Επιτρέπονται όλες οι συμπροσευχές, όλες οι κακοδοξίες Βαρθολομαίου-Ζηζιούλα-Μεσσηνίας Χρυσοστόμου,
επιτρέπεται και η παρουσία αιρετικών παπαδίνων στους Ιερούς μας Ναούς,
αλλά, σύμφωνα με τον Μητρ. Βέροιας,
απαγορεύεται αυστηρώς
να εκφωνούν πανηγυρικούς στην εκκλησία γυναίκες εκπαιδευτικοί!
Μητροπολίτης Βέροιας:
Να μην εκφωνούν πανηγυρικούς στην εκκλησία γυναίκες εκπαιδευτικοί!
Την αντίθεσή τους (και δικαίως) εκφράζουν οι
εκπαιδευτικοί του ν. Ημαθίας στη θέση και επιλογή του Μητροπολίτη
Βέροιας να μην εκφωνούν πανηγυρικούς στην εκκλησία γυναίκες
εκπαιδευτικοί.
Εν αναμονή των εορταστικών εκδηλώσεων για την
εθνική επέτειο της 25ης Μαρτίου το σωματείο των Καθηγητών του νομού
(ΕΛΜΕ) σε ανακοίνωσή του αναφλερει τα αυτονόητα:"υποχρέωσή μας ως
εκπαιδευτικοί -που με αγώνες το έχουν αποδείξει- να αγωνιζόμαστε ενάντια
σε κάθε είδους διάκριση. Στην συγκεκριμένη περίπτωση δεν μπορούμε να
αποδεχθούμε διαφορετική μεταχείριση των συναδελφισσών μας σε σχέση με
τους άντρες συναδέλφους".
Παράλληλα η ΕΛΜΕ καλεί την Αντιπεριφέρεια
Κεντρικής Μακεδονίας ως διοργανώτρια αρχή να φροντίσει για την εκφώνηση
του πανηγυρικού σε χώρο εκτός του ναού (ηρώο) -κάτι που ούτως ή άλλως
γίνεται σε πολλές περιοχές της χώρας-, αλλά και τις Δ/νσεις Β΄θμιας και
Α΄θμιας Εκπαίδευσης Ν. Ημαθίας να μη δίνουν εντολή ορισμού αποκλειστικά
άνδρα εκπαιδευτικού στα σχολεία για την εκφώνηση πανηγυρικού στην
περίπτωση που οι διοργανωτές επιμείνουν για κάτι τέτοιο.
_i%20sfagi_ton%2012_mitropoliton_montaz.jpg)
Υπάρχουν οι έννοιες εκκλησία, ναός, εκκλησίασμα, ιερά ακολουθία, θεία λειτουργία, δοξολογία. Εντός ναού παρουσία εκκλησιάσματος κατά τη διάρκεια ιεράς ακολουθίας (π.χ. δοξολογίας κατά ή μετά τη θεία λειτουργία) δεν επιτρέπεται να κηρύττει γυναίκα στο εκκλησίασμα. Ούτε μοναχή, πόσω μάλλον κοσμική.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρώτον η εκφώνηση πανηγυρικού για την εθνική επέτειο δεν εχει καμια σχεση με κήρυγμα, δεν άπτεται δογματικών, θεολογικών θεμάτων. Με την ίδια λογική θα έπρεπε να απαγορεύεται και η εκφώνηση επικηδείων λόγων.
ΔιαγραφήΔεύτερον, καλο θα ήταν να μας υπενθυμίσει καποιος για ποιο λόγο ακριβώς υπάρχει αυτη η παράδοση στην εκκλησία (η απαγόρευση κηρυγματος απο γυναίκα), και σε τι αποσκοπεί.
Ο πανηγυρικός για την εθνική επέτειο της επανάστασης του 1821 αν είναι εντός ναού κατά τη διάρκεια ιεράς ακολουθίας (δοξολογίας) ενσωματωμένης ή επόμενης στην ιερά ακολουθία της θείας λειτουργίας για τον ευαγγελισμό της θεοτόκου ενώπιον του εκκλησιάσματος που κοινώνησε, κλήρου κι επισήμων, ασφαλώς άπτεται πολύ μεγάλων θεολογικών ίσως και δογματικών θεμάτων. Όπως π.χ.: Ποια στάση τήρησε και τι δίδαξε ο Χριστός στο έθνος του, κατά των Ρωμαίων κατακτητών; Ευλόγησε η κήρυξε κάποια επανάσταση; Μήπως είπε "η βασιλεία μου δεν είναι εκ του κόσμου τούτου"; Όταν δίδαξε να μην αντιδρούμε έστω και σε ένα ράπισμα, αλλά να γυρίζουμε και το άλλο μάγουλο, όταν είπε να ευλογούμε και τους εχθρούς μας και "ου φονεύσεις" πώς θα εξηγήσει ο ομιλητής στον πανηγυρικό εντός της ιεράς ακολουθίας, θεολογικώς, την ιστορική πραγματικότητα του παπά με το καριοφίλι, την ευλογία των όπλων από την εκκλησία κατά την επανάσταση, τους κλέφτες (=λήσταρχους) που έγιναν κι αρματωλοί (=φοροεισπράκτορες συνεργάτες του κατακτητή) κι έπειτα εθνικοί επαναστάτες; Μήπως λέγοντας ότι τα όπλα πετούσαν καραμέλες κι όχι βόλια που σκοτώνουν; Είναι χριστιανική ή απλά εθνική πράξη η επανάσταση κατά των κατακτητών; Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα; Η ιστορία πάντως εγράφη. Ασφαλώς σχέδιο θεού επετελέσθη, άλλοι μεν εκ των πρωταγωνιστών της ιστορίας εσώθησαν εν Κυρίω, άλλοι ίσως όχι. Θα μπορέσει ο ομιλητής να απαντήσει αν υπάρχει άραγε, θεολογικώς και εκκλησιαστικώς κάποια κατ΄ "οικονομία" εξήγηση στα παραπάνω ερωτήματα;
ΔιαγραφήΕίναι θεία εντολή, κι όχι απλώς παράδοση, εύκολα τη βρίσκει κάποιος άμεση ή έμμεση σε πολλά σημεία της καινής Διαθήκης. Και ασφαλώς της εκκλησιαστικής ιστορίας. Πρώτη και καλύτερη, παράδειγμα και υπόδειγμα, η Παναγία μητέρα του Χριστού που ούτε κήρυξε ούτε δογμάτισε ούτε δίδαξε, εντός ή εκτός των συνάξεων ούτε έγραψε ευαγγέλιο ή επιστολές, ούτε ανακατεύτηκε σε παρόμοια θέματα διδασκαλίας της πίστεως τα οποία χειρίσθηκαν οι θεόπνευστοι απόστολοι. Γιατί; "διότι έτσι θέλει ο θεός". Σε τι αποσκοπεί; Ο καθένας μπορεί να υποθέσει, όπως μπορεί να υποθέσει γιατί στην ορθοδοξία κατά την εντολή του θεού δεν έχουμε επισκοπίνες και ιέρειες. Αλλά και να μην αποσκοπεί κάπου, αν έτσι είναι η διδασκαλία της πίστεως αυτό αρκεί.
Στην επικείμενη λεγομένη "σύνοδο" (την λεγομένη μεγάλη και πανορθόδοξη) ασχέτως πώς θα την αποκαλέσει η εκκλησιαστική ιστορία, προτείνεται να ψηφιστεί και το παρακάτω κείμενο:
ΑπάντησηΔιαγραφή(σχέδιο) "Ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, θεωροῦσα κατ᾽ ἀρχήν τόν πόλεμον ἀπόρροιαν τοῦ ἐν τῷ κόσμῳ κακοῦ καί τῆς ἁμαρτίας, ἐνθαρρύνει πᾶσαν πρωτοβουλίαν καί προσπάθειαν πρός πρόληψιν ἤ ἀποτροπήν αὐτοῦ διά τοῦ διαλόγου καί διά παντός ἄλλου προσφόρου μέσου. Εἰς περίπτωσιν κατά τήν ὁποίαν ὁ πόλεμος καταστῇ ἀναπόφευκτος, ἡ Ἐκκλησία συνεχίζει προσευχομένη καί μεριμνῶσα ποιμαντικῶς διά τά τέκνα αὐτῆς, τά ὁποῖα ἐμπλέκονται εἰς τάς πολεμικάς συγκρούσεις διά τήν ὑπεράσπισιν τῆς ζωῆς καί τῆς ἐλευθερίας αὐτῶν, καταβάλλουσα πᾶσαν προσπάθειαν διά τήν ταχυτέραν ἀποκατάστασιν τῆς εἰρήνης καί τῆς ἐλευθερίας".
Θα πει κάποιος: Και πού είναι το περίεργο; Η εκκλησία στην πράξη ή μάλλον συγκεκριμένοι επίσκοποι ευλόγησαν τα όπλα του 1821, η εκκλησία ή μάλλον συγκεκριμένοι κληρικοί και μοναχοί ζώστηκαν τα άρματα το 1821 και κατά την αντίσταση, όπως και χριστιανοί λαϊκοί. Αυτή είναι η "ορθόδοξη παράδοση".
Απάντηση: όχι αγαπητοί. Ενώ όντως τα ιστορικά γεγονότα είναι γεγονότα, ενώ "για του Χριστού την πίστιν την αγία" αγωνιζόταν οι Επαναστάτες του 1821, και είχαν και το Σταυρό του Χριστού στις σημαίες τους, δεν υπάρχει στην γνήσια Χριστιανική Πίστι κάποια δογματική και θεολογική κατοχύρωση αυτών των εθνικής φύσεως πράξεων, πλην πιθανώς της "καθ' οικονομίαν" αποδοχής. Θεωρητικώς πάντοτε ισχύουν και υπερισχύουν οι θείες και θεόπνευστες εντολές του Κυρίου, των Αποστόλων, του Ευαγγελίου, της πρώτης Αποστολικής Εκκλησίας: "ου φονεύσεις", "ευλογείτε και μη καταράσθε", "αγαπάτε τους εχθρούς υμών" "απόδοτε τα του Καίσατος Καίσαρι" όπου Καίσαρ είναι ακόμα και ο ξένος κατακτητής, "προσεύχεστε υπέρ των βασιλέων και εν υπεροχή όντων" ακόμα κι αν είναι κατακτητές, "στρέψον και την ετέραν παρειάν", "ευλογείτε και μη καταράσθε", "εμοί ανήκει η ανταπόδοσις λέγει Κύριος" και παρόμοια. Υπερισχύει και το πρακτικό ιστορικό υπόδειγμα όχι των εκκοσμικευμένων εκκλησιών των τελευταίων αιώνων αλλά της πρώτης εκκλησίας των ουρανοπολιτών, της εκκλησίας των διωγμών που αν και είχε ισχύ πλήθους λαού, ουδέποτε αντέδρασε με βία σε εξουσιαστές διώκτες ομοφύλους ή κατακτητές, όπως δεν αντέδρασαν με βία οι χριστιανοί στον λιθοβολισμό του πρωτομάρτυρος Στεφάνου αν και θα μπορούσαν. Όπως και δεν δραπέτευσε ο φυλακισμένος Παύλος στους Φιλίππους διότι έπρεπε να πιστέψη και να σωθή ο δεσμώτης εξουσιαστής. Σημειωτέον ότι και στο Βυζάντιο ο στρατός ήταν μισθοφορικός και κατά μέγα ποσοστό εξ αλλοφύλων. Τώρα όμως, με τη διφορούμενη ερμηνεία "συνοδικής αποφάσεως" τι επιχειρείται; Να δικαιολογηθεί ως αποδεκτή χριστιανικώς η κατοχύρωση του ότι ο χριστιανός μπορεί να συμμετέχει σε πολεμικές συγκρούσεις και να φονεύει συμμετέχοντας σε ένοπλες συγκρούσεις, έστω αμυνόμενος ευλογούμενος από την εκκλησία; Αν κατ΄ οικονομίαν αυτό συμβαίνει στην πράξη και η εκκλησία ευλογεί τα αμυντικά όπλα, τώρα μετά από 20.000 χρόνια χριστιανισμού θα πρέπει το κατ΄οικονομίαν να γίνει κατ΄εντολήν και να κατοχυρωθεί και με συνοδική απόφαση κενώνοντας την πνευματική και ουράνια αποστολή της εκκλησίας χάριν της εθνικής και εγκοσμίου;
Ήδη υπήρξε μια πρώτη αντίδραση ιεραποστολικών προσώπων, 15 τον αριθμό κληρικών και λαϊκών (μεταξύ των οποίων και γυναικών, που ασφαλώς ηχεί βέβαια περίεργο το ότι γυναίκες επιχειρούν να διδάξουν επισκόπους) που μεταξύ άλλων πρότειναν να αφαιρεθεί η φράση "τά ὁποῖα ἐμπλέκονται εἰς τάς πολεμικάς συγκρούσεις" ώστε να μην κατηγορείται η Ορθόδοξη εκκλησία ότι καταπατά το Νόμο του θεού "ευλογώντας τα όπλα".