Δούρειος Ίππος…

Δούρειος Ίππος…

του παπαΗλια μας

«Απ’ όλα έχει ο μπαχτσές» του διεθνούς και ντόπιου μαφιόζικου κατεστημένου σε βάρος μας. Πρώτα χάλκευσαν το δημόσιο χρέος, στη συνέχεια τα ιδιωτικά και τώρα έρχονται να δρομολογήσουν  τον διαμελισμό της πατρίδας μας. 

Κάποτε, στα μαθητικά μας χρόνια οι δάσκαλοι μας έδιναν να απαγγείλουμε στις εθνικές γιορτές ένα ποιηματάκι, που έλεγε σχετικά με τα δολοφονικά χαλκεία της τότε εποχής: «Ο Χότζας θέλει Ήπειρο, Τίτο Μακεδονία, Θράκη κι Αλεξανδρούπολη θέλει η Βουλγαρία». Και με μερικές διαφοροποιήσεις  από τότε τα δολοφονικά αυτά χαλκεία βρίσκονται σε πλήρη έξαρση. Και οι επίβουλοι γείτονές μας σαν τα ποντίκια στην "Πανούκλα" του Καμύ  προσπαθούν απ' όλες τις πλευρές να διεισδύσουν. Οι Αλβανοί ανασταίνουν θέμα Τσάμηδων και Τσαμουριάς, ενώ παράλληλα ξεριζώνουν και τους Έλληνες της Βορείου Ηπείρου, καταστρέφοντας τις περιουσίες τους. Όπως βέβαια έκαμαν και οι Τούρκοι σχετικά με τους Έλληνες της Πόλης, ενώ παράλληλα αναζωπυρώνουν τις τουρκικές βλέψεις για το Αιγαίο και τη Δυτική Θράκη. Αφού ακόμη και η Θεσσαλονίκη περικλείεται, ως γνωστόν, κι αυτή «στα σύνορα της καρδιάς τους». Οι Σκοπιανοί, τέλος ακολουθούν το δρόμο της λαθροχειρίας. Σφετερίστηκαν, δηλαδή, το όνομα της Μακεδονίας, με προφανή πρόθεση  να θεμελιώσουν αλυτρωτικά ερείσματα μελλοντικών διεκδικήσεων επί ελληνικών εδαφών. Με το βλέμμα τους στραμμένο κι αυτοί, προς τη Θεσσαλονίκη. Που δεν βρίσκεται απλώς στα σύνορα της καρδιάς τους, αλλά στο μεσοκάρδι τους. Για να φτάσουμε στο σημερινό κατάντημα, ώστε οι εκπρόσωποι του προδοτικού μνημονιακού τόξου να μιλούν για μη αναστρέψιμη πραγματικότητα.

           Σχετικά ο Πρόεδρος της «Δημοκρατικής Αναγέννησης» κ. Στέλιος Παπαθεμελής σε ανοικτή επιστολή του προς τον Πρωθυπουργό και τους λοιπούς αρχηγούς κομμάτων παρατηρεί, μεταξύ άλλων τα εξής: «Η ψευδώνυμη «Μακεδονία» των Σκοπίων είναι σταλινοτιτοϊκό σκεύασμα. Το μόνο τέκνο του Στάλιν που η Δύση παρά και μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ περιθάλπει ως φυσικόν της τέκνον. Στην αφετηρία του ωστόσο το καταδίκασαν οι ΗΠΑ: Οι οποίες σε Εγκύκλιό τους (26/12/1944) προς πρέσβεις και προξένους τους παρατηρούν: «Η χρήση του ονόματος Μακεδονία στο νότιο τμήμα της Γιουγκοσλαβίας συνιστά πρόσχημα επιθετικών ενεργειών εναντίον της Ελλάδος». Αργότερα (2/10/92) ο Μπιλ Κλίντον δεσμεύτηκε «να στηρίξει τις αρχές αυτές και να εξασφαλίσει την ικανοποίηση των δικαίων ανησυχιών της Ελλάδος. Τον απήλλαξε δυστυχώς από τη δέσμευσή του εκείνη η τότε ελληνική Κυβέρνηση. Είναι εκρηκτική η αποστροφή του Λη Χάμιλτον, προέδρου της επί των Εξωτερικών Επιτροπής του Κογκρέσου, που λέει στην τότε κυβέρνηση: «Συμβιβαστήκατε ξαφνικά και μας αφήσατε σύξυλους και δεν προλάβαμε να σας βοηθήσουμε»! Που σημαίνει ότι πήγε στράφι ο λυγμός και το δάκρυ του γερο-Καραμανλή, που είπε πως «η Μακεδονία είναι μία και είναι ελληνική». Και πολύ περισσότερο οι ποταμοί αίματος, που χύθηκαν για την απελευθέρωσή της.

Κάπου εκεί (1992)  λοιπόν αρχίζει το ρεσιτάλ προδοσίας σε βάρος της Μακεδονίας. Με τις δήθεν σύνθετες ονομασίες, τους γεωγραφικούς προσδιορισμούς και τις άλλες μαφιόζικες τρικλοποδιές και βλακώδεις σοφιστείες. Διαμορφώνοντας έτσι ένα  εφιαλτικό τερατούργημα, στο όνομα του οποίου  κάποια εξωνημένα παπαγαλάκια πολιτικά και δημοσιογραφικά δεν διστάζουν να μεταμφιέσουν την προδοσία σε ιστορική πραγματικότητα, παραδεκτή μάλιστα από μέρους των ελληνικών κυβερνήσεων. Κι αν θέλετε την ταπεινή γνώμη του γράφοντος και η προδοσία της Κύπρου ξεκινάει απ’ το ίδιο περιβάλλον με την αποστασία του ’65. Για να επανέρχεται κάθε φορά η ίδια φύτρα συνεχίζοντας να παίζει τον υποχθόνιο ρόλο της. Και βέβαια, εμείς τι να πούμε στην προκειμένη περίπτωση; Αν έχεις τέτοιες «ελληνικές» κυβερνήσεις και τέτοια ιεραρχία, που υποκρίνονται τους πατριώτες κι από το άλλο μέρος υπονομεύουν συστηματικά την πατρίδα τι μπορείς να περιμένεις απ’ τους απροκάλυπτα ανθέλληνες διεθνείς εχθρούς μα;

Βέβαια υπάρχει και η θέση κάποιων, που μιλούν για δημοψήφισμα, το οποίο, όπως φαίνεται απορρίπτουν μετά βδελυγμίας οι κυβερνώντες. Γιατί η ετυμηγορία του λαού θα είναι προφανώς συντριπτική εναντίον της κυοφορούμενης αυτής προδοσίας. Αν και πλανάται πάνω απ’ τη συνείδηση του λαού η πικρή ανάμνηση του αλήστου μνήμης δημοψηφίσματος του 2015, οπότε η θέληση του λαού ποδοπατήθηκε και μαζί της κάθε έννοια δημοκρατίας. Αλλά κι αν γίνει το δημοψήφισμα άραγε ο αξιότιμος κ Ρότσιλδ θα επιτρέψει να ανατραπούν τα σχέδια των ομοεθνών του και δεν θα εφαρμόσει στο ιδιόκτητο στο Υπουργείο Εσωτερικών singular logic κάποια πατέντα που να νοθεύσει εκ προοιμίου το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος;

Κάπως έτσι, λοιπόν, εξηγείται το πώς φτάσαμε στο σημερινό κατάντημα να είμαστε έτοιμοι να υποκύψουμε στο καθεστώς ασύστολης καπηλείας του πολιτισμού μας και της ιστορίας μας εκ μέρους των Σκοπιανών! Οι οποίοι βέβαια σιγοντάρονται απ’ τους όπισθεν των Αμερικανών ελλοχεύοντες σκηνοθέτες οι οποίοι κι αυτοί έχουν στο μεσοκάρδι τους τη Θεσσαλονίκη, όπου πριν απ’ τον 2^ο παγκόσμιο είχαν ανθούσα παροικία. Οι οποίοι με τους διάφορους πολιτικούς και θρησκευτικούς εγκαθέτους που προωθούν στα διάφορα καίρια πόστα και τη συντριπτική πλειονότητα των ΜΜΕ, που ελέγχουν, κατάφεραν να καθιερωθεί η ονομασία Μακεδονία για τα Σκόπια σε περισσότερες από εκατό χώρες. Και καθόλου παράξενο να χρησιμοποιούν το κρατίδιο των Σκοπίων ως Δούρειο Ίππο, προκειμένου να ικανοποιήσουν μελλοντικά τους σχέδια. Έτσι ώστε να μας φέρουν κάποτε στη σημερινή κατάσταση των Παλαιστινίων. Δεδομένου ότι συνεχίζουμε διαρκώς να περνάμε κάτω απ’ τα Καυδιανά Δίκρανα της δημόσια και ιδιωτικής χρεοκρατίας που μας στήνουν αυτοί και η εκάστοτε μνημονιακή χούντα.

Ή μήπως νομίζετε ότι ο πλήρης "αγαθών" προθέσεων απέναντί μας και μόνιμος διαχειριστής του Μακεδονικού, κολλητός του Σόρος «θείος» Μάθιους (Νίμιτς) τζάμπα μας κανοναρχεί εμφαντικά και επίμονα ότι οποιαδήποτε ονομασία των Σκοπίων που δεν θα περιέχει τη λέξη Μακεδονία δεν είναι ρεαλιστική!...