Οι ανεκδιήγητοι κατήγοροι του ευθαρσούς μητροπολίτη Καλαβρύτων παρέβλεψαν το γεγονός ότι ο εν λόγω επίσκοπος δεν υπήρξε κατηγορηματικός στην τοποθέτησή του αλλά περισσότερο αναρωτήθηκε παρά αποφάνθηκε. Είναι χαρακτηριστικό ότι χρησιμοποίησε τη λέξη «μήπως» ως προμετωπίδα της συλλογιστικής του. Ε ούτε αυτό ήταν ικανό να μετριάσει την κανιβαλική διάθεση κάποιων που δίκην λυσσώντων κυνών και αιμοβόρων γυπών όρμησαν να τον κατασπαράξουν… Αυτό είναι ,εν πολλοίς, το ήθος της σύγχρονης δημοσιογραφίας, δημοσιο-καφρίλας μάλλον… Ούτε να αναρωτηθεί δεν μπορεί κάποιος χωρίς συνέπειες, δηλαδή χωρίς να κανιβαλισθεί, να ονειδισθεί, να εξουθενωθεί, να «τσαλακωθεί» η προσωπικότητά του.Αλλά φταίνε μόνο οι εκπρόσωποι των δημοσιογραφικών υπονόμων για αυτή τη σηπτική κατάσταση; Ποιοι παρέχουν αναγνωρισιμότητα, «κύρος» και «αξία» στις σκουπιδοεκπομπές και τους συντελεστές και παρουσιαστές τους παρά αυτοί που καταδέχονται να τους παρακολουθούν καθημερινά και να αρέσκονται με το σκουπιδαριό που τους ταΐζουν; Μα καλά, τόσο πολύ έχουν συνηθίσει να τρέφονται με τοξικά απόβλητα και κόπρια; Τόσο πολύ έχουν αμβλυνθεί τα ηθικά τους αισθητήρια και διαστραφεί τα αξιολογικά τους κριτήρια; Και οι μεν τηλεοπτικές βοθροεκπομπές κανιβαλίζουν τον επίσκοπο Αμβρόσιο φθάνοντας μάλιστα στο σημείο να αξιώνουν την καθαίρεσή του ( στο τέλος οι άσχετοι με τα της Εκκλησίας θα μας προκύψουν και ... κανονολόγοι!!!). Έχουμε , όμως, και την "πεφωτισμένη δεσποτεία" , τουτέστιν δημοσιογράφους της σοβαροφανούς φυλλάδας "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", που διείδαν "ύβρι" στα όσα έγραψε ο εν λόγω ιεράρχης, τα οποία και αντιπαρέβαλαν με την όντως πνευματική στάση του ιερέως, πατρός Κύπριου φοιτητή που φονεύθηκε συνεπεία της συγκρούσεως των δύο τρένων. Κατασκεύασαν ,έτσι, ένα δίπολο: από τη μία η χριστιανοπρεπής και ανθρώπινη στάση (κανείς δεν μπορεί να το αμφισβητήσει αυτό) του πενθούντος ιερέως και από την άλλη η υβριστική, ακόμη και της ανθρωπιάς, κατά τη νοσηρή συλλογιστική του αρθρογράφου, στάση του στοχοποιημένου μητροπολίτη. Δεν έφθασε, βεβαίως, στο κατάντημα να αξιώσει την καθαίρεση του μητροπολίτη ο αρθρογράφος της συστημικής φυλλάδας. Παρέβλεψε, όμως, και αυτός το γεγονός ότι ο μητροπολίτης δεν υπήρξε κατηγορηματικός στην τοποθέτησή του αλλά περισσότερο αναρωτήθηκε. Το επισκοπικό κείμενο κινήθηκε προς την κατεύθυνση της αφύπνισης προς μετάνοια. " Ώρα ήδη ημάς εξ ύπνου εγερθήναι" , κατά το Παύλειο ρήμα. Είναι ένα ερέθισμα προς αναστοχασμό, προς συνειδητοποίηση του μεγέθους της απομακρύνσεώς μας από το Θεό, της ανταρσίας και αποστασίας μας! Αλλά πού να το καταλάβουν αυτό κάποιοι δημοσιογράφοι και στοχαστές! Δεν έχουν, δυστυχώς, τις πνευματικές προϋποθέσεις για κάτι τέτοιο! Τους φαίνεται ακατανόητο που ένας επίσκοπος παίρνει αφορμή από τέτοιου είδους γεγονότα και μιλάει για αποστασία και επικαλείται την απόλυτη ανάγκη της μετανοίας. " Ψυχικός άνθρωπος ου δέχεται τα του πνεύματος του Θεού, ότι πνευματικώς ανακρίνεται", πάλι κατά το θείο Παύλο. Αλλά, όταν βγαίνουν κάποιοι "αγαπολόγοι" ,μέσα από τον εκκλησιαστικό χώρο, και απαξιώνουν τα όσα είπε ο λοιδορηθείς επίσκοπος τι να περιμένει κανείς... Οι άλλοι επίσκοποι άφησαν τον Αμβρόσιο βορά στα αιμοβόρα όρνια των τηλεοπτικών παραθύρων... Εδώ δεν ισχύει το "φιλάδελφο"..

Οι ανεκδιήγητοι κατήγοροι του ευθαρσούς μητροπολίτη Καλαβρύτων

 Σχόλια Ιατρού Λυκούργου Νάνη

Οι ανεκδιήγητοι κατήγοροι του ευθαρσούς μητροπολίτη Καλαβρύτων παρέβλεψαν το γεγονός ότι ο εν λόγω επίσκοπος δεν υπήρξε κατηγορηματικός στην τοποθέτησή του αλλά περισσότερο αναρωτήθηκε παρά αποφάνθηκε.
Είναι χαρακτηριστικό ότι χρησιμοποίησε τη λέξη «μήπως» ως προμετωπίδα της συλλογιστικής του.
Ε ούτε αυτό ήταν ικανό να μετριάσει την κανιβαλική διάθεση κάποιων που δίκην λυσσώντων κυνών και αιμοβόρων γυπών όρμησαν να τον κατασπαράξουν…
Αυτό είναι ,εν πολλοίς, το ήθος της σύγχρονης δημοσιογραφίας, δημοσιο-καφρίλας μάλλον…
Ούτε να αναρωτηθεί δεν μπορεί κάποιος χωρίς συνέπειες, δηλαδή χωρίς να κανιβαλισθεί, να ονειδισθεί, να εξουθενωθεί, να «τσαλακωθεί» η προσωπικότητά του.

Αλλά φταίνε μόνο οι εκπρόσωποι των δημοσιογραφικών υπονόμων για αυτή τη σηπτική κατάσταση; Ποιοι παρέχουν αναγνωρισιμότητα, «κύρος» και «αξία» στις σκουπιδοεκπομπές και τους συντελεστές και παρουσιαστές τους παρά αυτοί που καταδέχονται να τους παρακολουθούν καθημερινά και να αρέσκονται με το σκουπιδαριό που τους ταΐζουν;
Μα καλά, τόσο πολύ έχουν συνηθίσει να τρέφονται με τοξικά απόβλητα και κόπρια;
Τόσο πολύ έχουν αμβλυνθεί τα ηθικά τους αισθητήρια και διαστραφεί τα αξιολογικά τους κριτήρια;
Και οι μεν τηλεοπτικές βοθροεκπομπές κανιβαλίζουν τον επίσκοπο Αμβρόσιο φθάνοντας μάλιστα στο σημείο να αξιώνουν την καθαίρεσή του ( στο τέλος οι άσχετοι με τα της Εκκλησίας θα μας προκύψουν και ... κανονολόγοι!!!).
Έχουμε , όμως, και την "πεφωτισμένη δεσποτεία" , τουτέστιν δημοσιογράφους της σοβαροφανούς φυλλάδας "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", που διείδαν "ύβρι" στα όσα έγραψε ο εν λόγω ιεράρχης, τα οποία και αντιπαρέβαλαν με την όντως πνευματική στάση του ιερέως, πατρός Κύπριου φοιτητή που φονεύθηκε συνεπεία της συγκρούσεως των δύο τρένων.
Κατασκεύασαν ,έτσι, ένα δίπολο: από τη μία η χριστιανοπρεπής και ανθρώπινη στάση (κανείς δεν μπορεί να το αμφισβητήσει αυτό) του πενθούντος ιερέως και από την άλλη η υβριστική, ακόμη και της ανθρωπιάς, κατά τη νοσηρή συλλογιστική του αρθρογράφου, στάση του στοχοποιημένου μητροπολίτη.
Δεν έφθασε, βεβαίως, στο κατάντημα να αξιώσει την καθαίρεση του μητροπολίτη ο αρθρογράφος της συστημικής φυλλάδας.
Παρέβλεψε, όμως, και αυτός το γεγονός ότι ο μητροπολίτης δεν υπήρξε κατηγορηματικός στην τοποθέτησή του αλλά περισσότερο αναρωτήθηκε.
Το επισκοπικό κείμενο κινήθηκε προς την κατεύθυνση της αφύπνισης προς μετάνοια.
" Ώρα ήδη ημάς εξ ύπνου εγερθήναι" , κατά το Παύλειο ρήμα.
Είναι ένα ερέθισμα προς αναστοχασμό, προς συνειδητοποίηση του μεγέθους της απομακρύνσεώς μας από το Θεό, της ανταρσίας και αποστασίας μας!
Αλλά πού να το καταλάβουν αυτό κάποιοι δημοσιογράφοι και στοχαστές!
Δεν έχουν, δυστυχώς, τις πνευματικές προϋποθέσεις για κάτι τέτοιο!
Τους φαίνεται ακατανόητο που ένας επίσκοπος παίρνει αφορμή από τέτοιου είδους γεγονότα και μιλάει για αποστασία και επικαλείται την απόλυτη ανάγκη της μετανοίας.
" Ψυχικός άνθρωπος ου δέχεται τα του πνεύματος του Θεού, ότι πνευματικώς ανακρίνεται", πάλι κατά το θείο Παύλο.
Αλλά, όταν βγαίνουν κάποιοι "αγαπολόγοι" ,μέσα από τον εκκλησιαστικό χώρο, και απαξιώνουν τα όσα είπε ο λοιδορηθείς επίσκοπος τι να περιμένει κανείς...
Οι άλλοι επίσκοποι άφησαν τον Αμβρόσιο βορά στα αιμοβόρα όρνια των τηλεοπτικών παραθύρων...
Εδώ δεν ισχύει το "φιλάδελφο"..