Ομολογία

H δολοφονία Καραϊβάζ: Είμαστε και επίσημα η Κολομβία της Ευρώπης και ο Χρυσοχοΐδης μιλά για «ασφαλή χώρα»!

Ελευθέριος Ανδρώνης


H στυγνή και άνανδρη δολοφονία του Γιώργου Καραϊβάζ με δέκα σφαίρες να καταλήγουν στο σώμα του μέρα μεσημέρι έξω από το σπίτι του, απέδειξε για άλλη μια φορά πως ζούμε σε μια Κολομβία της Ευρώπης, σε μια χώρα που κυβερνάται από ένα κράτος που αδυνατεί να αποσυνδεθεί από το παρακράτος και το οργανωμένο έγκλημα.

Ο Τύπος συνεχίζει να είναι στο έλεος της μαφίας και των βρώμικων συμφερόντων του υποκόσμου. Τίποτα απολύτως δεν έχει αλλάξει σε αυτή τη μπανανία εδώ και 11 ολόκληρα χρόνια, από την αδίστακτη δολοφονία του Σωκράτη Γκιόλια τον Ιούλιο του 2010, την απόπειρα δολοφονίας κατά του Στέφανου Χίου τον Ιούλιο του 2020, μέχρι και τη χθεσινή δολοφονία του Γιώργου Καραϊβάζ, που άφησε πίσω του μια χήρα γυναίκα και ένα ορφανό παιδί.

Μια μπανανία που αποφασίζει να παραχωρήσει από μια ντουζίνα αστυνομικούς ως φύλαξη σε διάφορους «Μένιους» του συστήματος, που διεκδικούν προνόμια μπουκάροντας με μπράβους σε Υπουργεία και απειλώντας θεούς και δαίμονες, άλλα αφήνει στο έλεος τους δημοσιογράφους που τολμούν να ερευνούν την αλήθεια και να αποκαλύπτουν φαινόμενα σήψης στον κρατικό μηχανισμό.Ο κ. Χρυσοχοΐδης μπορεί να κομπάζει για τα νέα αστυνομικά σώματα που δημιουργεί για να πραγματοποιήσει το σχέδιο μιας πλήρως αστυνομοκρατούμενης Ελλάδας. Μπορεί να καυχιέται για τις πορείες που πότε απαγορεύει και πότε διαλύει, άλλα και για τους πολίτες που πέφτουν θύματα αστυνομικής βίας και αγριότητας σε πλατείες. Μπορεί να καμαρώνει για το ότι σφραγίζει εκκλησίες και δίνει εντολές για εφόδους σε σπίτια.

Μπορεί να εμφανίζεται περιχαρής για τις νέες κάμερες που είναι προσαρμοσμένες σε στολές αστυνομικών ομάδων δηλώνοντας χαρακτηριστικά: «Μια εικόνα, ένας ήχος, όλη η αλήθεια». Για όλα αυτά μπορεί να είναι… υπερήφανος, άλλα για την ομηρία του Τύπου στην Ελλάδα, μόνο περήφανος δεν μπορεί να είναι. Η δικαιοσύνη δεν φαίνεται πουθενά. Μόνο σκοτάδι, ομίχλη και δυσωδία επικρατούν.

Καμιά εικόνα, κανένας ήχος, καμιά αλήθεια.

Ως Υπουργός Προ. Πο, τα πηγαίνει περίφημα στην καταστολή των απλών πολιτών, οφείλουμε να του το… αναγνωρίσουμε αυτό. Είναι φοβερός και τρομερός απέναντι στον κοσμάκη που έχει το θράσος να αντιδρά…

Στα δολοφονικά χτυπήματα εναντίον των εκπροσώπων του Τύπου όμως, δεν συνελήφθη ποτέ ούτε ένας δράστης. Δεν υπήρξε καμία εξιχνίαση. Κανένας στη φυλακή. Όλοι οι δολοφόνοι και οι ηθικοί αυτουργοί κυκλοφορούν ελεύθεροι.

Για ποιο λόγο να μας εκπλήσσει λοιπόν η αναφορά της Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν που εξέφρασε την απέχθεια της για τη δολοφονία Καραϊβάζ, όταν γνωρίζουμε πολύ καλά πως η Ελλάδα είναι ουραγός στην Ευρώπη όσον αφορά την ελευθερία του Τύπου (24η στην Ευρωπαϊκή Ένωση των 27);

Ο κόσμος το ‘χει τούμπανο και εμείς κρυφό καμάρι;

Όλοι οι Ευρωπαίοι Επίτροποι άλλα και οι Αμερικανοί αξιωματούχοι γνωρίζουν καλά πως η Ελλάδα είναι κανονικότατη Κολομβία της γηραιάς Ηπείρου, όσον αφορά το οργανωμένο έγκλημα και την φίμωση της Ελευθεροτυπίας. Μόνο οι… στρουθοκάμηλοι της Αριστείας κάνουν σαν να μη το ξέρουν.

Και μετά από τη μαφιόζικη εκτέλεση ενός σοβαρού και αξιόλογου δημοσιογράφου (που πιθανότατα οι αποκαλύψεις του να ενοχλούσαν κάποιους) χθες, άλλα και πολυάριθμες δολοφονίες διάφορων «πρωτοπαλίκαρων» του υποκόσμου τα τελευταία χρόνια που αποδόθηκαν απλά ως «ξεκαθαρίσματα λογαριασμών», ο κ. Χρυσοχοΐδης φαντασιώνεται πως είμαστε μια… ασφαλής χώρα.

Για να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα κατέφυγε στην τελευταία παρηγοριά του αποτυχημένου, τη στατιστική. Όπως σημείωσε σήμερα: «η Ελλάδα σε κάθε στατιστική είναι μια χώρα που έχει πολύ μικρό ποσοστό ανθρωποκτονιών σε όλη την Ευρώπη, είναι μια ήσυχη, ασφαλής και φιλήσυχη χώρα»…

Τόσο φιλήσυχη και ασφαλής χώρα, που μέσα σε 5 μέρες ένας 31χρονος μαχαίρωσε και σκότωσε την σύζυγό τoυ και τον αδελφό της στη Μακρινίτσα, ένας 59χρονος αφαίρεσε το οξυγόνο από έναν 77χρονο στον Ερυθρό Σταυρό επειδή τον ενοχλούσε ο θόρυβος του αναπνευστήρα και ένας δημοσιογράφος δολοφονήθηκε μέρα- μεσημέρι μπροστά από το σπίτι του, με τρεις εργάτες του Δήμου Αλίμου να βρίσκονται ακριβώς δίπλα και να παρακολουθούν το γεγονός.

Όσο και να προσπαθούν να μετριάσουν οι κυβερνητικοί τα όσα γίνονται, οι πολίτες αντιλαμβάνονται πλήρως πως η κατάσταση έχει ξεφύγει. Το οργανωμένο και το κοινό έγκλημα «ανθίζει» στη φτωχοποιημένη Ελλάδα και ισχυροποιείται με γεωμετρική πρόοδο. Οι μαφιόζικες εκτελέσεις αυξάνονται και οι λίστες θανάτου τείνουν να γίνουν υπόθεση ρουτίνας.

Ο καριερίστας Υπουργός Προ. Πο., που βρισκόταν σε αυτή τη θέση και όταν δολοφονήθηκε ο Σωκράτης Γκιόλιας και όταν έγινε το τετραπλό φονικό στη Marfin και όταν έγινε απόπειρα κατά του Στέφανου Χίου και όταν δολοφονήθηκε ο Γιώργος Καραϊβάζ, οφείλει να δώσει εξηγήσεις για την ανεπάρκεια του.

Απαντήσεις στον Ελληνικό λαό για όλες αυτές τις ανεξιχνίαστες εγκληματικές ενέργειες που συντάραξαν το πανελλήνιο.

Χωρίς να χρειαστεί να περάσουν άλλα 11 χρόνια…