Δευτέρα 15 Σεπτεμβρίου 2014

Αποτειχισι: Συνεχιζουν οι απαντησεις στον πατερα Βασιλειο Βολουδακη περι της Αποτειχισεως. Ο πατηρ Βασιλειος Βολουδακης ετοιμαζει τις ανταπαντησεις του; ΄Η θα ποιηση την νησσαν και θα λακισει, σαν τον Φουντα, τον Ζηση, τον Μεταλληνο, τους Συναξιακους Σιγονταροοικουμενιστας και λοιπους σιωπιους; Σιωπειστε, σιωπειστε ηττημενοι, ηττημενοι!!!

  ===================================

Ἀνταπάντηση στον π. Βασίλειο Βολουδάκη




Β΄ Μέρος



Εἶναι ἀλήθεια ὅτι δὲν ἄξιζε ἄλλης ἀπαντήσεως τὸ β’ ἄρθρο τοῦ π. Βασιλείου Βολουδάκη «Ἀπάντηση σὲ ἐπικριτάς» (ἐδῶ), διότι ὄχι μόνο δὲν ἀπάντησε σὲ ὅσα ἐπισημάναμε στὴν ἐπίθεση ποὺ ἔκανε ἐναντίον μας μὲ δύο ἄρθρα μας (ἐδῶ κι ἐδῶ κι ἐδῶ), ἀλλὰ γιὰ νὰ δικαιολογήσει ὅσα θλιβερὰ καὶ ἀντιεκκλησιαστικὰ εἶπε, ἔπεσε σὲ νέες ἀντιφάσεις καὶ ἀντιπατερικὲς θέσεις. Ὅμως ξεκινήσαμε νὰ ἀπαντᾶμε (Α΄ μέρος ἐδῶ) καὶ συνεχίζουμε σήμερα μὲ τὸ Β΄ μέρος, διότι οἱ θέσεις του (ποὺ ἀπηχοῦν τὶς θέσεις πολλῶν “ἀντι-Οἰκουμενιστῶν” ποιμένων, κυρίως τῆς “Συνάξεως Κληρικῶν”) οὐσιαστικὰ εἶναι μετα-πατερικὲς καὶ ἀλλοιώνουν τὴν διαχρονικὴ ποιμαντικὴ πρακτικὴ τῆς Ἐκκλησίας σὲ καιρὸ αἱρέσεως. (Καὶ νὰ σκεφτεῖ κανεὶς ὅτι οἱ τῆς “Συνάξεως ” κατηγοροῦν τὸν Δημητριάδος, τὸν Ζηζιούλα, τὸν Καλαϊτζίδη κ.ἄ. γιὰ μετα-πατερικὴ θεολογία!).



Γ) ΕΠΙ ΤΗΣ ΟΥΣΙΑΣ τῆς ἀπαντήσεώς σας:

Γράφετε: «Ὁ ὅρος ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗ εἶναι ἄγνωστος ὡς ἐκκλησιαστικὴ πρακτική. Ἡ φράση “…οἱ ἑαυτούς της πρὸς τὸν καλούμενον Ἐπίσκοπον κοινωνίας ἀποτειχίζοντες…” χρησιμοποιεῖται ἀπὸ τὸν ΙΕ Κανόνα τῆς Πρωτοδευτέρας Συνόδου γιὰ νὰ ἐξηγήση ὅτι ἡ διακοπὴ τοῦ μνημοσύνου ἐπισκόπου εἶναι θεμιτὴ προστασία τῶν κληρικῶν ἔναντι τοῦ “γυμνῆ τῆ κεφαλῆ κηρύσσοντος αἵρεσιν” ἐπισκόπου καὶ ὄχι ὡς ὑποδηλωτικὸς συγκεκριμένης πρακτικῆς, ποὺ ὑπαγορεύει ἡ Ἐκκλησία μας γιὰ νὰ ἐφαρμοσθῆ ὑποχρεωτικά, ὡς ἔνδειξη γνησίου Ὀρθοδόξου φρονήματος! Ἡ μετοχή “ἀποτειχίζοντες”» (=προστατεύοντες), στὴ συγκεκριμένη χρήση της ἔχει νόημα λόγω τῶν συμφραζομένων της ἀλλὰ δὲν προσφέρεται γιὰ τὴ μετατροπή της σὲ οὐσιαστικό=ἀπο-τείχιση, μὲ σκοπὸ νὰ δηλώση μιὰ ἐκκλησιαστικὴ πρακτική, δεδομένου ὅτι χωρὶς ἄλλο προσδιοριστικὸ δὲν σημαίνει ἀπολύτως τίποτα, οὔτε εἶναι καταγεγραμμένη σὲ κάποιο λεξικό»... Νὰ σημειωθῆ, ἐπίσης, ὅτι οἱ Ι. Μονὲς τοῦ Ἁγ. Ὅρους, ποὺ ἐπέλεξαν τὸ 1969 νὰ διακόψουν τὸ μνημόσυνον τοῦ αἱρετικὰ φρονοῦντος Πατριάρχου Ἀθηναγόρου δὲν χρησιμοποίησαν ποτὲ τὸν ὅρο ‘’ἀποτείχιση’’ ἀλλὰ μόνο τὴ φράση: «Διακοπή μνημονεύσεως τοῦ Πατριαρχικοῦ ὀνόματος».


 
α. Ὁ ἅγιος Γρηγόριος Παλαμᾶς στὴν ἐπιστολὴν «Πρὸς εὐλαβέστατον ἐν μοναχοῖς κυρ Διονύσιον» μᾶς διδάσκει ὅτι οἱ Πατέρες δὲν πρόσεχαν-ἐξέταζαν κυρίως τὶς λέξεις καὶ τὰ λεξικά (καλύτερα, ἀδιαφοροῦσαν γιὰ τὶς λέξεις), ὅσο πρόσεχαν τὸν νοῦν, τὴν πραγματικότητα ποὺ ἐκφράζουν αὐτὲς οἱ λέξεις· καὶ παραθέτει μιὰ μικρὴ ἀνθολόγηση φράσεων Πατέρων, ὅπως (ἁγ. Κυρίλλου): «Εωθεν ξ ρχς ο μόνον θεία Γραφή, λλά καί ο τς κκλησίας διδάσκαλοι περί τάς λέξεις διαφορεν, εδότες τι οδέν δικοσιν α λέξεις, ταν λλως χ τά πράγματα», (Μ. Βασιλείου): «ο χρή προσέχειν λέξεσιν, λλά τ το σκοπο δυνάμει», (Γρηγορίου Θεολόγου): «τι οκ ν ρήμασιν μν, λλ᾿ ν πράγμασιν εσέβεια», καί (ἱ. Χρυσοστόμου): «ο δε τήν λέξειν καθ᾿ αυτήν βασανίζειν, λλά τ διανοί προσέχειν το γράφοντος».

Γι’ αὐτὸ καὶ οἱ Ἁγιοι Πατέρες χρησιμοποίησαν λέξεις, ἐπίθετα ἢ «οὐσιαστικὰ» ποὺ δὲν ἦταν «καταγεγραμμένα σὲ κάποιο λεξικό»,  ὅπως “ὁμοούσιος”, “θεοτόκος” κ.λπ., καὶ ποὺ φυσικά, δὲν τὰ ἀποδέχονταν οἱ αἱρετικοί. Αὐτά, ὅμως, ἐξέφραζαν ὅμως τὴν Πίστη τῆς Ἐκκλησίας.
Διαβάστε, π. Βασίλειε, τὸ βιβλίο τοῦ π. Εὐθύμιου Τρικαμηνᾶ «Ἡ διαχρονικὴ Συμφωνία τῶν Πατέρων... περὶ Διακοπῆς Μνημονεύσεως» γιὰ νὰ δεῖτε τὸν «νοῦν» τῶν Ἁγίων Πατέρων γύρω ἀπὸ τὴν ἀνάλυση τῆς λέξεως καὶ τὴν διαχρονικὴ πρακτικὴ τῆς Διακοπῆς τῆς Μνημονεύσεως καὶ τῆς Ἀποτειχίσεως, ἀφοῦ ἀσφαλῶς δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ παρουσιαστοῦν ὅλα τὰ πατερικὰ κείμενα ἐδῶ, στὴν μικρή μας ἀπάντηση. Ἂν ἔχετε κι ἐσεῖς αὐτὴν τὴν καλὴ προαίρεση τῶν Ἁγίων Πατέρων, θὰ σᾶς χαροποιήσει ἡ ἀνακάλυψη, ὅτι οἱ Ἅγιοι εἶχαν ἄλλη θέση ἀπὸ σᾶς, εἶχαν «νοῦν Χριστοῦ», τὸν ὁποῖον ὅλοι ἐπιδιώκουμε (κι ἐσεῖς) νὰ ἀποκτήσουμε. Αὐτό, τὴν ἀπόκτηση «νοῦν Χριστοῦ», δὲν διδάσκετε κι ἐσεῖς; Κι ἂν μέχρι τώρα δὲν εἴχατε ἀντιληφθεῖ τὴν σημασία τῆς Ἀποτειχίσεως, ἔ, δὲν χάθηκε ὁ κόσμος. Ὅλοι μας κάποτε μαθαίνουμε κάτι ποὺ δὲν γνωρίζαμε. Καὶ «ἡ λύπη εἰς χαρὰν γενήσεται»!

β. Στὴν ὁμιλίας σας εἴχατε πεῖ: « ρος “ποτείχιση” εναι πορριπτέος, διότι (ταν) ποτειχίζεται κάποιος, βγαίνει π τ τείχη τς κκλησίας. Δηλαδή, κτς τν τειχν, εσαι ξω π τν κκλησία». Λανθασμένη, ἀλλὰ ὁλοκάθαρη ἡ ἑρμηνεία τῆς ἀποτειχίσεως, ὅπως τότε τὴν παρουσιάσατε. Μετὰ τὴν παρέμβασή μας, ἀλλάξατε γνώμη. Τώρα γιὰ σᾶς ἡ ἀποτείχιση («ἀποτειχίζοντες»=προστατεύοντες») ἔχει ἄλλη ἔννοια, τὴν ἔννοια τοῦ προστατεύω-ομαι!

Ὅταν, πάτερ, ἀποφασίσετε ποιά εἶναι ἡ ἑρμηνεία τῆς λέξεως, τότε συζητᾶμε  περισσότερα σοβαρά! Πάντως σᾶς παρακαλοῦμε νὰ διαβάσετε ἐπισταμένως τὴν παραπάνω μελέτη τοῦ π. Εὐθύμιου. Θὰ βρεῖτε τὴν σύμφωνη διαχρονικὴ ἑρμηνεία τῶν Πατέρων. Καὶ μιὰ ἐπισήμανση: Ἡ μελέτη εἶναι πρωτότυπη, ἀπ’ ὅ,τι γνωρίζω, καὶ τὸ Ἀντιαιρετικὸ Γραφεῖο τῆς Ἱ. Μ. Πειραιῶς, προσπάθησε πρόχειρα νὰ τὴν ἀναιρέσει, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ ἐκτεθεῖ ἀνεπανόρθωτα, ἀφοῦ οἱ ἐντολοδόχοι τοῦ μητροπ. Πειραιῶς δὲν βρῆκαν ὡς σύμμαχο στὴν διατεταγμένη αὐτὴ προσπάθειά τους, οὔτε ἕνα χωρίο Πατερικό!

γ. Στὸ ἴδιο βιβλίο, πάτερ, θὰ διδαχθεῖτε ἀπὸ τὴν ζωὴ καὶ τὰ λόγια τῶν Ἁγίων, ὅτι ἡ Διακοπὴ Μνημονεύσεως τοῦ ἐπισκόπου δὲν ἀποτελεῖ (ὅπως ἐσεῖς ἰσχυρίζεσθε) ἁπλῶς «θεμιτὴ προστασία τῶν κληρικῶν ἔναντι τοῦ “γυμνῆ τῆ κεφαλῆ κηρύσσοντος αἵρεσιν” ἐπισκόπου καὶ ...ἔνδειξη γνησίου Ὀρθοδόξου φρονήματος!», ἀλλὰ ἀντίθετα ἀναγκαῖον καθῆκον καὶ πράξη σωτηρίας, ἀφοῦ ἡ ἐκκλησιαστικὴ κοινωνία μὲ τοὺς αἱρετικούς, κολάζει. Πάντα στὴν ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας ἡ ἀπομάκρυνση ἀπὸ τοὺς αἱρετικοὺς σὲ καιρὸ αἱρέσεως καὶ ἡ μὴ κοινωνία μαζί τους, ἦταν πρώτιστο μέλημα τῶν πιστῶν, ἐξ ἐνστίκτου ἀντίδρασις!


δ. Σὲ ἄλλο σημεῖο γράφετε: «Νὰ σημειωθῆ ὅτι ὁ Κανὼν τῆς Πρωτοδευτέρας ἀφορᾶ ἀποκλειστικὰ σὲ Κληρικοὺς καὶ ὄχι σὲ λαϊκούς, ἐφ’ ὅσον οἱ λαϊκοὶ δὲν ἔχουν ἐξουσία οὔτε νὰ μνημονεύουν τοῦ Ἐπισκόπου της Ἐπαρχίας τους, οὔτε νὰ παύουν τὸ μνημόσυνον αὐτοῦ. Αὐτὸ δὲν εἶναι λεπτομέρεια ἀλλὰ τὸ ΚΥΡΙΟ ΘΕΜΑ, δεδομένου ὅτι οἱ μέχρι σήμερα φανερὰ "ἀποτειχισμένοι" εἶναι ὅλοι λαϊκοί, πλὴν ἑνὸς καθηρημένου κληρικοῦ!».

Ι) Ἀσφαλῶς, ἀπομάκρυνση ἀπὸ τοὺς αἱρετικούς (ἀποτείχιση, διακοπὴ μνημοσύνου) δὲν εἶναι προνόμιο τῶν κληρικῶν μόνο. Ἂν ἡ ἐπικοινωνία μὲ τοὺς αἱρετικοὺς μολύνει, τότε μολύνονται καὶ οἱ λαϊκοί (ὡς ἔχοντες λιγότερη γνώση) καὶ κατὰ περίπτωση περισσότερο ἀπὸ ὅ,τι μολύνονται οἱ κληρικοί. Γι’ αὐτὸ καὶ οἱ Ἅγιοι δίδασκαν τὴν ἀπομάκρυνση καὶ τῶν λαϊκῶν, χωρὶς νὰ τοὺς προτρέπουν νὰ ἀπομακρύνονται συντεταγμένα (ὅπως ἀντιπατερικὰ καὶ κακόδοξα ὁ Τελεβάντος διὰ τοῦ ἱστολογίου του προπαγανδίζει ὅτι πρέπει νὰ γίνεται) ἀπὸ αἱρετικούς, ποὺ δὲν ἔχουν καταδικασθεῖ ἀπὸ Σύνοδο (ὅπως οἱ Οἰκουμενιστές), ἀρκεῖ ἡ αἵρεσή τους νὰ εἶναι ἐξακριβωμένη (ὅπως εἶναι ἡ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἀφοῦ ἔχει ὀνομαστεῖ Παναίρεση ἀπὸ Ἅγιο, τὸν ἅγιο Ἰουστῖνο Πόποβιτς καὶ πολλοὺς Πατέρες).

Ἄρα, λοιπόν, καὶ ὡς πρὸς αὐτὸ τὸ σημεῖο παραπληροφορήσατε καὶ διαστρέψατε τὴν ἀλήθεια, π. Βασίλειε· διαβάζουμε τὴν διαστροφὴ αὐτὴ στὴ πρῶτο σας κείμενο: «εναι πολ λεπτ θέματα ατά, διότι, ἐὰν κολουθήσουμε ατν τν λογικ κα καθένας π μς ποφασίζει ποιός εναι κοινώνητος, τότε πλέον θ γίνουμε χίλια κομμάτια ς κκλησία. Θέλει πάρα πολ προσοχ λοιπόν»! Ἀκριβῶς, πάτερ, «πολὺ προσοχή», ποὺ δυστυχῶς ὅταν ἀσχολεῖστε πρωτίστως μὲ τὸ κόμμα «Κοινωνία», δὲν τὴν ἔχετε. Δὲν καταλάβατε, δηλαδή, ἀκόμα ὅτι  ὅτι ὁ Οἰκουμενισμὸς εἶναι αἵρεση; Ὁ «καθένας» τὸ λέει αὐτό; Ὁ ἅγιος Ἰουστῖνος, πάτερ μου, εἶναι ὁ «καθένας»;).

 
Ἂς δοῦμε δυό-τρεῖς θέσεις τῶν Ἁγίων. Γράφει ὁ Μ. Ἀθανάσιος: «Εάν ο επίσκοπος ή ο πρεσβύτερος, οι όντες οφθαλμοί της Εκκλησίας, κακώς αναστρέφωνται καί σκανδαλίζωσι τόν λαόν, χρή (=πρέπει) αυτούς εκβάλλεσθαι. Συμφέρον γάρ άνευ αυτών συναθροίζεσθαι εις ευκτήριον οίκον, ή μετ' αυτών εμβληθήναι, ως μετά Άννα και Καϊάφα, εις τήν γέενναν του πυρός» (Μ. Αθανασίου, ΒΕΠΕΣ, 33, 199) και «ων το φρόνημα αποστρεφόμεθα, τούτους από της κοινωνίας προσήκει(=αρμόζει) φεύγειν» (PG 26, 1188 Β).

Ὁ Μ. Βασίλειος διδάσκει «ὅτι ὅσους (“ὀρθόδοξους”) κοινωνοῦν μὲ τοὺς ἑτεροδόξους, ὄχι μόνον πρέπει νὰ τοὺς θέτουμε σὲ ἀκοινωνησία, “ἀλλὰ μηδὲ ἀδελφοὺς ὀνομάζειν”». Kαὶ ὁ ἅγιος Μᾶρκος: «Ἅπαντες οἱ τῆς Ἐκκλησίας Διδάσκαλοι, πᾶσαι αἱ Σύνοδοι καὶ πᾶσαι αἱ θεῖαι Γραφαὶ φεύγειν τοὺς ἑτερόφρονας παραινοῦσι καὶ τῆς αὐτῶν κοινωνίας διίστασθαι».

Καὶ ὁ ἅγιος Γερμανός: «Εξορκίζω όλους τους λαϊκούς, όσοι είστε γνήσια τέκνα της Ορθοδόξου Καθολικής Εκκλησίας, να φεύγετε ολοταχώς από τους ιερείς που υπέπεσαν στην υποταγή στους Λατίνους, και μήτε σε εκκλησία να συγκεντρώνεστε μαζί τους, μήτε να παίρνετε οποιαδήποτε ευλογία από τα χέρια τους. Είναι καλύτερα να προσεύχεσθε στο Θεό στα σπίτια σας μόνοι, παρά να συγκεντρώνεσθε στην εκκλησία μαζί με τους Λατινόφρονες. Ει’ δ’ άλλως, θα υποστήτε την ίδια κόλασι μ’ αυτούς» (Αγιος Γερμανός Β΄ Κωνσταντινουπόλεως, 1222-1240).

ΙΙ. Πολὺ «χολὴ» καὶ «κακία» ὑποκρύπτει καὶ ἡ φράση σας: «Οἱ μέχρι σήμερα φανερὰ ‘’ἀποτειχισμένοι’’ εἶναι ὅλοι λαϊκοί, πλὴν ἑνὸς καθηρημένου κληρικοῦ!».

i Νὰ θυμήσω κατ’ ἀρχάς, π. Βασίλειε, πώς, ὅταν πάλι γράψατε κάτι ναντίον τν ποτειχισμένων, σς ρώτησε κ. Τσολογιάννης, μ e-mail τν διαβεβαιώσατε «ότι οσα έχω γραψει δεν αφορουσαν τους Αποτειχισμενους αλλα … καποιους αλλους»! Σήμερα, μὲ αὐτὸ ποὺ γράφετε, ἐπιβεβαιώνετε ὅτι δὲν τοῦ εἴπατε τὴν ἀλήθεια, λόγω τῶν πολιτικῶν ἐκλογῶν, στὶς ὁποῖες ἐμπλεκόταν τὸ κόμμα «Κοινωνία», ποὺ ὡς «πνευματικός» καὶ καθοδηγητὴς του ὑποστηρίζετε. Ἐπιβεβαιώνετε δηλαδὴ ὅτι ἐμᾶς ἐννοούσατε, ἀφοῦ δὲν ὑπάρχουν (σύμφωνα μὲ αὐτὰ ποὺ τώρα δηλώνετε) ἄλλοι φανερὰ ἀποτειχισμένοι!

ii. Καὶ ἂς ἔρθουμε στὴν φράση σας: «πλὴν ἑνὸς καθηρημένου κληρικοῦ!». Μὲ αὐτὴ ἀποδεικνύετε ἢ ὅτι ἀγνοεῖτε τελείως τὰ πράγματα (καὶ δὲν σᾶς τιμᾶ νὰ γράφετε γιὰ πράγματα ποὺ ἀγνοεῖτε) ἢ ὅτι τὰ διαστρέφετε ἐνσυνειδήτως.

Πρῶτα-πρῶτα. Δὲν ὑπάρχει μόνο ἕνας ἀποτειχισμένος κληρικός, ὁ π. Εὐθύμιος Τρικαμηνᾶς. Ἤδη στὴν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος ὑπάρχουν τουλάχιστον τέσσερις, τοὺς ὁποίους ἐμεῖς γνωρίζουμε, οἱ ὁποῖοι ἔχουν διακόψει τὴν Μνημόνευση τοῦ Ἐπισκόπους τους. Τὰ ὀνόματά τους εἶναι γνωστά· ὁ τελευταῖος μάλιστα (ὁ π. Εὐθυμιος Χαραλαμπίδης) δὲν ἔχει καθαιρεθεῖ ἀκόμα, ἀλλὰ τὸν ἀπείλησε ὅτι θὰ τὸν καθαιρέσει ὁ μητροπολίτης Σύρου Δωρόθεος, ἂν δὲν ἐπαναλάβει τὴν μνημόνευση τοῦ ὀνόματός του μέχρι τὰ μέσα Σεπτεμβρίου 2014!

Δεύτερον. Ὁ π. Εὐθύμιος Τρικαμηνᾶς, τὸν ὁποῖο λεκτικὰ ἀπαξιώνεται μὲ τὴν ἀπάντησή σας (καὶ μαζί του κι ἐμᾶς, οἱ ὁποῖοι τὸν ἔχουμε πνευματικό), σημειώνοντας ὅτι εἶναι καθηρημένος κληρικός, πράγματι, πάτερ, εἶναι καθηρημένος, ἀλλὰ διὰ τὴν Πίστιν. Καὶ ξέρετε ὅτι καμιὰ ἰσχὺ δὲν ἔχει ἡ καθαίρεση γιὰ τὴν Πίστη. Δὲν τὸ λένε μόνο οἱ Ἅγιοι, ἀλλὰ καὶ αὐτὸς ὁ Κύριος: «Μακάριοι οἱ δεδιωγμένοι..., μακάριοί ἐστε ὅταν ὀνειδίσωσιν ὑμᾶς καὶ διώξωσιν καὶ εἴπωσιν πᾶν πονηρὸν καθ' ὑμῶν ψευδόμενοι ἕνεκεν ἐμοῦ· χαίρετε καὶ ἀγαλλιᾶσθε...» (Ματθ. 5, 10-11). Τὸν καθαίρεσαν οἱ Ἐπίσκοποι ὅλως παράνομα καὶ ἀντικανονικά, ἕνα Καγιαφκικὸ ἐκκλησιαστικὸ δικαστήριο. Τοῦτο μπορεῖτε καὶ ἰδίοις ὄμμασι νὰ ἐξακριβώσετε, ἂν κάνετε τὸν κόπο νὰ δεῖτε τὸ βίντεο ποὺ ἔχουμε στὴ διπλανὴ στήλη τῆς ἱστοσελίδας ἀναρτήσει. Ἄν, ἐπίσης, ἀναζητήσετε τὴν δημοσιευμένη εἴδηση ὅτι, ὁ Πρόεδρος τοῦ Συμβουλίου Ἐπικρατείας κατὰ τὴν ἐξέταση τοῦ θέματος, διέκοψε τὸν δικηγόρο-ἐκπρόσωπο τῆς Ἱ. Συνόδου καὶ τοῦ εἶπε ὅτι ἡ ἐκκληξσιαστικὴ δίκη τοῦ π. Εὐθυμίου νομικὰ εἶναι διάτρητη!

 
Ὁ π. Εὐθύμιος Τρικαμηνᾶς, λοιπόν, καθαιρέθηκε γιὰ τὴν Πίστη. Γι’ αὐτὸ πρεσέτρεξαν νὰ τὸν ὑποστηρίξουν πλῆθος Ἱερομονάχων, ἱερέων καὶ μοναχῶν καὶ λαϊκῶν στὸ Βόλο ἢ στὴν Ἀθήνα, ὅταν διεξάγετο τὸ ἐκκλησιαστικὸ Δικαστήριο, ὁ δὲ π. Δ. Τάτσης ἔγραψε στὸν «Ὀρθόδοξο Τύπο» (φ. 1773, 27 Φεβρουαρίου 2009) στὸν ὁποῖο εἶστε καὶ σεῖς συνεργάτης: «Πρόσφατα ἐξεδόθη ἡ καταδικαστικὴ ἀπόφαση γιὰ τὸν γνωστὸ ἱερομόναχο (π. Εὐθύμιο Τρικαμηνᾶ), ὁ ὁποῖος μάχεται κατὰ τῶν Οἰκουμενιστῶν... Τὸ μεγάλο του παράπτωμα ἦταν ὅτι δὲν μνημόνευσε τὸ Μητροπολίτη του... Δυστυχῶς, ἡ ἐκκλησιαστικὴ δικαιοσύνη ἀποφασίζει μὲ τρόπο παράλογο, πιστεύοντας ὅτι ἔτσι θὰ προστατεύσει κάποιους ...μεγαλόσχημους κληρικούς» «Οἱ ἔπαινοι τοῦ π. Διονυσίου Τάτση καὶ τοῦ π. Θεοδώρου Ζήση γιὰ τὸν π. Εὐθύμιο Τρικαμηνᾶ» (ἐδῶ). http://paterikiparadosi.blogspot.gr/2014/06/blog-post_7549.html

Θὰ σᾶς παραθέσουμε δυό-τρία ἐνδεικτικὰ ὀνόματα, ποὺ ἀνῆκαν στὴν «Σύναξη κληρικῶν καὶ μοναχῶν» στὴν ὁποία καὶ ἐσεῖς συμμετείχατε: Ὁ Καθηγούμενος τῆς Ἱ. Μονῆς Μελισσοχωρίου Λαγκαδᾶ Κύριλλος μετὰ τῆς Συνοδείας του· ὁ Καθηγούμενος τῆς Ἱ. Μ. Μηλοχωρίου Πτολεμαϊδος Μάξιμος· ὁ ἀείμνηστος καθηγητὴς Ἰωάννης Κορναράκης· ὁ ἀείμνηστος Νικόλαος Σωτηρόπουλος· ὁ π. Θεόδωρος Ζήσης· ὁ π. Διονύσιος Τάτσης.

 Θ σς πληροφορήσω, πίσης, τι πολλο π' ατούς (δίως γιορετες) προέτρεπαν τν π. Εθύμιο ν μν δεχθε τν καταδίκη π τ Συνοδικ Δικαστήριο, φ' σον ο καταδίκες γι θέματα Πίστεως δν σχύουν, λλ ν συνεχίσει ν λειτουργε. Ατ λλωστε διδάσκουν ο γιοι, κι ατ καναν, ταν καταδικάστηκαν π "ρθόδοξους" τυπικ Πατριάρχες, λλ γι τν Πίστη πο κενοι διέφθειραν, πως ο λήστου μνήμης πατριάρχες Καλέκας και Βέκκος!
 μως π. Εθύμιος, ν κα δεχόταν τν θέση τους, δν λειτουργοσε γι 3-4 χρόνια περίπου, χι γιατ ναγνώριζε μι πόφαση οκουμενιστκς "λογικς", λλ γιατ δν θελε π μόνος του ν δικαιώσει τν αυτό του. Γι' ατ κα τος παρακάλεσε, ατ πο λέγουν κατ' δίαν, ν τ πογράψουν. Κάτι πο ποτ δν καναν, παρότι γινε λόγος στ "Σύναξη Κληρικν" τς Γατζέας κα παρουσιάστηκε σχετικ ατημα!!!

ρχισε ν λειτουργε, ταν Μητροπολίτης Ράσκας ρτέμιος μ τος περ ατν Πατέρες κα μοναχούς, πιβεβαίωσαν γγράφως τι ατ εναι κκλησιαστικ πρακτικ σ καιρ αρέσεως κα τν προέτρεψαν ν λειτουργε.

Θὰ σᾶς θυμήσω, ἐπίσης, τί εἶπαν δύο ἀπὸ αὐτοὺς γιὰ τὸν π. Εὐθ. Τρικαμηνᾶ ὡς διωκόμενο γιὰ τοὺς ἀγῶνες κατὰ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ:



Ὁ π. Θεόδωρος Ζήσης εἶπε σὲ ὁμιλία του στὸ Βόλο, παρουσία ἱερέων, μοναχῶν καὶ ἑκατοντάδων πιστῶν: 
«Ἐν πρώτοις νὰ φροντίσουμε νὰ μὴ μιανθοῦμε κι ἐμεῖς ἀπὸ τὶς  αἱρέσεις τοῦ Παπισμοῦ καὶ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Νὰ μὴν ἔχουμε καμία ἐπικοινωνία μαζί τους, ὅπως συνιστοῦν ἡ Ἁγία Γραφὴ καὶ οἱ Πατέρες... Νὰ ἐνισχύσουμε καὶ νὰ συμπαρασταθοῦμε πρὸς τοὺς ἀγωνιστὰς τῆς Ὀρθοδοξίας ποὺ διώκονται, τιμωροῦνται, συκοφαντοῦνται... Ἡ ἀποψινή μας παρουσία ἐδῶ ...εἶναι καὶ μία συμπαράσταση πρὸς τὸν ταλαιπωρούμενο ἀδελφὸ καὶ πατέρα, πρὸς τὸν ἀδίκως τιμωρηθέντα π. Εὐθύμιο Τρικαμηνᾶ, ὁ ὁποῖος ἐτόλμησε καὶ ἐσήκωσε μόνος ἐπὶ ἔτη τὸ «βάρος τῆς ἡμέρας», τὸ βάρος τῆς ἀντιπαραθέσεως μὲ τὸν Οἰκουμενισμὸ καὶ τοὺς Οἰκουμενιστὰς Ἐπισκόπους».

Καὶ ἀλλοῦ γράφει ὁ π. Θεόδωρος: « οκουμενισμς προκαλε μεγάλη βλάβη στν νότητα τς ρθοδοξίας. κενο πο δν μπόρεσε μ τ δολιότητα ν πετύχει Πάπας, δηλαδ ν ποτάξει τν ρθόδοξη κκλησία, τ πετυχαίνει τώρα μ τος «ρθοδόξους» οκουμενιστές... κ το φιλοπαπισμο κα φιλοπροτεσταντισμο κίνδυνος εναι μεγάλος. Πρέπει ν προλάβουμε τν περχόμενη προδοσία. Χρειάζονται περισσότεροι ζηλωτές, ο ποοι θ μιλον μ παρρησία κα θ φυπνίζουν τος πισκόπους (σ.σ. ἀλλὰ καὶ τοὺς πρωτοπρεσβυτέρους), πο ναπαύονται στος θρόνους τους κα νωχελικ πλώνουν τ χέρια τους ν ελογήσουν διακρίτως ρθοδόξους, παπικος κα προτεστάντες, διαφορώντας ν μ τν τακτική τους ατ προδίδουν τν ρθοδοξία» (ρθόδοξος Τύπος,13/01/2012).

Ἀλλὰ καὶ ὁ π. Διονύσιος Τάτσης ἔγραψε: «Πρόσφατα ἐξεδόθη ἡ καταδικαστικὴ ἀπόφαση γιὰ τὸν γνωστὸ ἱερομόναχο, ὁ ὁποῖος μάχεται κατὰ τῶν Οἰκουμενιστῶν... Τὸ μεγάλο του παράπτωμα ἦταν ὅτι δὲν μνημόνευσε τὸ Μητροπολίτη του... Ὁ π. Εὐθύμιος εἶναι εὐλαβέσταστος κληρικὸς καὶ θαρραλέος. Διατυπώνει τὶς ἀπόψεις του τεκμηριωμένα καὶ ὑπερασπίζεται τὴν Ὀρθοδοξία. Σὲ μιὰ ἐποχὴ μάλιστα ὅπου ὄχι μόνο οἱ λαϊκοὶ ἀλλὰ καὶ οἱ περισσότεροι κληρικοὶ ἔχουν γίνει ἄνθρωποι τοῦ γλυκοῦ νεροῦ, ὁ π. Εὐθύμιος ἀπ’ τὴν ἀσκητικὴ του βίγλα ἀνησυχεῖ καὶ ἀντιστέκεται. Κι αὐτὸ εἶναι, ποὺ τὸν κάνει ἀξιοθαύμαστο καὶ ἀξιομίμητο... Δυστυχῶς, ἡ ἐκκλησιαστικὴ δικαιοσύνη ἀποφασίζει μὲ τρόπο παράλογο, πιστεύοντας ὅτι ἔτσι θὰ προστατεύσει κάποιους ...μεγαλόσχημους κληρικούς» (ἐδῶ). (Ὁ π. Εὐθύμιος –γιὰ σᾶς καὶ τοὺς συνοδοιπόρους σας στὴν ἐπικοινωνία μὲ τοὺς αἱρετικούς- ἔπαψε νὰ εἶναι ἀξιομίμητος, ὅταν σᾶς ἀπέδειξε μὲ τὰ κείμενα τῶν Πατέρων, ὅτι εἶστε ὑποχρεωμένοι νὰ μὴ κοινωνεῖτε μὲ τοὺς αἱρετικοὺς Οἰκουμενιστές! Γι’ αὐτὸ καὶ μιλᾶτε ἔτσι, γιὰ ἐκεῖνον ποὺ τόσο ἐκθειάζατε πρότινος, χωρὶς αὐτὸς νὰ ἀλλάξει κάτι).

Τὴν ἀπάντησή σας, π. βασίλειε, τὴν κατακλείετε μὲ τὰ ἑξῆς:

«Ἐπὶ τῆς οὐσίας τοῦ θέματος δὲν ἐπιθυμῶ νὰ προσθέσω δικά μου λόγια ἀλλὰ θὰ παραθέσω τὰ λόγια τοῦ μακαριστοῦ ἐκκλησιαστικοῦ μας Πατρὸς Ἐπιφανίου Θεοδωροπούλου, ἀφοῦ αὐτὸν ἐπεστράτευσαν γιὰ νὰ ἀποδείξουν ὅτι σφάλλομαι.

Θὰ παραθέσω ἐλάχιστα, ἀλλὰ ἀπολύτως ἀποδεικτικὰ ἀποσπάσματα, ἀπὸ τὸ βιβλίο τοῦ «ΤΑ ΔΥΟ ΑΚΡΑ», τὰ ὁποῖα ἀπολύτως ἀσπάζομαι «ὡς λόγον Θεοῦ:».

Σ’  αὐτὰ θὰ ἀπαντήσουμε μὲ ἐκτενέστατο ἄρθρο.


5 σχόλια:

  1. Ο Αγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς επιμένει στο νόημα των λέξεων και όχι στις ίδιες τις λέξεις, διότι αυτός ήταν θεόπτης και είχε υψηλή εμπειρική γνώση, ενώ οι αντίπαλοι του είχαν φιλοσοφικούς συλλογισμούς. Επομένως χρησομοποιούσε τις λέξεις σύμφωνα με την εμπειρία του, για να περιγράψη τα επιχειρήματα του.
    Αυτό δεν έχει σχέση με τα πατερικά κείμενα, που χρησιμοποιούν αποτειχισμένοι συγγραφείς βιβλίων, διότι εκεί δεν γνωρίζουμε με τί έννοια χρησιμοποιείται κάθε λέξη.
    Συνήθως μερικοί για να πείσουν ότι έχουν δίκιο, ερμηνεύουν τον πατερικό λόγο με τέτοιο τρόπο, ώστε να ταιριάζει με τις απόψεις τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εσύ με ποια θεοπτική εμπειρία, γράφεις αυτά που γράφεις; Και πώς γνωρίζεις ότι π.χ. ο π. Ευθύμιος που γράφει για την αποτείχιση δεν έχει ένα γραμμάριο φωτισμό από σένα; Γνωρίζεις σε ποοιόν ο Θεός δίδει τη χάρη του και σε ποιόν όχι; Και εφόσον δεν είμαστε θεόπτες, θα σταυρώσουμε τα χέρια; Δεν πρέπει, τουλάχιστον, να ακολουθούμε τους θεόπτες, που μίλησαν για αποτείχιση και διακοπή μνημοσύνου; Για ερμήνευσέ μας εσύ λοιπόν, θεόπτα μου, τον πατερικό λόγο, που δεν είσαι από τους "μερικούς".
      Βενιαμίν

      Διαγραφή
  2. αποτειχισμενος αγωνιστης15 Σεπτεμβρίου 2014 στις 10:46 μ.μ.

    Προσεξτε τον π. βασιλειο γιατι ειναι λυκος με ενδυμα προβατου. Απο τον καρπο θα τον καταλαβετε.
    Μπορει απο παππα που διαστρεφει, καταστρεφει, και εξαφανιζει τους Ιερους Κανονες των Πατερων της Εκκλησιας των Αγιων Συνοδων να βγει κατι καλο θεαρεστο και ευλογημενο???????????????
    Η απαντηση ειναι και φυσικα ενα μεγαλο και τεραστιο Ο Χ Ι.
    Αυτοι οι κληρικοι σαν τον π. βολουδακη που τον κανει κουμαντο το ταγκαλακι ειναι που μαντρωνουν τους πιστους στο σατανικο μασονικο στρατοπεδο της οικουμενιστικης βρωμας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Όποιος σιωπά δεν είναι ηττημένος πάντα. Μπορεί να μην έχει όρεξη να ασχοληθεί άλλο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Δεν το καταλαβα αυτο.
    Τι θα πη δεν εχει ορεξι;
    Εγραψε καποια πραγματα δημοσια, ερχεσαι και του τα ανατρεπεις και αυτος σιωπα;
    Εχει το δικαιωμα να σιωπηση;
    Στα πραγματα της Εκκλησιας δεν σιωπουμε φιλε αλλα προσπαθουμε να τα δικαιολογησουμε και να τα στερεοποιησουμε αν μπορουμε ή κυπτουμε τον αυχενα και ζητουμε απο τον Θεο την συγγνωμην Του;.
    Μας καμνουν Αντιχριστιανικες επιθεσεις ολοι οι βολεψακηδες και οι δουλοι των ανθρωπων, τους ανατρεπουμε ολα τα επιχειρηματα τους και αυτοι στη συνεχεια ακολουθουν την αντιχριστη τακτικη της σιωπης;
    Και το κακο που εκαμαν στις ψυχες των αλλων και οι ευθυνες τους τι γινονται;
    Ποιος τις διαγραφει;
    Ο Θεος θα τις διαγραψει;

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου