Ομολογία

Δημήτριος Τσελεγγίδης: Κάποιοι το ‘χουν καβαλήσει το καλάμι.

  «Μια απάντηση  πανεπιστημιακή στα καραγκιοζιλίκια του Αλεξανδρείας Θεόδωρου!» Το συγκεκριμένο απόσπασμα το είχα απομαγνητοφωνήσει τον Μάρτιο του 2018 και δίνει την αρμόζουσα απάντηση στον πλανεμένο Πατριάρχη. Το ανεβάζω όμως και για έναν άλλον λόγο, διότι απαντά και στον Κένυας Μακάριο, έναν εκ των Αρχιερέων που διώκει τους Αφρικανούς ιερείς που διαμαρτυρήθηκαν για την μονομερή αναγνώριση των Ουκρανών σχισματικών από τον Αλεξανδρείας. Τι τους είπε; Ότι αν δεν δείξουν απόλυτη υπακοή στον ανώτερο ιεράρχη τους, κινδυνεύουν να βρεθούν εκτός Εκκλησίας!

ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΕΠΙΣΚΟΠΟΙ;

.. Όταν ο νους μας είναι εκεί όπου εκλήθη κατεξοχήν να είναι. Και εκεί που εκλήθη να είναι, είναι εν τη βασιλεία του Θεού και αυτή να εκζητά. Και η βασιλεία του Θεού εντός ημών εστί αλλά εντός ημών είναι εντός της καρδίας. Και ο νους επομένως δεν πρέπει να αλητεύει αλλά να είναι εντός της καρδίας. Αλλά για να είναι εντός της καρδίας πρέπει να είναι εν τω ονόματί Του.

Γιατί μόνο εν τω ονόματι μένοντας ο πιστός μπορεί να έχει την ενότητα με τον Θεό και με την Εκκλησία Του.

Εννοώ με την Εκκλησία, μην πάει το μυαλό σας με την θεσμική Εκκλησία, γιατί κάποιοι το ‘χουν καβαλήσει το καλάμι και σου λέει αφού εγώ είμαι αυτό που λέει ο επίσκοπος, ο παπάς, ή οι επίσκοποι ενδεχομένως στο σύνολό τους, εγώ είμαι στην Εκκλησία, όλοι οι άλλοι είναι εκτός. Γιατί; Το λένε επισήμως, και καθηγητές πανεπιστημίου το λένε αυτό το πράγμα, της θεολογίας. Γιατί έχουνε την πεπλανημένη αντίληψη ότι η Εκκλησία είναι οι επίσκοποι. Αυτό δηλαδή που πιστεύουνε οι επίσκοποι και οι ιερείς, το πιστεύουνε και κάποιοι θεολόγοι για να μην πω και πολλοί. Και πολλοί πιστοί σου λέει, εγώ είμαι με τον επίσκοπο, άρα είμαι με την Εκκλησία.

Δεν είναι όμως έτσι. Γιατί δεν είναι έτσι; Να θυμίσω για όσους ήσαν στο συνέδριο για τον Άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά, εκεί ανέφερα ένα χωρίο για να πω ποιοι είναι εν τη Εκκλησία. Κατά τον Άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά, όχι κατ’ εμέ. Έτσι; Εγώ βεβαίως είμαι επόμενος του Αγίου Γρηγορίου Παλαμά, αλλά αυτά που λέω είναι αυτά που λέει ο ίδιος. Λοιπόν, λέει ότι οι της Εκκλησίας είναι εκείνοι που είναι οι της Αληθείας. Άπαξ δεν είσαι στην Αλήθεια, δεν είσαι στην Εκκλησία.

Άρα ζητητέον αυτοί όλοι που λένε αυτά που λένε, αν είναι αυτά που είπε διαχρονικώς η Εκκλησία. Άρα όταν λες εσύ και διακηρύσσεις παραδείγματος χάρη ότι ο Διόσκορος και ο Σεβήρος έχουν Ορθόδοξη Χριστολογία. Δεν πα να το λένε όλοι οι επίσκοποι σήμερα και να νομίζουν ότι είναι στην Εκκλησία; ΑΥΤΟΙ ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ. Γιατί λέχθηκε κάπου. Αυτά που σας λέω δεν σας τα λέω τυχαία, γιατί αποτελούνε σημαία κάποιων σήμερα που φρονούν ότι είναι σύμφωνοι με την ηγεσία της Εκκλησίας ανά τον κόσμο, η οποία φαίνεται -η ηγεσία- να συμφωνεί πως ο Διόσκορος και ο Σεβήρος είχαν Ορθόδοξη Χριστολογία.

Ναι αλλά η ίδια η υμνολογία της Εκκλησίας, η οποία συμπυκνώνει την δογματική διδασκαλία της Εκκλησίας λέει -για να αφήσω όλους τους άλλους, να πω το Απολυτίκιον της Αγίας Ευφημίας–  λίαν εὔφρανας, τοὺς Ὀρθοδόξους, καὶ κατήσχυνας, τοὺς κακοδόξους. Και οι κακόδοιξοι είναι ο Ευτυχής, ο Διόσκορος, ο Σεβήρος, οι οποίοι ονομαστί καταδικάζονται διαχρονικώς από την συνείδηση της Εκκλησίας.

Και έρχονται τώρα οι επίσκοποι αυτοί και οι καθηγητές ως υπεργολάβοι να αναλαμβάνουν αυτό το έργο και να λένε ότι εμείς αποκαταστήσαμε αυτά τα πράγματα. Αυτό [είναι/ισχύει] πλέον αφού [το] λένε όλοι -ή αν θέλετε οι άλλοι σιωπούν άρα είναι μαζί μας- και όσοι ομιλούν -καλή ώρα ο ομιλών- είναι φυσικά εκτός Εκκλησίας. Και νομίζουν ότι..  φοβήθηκα ότι εγώ είμαι εκτός Εκκλησίας. Αλλά ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς λέει, οι της Αληθείας εισί της Εκκλησίας. Αν λοιπόν λάβουμε υπόψη, δογματικώς, ότι η Εκκλησία μέχρι και σήμερα από αυτούς που φρονούν ότι ο Διόσκορος και ο Σεβήρος έχουν Ορθόδοξη Χριστολογία, τους καταδικάζει στα επίσημα κείμενά Της, στο Συνοδικό της Ορθοδοξίας, άσχετα αν αποφάσισαν να μην διαβάζεται. Μπορεί να το αποφάσισαν να μην διαβάζεται.

Απεφάσισαν να κάνουνε, λέει, μετάφραση, αναμόρφωση των λειτουργικών βιβλίων της Εκκλησίας για να βγάλουν αυτά τα πράγματα τα οποία τους ενοχλούν. .. Τώρα ο άλλος είναι ψάλτης έ, είναι και καλλίφωνος, είναι και καλλιτέχνης ας πούμε, και λέει, λίαν εὔφρανας, τοὺς Ὀρθοδόξους, καὶ κατήσχυνας, τοὺς κακοδόξους και [μετά] λέει, α ο Διόσκορος και ο Σεβήρος.. [σ.σ. τώρα εμένα αυτό κάτι μου θυμίζει: ΣΥΝΕΛΘΕ ΑΔΕΛΦΕ] Αυτά είναι σχιζοφρενή πράγματα.

Θα μου πείτε, και ποιος τους ακούει; Οι περισσότεροι. Γιατί; Γιατί δεν έχουνε κριτήρια. Γι’ αυτό σας λέω, εδώ που έρχεστε στο πανεπιστήμιο αν δεν αποκτήσετε κριτήρια θα αποκτήσετε απλώς γνώσεις. Οι γνώσεις τί είναι; Μια βελτιωμένη έκδοση των βιβλιοθηκών. Δηλαδή τα βιβλία υπάρχουνε εκεί, αυτός ο οποίος γνωρίζει μπορεί να κάνει εφέ και να λέει διάφορα πράγματα από κει πέρα μέσα και εκείνοι που δεν γνωρίζουν να τον χειροκροτούν και να θεωρούν ότι είναι σπουδαίος. Αλλά αυτός δεν είναι επιστήμων καταρχήν. ..Εδώ είναι ο χώρος της επιστήμης γι’ αυτό περιορίζομαι εκεί και δεν μιλώ για αγιότητα. Επιστήμων είναι εκείνος ο οποίος γνωρίζει την μεθοδολογία του χώρου του και κατεξοχήν τα κριτήρια. Δεν είναι εκείνος ο άνθρωπος ο οποίος έχει καταπιεί κάποια πράγματα, κάποια βιβλία. Ξέρει όμως εκείνο το οποίο καλείται να απαντήσει και το οποίο δεν ενθυμείται, είναι και φυσικό, ότι θα το αναζητήσει εκεί. Θα πάει δηλαδή στην τάδε Οικουμενική Σύνοδο που ασχολήθηκε με το τάδε θέμα. Θα πάει να διαβάσει τους Κανόνες των Οικουμενικών Συνόδων. Θα πάει να διαβάσει το Ευαγγέλιο. Θα πάει να διαβάσει ένα σύγγραμα σχετικό. Αυτός είναι επιστήμων και σου λέει, θα σας απαντήσω επειδή το θέμα χρειάζεται λίγη έρευνα. Αυτός είναι επιστήμων και κάνει αυτό το πράγμα με τα κριτήρια.

Λοιπόν προσέξτε γιατί αυτό το σημείο είναι ένα λεπτό σημείο στο οποίο προσκρούω εγώ όταν εξετάζω. Βλέπω δηλαδή ότι υπάρχει ένα πνεύμα το οποίο ισχύει .. μέχρι και τις εισαγωγικές εξετάσεις. Πόση ικανότητα έχει κανείς να καταπιεί κασέτες, να καταπιεί βιβλία. Αυτός θεωρείται ότι είναι έξυπνος ενώ δεν είναι έξυπνος. Έχει απλώς μία ιδιαιτερότητα η μνήμη του να φωτογραφίζει και να συγκρατεί ορισμένα πράγματα. Αυτό δεν είναι επιστήμη. Επιστήμη είναι να έχεις την κριτική ικανότητα να διαχωρίζεις το αληθές από το αναληθές και αυτό είναι κάτι το οποίο το διδάσκεσαι στον χώρο τον επιστημονικό.

Στον δε χώρο τον αγιοπνευματικό είναι αυτό το Πνεύμα το Άγιο όταν είναι ενεργό. Είναι τα πράγματα τότε πάρα πολύ απλά, γιατί το κριτήριο είναι το ίδιο το Άγιο Πνεύμα, το οποίο είναι το Πνεύμα της Αληθείας. Είναι το Φως με το οποίο βλέπεις τα πράγματα, ανατέμνεις τα πράγματα, και τα ανακρίνεις και τα κρίνεις.

Απομαγνητοφώνηση Φαίη