Ομολογία

 “άγιε” ΔΕΣΠΟΤΑ π. ΙΕΡΩΝΥΜΕ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΤΑ “διασκορπισμένα όβολα” ΤΟΥ ΔΕΣΠΟΤΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΛΑΠΠΑ;

Ο Ιερώνυµος Α΄, ο Άγιος εκείνος αρχιεπίσκοπος που το όνοµά του σας έδωσε ο ανεψιός του Σεβ. Νικόλαος Φθιώτιδος κατά τη χειροτονία σας, είχε εκπονήσει σχέδιο “ΑΝΑΔΙΟΡΓΑΝΩΣΕΩΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ”, εκεί µέσα προέβλεπε: ε) Το ήµισυ της περιουσίας των αποθνησκόντων αρχιερέων… και θ) Τας προς αυτόν δωρεάς και κληρονοµίας… να πάνε στο εκκλησιαστικό κεντρικό ταµείο του ΟΔΕΠ. Επίσης β) Το ήµισυ της περιουσίας των αποθνησκόντων αγάµων κληρικών της Μητροπόλεως και την περιουσία των άνευ συζύγων και ανιόντων ή κατιόντων κληρονόµων αποθνησκόντων εγγάµων κληρικών… να πάνε στο ταµείο της Μητρόπολης υπέρ του ΟΔΕΠ.

Μόνο γι’ αυτά – αφήνω τα υπόλοιπα που είναι και πολλά – έπεσαν επάνω του οι δεσποτάδες να τον φάνε ζωντανό!

Δε θα αναφερθώ εκτενώς για τις δεσποτικές εκλογές, διότι δεν είναι του σηµερινού θέµατος αλλά για λίγο µόνο σ` αυτό, επειδή αυτές ήταν χαλασµένες από την αρχή ή χάλασαν κυρτώνοντας τη ράχη τους σε αδιάκοπα προσκυνήµατα ή ψάχνοντας να βρουν πουγκί µε λίρες για τον ΄΄αφιλοχρήµατο΄΄  προϊστάµενο και τους περί αυτού µήπως και εκλεγούν.

Δε θα αναφερθώ λεπτοµερώς, αλλά σύντοµα για τα µυθικά πλούτη των αρχιεπισκόπων και των δεσποτάδων που σαν αρουραίοι ροκάνιζαν τον εκκλησιαστικό κορβανά ζώντας στη χλιδή και έδειχναν να είναι  συνεπαρµένοι από τη λάµψη του χρήµατος. Στήνονταν καλοστολισµένοι και αγέρωχοι ως ψευδεπίγραφα αρχιερατικά µοντέλα µπροστά στο Θυσιαστήριο της µυστικής προσφοράς. Είχαν χάσει την εναρµόνιση ήθους και λόγου, κηρύγµατος και παραδείγµατος. Εµφανίζονταν να διδάσκουν και να καθοδηγούν, αλλά ούτε δίδασκαν ούτε καθοδηγούσαν, αλλά απλούστατα σκανδάλιζαν.

Ο Αρχιεπίσκοπος Σπυρίδων, όταν πέθανε, είχε µια τεράστια περιουσία, η οποία πέρασε στους κληρονόµους. Ο Φθιώτιδος Αµβρόσιος είχε πάρει τον “τιµητικό τίτλο”, ο Κροίσος της Ιεραρχίας, µε δεκάδες ακίνητα στο κέντρο της Αθήνας. Ο δε Αρχιεπίσκοπος Δαµασκηνός άφησε µια διαθήκη µε ατράνταχτη περιουσία και µε αποθηκευµένες χιλιάδες χρυσές λίρες. Σε µια εποχή της θύελλας του πολέµου και της κατοχής. Πώς αυτός συγκέντρωσε τόσο πλούτο τη στιγµή που στους δρόµους της Αθήνας σωριάζονταν νεκρά τα σκελετωµένα κορµιά από ασιτία των σκλαβωµένων Ελλήνων και τους µάζευαν µε τα κάρα; Αυτό ίσως ήταν  δεσποτική  ακτηµοσύνη!

Δε θα αναφερθώ σχολαστικά  για το δεσπότη Λάρισας Σεραφείµ Ορφανό που ως εφηµέριος στο Μαραθώνα έκλεβε από το ναό του για να τα φέρει βόλτα στα οικονοµικά, και στη Λάρισα, όταν ήρθε ως µοιχεπιβάτης δεσπότης µέσα  στα 17ου χρόνια βρέθηκε να έχει 49 ακίνητα δικά του και της αδελφής του, βίλα στο Μαραθώνα και στην Εκάλη µε πισίνα κ.ά., ακίνητο στη Λυών της Γαλλίας και κάποια εκατοµµύρια στην Εµπορική Τράπεζα της Ν. Μάκρης.

Αυτό εγγράφεται στη  δεσποτική ακτηµοσύνη!

Έτσι στις 13 Σεπτεµβρίου του 1989, ακούστηκε η φωνή του Θεού: “Σεραφείµ, Σεραφείµ, ταύτη τη νυκτί την ψυχήν σου απαιτούσιν από σου∙ α δε ητοίµασας τίνι έσται;” (Λουκ. 12, 20). Το φέρετρο που τον τοποθέτησαν ήταν πραγµατικά εντυπωσιακό, το δε καπάκι του από γυαλί για να τον βλέπουν, όταν τον προσκυνά ο θρησκευόµενος λαός της µητρόπολης. Δεν άργησαν όµως µέσα στο καλαίσθητο αυτό φέρετρο να κυκλοφορούν κάτι ασπόνδυλα ζωάκια σε σχήµα σωλήνας. Ο κόσµος που τα έβλεπε, τρόµαξε και τότε άρον-άρον τον µετέφεραν από το κέντρο του ναού στο Ιερό Βήµα και για ώρες ειδικοί “δολοφόνοι” προσπαθούσαν να τα εξοντώσουν, αυτά όµως ήταν άτρωτα και αβγάτιζαν και τότε χωρίς καθυστέρηση το καπάκι άλλαξε µε ξύλινο και έγινε γερό σφράγισµα µην ξεχυθούν ζωύφια προς τα έξω!

Αυτά φέρνει η ακτηµοσύνη!

Τώρα θα αναφερθώ όµως εν συντοµία σε σας “άγιε” δέσποτα Ιερώνυµε, να µας πείτε τρία χρόνια που ψάχνετε, αν βρήκατε τον πακτωλό των χρηµάτων που επί µια 24ετία άρπαζε από ναούς,( την Αγία Παρασκευή, των άλλων προσκυνηµάτων, τη πώληση ακινήτων, τους τόκους, ενοίκια του Κρίκκη, τα άγια λείψανα και εικόνες, τις δωρεές, τις δισκοφορίες, την αύξηση των κωδικών είσπραξης από 8 σε 14 και τις ανύπαρκτες κατασκηνώσεις, το 35% δώρο του κράτους…) και πόσα ακόµα εποίησε το ΄΄Δώρο του Θεού΄΄ ο αγαθούλης, ο παραβάτης αλλά και τροµοκράτης των Ιερών Κανόνων Προκάτοχός σας Ιγνάτιος;;; Διότι από τη µέρα που αναρριχηθήκατε στον επισκοπικό θρόνο της Λάρισας, ίσαµε σήµερα πλησιάζετε τα τρία χρόνια, φαίνεται όµως ότι υπάρχει κάποια δέσµευση “ειδικού σκοπού”, διότι θα καλούσατε άµεσα, όπως σας είχαµε πει µε τον ερχοµό σας την Εισαγγελία ή την Αστυνοµία διαφθοράς που δε θα χρειάζονταν ούτε 20 ηµέρες για να γίνουν τα αποκαλυπτήρια. Για σας όµως η πλέον τις 1000 ηµέρες έρευνας, όχι µόνον δε στάθηκαν αρκετές, αλλά µάλλον είναι πλείων της κατάχρησης.

Κάτι που το ξέχασα τόσα χρόνια Σεβασµιότατε π. Ιερώνυµε και για αυτό  ζητώ συγνώµη και πιστεύω ότι θα µε συγχωρήσετε για την τόσο αµέλεια µου να σας ρωτήσω για κείνες τις “φτηνιάρικες”, λίγο πανάκριβες 240 αρχιερατικές στολές, µίτρες, πατερίτσες, εγκόλπια, Σταυρούς, ωµοφόρια, σάκους, µανδύες, µπαστούνες και βάλε πού βρίσκονται, διότι εκτός από δύο που άφησε εντολή να δοθούν στους “µέλλοντες” δεσποτάδες Αχίλλειο και Ιγνάτιο, οι 238 πού βρίσκονται;

Ο µακαρίτης Ιγνάτιος ήταν “καθαρός”  και γιαυτό έγραψε στη Διαθήκη του για να µη λοξοδροµήσουν: «Τα άµφιά µου να παραµείνουν στην Ιερά µου Μητρόπολη, εκτός από δύο πλήρεις αρχιερατικές αµφιέσεις, µε µίτρες και µανδύες και πατερίτσες, που θάθελα να πάρουν ο π. Αχίλλειος Τσούτσουρας και ο π. Ιγνάτιος Μουρτζανός… Τα εγκόλπιά µου και οι Σταυροί µου θάθελα να µείνουν στην Ιερά Μητρόπολη. Τα εγκόλπια που είναι ολίγο αναξιώτερα λόγου (που δεν είναι χρυσά δηλαδή), ας δοθούν στις ενορίες, στις Εφέστιες Ιερές Εικόνες της».

Αυτές “άγιε” δέσποτα είναι χρήµατα του πιστού λαού που προορίζονταν για έργα αγάπης και φιλανθρωπίες ορφανών, αρρώστων, γερόντων, και όχι για γκαρνταρόµπες, και για την καλύτερη ενηµέρωση (αν δεν σας την έκανε) ρωτήστε να πληροφορηθείτε από το δίπλα σας Βαρθολοµειό, για το πού κατέληγαν οι δίσκοι και µεγάλο µέρος αυτών των εισπράξεων.

Λέει και κάτι άλλο ο Ιγνάτιος, που ίσως να µην είναι και τόσο “σοβαρό” και “επιλήψιµο” για ένα δεσπότη. Γράφει λοιπόν στη Διαθήκη του: «Επί πλέον ο π. Αχίλλειος θέλω να πάρει, όσα χρήµατα ευρεθούν κατά την ώρα του θανάτου µου…, αφού αυτός να πάρει πρώτα, όποιες από τις εικόνες θέλει…». Για το θέµα των χρηµάτων µπορεί να µην είναι “σοβαρό” διότι από λογιστικό ψαχούλεµα που έγινε, δε λείπουν και πολλά! Μόνο ΤΙΠΟΤΑ! Από 50-80.000.000 εκατοµµύρια ευρώ, τι είναι αυτά για να έχει σιγουριά ένας δεσπότης στα γεράµατά του;

Για δε τις εικόνες δεν είναι “επιλήψιµο” και γι’αυτό και τις έδωσε στο πνευµατικοπαίδι του να διαλέξει, όποιες θέλει, αφού ο δεσπότης (όπως έλεγε εκείνος ο πρωτοσύγκελος του Ιωαννίνων που έκλεβε τις εικόνες από τους ναούς και τις πωλούσαν στο εξωτερικό). «Ο δεσπότης είναι απόλυτος κυρίαρχός µας, γι’ αυτό και τον λένε Δεσπότη, και ο Χριστός τον έβαλε στο Δεσποτικό να κάθεται. Δε δίνει λόγο σε κανένα…». Εµείς δε λέµε ότι µπορεί να είναι κλεµµένες, ούτε µπορεί να είναι αρπαγµένες, τέτοιο πράγµα από δεσπότη αποκλείεται, τώρα πως βρέθηκαν τέτοιας µεγάλης αρχαιολογικής αξίας εικόνες στην κατοχή του µη ρωτάτε, γιατί  δεσπότης είναι ο άνθρωπος και «δε δίνει λόγο σε κανένα».

Εσείς όµως π. Ιερώνυµε θα δώσετε λόγο κάποια στιγµή που βρίσκονται  τα ΄΄διασκορπισµένα΄΄ χρήµατα και τα αντικείµενα  του Ιγνατίου, “άγιε” Λαρίσης.

Λαμπαδάριος

εφημεριδα ΑΓΩΝΑΣ Λαρισας