Ομολογία

ΥΠΑΚΟΗ ΣΤΟΝ ΕΠΙΣΚΟΠΟ ΟΤΑΝ ΥΠΑΚΟΥΕΙ ΣΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ
(Χαρά, π. Σάββα, αλλά και ...οδύνη!)




Του Αγιορείτη Αρχιμανδρίτη π. Σάββα

Άλλη μία καίρια αναφορά στο θέμα της υπακοής στους επισκόπους. Πότε οφείλουμε να υπακούμε και πότε όχι;
Από τον μακαριστό μητροπολίτη (και μέγα αγωνιστή της σύγχρονης Ορθόδοξης Εκκλησίας) Αυγουστίνο Καντιώτη. Τον άνθρωπο που τόσο βαθιά εκτιμούσαν σύγχρονοι Άγιοι, όπως ο Άγιος Γεώργιος Καρσλίδης και ο Άγιος Παΐσιος (που μεταξύ άλλων εγκωμιαστικών τον αποκαλούσε μάλιστα και "Νέο Χρυσόστομο της Εκκλησίας").
Τι λέει λοιπόν και τι ξεκαθαρίζει ρητά περί υπακοής ο μεγάλος αυτός σύγχρονος ιεράρχης μας;


 

«Ο Επίσκοπος πρέπει να υπακούη στο Ευαγγέλιο. Δι' αυτό, όταν χειροτονείται ο Επίσκοπος, χειροτονείται κάτω από το Ευαγγέλιο και αυτό σημαίνει, όπως λέγουν οι Πατέρες, ότι ο λαός θα υπακούη εις τον Επίσκοπον υπό ένα όρο, ότι και ο Επίσκοπος θα υπακούη στο Ευαγγέλιο. Όταν όμως ο Επίσκοπος δεν υπακούει στο Ευαγγέλιο και δεν πράττει σύμφωνα με τους Ιερούς Κανό­νας, τότε οι κληρικοί και ο λαός δεν είναι υποχρεωμένοι να υπακούουν στον Επίσκοπο.
Στην περίπτωση αντιφάσεως μεταξύ Ευαγγελίου και διδασκαλίας του Επισκό­που, οπότε δημιουργείται δίλημμα, είναι προτιμότερον να εφαρμόζεται το «πειθαρχείν δει Θεώ μάλλον ή ανθρώποις» (Πράξ. ε' 29). Και τότε ηρωϊκοί κληρικοί και μο­ναχοί, ακόμη και απλοί λαϊκοί -εις περιπτώσεις που σι­γούν οι Επίσκοποι, σιγούν οι άμβωνες- τότε κάθε κληρι­κός και λαϊκός έχει το δικαίωμα και είναι υποχρεωμένος να είπη εκείνα τα όποια δεν τολμάει να είπη ο Επίσκο­πος είτε εκ δειλίας είτε υπό κοσμικού πνεύματος διαπνεόμενος ή και εκ κακής αντιλήψεως. Και οσάκις εσίγησαν οι επίσημοι άμβωνες, τότε προέβαλαν την Ορθοδο­ξία απλοί και ταπεινοί μοναχοί και λαός, γυναίκες και άνδρες.
Ας μη λησμονούμε δε, ότι ή Ρουμανία απηλλάγη από τον Τσαουσέσκου με την συνδρομή ενός αφανούς κληρικού ο όποιος άναψε την θρυαλλίδα της ελευθερίας και εσάρωσε το δικτατορικό και τυραννικό καθε­στώς του Τσαουσέσκου. Συνεπώς, ο κάθε κληρικός δεν είναι δούλος τού προϊσταμένου του Μητροπολίτου, αλλ' οφείλει να υπακούη εις τον Επίσκοπον υπό τον όρον ό­τι ο Επίσκοπος θα είναι πρωτοπόρος στους ιερούς αγώνας».

Προς κάθε λογής μιζεριασμένους αγαπούληδες και ψοφοδεείς τυφλο-υπακοούληδες. Πιο σαφές ΔΕΝ γίνεται!
[σ.σ.: Άλλη μια φορά εκφράζουμε την χαρά μας για μια ακόμα ξεκάθαρα ορθόδοξη τοποθέτηση του π. Σάββα για τις προϋποθέσεις υπακοής στον Επίσκοπο εν σχέσει με τα προβλήματα που προέκυψαν λόγω του κορονοϊού. Αλλά εκφράζουμε και την θλίψη και την οδύνη μας, γιατί πολλοί πνευματικοί (όπως ο π. Σάββας) άφησαν τα πράγματα να οδηγηθούν εδώ, διστάζοντες να κάνουν ανυπακοή στους Οικουμενιστές Πατριάρχες και Επισκόπους, όταν εδώ και 15 χρόνια (για να αφήσουμε τα προηγούμενα), καταπατούν Ιερούς Κανόνες, παίρνουν κοινές αποφάσεις με τους αιρετικούς και τελικά τους αναγνωρίζουν εκκλησιαστικότητα στην Κολυμπάρια Σύνοδο. Ο Καντιώτης που επικαλείται εδώ ο πάτερ, για μικρότερης σημασίας απόφαση του Αθηναγόρα, προχώρησε σε διακοπή μνημοσύνου, κι εδώ ο π. Σάββας και οι άλλοι πνευματικοί, για ασυγκρίτως μεγαλύτερες αποφάσεις και μάλιστα Συνοδικές, συνεχίζουν να κοινωνούν με όλους και όλα! Μήπως οι αποφάσεις της Κολυμπαρίου Συνόδου συμφωνούν με το Ευαγγέλιο; Μήπως η κοινωνία με τους αιρετικούς Οικουμενιστές, ΟΛΟΥΣ τους Επισκόπους και τους ιερείς που αποδέχτηκαν στην ΠΡΑΞΗ τις αποφάσεις της "Αγίας και Μεγάλης Συνόδου" (μηδέ σου εξαιρουμένου πάτερ), συμφωνούν με το Ευαγγέλιο;
Επαναλαμβάνουμε ότι, αν δεν είχαμε αφήσει να επεκταθεί/επικρατήσει ο Οικουμενισμός και ο εξ αυτού φόβος, οι Οικουμενιστές ούτε την Κολυμπάριο Σύνοδο θα είχαν κάνει, ούτε το Ουκρανικό σχίσμα, ούτε θα είχε αλωθεί σε τέτοιο βαθμό το σώμα της Εκκλησίας, ώστε να μην βρίσκονται ελάχιστοι άφοβοι, ζωντανοί πιστοί (κληρικοί και λαϊκοί) που θα περιφρονούσαν τις διαταγές των εκτελούντων τις διαταγές της Ν. Τάξης κυβερνητικών και εκκλησιαστικών ψευδο-ηγετών.
Χαρά, λοιπόν, π. Σάββα, γιατί επικαλείσαι τον Καντιώτη, και θλίψη, γιατί τον επικαλείσαι εκεί που θέλεις, και ξεχνάς το σημαντικότερο του Καντιώτη, σχετικά με την ΠΑΝΑΙΡΕΣΗ της εποχής μας. Π. Σ.].