Ομολογία

 

H AIΩΝΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΚΟΛΑΣΕΩΣ

 Η αιωνιότης της κολάσεως εφόβισεν όλους τους παλαιούς αγίους, και τους έκανε να αποφύγουν με τόσην σπουδήν τας ηδονάς του κόσμου, και να εναγκαλισθούν με τόσην θερμότητα την αυστηρότητα της μετανοίας, διότι είχον πάντοτε εις τον νουν τους την ενθύμησίν της.

Η αιωνιότης της κολάσεως έκαμε τους μάρτυρας να στέκονται ανδρειωμένοι εις τα μαρτύρια, και να μην αρνούνται το όνομα του Χριστού. 

Η αιωνιότης της κολάσεως κατέπεισε τόσους βασιλείς και βασιλοπούλες να αρνηθούν τον κόσμον και να γίνουν καλόγηροι, και εγέμισε τας ερήμους και τα σπήλαια από ασκητάς και τα μοναστήρια από μοναχούς. 

Αλλ ω αιωνιότης, αιωνιότης της κολάσεως, διατί και τώρα δεν κάμνεις μίαν τοιαύτην ενέργειαν, εις τας καρδίας των χριστιανών; 

Διατί δεν τους κάμνεις να σε αισθανθούν και να σε φοβηθούν;

Αυτοί ακούουν αιωνιότης κολάσεως και νομίζουν πως είναι ένας ήχος εις τον αέρα, ένας λόγος κενός και μια λέξις ψιλή, πεντασύλλαβος και άλλον ουδέν, δια τούτο ξεφαντώνουν, παίζουν, γελούν και ζουν με τόσην μεγάλην αδιαφορίαν και αφοβίαν, ωσάν να μην ήτο τελείως αιώνιος κόλασις.

Και η αιτία είναι, ή διότι δεν έχουν εις τον νουν τους την ενθύμησιν της αιωνιότητος, ή διότι δεν καταλαμβάνουν καλά τι θέλει να ειπή αιωνιότης της κολάσεως, επειδή εάν την εκαταλάμβαναν καθώς πρέπει, κατά αλήθειαν έπρεπε να αποθάνουν από τον φόβον τους.

Εσύ όμως αγαπητέ, όπου μελετάς ταύτα, μη θελήσης να ομοιωθής με τούτους τους αναισθήτους και άφρονας, αλλ έχε πάντοτε εις την ενθύμησίν σου, την αιωνιότητα της κολάσεως "

 

 

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΑ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ, ΜΕΛΕΤΗ ΙΒ