Ομολογία

 ΔΙΩΓΜΟΣ ΣΤΟΥΣ ΜΟΝΑΧΟΥΣ ΤΗΣ

 ΛΑΥΡΑΣ ΤΟΥ ΚΙΕΒΟΥ

Ἀπηνής διωγμός στούς Μοναχούς τῆς Λαύρας τοῦ Κιέβου

Θρῆνος καί ὀδυρμός

Σεβ. Μητροπολίτου Κυθήρων & Ἀντικυθήρων Σεραφείμ

Ἐθρηνήσαμε πρόσφατα χιλιάδες νεκρῶν μετά τόν συνταρακτικό καί καταστρεπτικό σεισμό στήν ὁμόδοξη Συρία καί Τουρκία. Δέν ἦταν μικρότερος ὁ πόνος καί λιγότερος ὁ θρῆνος γιά τά θύματα τῆς τραγῳδίας τῶν Τεμπῶν.

Καί μαζί μέ αὐτά τά θλιβερά γεγονότα ἔρχεται καί ἕνα ἄλλο πολύ λυπηρό γεγονός πνευματικῆς ὑφῆς καί σημασίας, ὁ προαγγελθείς σκληρός καί ἀδυσώπητος διωγμός διακοσίων Μοναχῶν καί δοκίμων τῆς περιώνυμης Λαύρας τοῦ Κιέβου, κατόπιν διαταγῆς τῶν κρατικῶν ἀρχῶν τῆς Οὐκρανίας. Δέν φθάνει ὁ ἀσίγαστος πόλεμος μεταξύ τῶν ὁμοδόξων λαῶν τῆς Ρωσίας καί τῆς Οὐκρανίας, πού ξεπέρασε τόν ἕνα χρόνο καί «καλά κρατεῖ». Ὁ Ὀρθόδοξος μαρτυρικός λαός τῆς Οὐκρανίας καί ἡ Κανονική Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία της ὑπό τόν Μακ. Μητροπολίτη της κ.Ὀνούφριο καί τήν περί αὐτόν Σεπτή Ἱεραρχία διώκεται μέ σκληρό κάι ἀνελέητο τρόπο ἀπό τήν ἡγεσία τῆς ἀντικανονικῆς «Ἱεραρχίας», μέ τό «ξίφος» τῆς κρατικῆς Οὐκρανικῆς ἐξουσίας.

Πρίν 17 χρόνια, κατά τήν πρώτη μου διακονία ὡς Συνοδικοῦ μέλους (2005-2006), εἶχα τήν εὐλογία, κατ’ ἐξουσιοδότησιν τῆς ὑπό τόν μακαριστόν Ἀρχιεπίσκοπον κυρόν Χριστόδουλον Ἱερᾶς Συνόδου, νά ἐκπροσωπήσω τήν Ἐκκλησίαν τῆς Ἑλλάδος, συνοδευόμενος ὑπό τοῦ νῦν Θεοφιλ. Ἐπισκόπου Χριστιανουπόλεως κ.Προκοπίου, στίς ἑόρτιες ἐκδηλώσεις πρός τιμήν τοῦ τότε Μακ. Μητροπολίτου Κιέβου καί πάσης Οὐκρανίας κ.Βλαδιμήρου, ἐπί τῇ συμπληρώσει 40 ἐτῶν Ἱερωσύνης καί Ἀρχιερωσύνης.

Τότε μοῦ δόθηκε ἡ ἐξαιρετική εὐκαιρία καί εὐλογία νά προσκυνήσω τά Ἱερά Προσκυνήματα καί τά ἅγια Λείψανα τῆς Λαύρας τοῦ Κιέβου. Ἕνα πολύ συγκινητικό καί ἀλησμόνητο προσκύνημα μέσα σέ μία ἱερή καί μυσταγωγική ἀτμόσφαιρα. Τά ἱερά λείψανα, ἐνδεδυμένα τά Ἀρχιερατικά ἤ τά ἱερατικά τους ἄμφια ἀπέπνεαν τό ἄρωμα τῆς ἁγιότητος. Ἀλησμόνητες στιγμές ἱερῆς κατανύξεως καί πνευματικῆς μεταρσιώσεως.

Αὐτούς τούς ἁγίους τόπους τῆς περιάκουστης Λαύρας τοῦ Κιέβου, πού ἔχει ζωή, ἄνθησι καί πνευματική ἀκτινοβολία 10 αἰώνων, τούς ἀνέδειξαν καί ἀποκατέστησαν τελευταίως διακόσιοι Μοναχοί. Ἡ κρατοῦσα ὅμως «Ἱεραρχία» μέ τήν δύναμι καί τήν ἐπιβολή τῆς κρατούσης Πολιτείας συνήργησε στό νά ἐκδιωχθοῦν μέχρι τό πέρας τῆς αὐριανῆς ἡμέρας (29 Μαρτίου 2023) οἱ ἐν θέματι Μοναχοί ἀπό τήν Μονήν τῆς μετανοίας των. Θρῆνος καί ὀδυρμός ἁρμόζει στήν καταθλιπτική καί κατώδυνη αὐτή περίπτωσι. «Ὁ δέ ταράσσων (αὐτούς) βαστάσει τό κρῖμα, ὅστις ἄν ᾖ» (Γαλ. 5,10).

Ἐκφράζω τήν διάπυρον εὐχήν καί εὐελπιστῶ ὅτι τόσον ἡ Ἱερά ἡμῶν Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ὅσον καί οἱ λοιπές κατά τόπους Αὐτοκέφαλες Ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες θά λάβουν τήν προσήκουσαν τοποθέτησιν καί θά ἀποδοκιμάσουν σθεναρῶς τό ἀντιαγιοπνευματικό αὐτό ἀνοσιούργημα εἰς βάρος ὁσίων κάι ἀφιερωμένων ψυχῶν.