Σάββατο 2 Ιουνίου 2018

Το Σκοπιανό προβλημα και η Μακεδονία

του Σαββα Καλεντεριδη
Ό,τι δεσμεύσεις και να αναληφθούν από την κυβέρνηση των Σκοπίων σε κάποια συμφωνία με την Ελλάδα, όλοι γνωρίζουν ότι ο τελικός στόχος είναι η "Ενιαία και Ανεξάρτητη Μακεδονία". Δεν γράφτηκαν στην τύχη αυτά που αναφέρονται στην Κομμουνιστική Επιθεώρηση. Άλλωστε τα υλοποιούν βήμα-βήμα πολιτικοί των Σκοπίων και της Αθήνας που πέρασαν από τις "τάξεις" των κομμουνιστικών κομμάτων των χωρών τους.

Να πούμε την αλήθεια στον ελληνικό λαό

Όταν το 1923 Έλληνες διπλωμάτες και πολιτικοί υπέγραφαν την Συμφωνία Υποχρεωτικής Ανταλλαγής των Πληθυσμών μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, η οποία ενσωματώθηκε στη Συνθήκη της Λοζάνης, άφησαν «παραθυράκια» ανοικτά, με συνέπειες καταστροφικές για την Ελλάδα.


Ενώ ήταν γνωστό ότι η περιοχή της δυτικής Θράκης συμπεριλαμβάνεται στον λεγόμενο «Εθνικό Όρκο» –τον έδωσαν οι βουλευτές της Οθωμανικής Βουλής στην τελευταία της συνεδρίαση στην Κωνσταντινούπολη, πριν τη διάλυσή της και τη συγκρότηση της «Εθνοσυνέλευσης του Μεγάλου Τουρκικού Έθνους» στην Άγκυρα– δέχτηκαν να εξαιρεθούν της ανταλλαγής οι μουσουλμάνοι της δυτικής Θράκης.
Μάλιστα αυτό έγινε μετά από απαίτηση της ελληνικής πλευράς, για να εξαιρεθούν της Ανταλλαγής και οι Έλληνες της Κωνσταντινούπολης, της Ίμβρου και της Τενέδου και να σωθεί έτσι και το Οικουμενικό Πατριαρχείο.
Δηλαδή, δεχτήκαμε την παραμονή μουσουλμάνων σε μια περιοχή που γειτνιάζει με τα ελληνοτουρκικά σύνορα και μπορεί σχετικά εύκολα –εάν το επιτρέψουν οι συνθήκες– να «ενσωματωθεί» στην Τουρκία, τη στιγμή μάλιστα που στον «Εθνικό Όρκο» υπάρχει άρθρο που λέει ότι «οι κάτοικοι της δυτικής Θράκης θα αποφασίσουν για το μέλλον τους με τοπικό δημοψήφισμα».
Τα χρόνια πέρασαν και αποδείχτηκε ότι εκείνη η συμφωνία τελικά δεν διασφάλισε τα εθνικά μας συμφέροντα. Οι 100.000 μουσουλμάνοι της Θράκης μετατράπηκαν σε «Τούρκους» και αποτελούν μέρος του εθνικού σχεδιασμού της Τουρκίας για επέκταση προς δυσμάς, ενώ οι 150.000 Έλληνες της Κωνσταντινούπολης, της Ίμβρου και της Τενέδου εκδιώχτηκαν και έμειναν 2.000 γερασμένες και βασανισμένες ψυχές, έρμαιο και παιχνιδάκι της τουρκικής βαρβαρότητας. Αυτά γίνονται όταν αφήνεις παραθυράκια στις συμφωνίες...
Εν αναμονή της συμφωνίας που τεκταίνεται και είναι πιθανόν να έλθει προς έγκριση στην ελληνική Βουλή, απαραίτητο είναι να κάνουμε ορισμένες επισημάνσεις και να διατυπώσουμε ιστορικές αλήθειες:
Μακεδονικό έθνος υπάρχει;
Όχι, δεν υπάρχει και δεν έχει καταγραφεί στην παγκόσμια ιστορία.
Μακεδονική γλώσσα υπάρχει;
Όχι, όπως έχει γνωμοδοτήσει ο κ. Μπαμπινιώτης αλλά και οι γλωσσολόγοι διεθνούς φήμης και αποδοχής.
Σλαβομακεδονικό έθνος και γλώσσα υπάρχουν;
Όχι, είναι δημιούργημα της Αριστεράς, για να χρυσώσει την εθνική υποχώρηση που προετοιμάζει δεκαετίες τώρα.
Υπάρχουν τρεις Μακεδονίες;
Όχι, αυτό είναι ένα μεγάλο ψέμα. Διαδίδεται ότι δήθεν με τη Συνθήκη του Βουκουρεστίου του 1913 η Ελλάδα πήρε το 50% της Μακεδονίας, η Σερβία το 28%, η Βουλγαρία το 9% και η Αλβανία το 1%. Έψαξα και διάβασα τη Συνθήκη του Βουκουρεστίου και πουθενά δεν αναφέρεται κάτι τέτοιο. Είναι ένα μεγάλο ψέμα!
Ιστορικά η Μακεδονία εκτεινόταν στα σημερινά Σκόπια και τη Βουλγαρία;
Όχι. Απόδειξη αυτού είναι ότι δεν υπάρχουν αρχαίες μακεδονικές πόλεις, με εξαίρεση την αρχαία Ηράκλεια, που βρίσκεται δίπλα στο Μοναστήρι.
Ας συνοψίσουμε: Μακεδονικό έθνος και γλώσσα δεν υπάρχουν. Τρεις Μακεδονίες δεν υπάρχουν. Γεωγραφικά η Μακεδονία δεν εκτείνεται πέραν των ελληνικών συνόρων. Κατόπιν τούτου και εφόσον αποδεχόμαστε τα παραπάνω, καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι η «μακεδονική ταυτότητα και γλώσσα», που δήλωσε ο Ζάεφ ότι έχει κατοχυρώσει στη συμφωνία που τεκταίνεται με την Ελλάδα, αλλά και η «κάποια Μακεδονία» που θα ονομαστεί αυτό το κράτος, με την υπογραφή της Ελλάδας, είναι όλα ένα τεχνητό κατασκεύασμα.
Και αν τελικά η συμφωνία αυτή επιτευχθεί και εγκριθεί από τα Κοινοβούλια των δυο χωρών, θα υπάρχει ένα κράτος που θα λέγεται «κάπως Μακεδονία» με τη σφραγίδα και την υπογραφή της Ελλάδας, μέλος των ΟΗΕ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Και θα υπάρχει και μια περιφέρεια της Ελλάδας, που θα ονομάζεται κι αυτή «Περιφέρεια Μακεδονίας». Τι πιστεύει ο αναγνώστης, ότι το κράτος θα διεκδικήσει να ενσωματώσει την περιφέρεια ή το ανάποδο; Γιατί η λύση αυτή μόνο στατικότητα και σταθερότητα δεν προοιωνίζεται για την περιοχή!!!
Εδώ λοιπόν η ελληνική κυβέρνηση και τα κόμματα πρέπει να μιλήσουν επιτέλους τη γλώσσα της αλήθειας και να εξηγήσουν στους Έλληνες πολίτες τους λόγους που η ελληνική κυβέρνηση και άρα η Ελλάδα αναγκάζεται να αναγνωρίσει ένα έθνος και μια γλώσσα που δεν υπάρχουν και ένα κράτος με όνομα που δεν δικαιούται, αφήνοντας όχι παράθυρο αλλά ολόκληρη πόρτα ορθάνοιχτη για διεκδίκηση της μακεδονικής κληρονομιάς. Και μη μας πείτε για το erga omnes, γιατί όλοι γνωρίζουν ότι προϊόντος του χρόνου, θα επικρατήσει το Μακεδονία και το κράτος που θα αναγνωρίσουμε θα ενισχύει μέρα με τη μέρα και την εθνική μακεδονική ταυτότητα και τις διεκδικήσεις απέναντι στην Ελλάδα.
Όσο για τη Θεσσαλονίκη, αυτήν την «ανοιχτή πολυεθνική πόλη» που μας διαφημίζουν ορισμένοι που είναι γνωστό στο Κράτος ότι παίζουν δεκαετίες τώρα παιχνίδια με ξένα κέντρα, αυτή θα είναι το «κερασάκι» στην τούρτα.
Αυτή είναι η σκληρή αλήθεια και οι πολιτικοί και τα κόμματα πρέπει να την πουν στους πολίτες. Γιατί το ψέμα και η απάτη, πέραν των άλλων, εξαγριώνουν τον κόσμο και δίνουν τροφή σε κύκλους που επιθυμούν την αποσταθεροποίηση της χώρας. Προειδοποιούμε, το Σκοπιανό και η συμφωνία-έκτρωμα, θα οδηγήσουν την Ελλάδα σε πολλαπλή αποσταθεροποίηση.

3 σχόλια:

  1. Αυτή η στοχοποίηση των κομμουνιστών κάθε τόσο θα τους καταστήσει στο τέλος συμπαθείς. Αλήθεια, οι ελληνικές κυβερνήσεις που αναγνώρισαν Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Μακεδονίας στο πλαίσιο της ομοσπονδιακής Γιουγκοσλαβίας αριστερές ήταν; Κάθε άλλο... Και η δευτέρα Μακεδονία (Macedonia Secunda ή Macedonia Salutaris) των Ρωμαίων και των Βυζαντινών, της οποίας υπέρτιμός τε και έξαρχος ήταν ο Μητροπολίτης Στόβων, πού βρισκόταν;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ακριβώς. Η παρουσίαση μόνο της μισής αλήθειας και η απόκρυψη της άλλης μισής αναιρεί κάθε αξιοπρέπεια της ιστορικής αξιολογήσεως. Όπως είναι αλήθεια τα γραφόμενα για το ΚΚΕ και την οργάνωση ΣΝΟΦ που ήθελαν ανεξάρτητη Μακεδονία του Αιγαίου υπό τη Σοβιετική υποταγή ἐτσι είναι αλἠθεια και όσα γράφετε το σχόλιό σας.

      Στις δεκαετίες 50, 60 κι 70 το Ελληνικό Κράτος αποδεχόταν την Γιουγκοσλαβία που περιείχε ως ομόσπονδο Κράτος την "Λαϊκή Δημοκρατία της Μακεδονίας" και κανένας Εθνικόφρων και Ελληναράς δεν έλεγε τίποτε στον Τίτο. Πού ἠταν ο Γερο Καραμανλής που έχυσε δάκρυα (μήπως μετανοίας;) για τη Μακεδονία, που ἠταν οι Εθνικόφρονες νικητές του Βίτσι, οι του Συναγερμού και της ΕΡΕ, οι της Ενώσεως Κέντρου, οι της επταετίας 1967-1074 όπως ο Γεώργιος Παπαδόπουλος και όλοι οι στρατιωτικοί της 21 Απριλίου, ακόμα και οι Βασιλείς τους οποίους εκθρόνισε το καθεστώς το 1973, πού ήταν οι Συντηρητικές και Σοσιαλιστικές κυβερνήσεις από το 1974 ως το 1991 που ΟΛΟΙ αποδέχονταν να υπάρχει το "Σλαβικό" κράτος με το όνομα "Δημοκρατία της Μακεδονίας" στην Ενωμένη Σλαβική Ομοσπονδία ΓιουγκοΣλαβία; (yugo=ζυγός, μεταφορικά υποταγή, ένωση).
      Και μήπως στο όνομα FYROM που και σήμερα αποδεχόμαστε, δεν αποδεχόμαστε το "Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας;"

      Αλήθεια είναι και ότι μετά την ανταλλαγή των πληθυσμών, η εθνολογική σύνθεση του πληθυσμού της Μακεδονίας ενισχύθηκε ποσοστιαία υπέρ των Ελλήνων. Όπως οι Πόντιοι και οι Μικρασιάτες θεωρούνται Μακεδόνες, δεν μπορείς να μην επιτρέψεις στους Σλάβους ἠ εκσλαβισθέντες Έλληνες που κατοικούν πάνω από 1000 χρόνια στη Μακεδονία (στη Μακεδονία όμως, όπως στο Μοναστήρι και στα Σκόπια, πόλεις Ελληνικής ονομασίας και όχι στη Βαρδάσκα και στην Δαρδανία) να μην εἰναι τουλάχιστον Σλαβομακεδόνες, αν μάλιστα είσαι έξυπνος τους αποδέχεσαι ως Ελληνικής καταγωγής και τους ενσωματώνεις στην Ελλάδα, είτε ως ομόσπονδο Κράτος είτε με διαμελισμὀ του κρατιδἰου, και ενσωμάτωση στην Ελλάδα, Αλβανία και Βουλγαρία των τμημάτων εξ ών συνετέθη. Οι μεγάλες Δυνάμεις είναι που δεν θέλουν την επίλυση του Σκοπιανού, ώστε να έχουν τους Ρωσόφιλους, Αμερικανόφιλους και Γερμανὀφιλους Σκοπιανούς υπό τον ἐλεγχό τους, ὀπως κἀποτε είχαν τους Ρωσόφιλους, Αγγλόφιλους και Γαλλόφιλους Ἐλληνες υπό την επιρροή τους. Κάποτε έγραψα; Λάθος μου.

      Διαγραφή
  2. Ἡ Συνθήκη τῆς Λωζάνης ἦταν συνθηκολόγηση ὑπὸ δυσμενὲς γιὰ τὴν Ἑλλάδα περιβάλλον καὶ δὲν ἦταν ἡ ἐπιβολὴ τῆς θελήσεως τῆς Ἑλλάδος. Ἡ Ἑλλάδα ὑπὸ τὴ διοίκηση τῶν ἀντιβενιζελικῶν εἶχε ἡττηθεῖ στρατιωτικὰ στὴ Μ. Ἀσία. Τὸ 1922 ἔγινε ἡ ἀνακωχὴ τῶν Μουδανίων καὶ ἐπαναστατικὴ κίνηση ὑπὸ τοὺς Νικ. Πλαστήρα, Στυλ. Γονατὰ καὶ τὸν ἀντιπλοίαρχο Δημ. Φωκᾶ ἔφερε τὸν Βενιζέλο ἀπὸ τὸ Παρίσι γιὰ νὰ διασώσῃ ὅ,τι μποροῦσε.

    Ἡ Συνθήκη τῆς Λωζάνης (1923) δὲν ἔχει νὰ κάνει μὲ δῆθεν ὁλιγωρία τῶν ὑπογραφόντων Ἑλλήνων. Ὅποιος τὸ ὑποστηρίζει ἂς θυμηθεῖ ὅτι πάλι ἀπὸ τὸν Ἐλ. Βενιζἐλο λίγα χρόνια πρίν, εἶχε ὑπογραφῇ ἡ ἔνδοξη γιὰ τὴν Ἑλλάδα συνθήκη τῶν Σεβρῶν ποὺ καθιστοῦσε τὸ Κρᾶτος Ἑλλάδα τῶν δυὸ ἡπείρων καὶ τῶν πέντε θαλασσῶν.

    Ἐφόσον οἳ ἀντιβενιζελικοἰ ποὺ ἀνἐλαβαν κατόπιν ἐκλογῶν τὴν ἐξουσία, ἦταν φιλογερμανοἰ, λογικὰ δὲν θὰ ἔπρεπε νὰ περιμένουν τὴν ὑποστήριξη ἀπὸ Ἄγγλους καὶ Γάλλους. Οἱ δὲ Γερμανοί (ἔκπαλαι, ἀπὸ τὶς εἰσβολὲς τῶν Γότθων στὸ Βυζἀντιο καὶ τὴν ὑποστήριξη στὸν Μωἀμεθ Β' Πορθητή), ἀκολουθοῦσαν στὴ Μ. Ἀσία ἀνθελληνική στᾶσι, ἀφοῦ ὄχι μόνο διοργάνωναν τὸ στρατὸ τῆς Τουρκίας, ἀλλὰ μὲ πακτωλὸ χρημάτων ἁλὠνιζαν ἐμπορικὰ στὴ Μ. Ἀσία ἐκτοπίζοντας τὴν ἐμπορικὴ δραστηριότητα τῶν Ἑλλήνων. Ἡ δὲ Σοβιετικὴ Ἕνωση τοῦ Λένιν ὑποστήριξε τὴν Τουρκία τοῦ Κεμἀλ κατὰ τὼν Ἑλλήνων.

    Ὴταν λοιπὸν συνθήκη ἀνάγκης καὶ διέσωσε μὲ τὸν καλύτερο τρὀπο ὅ,τι διέσωσε. Δὲν μπορεῖς νὰ ἐπιβάλλεις τὰ συμφέροντά σου σὲ μία Συνθήκη ὅταν δὲν εἶσαι στρατιωτικὰ κυρίαρχος καὶ ὅταν, λὀγῳ τῆς πρακτικῆς ποὺ ἐφάρμοσαν, ὑπὸ ἐσωτερικὸ σκηνικὸ Ἐθνικοῦ Διχασμοῦ τὰ ἀντίπαλα κόμματα, ὅλο τὸ Διεθνὲς σκηνικὀ εἶναι ἐναντίον σου.

    Παρὰ ταῦτα: Ὁ Ἐθνάρχης Ἐλευθέριος Βενιζέλος φρὀντισε ὥστε στὸν Νομὸ Ἕβρου νὰ μὴν παραμείνει μουσουλμανικὴ μειονότητα. Ἐφ' ὅσον ἡ Ἑλλάδα ἀπαίτησε νὰ παραμείνει Ἑλληνικὴ μειονότητα στὴν Κωνσταντινούπολη χάριν τοὺ Πατριαρχείου, εὔλογο ἦταν νὰ δεχτῇ τὴν παραμονὴ μουσουλμανικῆς μειονότητας στὴ Θρἀκη, ἀλλὰ στὴν Ξάνθη καὶ στὴν Κομοτινή (κὀμην τινα) καὶ ὄχι στὰ σὐνορα, στὴν Ἀλεξανδρούπολη. Ἐὰν ὁ ἱστορικὸς ἀναλυτὴς τοῦ μέλλοντος δὲν ἀναγνωρίζει τὴ διπλωματικὴ ἰδιοφυΐα τοῦ Βενιζέλου ποὺ φρόντισε νὰ καταγραφῇ ὡς θρησκευτικὴ μειονότητα ἡ μουσουλμανική ἡ ἐντὸς Ἑλλάδος καὶ ὡς ἐθνική ἡ Ἑλληνική μειονότητα ἐντὀς Τουρκίας, ἐὰν δὲν τοῦ ἀναγνωρίζει ὅτι μὲ τὴν κατὰ προτεραιότητα ἐγκατάσταση τῶν προσφύγων, Ποντίων καὶ Μικρασιατῶν στὴ Μακεδονία ἐνίσχυσε τὴν Ἑλληνικὴ σύνθεση τοῦ πληθυσμοῦ, ἔναντι τῶν ὀρέξεων τῶν Σλαβόφωνων (τὸ 1903 -1908 τοῦ Μακεδονικοῦ Ἀγῶνα ἦταν κοντά) τοὐλάχιστον ἂς μὴν τοῦ ἒπιρρἰψῃ εὐθῦνες γιὰ τὴν ὑπογεννητικὀτητα καὶ μετανάστευση τῶν Χριστιανῶν τῆς Δυτ. Θράκης, γιὰ τὸν πολλαπλασιασμὸ τῶν πολυτέκνων Μουσουλμάνων στὴ Δ. Θρἀκη καὶ τὴν ἐπιχειρούμενη ποδηγέτησί τους ἀπὸ τὴν Τουρκία ὡς δῆθεν "Τουρκογενῶν" (Πομᾶκοι, Θρᾶκες, Ἐξισλαμισθέντες Ἕλληνες εἶναι), οὔτε γιὰ τὴν ἐξόντωσι τοῦ Ἕλληνισμοῦ τῆς Κωνσταντινουπόλεως, Ἴμβρου καὶ Τενέδου ἀπὸ τὴν Τουρκία. Ὁ Ἐλ. Βενιζέλος πέθανε τὸ 1936 καὶ τὰ Σεπτεμβριανά, τὸ πογκρόμ κατὰ τῶν Ἑλλήνων τῆς Κωνσταντινουπόλεως ἔγιναν τὸ 1955. Ἐκ τῶν ὑστέρων ὅμως, μποροῦμε νὰ σκεφτοῦμε ὅτι δὲν ἔπραξε καλὰ ὁ Ἐθνάρχης ποὺ δὲν φρόντισε νὰ μεταφἐρῃ τὸ Πατριαρχεῖο Κωνσταντινουπόλεως "ἄχρι καιροῦ" στὴ Θεσσαλονίκη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου