Σκοτώνονται» οι μνηστήρες στην μητρόπολη Λαρίσης, τα πνευματικοπαίδια του μοιχεπιβάτου Ιγνατίου Λάππα διαγκωνίζονται ανυποχώρητοι, αδελφοί την ίδια νύμφη ορεγόμενοι, ποιος θα αναρριχηθεί στον επισκοπικό θρόνο. Ο αρχιεπίσκοπος και πολλοί των Ιεραρχών ως φαίνεται, δεν διδάχθηκαν από τα αποτελέσματα των αντικανονικών και παρανόμων πράξεών τους στη πολύπαθη Λάρισα, προωθούν τους νεαρούς αρχιμανδρίτες, οι οποίοι δεν έχουν δείξει και την καλύτερη συμπεριφορά και ως ένα βαθμό είναι δικαιολογημένοι, γιατί ως οδηγό είχαν μωροφιλόδοξο ναρκισσευόμενο δεσπότη. Η μοναχική εμπειρία γι’ αυτούς τους νεαρούς είναι άγνωστη και όμως επιδιώκουν διαγκωνιζόμενοι, πνευματικοί αδελφοί αυτοί υποτίθεται, να αρπάξουν το υψηλό επισκοπικό αξίωμα. Οι άγιοι και άξιοι κληρικοί που είχαν λιώσει στην άσκηση, έφευγαν και κρύβονταν από ταπείνωση εμπρός σ’ αυτή την ύψιστη διακονία. Τον Άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο , τον Άγιο Θεόδωρο τον Συκεώτη τους ενθρόνισε ο Πιστός Λαός δια της βίας. Τότε ο επίσκοπος εκλέγονταν ψήφω κλήρου και λαού. Σήμερα ό,τι πει ο Ιερώνυμος, οι οικουμενιστές και το λόμπι. Ακούγονται πολλά, το επισκοπείο καπνίζει, ούτε εκλογικό κέντρο να ήταν, το κεράκι των πιστών, η κινητήριος δύναμης. Οι τεθλιμμένοι συνοδοί απέβαλαν το πένθος, οίστρος δεσποτοποίησης κατέλαβε αυτούς τους εραστές της οικίας μητροπόλεως, ανυποχώρητοι ανταγωνιστές, αδελφοί την ίδια νύμφη ορεγόμενοι. Ποιός έχει τα πρωτοτόκια από τον δεσπότη τους Ιγνάτιο; Τώρα δηλώνουν ότι και οι δύο έχουν ευλογία, και ο Λαός και η σύνοδος πρέπει να ικανοποιήσει το υποτιθέμενο επιθανάτιο κέλευσμά του «αρχιθύτου» για να διαιωνισθεί το έργο του. Επιστρατεύτηκαν (αυτοβούλως άραγε;) πολιτικά πρόσωπα ένας εκτρωσιολόγος πολιτικάντης, έτερος που δεν μπόρεσε να γίνει μάξιμος των προσδοκιών του Λαού, αμφότεροι εψήφισαν υπέρ της κατάργησης της Κυριακής Αργίας, ο Συριζαίος δήμαρχος και ο εξαγορασμένος περιφερειακός της Νέας τάξεως Πραγμάτων, θεραπαινίδες συνέλλεξαν υπογραφές, η στοά και ο αρχισυνάγωγος συνηγόρησε υπέρ των οικείων τέκνων προκειμένου να επηρεάσουν τον αρχιεπίσκοπο και άλλους ευπειθείς με ελαστική συνείδηση επισκόπους. Δώρα τίμια για τους σεβασμιότατους, η σιμωνία εργαλείο εξαγοράς του θώκου, όχι όμως και της Χάριτος. Γεννάται το τρομερό ερώτημα: είναι δυνατόν να είναι υποψήφιοι οι δύο, των εξ’ απορρήτων του μακαριστού Ιγνατίου; Είναι δυνατόν, να προωθούντε από περίεργους εκκλησιαστικούς και μη κύκλους προς επισκοποίησή των; Τα εν λόγω πρόσωπα υπήρξαν άμεσοι συνεργάτες εν εξουσία του κυρού Ιγνατίου (Λάππα), συνέπραξαν με ψευδομαρτυρίες στον άδικο διωγμό των Αγωνιζομένων Χριστιανών της Λαρίσης στην προσπαθειά τους να τον επιβάλλουν επισωρεύοντας δεινά στη μητρόπολη. Οι πράξεις των αυτές αποτελούν κανονικά κωλύματα με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Οι δύο αρχιμανδρίτες, αποτελούν την συνέχεια του μακαριστού Ιγνατίου. Κατά συνέπεια, στο ενδεχόμενο συνέχισης της προκλήσεως αυτής, δεδομένο είναι ΌΤΙ Ο ΑΓΏΝΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

Σκοτώνονται» οι μνηστήρες στην μητρόπολη Λαρίσης, τα πνευματικοπαίδια του μοιχεπιβάτου Ιγνατίου Λάππα διαγκωνίζονται ανυποχώρητοι, αδελφοί την ίδια νύμφη ορεγόμενοι, ποιος θα αναρριχηθεί στον επισκοπικό θρόνο.

Ο αρχιεπίσκοπος και  πολλοί των Ιεραρχών ως φαίνεται, δεν διδάχθηκαν   από τα αποτελέσματα  των αντικανονικών  και παρανόμων πράξεών τους  στη πολύπαθη  Λάρισα,  προωθούν  τους νεαρούς  αρχιμανδρίτες,  οι οποίοι δεν έχουν δείξει και την καλύτερη συμπεριφορά  και ως ένα βαθμό είναι δικαιολογημένοι, γιατί ως οδηγό είχαν μωροφιλόδοξο  ναρκισσευόμενο δεσπότη.

Η μοναχική εμπειρία γι’ αυτούς τους νεαρούς είναι άγνωστη και όμως επιδιώκουν διαγκωνιζόμενοι, πνευματικοί αδελφοί αυτοί υποτίθεται,  να αρπάξουν το υψηλό επισκοπικό  αξίωμα.  Οι άγιοι και άξιοι κληρικοί που είχαν λιώσει στην άσκηση, έφευγαν και κρύβονταν από ταπείνωση εμπρός σ’ αυτή την ύψιστη διακονία. Τον Άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο , τον Άγιο Θεόδωρο τον Συκεώτη τους ενθρόνισε ο Πιστός Λαός δια της βίας. Τότε ο επίσκοπος εκλέγονταν ψήφω κλήρου και λαού. Σήμερα ό,τι πει ο Ιερώνυμος, οι οικουμενιστές  και το λόμπι.

 Ακούγονται πολλά, το επισκοπείο καπνίζει, ούτε εκλογικό κέντρο  να ήταν, το κεράκι των πιστών, η κινητήριος δύναμης.  Οι τεθλιμμένοι  συνοδοί  απέβαλαν το πένθος, οίστρος δεσποτοποίησης  κατέλαβε αυτούς τους εραστές της οικίας  μητροπόλεως, ανυποχώρητοι ανταγωνιστές, αδελφοί την ίδια νύμφη ορεγόμενοι. Ποιός έχει τα πρωτοτόκια από τον δεσπότη τους Ιγνάτιο; Τώρα δηλώνουν ότι και οι δύο  έχουν ευλογία, και ο Λαός και η σύνοδος πρέπει να ικανοποιήσει το υποτιθέμενο  επιθανάτιο κέλευσμά του «αρχιθύτου» για να διαιωνισθεί το έργο του.

   Επιστρατεύτηκαν (αυτοβούλως άραγε;) πολιτικά πρόσωπα ένας εκτρωσιολόγος πολιτικάντης, έτερος που δεν μπόρεσε να γίνει μάξιμος των προσδοκιών του Λαού, αμφότεροι  εψήφισαν υπέρ της κατάργησης της Κυριακής Αργίας, ο Συριζαίος δήμαρχος και ο εξαγορασμένος περιφερειακός της Νέας τάξεως Πραγμάτων, θεραπαινίδες συνέλλεξαν  υπογραφές, η  στοά και  ο αρχισυνάγωγος  συνηγόρησε υπέρ των οικείων τέκνων προκειμένου να επηρεάσουν τον αρχιεπίσκοπο και άλλους ευπειθείς  με ελαστική συνείδηση επισκόπους. Δώρα τίμια για τους σεβασμιότατους,  η σιμωνία εργαλείο εξαγοράς του θώκου, όχι όμως και της Χάριτος.

Γεννάται το τρομερό ερώτημα: είναι δυνατόν να είναι υποψήφιοι οι δύο, των  εξ’ απορρήτων του μακαριστού Ιγνατίου;  Είναι δυνατόν, να προωθούντε από περίεργους εκκλησιαστικούς και μη κύκλους προς επισκοποίησή των;

Τα εν λόγω πρόσωπα υπήρξαν άμεσοι συνεργάτες εν εξουσία του κυρού Ιγνατίου (Λάππα), συνέπραξαν με ψευδομαρτυρίες στον άδικο διωγμό των Αγωνιζομένων Χριστιανών  της Λαρίσης στην προσπαθειά τους να τον επιβάλλουν επισωρεύοντας δεινά στη μητρόπολη. Οι πράξεις των αυτές αποτελούν κανονικά κωλύματα με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Οι δύο αρχιμανδρίτες, αποτελούν την συνέχεια του μακαριστού Ιγνατίου. Κατά συνέπεια, στο ενδεχόμενο συνέχισης της προκλήσεως αυτής, δεδομένο είναι  ΌΤΙ Ο ΑΓΏΝΑΣ  ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ