«Παππούλη, πεθαίνω… Πες του Χριστούλη να με δεχτεί"
Μια συγκλονιστική ιστορία ενός τοξικομανή που ζήτησε την συγχώρεση του Χριστού λίγο πριν ξεψυχήσει…
Προχθές γυρίζοντας από έναν Εσπερινό, πέρασα από την Ομόνοια. Πλήθος νέων ήταν μαζεμένοι γύρω από ένα παιδί.
Στο χέρι του κρατούσε την τελευταία σύριγγα του θανάτου.Τον πλησίασα και με δακρυσμένα μάτια φώναξε:
– Βοήθεια, βοήθεια πεθαίνω!…
Έτρεξα κοντά του, τον αγκάλιασα.
Με σπασμένη φωνή μου είπε:
– Παππούλη, πεθαίνω, διάβασέ μου μία ευχή…
Γονάτισα, του διάβασα μία ευχή.Ψέλλισε ίσα-ίσα:
– Πες του Χριστούλη να με δεχτεί…
Και ξεψύχησε, μέσα στην αγκαλιά μου, άγνωστος μεταξύ αγνώστων.
Φεύγοντας, ψιθύρισα μία προσευχή:
»Χριστέ μου, μία λέξη είπε ο ληστής και τον δέχτηκες στην Βασιλεία Σου, δέξου και την ψυχή αυτού του παιδιού Σου»…
– Μητροπολίτης Πατάρων Ειρηναίος
.jpg)
Τὰ ναρκωτικὰ ὡς ὑλικὰ δηλητήρια καὶ ὡς ἱδεολογία παρασύρσεως τῶν νέων -καὶ μεγαλυτέρων- δὲν ξεφυτρώνουν αὐθύπαρκτα. Κάποιοι ἔχουν τὴν εὐθύνη. Κάποιοι τὰ προωθοῦν, κάποιοι τά ἐμπορεύονται, κάποιοι τὰ διακινοῦν, κάποιοι τὰ ἀνέχονται, κάποιοι τὰ συγκαλύπτουν. Εἶναι κυκλώματα παγκόσμια, κυκλώματα πανελλήνια, κυκλώματα μὲ διασυνδέσεις στὰ ὑψηλὰ στρώματα τῆς κοινωνίας, τὰ ὁποῖα καίτοι ἑνίοτε ἀποκαλύπτονται εἱδησεογραφικῶς, δὲν βλέπουμε νὰ τὰ καταγγέλλουνἐπώνυμα βέβαια, οἱ ἐκ τῶν ὑψηλὰ ἱσταμένων τῆς Ἑκκλησίας, τῆς κοινωνίας, τῶν πολιτικῶν. Ἀλλίμονο στὰ θύματα, ποὺ, βέβαια, τὸ θέλει κι ἐκείνων ἠ κούτρα τους. Τί δουλειά ἔχουν νὰ πίνουν ναρκωτικά, νέοι στὸ ἄνθος τῆς νιότης τους; Τοὺς πιέζει κανένας νὰ καπνίζουν; Ὄχι. Τοὺς πιέζει κανένας νὰ πίνουν; Ὄχι. Τότε, γιατί μεθοῦν, γιατί καπνίζουν, γιατί παίρνουν ναρκωτικά, ξέροντας ὅτι ὅποιος μπλέκει δύσκολα ξεμπλέκει;
ΑπάντησηΔιαγραφή