Ομολογία

“ΟΥΔΕΝ ΚΡΥΠΤΟΝ 

ΥΠΟ ΤΟΝ ΗΛΙΟΝ”

(αρχ. Ελληνικό  γνωμικό)

Ο Πατριάρχης ΑΘΗΝΑΓΟΡΑΣ (πράκτορας & μασόνος)

Στις 11 Ιουνίου 2017 η κυριακάτικη “ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ” δημοσίευσε ένα ολοσέλιδο άρθρο του δεσπότη Αλκαλοχωρίου Κρήτης και καθηγητή κ. Ανδρέα Νανάκη, με τίτλο: “Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΚΑΙ Η ΧΟΥΝΤΑ”. Ήταν ένα κείμενο που έσφύζε από αναλήθειες. Στείλαμε μια απάντηση στην έγκριτη εφημερίδα αλλά αρνήθηκε πεισματικά να μας την δημοσιεύσει.

Την δημοσιεύσαμε στην εφημερίδα μας (φύλλο αρ. 241-242, Ιούν.-Ιούλ. 2017). Εδώ αναφερόμαστε (σελ. 10, στηλ. 2-3) στην ύποπτη, σκοτεινή εκλογή και ανάδειξη του Αθηναγόρα, που από των ημερών του η μπουλντόζα άρχιζε να ισοπεδώνει τα πάντα (Ιερούς Κανόνες, παράδοση). Ανέσκαψε τα θεμέλια της Ορθόδοξης Εκκλησίας με την τραχύτητα της ασυδοσίας και συνεχίζουν οι απόγονοί του. Να τι γράφαμε:

«Εν τω μεταξύ ένα πρωτόγνωρο φαινόμενο παρατηρείται στα εκκλησιαστικά πράγματα. Το πρώτο δεκαήμερο του Δεκεμβρίου του 1922 δημιουργείται η «Παγκληρική Ένωση», μια οργανωμένη προσπάθεια κληρικών “ορεγομένων επισκοπής” μέσω της κοσμικής εξουσίας με Πρόεδρο τον Αρχιμανδρίτη Δαμασκηνό Παπανδρέο (μετέπειτα Αρχιεπίσκοπο και Αντιβασιλέα), Αντιπρόεδρο τον Αρχιμανδρίτη Παντελεήμονα Φωστίνη (μετέπειτα μητροπολίτης Χίου και γνωστός του “Τάγματος Φωστίνη”) και ο διάκονος Αθηναγόρας Σπύρου (μετέπειτα μητροπολίτης Κέρκυρας, Αρχιεπίσκοπος Αμερικής και Οικουμενικός Πατριάρχης).

Οι ανωτέρω τρεις κληρικοί, φίλα προσκείμενοι στην επαναστατική κυβέρνηση και στον Αρχηγό της Πλαστήρα, αντικατέστησαν τους κανονικούς εκπροσώπους της Ιεράς Συνόδου συμμετέχοντες σε σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε στο πολιτικό Γραφείο «… παρόντων του Αρχηγού της Επαναστάσεως κ. Πλαστήρα, υπουργών και άλλων υπηρεσιακών παραγόντων…». Έφθασαν μάλιστα στο σημείο να προτείνουν στον τότε υπουργό Παιδείας Ιωάν. Σιώτη τους εαυτούς των για την πλήρωση των τριών μητροπολιτικών εδρών από την Αριστίνδην Σύνοδο που θα συνεδρίαζε.

Η Συνεδρίαση έγινε, το τριπρόσωπο καταρτίσθηκε και στάλθηκε στην κυβέρνηση. Εδώ βρίσκει πλήρη εφαρμογή το “άλλαι μεν αι βουλαί των Συνοδικών άλλα δε η πολιτική κελεύει”. Έτσι, έγινε για την Μητρόπολη Κορίνθου ο Δαμασκηνός Παπανδρέου (ο οποίος το 1941, και πάλι με πολιτική παρέμβαση, έγινε Αρχιεπίσκοπος Αθηνών). Στην Μητρόπολη Κέρκυρας διορίστηκε ο διάκονος Αθηναγόρας Σπύρου μετά από έντονες διαμαρτυρίες για την εκλογή του. Χαρακτηριστική υπήρξε η απάντηση του Αθηναγόρα προς συνυποψήφιό του: «… Ουδένα πρέπει να μέμφεσαι και ατιάσαι, ειμή μόνον τον εαυτόν σου, διότι δεν ενήργησες καταλλήλως και δραστηρίως τότε ίνα εκλεγής, Αρχιερεύς Κερκύρας και Παξών».Εδώ κι αν υπάρχει “τρέλα”. Κανονικά θα έπρεπε να τον καθαιρέσουν, σύμφωνα με τους Ιερούς Κανόνες, αφού αποκάλεσε ανίκανο, βλάκα… τον συνυποψήφιο του που τήρησε τους Ιερούς Κανόνες. Αυτά όμως θεωρούνται ασήμαντα και αποσιωπούνται ενώ προβάλλονται ανύπαρκτα σφάλματα αξιόλογων ανδρών προκειμένου να τους μειώσουν.

Το 1930, με πολιτική παρέμβαση ο Αθηναγόρας, διορίζεται από την Πατριαρχική Σύνοδο Αρχιεπίσκοπος Βορείου και Νοτίου Αμερικής. Εκεί είναι γνωστές οι σχέσεις του με το προεδρικό ζεύγος Φρ. Ρούζβελτ και περισσότερο με τον Χάρυ Τρούμαν, όπου με την παρέμβασή του στην τουρκική κυβέρνηση, αφού είχε προηγηθεί η “παραίτησις” (18/10/1948) του κανονικού Πατριάρχου Μαξίμου Ε΄, την 1 Νοεμβρίου, “εξελέγη” Οικουμενικός Πατριάρχης. Η μεταφορά του στην Κωνσταντινούπολη έγινε με το προσωπικό αεροπλάνο του Προέδρου Τρούμαν και συνοδεύθηκε από τον ιδιαίτερό του υπασπιστή συνταγματάρχη Τσαρλς Μαρκ!»

Ήρθε όμως το άρθρο του ιστορικού Matthew Namee και συντάκτου το “OrthoxHistory.orgνα πιστοποιήσει όσα γράφαμε για το σκοτεινό ρόλο του πατρ. Αθηναγόρα (πώς έγινε και μάλιστα με μόνο τρεις ψήφους επίσκοπος, αρχιεπίσκοπος, πατριάρχης…).

(Το άρθρο του Matthew Namee: «Δεν θα υπάρξουν ερωτήσεις και οι οδηγίες σας θα εκτελεστούν πιστά»).

Είναι από καιρό κοινό μυστικό ότι η εκλογή του Πατριάρχη Αθηναγόρα ως Οικουμενικού Πατριάρχη οργανώθηκε ή τουλάχιστον διευκολύνθηκε από την κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών. Ως ιστορικός όμως μου είναι δύσκολο να γράψω για αυτό καθ’ ότι τα αποδεικτικά στοιχεία για τέτοιου είδους πράγματα κρατιούνται συνήθως στο σκοτάδι. Μερικές φορές όμως κάτι θα διαρρεύσει. Πρόσφατα κοιτούσα κάποια παλιά έγγραφα στα αρχεία της CIA που κυκλοφόρησαν στο πλαίσιο του Νόμου για την Ελεύθερη Διακίνηση Πληροφοριών (FOIA). Ένα αρχείο περιέχει σωρεία εγγράφων από τον πρόγονο της CIA, το Γραφείο Στρατηγικών Υπηρεσιών (σ.σ. εφεξής ΓΣΥ), το οποίο αφορά την Ελλάδα κατά την διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Μέσα στις 300 περίπου σελίδες αυτού του PDF είναι θαμμένα διάφορα στοιχεία που αναφέρονται στον Αθηναγόρα, ο οποίος ήταν τότε Αρχιεπίσκοπος της Βορείου και Νοτίου Αμερικής.

Σε ένα εσωτερικό σημείωμα του ΓΣΥ με ημερομηνία 26η Μαρτίου 1942, ένας μυστικός πράκτορας ονόματι Ulius L. Amoss έγραψε στον πράκτορα συνάδελφό του ονόματι David Burns το κάτωθι:

«Ο Αρχιεπίσκοπος ήταν εξαιρετικά ευχαριστημένος που σε συνάντησε και γευμάτισε μαζί σου. Μου είπε ότι όλες οι υποδομές του οργανισμού του είναι στην διάθεσή μας. Το έθεσε με την εξής φράση: 

‘Έχω τρεις Επισκόπους, τριακόσιους ιερείς και έναν μεγάλο και ευρέως εξαπλούμενο οργανισμό. Όλοι υπό τις διαταγές μου βρίσκονται υπό τις διαταγές σας. Μπορείτε να τους δώσετε εντολές για οποιαδήποτε εξυπηρέτηση θέλετε. Δεν θα υπάρξουν ερωτήσεις και οι οδηγίες σας θα εκτελεστούν πιστά. Παρακαλώ πείτε το αυτό στον κ. Μπερνς εκ μέρους μου.’»

Έναν μήνα αργότερα, στις 25 Απριλίου, ο 56χρονος Έλληνας Αρχιεπίσκοπος προσπάθησε να ενταχθεί στον Στρατό των ΗΠΑ. Απορρίφθηκε.

Λίγες εβδομάδες αργότερα, στις 14 Μαΐου, ο Ulias Amoss, ο ίδιος πράκτορας που έγραψε το σημείωμα της 26ης Μαρτίου, έγραψε επιστολή στον Αθηναγόρα, ευχαριστώντας τον για την συνεχιζόμενη συνεργασία της Ελληνικής Αρχιεπισκοπής, λέγοντας, ανάμεσα στα άλλα: «Η φροντίδα με την οποία οι Επίσκοποι και οι Ιερείς σας συνεργάστηκαν εντυπωσίασε τους πάντες, και η αναφορά ότι πιθανόν θα μας επιστραφούν εκατό χιλιάδες ονόματα είναι εκπληκτική». Την ίδια ημέρα, ο ίδιος ο Ουίλλιαμ Ντόνoβαν [William J. Donovan] -ο επικεφαλής του ΓΣΥ- έγραψε επίσης στον Αθηναγόρα: «Οι αναφορές και οι περιγραφές της στρατεύσιμης ελληνοαμερικανικής νεολαίας, που τόσο ευγενικά αναλάβατε, ολοκληρώνονται σε έναν υπέροχο τόμο. Η φροντίδα με την οποία η Μακαριότητά Σας διαχειρίστηκε αυτήν την σημαντική εξυπηρέτηση είναι μείζονος σημασίας για τις ένοπλες υπηρεσίες μας και θέλω να εκφράσω την βαθιά εκτίμησή μου για την αφοσίωσή σας και την πατριωτική σας συνεισφορά».

Φαίνεται ότι ο Ντόνoβαν τότε βγήκε εκτός πόλης, οπότε ο Αθηναγόρας περίμενε να του απαντήσει μέχρι τις 16 Ιουλίου. Εδώ είναι το πλήρες κείμενο της επιστολής του Αρχιεπισκόπου:

Ουίλλιαμ Ντόνοβαν [William J. Donovan], επικεφαλής του Γραφείου Στρατηγικών Υπηρεσιών, προγόνου της CIA.

«Αγαπητέ μου Κε. Ντόνοβαν:

Έλαβα την εγκάρδια επιστολή σας της 15ης Μαΐου, αλλά όταν πληροφορήθηκα ότι στο μεταξύ είχατε αναχωρήσει, περίμενα έως ότου επιστρέψετε για να σας γράψω.  

Σας καλωσορίζω και σας ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου για την επιστολή σας και το περιεχόμενό της. Με υποχρεώσατε πάρα πολύ, διότι νομίζω ότι δεν κάνω αρκετά για τις ΗΠΑ, στις οποίες χρωστάω πολλά.

Είμαι όμως έτοιμος να υποβάλλω τον εαυτό μου σε οποιοδήποτε καθήκον και να κάνω οποιαδήποτε δυνατή θυσία για την αγαπημένη μας Χώρα, η οποία αγωνίζεται για την Παγκόσμια ελευθερία και δικαιοσύνη και για τη Νέα Εποχή [New Day] που πρόκειται να έλθει.

Βρισκόμουν στην Ουάσινγκτον πριν από λίγες ημέρες, και θα ερχόμουν να σας συναντήσω εάν δεν με καλούσαν πίσω στη Νέα Υόρκη. Να είστε σίγουρος όμως ότι με την πρώτη ευκαιρία θα έλθω στην Ουάσινγκτον για να σας συναντήσω προσωπικώς και να εκφράσω τον ειλικρινή θαυμασμό μου προς το πρόσωπό σας.

Ειλικρινά δικός σας,

Αρχιεπίσκοπος Αθηναγόρας»

Είναι πραγματικά εκπληκτικό το γεγονός ότι τα έγγραφα αυτά είναι δημόσια, αφού παρουσιάζουν τις αρχές της αρκετά γνωστής, αλλά όχι αρκετά τεκμηριωμένης με ντοκουμέντα, σχέσης μεταξύ του Αρχιεπισκόπου Αθηναγόρα και των αξιωματούχων των Αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών. Το 1942 ο Αθηναγόρας αποδείχθηκε αξιόπιστος σύμμαχος της κυβέρνησης των Ηνωμένων Πολιτειών και ενώ ο πατριωτισμός του κατά την διάρκεια του πολέμου δεν είναι κάτι απαραιτήτως ασυνήθιστο, η γλώσσα που χρησιμοποιεί σχεδόν συγκλονίζει: «Δεν θα υπάρξουν ερωτήσεις και οι οδηγίες σας θα εκτελεστούν πιστά».

Στα χρόνια που ακολούθησαν, ο Αρχιεπίσκοπος Αθηναγόρας παρέμεινε πολύτιμος βοηθός των μυστικών υπηρεσιών των Ηνωμένων Πολιτειών. Μια έκθεση του ΓΣΥ που εκπονήθηκε λίγο μετά τις 31 Δεκεμβρίου του 1944, απαριθμεί τον Αθηναγόρα ανάμεσα στις βασικές επαφές. Η έκθεση αυτή του ΓΣΥ σχολιάζει: «Το Υπουργείο Εξωτερικών και άλλες εκτελεστικές υπηρεσίες δεν μπορούν να καλλιεργήσουν ελεύθερα αυτού του είδους τις επαφές χωρίς να βάλουν επίσημη στάμπα στα εν λόγω άτομα και να προσκαλέσουν κριτική από πολιτικά εχθρικές δυνάμεις. Ωστόσο, το Τμήμα Ξένων Εθνικοτήτων [του ΓΣΥ] μπόρεσε να μιλήσει με οικειότητα και όσο συχνά χρειαζόταν με τέτοιους άνδρες.» Ο κατάλογος των «τοιούτων ανδρών» περιλαμβάνει όχι μόνο τον Αθηναγόρα, αλλά και τον Αλβανό
Επίσκοπο Fan Noli* και τον Σέρβο Επίσκοπο Dionisije Milivojevich*.

Η σχέση του Αθηναγόρα με την κυβέρνηση των ΗΠΑ αποδείχθηκε αμοιβαία επωφελής. Όταν στα τέλη του 1948 ο Αθηναγόρας εξελέγη Οικουμενικός Πατριάρχης, ταξίδεψε αεροπορικώς στην Κωνσταντινούπολη με το προεδρικό αεροπλάνο του Προέδρου Τρούμαν (το οποίο παραδόξως ονομαζόταν η «Ιερή Αγελάδα»). Από τη νέα του θέση στο Φανάρι, ο Αθηναγόρας υπηρέτησε ως φιλο-Αμερικανικό αντίβαρο απέναντι στο φιλο-Σοβιετικό Πατριαρχείο της Μόσχας. Αυτή όμως η ιστορία είναι για άλλη φορά.

Αυτός ήταν ο σπορέας της διάλυσης της Ορθόδοξης Εκκλησίας γι’ αυτό  όλο το σύστημα (μασόνοι, οικουμενιστές, άθεοι…)τον ανεβάζουν στον τρίτο ουρανό! 

Εφημερίδα Αγώνας