Ομολογία

 ΓΕΜΙΣΕ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΠΑΝΘΡΗΣΚΕΙΑΣΤΕΣ.

ΠΡΩΤΟΣ ΚΑΙ ΜΗ ΕΞΑΙΡΕΤΕΟΣ Ο ΡΑΣΟΦΟΡΟΣ ΤΟΥ ΒΟΣΠΟΡΟΥ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ.

ΚΑΙ ΟΙ ΕΥΣΕΒΕΙΣ ΔΕΝ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΙΧΙΖΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ.

ΕΙΝΑΙ ΠΛΕΟΝ ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΟΡΦΩΜΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ;;;;;

ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ, ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΘΗΤΕ ΓΙΑ ΝΑ ΣΩΘΕΙΤΕ.

Πατρ. Βαρθολομαῖος: «Ὅλες οἱ θρησκεῖες εἶναι ὁδοὶ σωτηρίας»[1] Ἀρχιεπ. Ἐλπιδοφόρος: «Ὅλες οἱ θρησκεῖες εἶναι μυριάδες μονοπάτια πού ὁδηγοῦν σέ ἕναν Θεό»[2]

Πορφυρίτης

Τί θά πράτταμε, σέ προσωπικό ἐπίπεδο, ἐάν ἀντιλαμβανόμασταν ὅτι οἱ τσοπάνηδες πού προσλάβαμε νά φυλάττουν τά πρόβατά μας καί ρητά μᾶς διαβεβαίωσαν νά μήν ἀνησυχοῦμε διότι θά ἀγρυπνοῦν γιά αὐτά, βλέπουν τούς λύκους, τούς ἀφήνουν νά κατασπαράξουν τά πρόβατά μας καί ἐν τέλει γίνονται κάποιοι ἀπό αὐτούς οἱ ἴδιοι «λύκοι» καί τρῶνε τά ζωντανά μας; Ἀφήνουμε τό ἐρώτημα αὐτό νά πλανᾶται, διότι λίγο πολύ γνωρίζουμε τί θά πράτταμε.

Ἕνα δεύτερο ἐρώτημα εἶναι, τί γνώμη θά εἴχαμε γιά κάποιους ἀνθρώπους, οἱ ὁποῖοι ὅταν ἀναφέρονταν σέ αὐτούς τούς ἀποδεδειγμένα, λυκοτσομπάνους, ἔτρεχε ἡ γλῶσσα τους μέλι, ἡ κολακεία καί τό «γλύφειν» πήγαινε «σύννεφο» καί τούς ὑπερασπίζονταν μέ ὁποιοδήποτε τρόπο καί μέσο, λέγοντας ὅτι «καλύτεροι τσομπάνοι ἀπ’ αὐτούς δέν ὑπάρχουν»! Ἴσως κάποιος ἀναρωτηθεῖ: «μά γίνονται τέτοια πράγματα;». Ἴσως καί νά  γίνονται, ἄν πίνουν καί αὐτοί λίγο γαλατάκι ἤ τρῶνε λίγη φετούλα.

Ἄς γυρίσουμε σελίδα καί ἄς πᾶμε σέ ἕνα κείμενο πού δημοσιεύτηκε στό περιοδικό «Διάλογος», τ. 16 τοῦ 1999 (βρίσκεται στήν ἐπίσημη ἱστοσελίδα τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος^[3]), καί τιτλοφορεῖται «Νέα Ἐποχή καί Οἰκουμενισμός». Τό κείμενο ἔχει ὡς ἑξῆς: «Ἡ Ἱ. Πανορθόδοξη Συνδιάσκεψη ἐντεταλμένων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν καί Ἱερῶν Μητροπόλεων, πού ἔγινε στήν Ἀλίαρτο Βοιωτίας, ἀσχολήθηκε μέ τήν «Πρόκληση ἀπό τήν λεγόμενη Νέα Ἐποχή». Πολλοί σύνεδροι, ἰδίως ἀπό ὅλες σχεδόν τίς χῶρες τῆς Ἀνατολικῆς Εὐρώπης, ἐξέφρασαν τήν ἀνησυχία τους γιά τήν σύνδεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ μέ τή Νέα Ἐποχή. Κατέθεσαν δέ καί κείμενο, ὁρισμένοι σύνεδροι, στό ὁποῖο ἀναφέρονται τά ἑξῆς:

‘‘Συγκριτιστικές ἀπόψεις, ἕνα ἀπό τά χαρακτηριστικά γνωρίσματα τῆς Νέας Ἐποχῆς, ἔχουν εἰσχωρήσει ἀπό τήν Νέα Ἐποχή στήν Οἰκουμενική Κίνηση, σέ μερικούς ἀντιπροσώπους τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Π.χ. οἱ ἰδέες ὅτι ὅλοι οἱ δρόμοι ὁδηγοῦν στόν Θεό καί ὅλες οἱ πνευματικές πρακτικές εἶναι ἐξ ἴσου καλές καί γι’ αὐτό τό λόγο πρέπει νά τίς σεβόμαστε καί δέν πρέπει νά τίς συγκρίνουμε οὔτε νά τούς ἀσκοῦμε κριτική. Μιά ἄλλη ἄποψη, εἶναι ὁ,τιδήποτε εἶναι καινούργιο εἶναι καλό καί ὅλα τά παλαιά πρέπει νά ἀλλάξουν σύμφωνα μέ τά καινούργια.

Τέτοια εἶναι π.χ. ἡ Χαρισματική Ἀναγέννηση (Charismatic Revival) ἡ ὁποία ἐπεμβαίνει στούς κύκλους τῆς Νέας Ἐποχῆς καί στίς Προτεσταντικές καί Καθολικές Ἐκκλησίες καί μέ τόν ἴδιο τρόπο κινεῖται καί ὡς πρός τήν Ὀρθοδοξία.

Ὁμοίως, τέτοιου εἴδους Νεοεποχήτικη συγκριτιστική γνώμη ἀποκαλύπτεται, π.χ., σέ μεγάλες Οἰκουμενιστικές συγκεντρώσεις ὅπου χριστιανικές προσευχές λέγονται ταυτόχρονα μέ μάντρας, ἐνῷ τελοῦνται ἰνδουϊστικές θυσίες καί σαμανιστικοί χοροί, παρ’ ὅλον ὅτι αὐτά ἀπαγορεύονται ξεκάθαρα ἀπό τήν Ἁγία Γραφή.

Κατ’ αὐτόν τόν τρόπο, στό ὄνομα τῆς ἀνοχῆς καί σύμφωνα μέ τήν ἄποψη ὅτι ὅλοι οἱ δρόμοι ἐξ ἴσου ὁδηγοῦν στόν Θεό, πολλοί ἀνώτεροι ἀρχηγοί τῆς Οἰκουμενικῆς Κινήσεως ἐπιλέγουν νά συνεργαστοῦν μέ τίς ἀποκρυφιστικές ὁμάδες, ὅπως ὁ διαβόητος Μητροπολίτης ἀπό τίς Ἰνδίες Mar Paulus Gregorious, ἕνας ἀπό τούς προέδρους τοῦ παγκοσμίου Συμβουλίου Ἐκκλησιῶν, ὁ ὁποῖος ἦτο ἐπίσης καί πρόεδρος τοῦ Διεθνοῦς Θρησκευτικοῦ Ἱδρύματος τοῦ Μούν.

Ἔτσι λοιπόν, ἀντιστρόφως, πολλές ἀποκρυφιστικές ὀργανώσεις καί ἀντιπρόσωποί τους διεισδύουν στήν Οἰκουμενική Κίνηση καί κατ’ αὐτόν τόν τρόπο ἔχουν λόγο στίς ἀποφάσεις μεγάλων Οἰκουμενικῶν σωμάτων’’».

Σέ περίπτωση πού κάποιος ἐπιμένει νά συντηρεῖ τέτοιους ἀμετανόητους βοσκούς (γυρνᾶμε στό ἀρχικό ἐρώτημα), ἀκούγοντας αὐτούς πού τόν διαβεβαιώνουν ὅτι λύκοι δέν ὑπάρχουν ἤ γιά ἄλλους λόγους (π.χ. ἄν φοβᾶται τούς βοσκούς, ἄν ἀρμέγουν καί αὐτοί λίγο γαλατάκι, ἄν ἔχουν ἔλλειψη κρίσης, κλπ) ὅ,τι καί νά τοῦ συμβεῖ, ἄν δαπανηθεῖ ὅλη του ἡ περιουσία καί μείνει στούς πέντε δρόμους, ἄς μήν κακολογήσει τούς βοσκούς, ἀλλά τόν ἴδιο του τον ἑαυτό.

---

^[1] Πορφυρίτου, «Ἡ πίστις τοῦ Πατριάρχη καί ἡ Πίστις τῶν Πατέρων!», 
https://fdimathan.wordpress.com/2018/12/05/%CE%B7-%CF%80%CE%AF%CF%83%CF%84%CE%B9%CF%82-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%80%CE%B1%CF%84%CF%81%CE%B9%CE%AC%CF%81%CF%87%CE%B7-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B7-%CF%80%CE%AF%CF%83%CF%84%CE%B9%CF%82-%CF%84%CF%89%CE%BD/

^[2] «Ὅλες οἱ θρησκεῖες εἶναι μυριάδες μονοπάτια πού ὁδηγοῦν σέ ἕναν Θεό», 
https://orthodoxostypos.gr/%CF%8C%CE%BB%CE%B5%CF%82-%CE%BF%CE%B9-%CE%B8%CF%81%CE%B7%CF%83%CE%BA%CE%B5%CE%AF%CE%B5%CF%82-%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CE%B9-%CE%BC%CF%85%CF%81%CE%B9%CE%AC%CE%B4%CE%B5%CF%82-%CE%BC%CE%BF%CE%BD%CE%BF/

^[3] https://www.ecclesia.gr/greek/holysynod/commitees/heresies/dialogos/dialogos.html