής αναζήτησης, που αναπροσανατολίζει την ανθρώπινη συνείδηση σε νέες πηγές αληθείας», και που ως γνώρισμα έχει την «πύρινη αγάπη», την «πνευματικότητα» και «την καθολική ελευθερία μέσα στην αναδυόμενη παγκόσμια κοινότητα πέρα από διακρίσεις φυλετικές, θρησκευτικές, πολιτικές, ή ιδεολογικές». Οι παρά πάνω θέσεις και απόψεις, φαίνονται βέβαια πολύ ελκυστικές, εντυπωσιάζουν και γίνονται εύκολα αποδεκτές. Κατά βάθος όμως δεν αποτελούν τίποτε άλλο, παρά το προσωπείο της Νέας Εποχής, στην προσπάθειά της να παραπλανήσει και να διαβρώσει τις συνειδήσεις των ανθρώπων. Πίσω από το προσωπείο κρύβεται μια άλλη, σκοτεινή και εφιαλτική πραγματικότητα. Διότι τίποτε από όσα επαγγέλλεται και διακηρύσσει η Νέα Εποχή, δεν είναι νέο. Απολύτως τίποτα. Αντιθέτως η Ορθόδοξη Εκκλησία, το μόνο αληθινά νέο και καινό το οποίο βιώνει και ομολογεί εδώ και δύο χιλιάδες χρόνια είναι η ενσάρκωση του Θεού Λόγου, όπως παρατηρεί ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός: Με την ενσάρκωση του Υιού και Λόγου του Θεού, «επιτελείται το πάντων καινών καινότατον, το μόνον καινόν υπό τον ήλιον».    

    Σύμφωνα με τους ισχυρισμούς του κινήματος, με την έλευση του «φωτός», της «Νέας Εποχής», η ανθρωπότητα θα οδηγηθεί στην «πραγματική αλήθεια», το «φωτισμό» και την «ευημερία»! Περιμένουμε ένα νέο Μεσσία, τον Μεσσία της Νέας Εποχής, ο οποίος θα είναι συγχρόνως, ένας παγκόσμιος πολιτικός ηγέτης, που θα κυβερνήσει την ανθρωπότητα, αλλά και θρησκευτικός, που θα ενώσει όλες τις θρησκείες. Θα εγκαταστήσει μια νέα τάξη πραγμάτων, τόσο σε πολιτικοοικονομικό επίπεδο όσο και σε θρησκευτικό. Κύριος στόχος της «Νέας Εποχής» είναι η δημιουργία μιας νέας παγκόσμιας θρησκείας, η οποία θα ταιριάζει στον σύγχρονο αποστατημένο άνθρωπο. Πρόκειται για τη μελετώμενη εδώ και χρόνια από τους αποκρυφιστές, εφιαλτική Πανθρησκεία, η οποία θα είναι ένα τερατώδες συνονθύλευμα, μια φρικτή χοάνη απορρόφησης όλων των θρησκειών, η οποία στην ουσία θα είναι ένωση όλων των δαιμονικών πλανών! Αυτή η θρησκεία δε θα απαιτεί κανενός είδους πνευματικού αγώνα και δε θα έχει ανάγκη να επιβάλλει κανένα δόγμα, διότι όλες οι δοξασίες όλων των θρησκειών του κόσμου θα απαρτίζουν το «δόγμα» της νέας θρησκείας.

 

    Επιγραμματικά οι βασικές δογματικές παραδοχές του κινήματος είναι: 1) Απουσία προσωπικού Θεού. Ολόκληρος ο κόσμος είναι ένθεος (πανθεϊσμός). Θεός κατά τη «Νέα Εποχή» ονομάζεται η νεφελώδης «Συμπαντική Συνειδητότητα ή Ενέργεια». Ουσιαστικός όμως θεός αυτής της τερατώδους θρησκείας θα είναι ο Εωσφόρος, ο οποίος θα λατρεύεται μέσω του αποκρυφισμού και της απόλυτης ηθικής καταβαράθρωσης. 2) Υπάρχουν απόκρυφες δυνάμεις στον ένθεο κόσμο οι οποίες παίζουν καθοριστικό ρόλο στη ζωή του ανθρώπου. Στα πλαίσια αυτής της παραδοχής έχει εδραιωθεί και η μαντική, η οποία, ενώ σε παλιότερες εποχές θεωρούνταν απάτη και προκαλούσε ειρωνικά σχόλια, σήμερα έχει «καταξιωθεί» στα μάτια του νεοεποχίτη ανθρώπου. Ωστόσο οι «απόκρυφες δυνάμεις της φύσεως» «εισί πνεύματα δαιμονίων ποιούντα σημεία» (Αποκ.16,14), κατά το λόγο του Θεού, οι οποίες όντως παίζουν καταστροφικό ρόλο στη ζωή των ανθρώπων!  3) Ο άνθρωπος είναι ο ίδιος θεός και καλείται να συνειδητοποιήσει τη θεότητά του, καλλιεργώντας τις κρυμμένες μέσα του θεϊκές δυνάμεις. Μπορεί από μόνος του να αυτοπραγματωθεί μέσω συγκεκριμένων τεχνιτών, (π.χ. γιόγκα), για να γίνει θεός.  Επομένως στην ιδεολογία της «Νέας Εποχής» βρήκε εκπλήρωση η αρχέγονη αμαρτωλή επιθυμία του πεσόντος ανθρώπου να γίνει από μόνος του θεός. 4) Δεν υπάρχει καλό ή κακό, αμαρτία, ή πτώση και ως εκ τούτου ο άνθρωπος δεν έχει ανάγκη σωτηρίας και σωτήρος. 5) Η αρχέγονη γνώση βρίσκεται κρυμμένη στα πανάρχαια παγανιστικά θρησκεύματα και τις πρωτόγονες μυστηριακές τελετουργίες και γι’ αυτό προβάλλονται, για να φτάσει ο άνθρωπος σε αυτή. Αυτή τη γνώση τη στέρησε από την ανθρωπότητα ο «κακός» Χριστιανισμός. 6) Πίστη στην παγκόσμια Ειμαρμένη, (κάρμα), στην οποία υποτάσσονται τα πάντα, ανεξάρτητα από τη θέλησή τους, (μοιρολατρία). 7) Πίστη στην μετενσάρκωση, η οποία εκθεμελιώνει κυριολεκτικά ολόκληρο το οικοδόμημα της εν Χριστώ σωτηρίας του κόσμου, προσδένοντας τον άνθρωπο στις «αυτόματες συμπαντικές διεργασίες»! 8) Πίστη στην αστρολογία και την απόλυτη εξάρτηση του ανθρώπου από τις δήθεν αστρικές επιδράσεις και ζωδιακές εναλλαγές. 9) Πίστη στην καθοδήγηση του κόσμου από διάφορους «χριστούς», οι οποίοι προέρχονται κυρίως από τον γκουρουισμό και οι οποίοι, ως «νέοι μεσσίες» σφετερίζονται το θειο πρόσωπο και το έργο του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, κ.α.   

    Το κίνημα της «Νέας Εποχής» δεν είναι άσχετο με τα σύγχρονα παγκόσμια τεκταινόμενα. Έχει αποδειχθεί περίτρανα πως η «Νέα Εποχή» είναι απόλυτα ενταγμένη στη «Νέα Τάξη Πραγμάτων», ως το πνευματικό της κομμάτι. Μέσω αυτής δρομολογείται ο πνευματικός και θρησκευτικός έλεγχος του κόσμου. Μπορούμε να πούμε ότι γεύεται ήδη ολόκληρη η ανθρωπότητα τους πικρούς καρπούς της. Η όποια προσωπική ελεύθερη επιλογή του ανθρώπου σε λίγο καιρό θα αποτελεί παρελθόν. Δεν θα έχει το προνόμιο της επιλογής, αλλά την υποχρέωση της άκριτης αποδοχής! Διαλαλούν απροκάλυπτα οι νεοεποχίτες ηγήτορες ότι στην κοινωνία της «Νέας Εποχής του Υδροχόου» δε θα έχουν θέση όσοι δεν ασπαστούν τις αρχές της. Πρέπει να «βγουν από τη μέση για να μπορέσει να προχωρήσει ο κόσμος μπροστά»!

    Βρισκόμαστε δυστυχώς μπροστά σε κοσμοϊστορικές ανατροπές με αβέβαιο το μέλλον της ανθρωπότητας. Είναι ολοφάνερο πως οι αντίθεες δυνάμεις, μέσα από τη δυναμική της «Νέας Εποχής», δίνουν την πιο σκληρή και αποφασιστική τους μάχη για να πλήξουν καίρια την Εκκλησία του Χριστού και να αναστείλουν τη σώζουσα διακονία Της στο ανθρώπινο γένος. Εκμεταλλευόμενοι τη σύγχρονη πνευματική σύγχυση και τη γενικότερη πνευματική και ηθική κατάπτωση, καθώς επίσης και την τεχνολογική πρόοδο, επιχειρούν να αλώσουν την οικουμένη. Ήρθε δυστυχώς ο χρόνος που προείπε ο Κύριος ότι «εγερθήσονται ψευδόχριστοι και ψευδοπροφήται και δώσουσι σημεία μεγάλα και τέρατα, ώστε πλανήσαι, ει δυνατόν και τους εκλεκτούς» (Ματθ.24,24), με το σατανικό τέχνασμα της αλλοίωσης του φρονήματος των πιστών. Η «Νέα Εποχή» δε θέλει άδειες εκκλησίες, αλλά γεμάτες από πιστούς με αλλοιωμένο φρόνημα! Έχοντας οδηγό τις θεόπνευστες Γραφές και τις θεοφώτιστες προρρήσεις των Πατέρων της Εκκλησίας μας, φρονούμε ότι το εν λόγω κίνημα είναι ο προάγγελος φρικτών αποκαλυπτικών εξελίξεων στο άμεσο μέλλον. Δεν αποκλείεται να πρόκειται για τον «Ψευδοπροφήτη» του ιερού συγγραφέα της Αποκαλύψεως (Αποκ.16,13. 19,20), διότι ενσαρκώνει τις πιο ακραίες σατανικές πλάνες, κακοδοξίες,  και τακτικές οι οποίες ταιριάζουν απόλυτα στην ερχόμενη τάχιστα φρικώδη βασιλεία του Αντιχρίστου!      

    Περαίνοντας, επισημαίνουμε το γεγονός ότι έχουμε χρέος, ως συνειδητοί πιστοί ορθόδοξοι χριστιανοί, να εναντιωθούμε με όλες μας τις δυνάμεις κατά αυτής της εφιαλτικής κατάστασης. Καλούμαστε να περιχαρακωθούμε στη σώζουσα αλήθεια της μητέρας μας Εκκλησίας και να κλείσουμε ερμητικά τα αυτιά μας στις κακόηχες σειρήνες των νεοεποχίτικων πλανών, οι οποίες οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στην απώλεια. Οφείλουμε να δίνουμε, «εν παντί καιρώ και πάση ώρα» την προσωπική μας μαρτυρία, καταγγέλλοντας τις δαιμονικές πλάνες της «Νέας Εποχής» και ομολογώντας την αποκλειστικότητα της εν Ιησού Χριστώ αποκαλυμμένης μόνης σώζουσας αλήθειας, σύμφωνα με τον θεόπνευστο λόγο του αποστόλου: «ουκ έστιν εν άλλω ουδενί η σωτηρία, ουδέ γαρ όνομα εστιν έτερον υπό τον ουρανόν το δεδομένον εν ανθρώποις εν ω δει σωθήναι ημάς» (Πραξ.4,12).