Πατριάρχης του εαυτού του ο Πατριάρχης - Έχει καθαιρεθεί στη συνείδηση των πιστών.

Του Γαβριήλ Θ. Λαμψίδη

   lampsidis@gmail.com

 

 

 

Πήρε έκταση δυσανάλογη του ενδιαφέροντός της η …αμήχανη αντίδραση του Δημητρίου Αρχοντώνη ( Βαρθολομαίου ), περί του ποιος είναι …ιδιοκτήτης των «Νέων Χωρών»! Κανονικά, θα έπρεπε να είχε ήδη απαντήσει, όχι η Διαρκής Σύνοδος, αλλά η Ιεραρχία, μετά από κατεπείγουσα σύγκλησή της από τον αρχιεπίσκοπο Αθηνών. Αλλά αυτόν κάποιος πρέπει να τον ξυπνήσει από τον πνευματικό λήθαργό του. Να συγκληθεί η Ιεραρχία και να πει στον Δημήτριο Αρχοντώνη ότι είναι πατριάρχης του εαυτού του! Και ότι με αυτά που κάνει και τα άλλα που έχει στο μυαλό του (…«Επαρχία Ανδριανουπόλεως» ), δεν χαμογελάει μόνον ο Θεός, αλλά έχουν ξεκαρδιστεί στα γέλια, μέσα στη δυστυχία τους, όλοι οι πιστοί. Αυτή η θλιβερή ιστορία δεν είναι τίποτα άλλο παρά αλάτι πάνω στις πληγές των Ελλήνων και δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι τους προκαλεί ένας Τούρκος υπήκοος, ο οποίος με όλες τις ενέργειές του έχει πετύχει να γίνει αγνώριστος και ως Έλληνας και ως Ορθόδοξος.

Μίλησε για ..μεταπατερική θεολογία!

 

 

Ο Αρχοντώνης περιήλθε σε δυσχερέστατη θέση, καθώς είναι υπόλογος για αμέτρητες ενέργειές του, με τις οποίες επιχείρησε να μειώσει το ασύγκριτο κύρος της Ορθοδοξίας και να εξυψώσει το ανύπαρκτο του πάπα, των παπικών, των προτεσταντών, των αγγλικανών και των αλλόπιστων. Γνωρίζει πολύ καλά ότι σύμφωνα με τους Ιερούς Κανόνες, τις Αποστολικές και Οικουμενικές Συνόδους είναι, στη συνείδηση του πιστού λαού, αναθεματισμένος, καθηρημένος και αφορισμένος. Αγνόησε, με θράσος χιλίων πιθήκων, τους γίγαντες της σοφίας θεοφόρους Πατέρες και τόλμησε, ως παράφρων, να κάνει λόγο για …μεταπατερική θεολογία! Ήμαρτον, Κύριε!

 

 

Τα παραπτώματά του και οι αυθαιρεσίες του, οι διάλογοι με τους αιρετικούς και τους αλλόπιστους, οι εναγκαλισμοί του με τον αρχιαιρεσιάρχη πάπα, τον έχουν καταστήσει εντελώς ανυπόληπτο ως ιερωμένο. Ας μην βαυκαλίζεται ότι ο φύλακας της Ορθοδοξίας Ελληνικός λαός, θα αμνηστεύσει τα παραπατήματά του και τις ...αγάπες του με τον θεότρελο πάπα, ο οποίος και μόνο γιατί θεωρεί τον εαυτό του αλάθητο και πρώτο, έχει ανάγκη νοσηλείας σε ψυχιατρείο όχι από τα κοινά, αλλά σε ψυχιατρείο ανίατων ασθενειών. Ο Βαρθολομαίος, κατά κόσμο πια, Δημήτριος Αρχοντώνης, ας αφήσει τις περιοδείες, για το θεαθήναι κι' ας απαντήσει, αν μπορεί, στην ανοικτή επιστολή (73 σελίδων ), που του απηύθυνε ο μακράν πρώτος, μεταξύ ιερωμένων και λαϊκών και άξιος του Έθνους των Ελλήνων, ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΣ μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ, με την οποία του απαριθμεί πόσες φορές, που και πότε πρόδωσε την Ορθοδοξία και ενήργησε χωρίς να λογαριάσει κανένα, ενώ ξέρει πολύ καλά ότι είναι χλωρό βλαστάρι του αγρού.

Ορθοδοξία δεν είναι ο Αρχοντώνης

 

 

Επίσης, η σκόνη που σηκώνει η περιοδεία του, δεν πρόκειται να κάνει αόρατη την νέα, μεγαλύτερη από όλες τις άλλες, προδοσία του να παρασύρει και τον πατριάρχη της σκοπιμότητας, Ιεροσολύμων Θεόφιλο, και να υποδεχτούν μαζί, στα θεοβάδιστα μέρη της κατεχόμενης Παλαιστίνης, τον αρχιαιρεσιάρχη πάπα. Οφείλει να απαντήσει και στο ερώτημα που τον καταργεί και ως …καταργημένο ακόμη, ποιον ρώτησε και από ποια  πανορθόδοξη σύνοδο πήρε άδεια και  συμμετείχε στην τελετή ενθρόνισης του νέου (τελευταίου;) πάπα, όπως επίσης, οφείλει να ενημερώσει τον πιστό λαό ποιος συμφωνεί και ποιος εγκρίνει την επικείμενη, μετά από πρόσκλησή του, επίσκεψη του αρχιαιρεσιάρχη πάπα στη Βασιλεύουσα. Το αγνοεί ή το ξέρει ότι είναι αυθαίρετος και παρ’ όλα αυτά παραμένει δαιμονικά αδιόρθωτος, παροργίζοντας τον πιστό λαό; Αγνοεί ή παριστάνει τον θεολογικά αγράμματο, ότι «…την Εκκλησία δεν αποτελεί ούτε ο κλήρος μόνος, ούτε ο λαός μόνος, αλλά και οι δύο ομού, συνηνωμένοι εις εν σώμα υπό την ζωοποιούσαν τα μέλη Θείαν Κεφαλήν, τον Χριστόν» (+ Παν. Τρεμπέλας).

 

 

Καλά θα κάνει να θυμάται ο Δημήτριος Αρχοντώνης μιαν απλοϊκή αλλά σοφή ρήση του μακαριστού γέροντα Παϊσιου: «Αλίμονό μας, όταν μας διαφημίζουν για καλά καρπούζια, ενώ μέσα είμαστε κολοκύθια»! Μπορεί να τον προσκυνούν ακόμη και οι Ελλαδίτες μητροπολίτες, επειδή φοβούνται τον ίδιο και όχι το Θεό, παρασυρμένοι ότι υπάρχει όντως ζήτημα …Νέων Χωρών, αλλά και αυτοί και όλοι οι άλλοι (…υπάλληλοι του Καίσαρα) μητροπολίτες, είναι υποχρεωμένοι να τοποθετηθούν δημόσια και να διευκρινίσουν αν είναι υπέρ ή κατά της εκκλησιαστικής (…αρχικά ) διαιρέσεως της Ελλάδος , που θ’ αποτελέσει την καθοριστική «κίνηση ματ» για τη δημιουργία της «Επαρχίας Ανδριανουπόλεως», με τη συνεργασία του αρχιαιρεσιάρχη πάπα, με τον οποίο υπέγραψε «προσύμφωνο» περί αυτού και ο ανώριμος πνευματικά πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, που δηλώνει ότι δεν είναι με το Θεό, αλλά παραλείπει να πει ότι είναι με το Διάβολο, αφού ενδιάμεσος χώρος δεν υφίσταται για να σταθεί…

Κοσκίνισμα με βάση του Πατέρες

 

 

«Πατριάρχες» σαν τον οικουμενιστή, Δημήτριο Αρχοντώνη, ο οποίος αγαπά τον πάπα, αντί να τον καταριέται (Κοσμάς ο Αιτωλός, ο εθνεγέρτης άγιος), έχουν την εντύπωση ότι μόνον οι ρασοφόροι γνωρίζουν καλά τα εκκλησιαστικά γράμματα, αλλά ξεχνούν ότι ο Παντοδύναμος τους ψαράδες κατέστησε αλιείς ανθρώπων και ότι ως Παντογνώστης ξέρει από πριν ποιοι θα πάνε αριστερά και ποιοι δεξιά, ποιοι θα ακολουθήσουν το δρόμο της Αρετής και ποιοί το δρόμο της Κακίας. Ο μακαριστός γέροντας Παϊσιος δεν ήξερε γράμματα, αλλά είναι αυτός που μας έμαθε να κοσκινίζουμε τις θεωρίες των δήθεν μεγάλων. «Τις διάφορες θεωρίες των θεολόγων, μας είπε, να τις περνάτε από το πατερικό κόσκινο. Εμείς πρέπει να τις κοσκινίζουμε με βάση τους Πατέρες και ό,τι είναι σκουπίδια ή πίτουρα να τα πετάμε. Θα ψάχνουμε με βάση τους Πατέρες…». Τ’ ακούς Αρχοντώνη;

 

 

Σιγά μην λυπηθούμε που χάσαμε εσένα! ‘Όταν έχουμε ζωντανό στη μνήμη μας τον ολύμπιο μακαριστό πανεπιστημιακό δάσκαλο, Κωνσταντίνο Μουρατίδη, να μας εφιστά την προσοχή: «Ουδείς, απολύτως ουδείς, οσονδήποτε υψηλόν λειτούργημα και εάν κατέχη εν τη αγία του Χριστού Εκκλησία δικαιούται να ομιλή εν ονόματι της Ορθοδοξίας, εφ’ όσον δεν θεμελιοί τα διαβήματα ορθοδόξως». Καινοτομίες εις τα δόγματα αναθεματίζονται, Δημήτριε Αρχοντώνη. Μουρατίδης έφα! Εσύ ποιος είσαι; Και, πρόσεξε εδώ: «Πάσα, συνεπώς, προσπάθεια, η οποία έρχεται εις αντίθεσιν προς την αιωνόβιον της Ορθοδοξίας παράδοσιν και κανονικήν τάξιν δεν είναι πράξις μαρτυρίας αλλά  π ρ ο δ ο σ ί α ς  της Ορθοδόξου ημών Πίστεως».

 

 

 Η ανοχή που επιδεικνύουν οι άλλοι πατριάρχες, οι αρχιεπίσκοποι και οι δεσποτάδες, είναι συνενοχή, γιατί στα θέματα της πίστεως όποιος σιωπά, αυτοβυθίζεται στην ανυπαρξία. Τους αιρετικούς δεν τους τιμούμε. Τους καταδικάζουμε. Υπακούουμε στους πατριάρχες, στους αρχιεπισκόπους και στους επισκόπους όταν τηρούν τα δόγματα και τους Ιερούς Κανόνες της Εκκλησίας. Όταν αθετούν την πίστη και τις παραδόσεις, όχι μόνο δεν τους ακολουθούμε, αλλά διακόπτουμε κάθε επικοινωνία μαζί τους. Σε θέματα πίστεως και τηρήσεως των Ιερών Κανόνων δεν υπάρχει υπακοή, γιατί έχει καταλυθεί εκ μέρους τους  η υπακοή που οφείλουν οι ίδιοι στην παράδοση και διδασκαλία της Εκκλησίας.

Παντοδύναμε Κύριε, κάνε και στην περίπτωση του Δημητρίου Αρχοντώνη, αυτό που θα στηρίξει ακόμα πιο δυνατά την πίστη στην Ορθοδοξία των πιστών. Σταμάτησε τη δράση του αποστάτη προς δόξα της Ορθοδοξίας. Γένοιτο Κύριε!