Ομολογία

ΑΓΙΟΣ ΙΑΚΩΒΟΣ – ΜΙΑ ΜΑΡΤΥΡΙΑ

(Πρόλογος στὸ Ἡμερολόγιο 2018 τῶν ἐκδ. «ΤΗΝΟΣ»)
Tοῦ ΣΤΥΛ. Ζ. ΛΑΓΟΥΡΟΥ

Ἠλ. στοιχειοθ. «ΧΡ. ΒΙΒΛΙΟΓΡ.»

.            Ὅταν στὶς 27 Νοεμβρίου 2017 πληροφορηθήκαμε ὅτι «ἡ Ἁγία καὶ Ἱερὰ Σύνοδος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου […] ἀνέγραψεν εἰς τὸ Ἁγιολόγιον τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τὸν μακαριστὸν Ἀρχιμανδρίτην Ἰάκωβον Τσαλίκην, ἐκ Λιβισίου Μικρᾶς Ἀσίας, Ἡγούμενον τῆς ἐν Β. Εὐβοίᾳ Ἱερᾶς Μονῆς Ὁσίου Δαυΐβ τοῦ Γέροντος, τῆς μνήμης αὐτοῦ ὁρισθείσης διὰ τὴν 22αν Νοεμβρίου ἑκάστου ἔτους», αἰσθανθήκαμε ἀγαλλίαση. Καὶ γυρίσαμε πίσω στὴν ἐμπειρία ποὺ μᾶς χαρίστηκε νὰ ζήσουμε πρὸ 35 περίπου ἐτῶν, τότε ποὺ γνωρίσαμε τὸν πολυσέβαστο Ἡγούμενο π. Ἰάκωβο Τσαλίκη. Ἦταν μιὰ ἐντυπωσιακὴ καὶ εὐλογημένη συν­άντηση μὲ ἕνα ζωντανὸ Ἅγιο τῶν ἡμερῶν μας, ποὺ ἀξιωθήκαμε νὰ ἀσπαστοῦμε τὸ ἁγιασμένο λιπόσαρκο χέρι του.
.              Σὲ ἐκείνη τὴν πρώτη συνάντησή μας, μόλις πληροφορήθηκε τὴν καταγωγή μας ἀπὸ τὴν Τῆνο καὶ τὴν ἀδελφική μας σύνδεση μὲ τὸν μακαριστὸ Τήνιο Μητροπολίτη Χαλκίδος Νικόλαο (Σελέντη), τὸ πρόσωπό του φωτίστηκε καὶ τὸ χαμόγελό του μᾶς καθήλωσε: «Εἶστε λοιπὸν ἀδελφικὸς φίλος τοῦ Νικολάου, ποὺ οἱ συχνὲς ἐπισκέψεις του ἐδῶ στὸ Μοναστήρι μας, ὅταν ζοῦσε, ἦταν μιὰ ὄαση πνευματική, μιὰ παρουσία ἁγία; Μὲ συγχωρεῖτε, εἶπε κατὰ τὸν χαρακτηριστικό του τρόπο, ἀλλὰ νὰ ξέρετε ὅτι ὁ Νικόλαος εἶναι ἅγιος. Τὸν βλέπω συχνὰ νὰ συνεχίζει τὶς ἄσαρκες ἐμφανίσεις του, συλλειτουργώντας στὸ θυσιαστήριο μὲ τὸν ὅσιο Δαβὶδ τὸν Γέροντα. Τὸν βλέπω δίπλα στὸν θρόνο τοῦ Θεοῦ νὰ ὑμνεῖ μετὰ τῶν Ἁγίων Ἀγγέλων τὴν λαμπρότητά Του»!
.                Ἐνῶ τὰ ἔλεγε αὐτά, ἡ συντροφιὰ τῶν προσκυνητῶν ποὺ τὸν ἀκούγαμε, ἔκπληκτοι εἴχαμε τὴν αἴσθηση ὅτι ὁ Γέρων Ἰάκωβος εἶχε μεταρσιωθεῖ, ὡσὰν νὰ μὴ ἦταν ἐκείνη τὴν στιγμὴ ἐκ τοῦ κόσμου τούτου.

.            Ἂς ἔχουμε ὅλοι τὴν εὐχή του, ποὺ ἀξιωθήκαμε νὰ τὸν γνωρίσουμε, τὸν ἄνθρωπο τοῦ Θεοῦ. Ἡ ἁγιοκατάταξή του ἀφ᾽ ἑνὸς μὲν μᾶς τονίζει ὅτι ὁ Θεὸς δὲν μᾶς ἐγκατέλειψε («Ζεῖ Κύριος ὁ Θεός», ἔλεγε συχνὰ μὲ τὴν βαρειὰ κι ἐπιβλητικὴ φωνή του), ἀφ᾽ ἑτέρου δὲ μᾶς θυμίζει τὴν χριστιανική μας κλήση γιὰ τὴν Ἁγιότητα. Ἅγιε Ἰάκωβε, μακαριστὲ Νικόλαε πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶν τῶν ἁμαρτωλῶν.