Οι αναφορές του Οικουμενιστου Πανωτη, για «εκατέρωθεν παρερμηνείες διδασκαλιών και διαστρεβλώσεις θέσεων»

Οι αναφορές του Οικουμενιστου Πανωτη, για «εκατέρωθεν παρερμηνείες διδασκαλιών και διαστρεβλώσεις θέσεων»

Αριστείδης Πανωτής

Του Β. Χαραλάμπους, θεολόγου

 

 

Στο πρόσφατο κείμενο του καθηγητή κ. Αριστείδη Πανωτή, που τιτλοφορείται, ‘’Σκέψεις πάνω στη συνερχόμενη Σύνοδο’’ «Η Θείω Πνεύματι κραταιωθείσα Σύνοδος της Κρήτης», αναφέρονται μεταξύ άλλων τα εξής : «Στο δεύτερο μισό του 20^ου αιώνα οι δύο πρώτες αποστολικές Καθέδρες της Ρώμης κατάλαβαν ότι τα χίλια χρόνια της ‘’ακοινωνησίας’’ είναι πάρα πολλά και ότι μέσα στα ιστορικά χρόνια της ακοινωνησίας που διέτρεξαν φώλιασαν στη μνήμη των ανθρώπων μίση από τα δεινά που πέρασαν οι λαοί και πολλές εκατέρωθεν παρερμηνείες διδασκαλιών και διαστρεβλώσεις θέσεων».

Η αναφορά του κ. Πανωτή, για «πολλές εκατέρωθεν παρερμηνείες διδασκαλιών και διαστρεβλώσεις θέσεων» είναι απαράδεκτη. Προς τι η αναφορά για εκατέρωθεν παρερμηνείες και διαστρεβλώσεις θέσεων; Ποιες παρερμηνείες και διαστρεβλώσεις θέσεων, εννοούνται από πλευράς Ορθοδόξου Εκκλησίας; Αλίμονο αν γίνει αποδεκτή τέτοια απαράδεκτη θέση. Με τέτοια απαράδεκτη θέση παραβιάζεται πιστεύω και η μοναδικότητα της Εκκλησίας μας.

«Επόμενοι τη θεόθεν δοθείση διδασκαλία των Αγίων ημών Πατέρων και τη παραδόσει της καθολικής Εκκλησίας», σύμφωνα με την αναφορά της 7^ης Οικουμενικής Συνόδου, δεν μπορούμε να δεχθούμε την ύπαρξη παρερμηνειών και διαστρεβλώσεων θέσεων από πλευράς Ορθοδόξου Εκκλησίας.

«‘’Επόμενοι τοις Αγίοις Πατράσιν…’’. Τούτο δεν είναι παραπομπή σε μια αφηρημένη παράδοση, σε δογματικά σύμβολα και προτάσεις. Είναι πρώτα – πρώτα μια αναφορά σε πρόσωπα, σε Αγίους Μάρτυρες. Η μαρτυρία των Πατέρων ανήκει, καθ’ ολοκληρίαν και κατ’ ουσίαν, στην ίδια τη δομή της Ορθοδόξου Πίστεως. Η Εκκλησία είναι εξίσου αφοσιωμένη στο κήρυγμα των Αποστόλων και στα δόγματα των Πατέρων. Και τα δύο πηγαίνουν μαζί αχώριστα..Η Εκκλησία είναι πράγματι ‘’Αποστολική’’.. Αλλ’ είναι επίσης και ‘’Πατερική’’. Οι Πατέρες επιβεβαιώνουν την αποστολικότητα της παραδόσεως», αναφέρει χαρακτηριστικά ο π. Γεώργιος Φλωρόφσκυ (Θέματα Εκκλησιαστικής Ιστορίας – π. Γεωργίου Φλωρόφσκυ). Ως εκ τούτο είναι απαράδεκτη η αναφορά περί ‘’εκατέρωθεν παρερμηνειών και διαστρεβλώσεων θέσεων’’.

Όσον αφορά τις κακοδοξίες που παρεισέφρησαν στον Παπισμό, με πρώτη την αιρετική καινοτομία του Filioque, δεν αποτελούν απλά παρερμηνείες αλλά κακοδοξίες. Ούτε φυσικά οι οικουμενιστικές παρεμηνείες που στρεβλώνουν την αίσθηση της αυτοσυνειδησίας της Ορθόδοξης Εκκλησίας, ότι αυτή αποτελεί την Μία Αγία Καθολική και Αποστολική Εκκλησία, ανήκουν στην Ορθόδοξη Εκκλησία, και δεν αποτελούν απλά παρερμηνείες, αλλά αποτελούν σαφέστατα οικουμενιστικές κακοδοξίες.

«Κατά την ενιαίαν στάσιν των Πατέρων και των Συνόδων η Εκκλησία είναι μόνον μια, αλλά και μοναδική, διότι ο εις και μοναδικός Θεάνθρωπος, η Κεφαλή της, δεν δύναται να έχει πολλά σώματα. Η Εκκλησία είναι μία και μοναδική, διότι είναι το σώμα του μοναδικού Χριστού», αναφέρει με Ορθόδοξη εκκλησιολογική σαφήνεια ο Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς.

«Η Εκκλησία πάντοτε τονίζει την ταυτότητα της πίστεώς της δια μέσου των αιώνων. Αυτή η ταυτότητα και η σταθερότητα είναι η πιο ολοφάνερη απόδειξη και το πιο ολοφάνερο τεκμήριο της ορθής πίστεως», αναφέρει χαρακτηριστικά ο π. Γεώργιος Φλωρόφσκυ (Θέματα Εκκλησιαστικής Ιστορίας – π. Γεωργίου Φλωρόφσκυ). Τα περί ‘’εκατέρωθεν παρερμηνειών και διαστρεβλώσεων θέσεων’’ είναι παντελώς απαράδεκτα.