Δευτέρα 23 Σεπτεμβρίου 2013

Αναξιοι απογονοι Αξιων προγονων.

Εορτάζουμε 

 

τους επί Βέκκου μαρτυρήσαντες, 

 

αρνούμενοι να τους μιμηθούμε!



Η  ΘΗΡΙΩΔΙΑ  ΤΟΥ  ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ  ΒΕΚΚΟΥ
ΟΙ  ΕΠΙ  ΒΕΚΚΟΥ  ΜΑΡΤΥΡΗΣΑΝΤΕΣ
Ο  ΣΗΜΕΡΙΝΟΣ  ΔΙΑΔΟΧΟΣ  ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ



περίπτωση τῶν σήμερα (καὶ τὴν 5η Δεκεμβρίου) ἑορταζομένων Ἁγιορειτῶν Ὁσιομαρτύρων  ἐπὶ Βέκκου μαρτυρησάντων, δίνει κάποια ἀπάντηση σὲ κάθε καλοπροαίρετο, γιὰ τὴ στάση μας ἀπέναντι τῶν αἱρετικῶν Οἰκουμενιστῶν.


Στὸ «Συναξάριο» διαβάζουμε:


«Οἱ Ἅγιοι Ὅσιοι Μάρτυρες, οἱ ἐν τοῖς κελλίοις τοῦ Ἄθω κατοικοῦντες, οἱ τοὺς Λατινόφρονας ἐλέγξαντες, τὸν Βασιλέα, φημί, Μιχαὴλ καὶ τὸν Πατριάρχην Βέκκον, ὁ μὲν πρῶτος ἀγχόνῃ, οἱ δὲ λοιποὶ ξίφει τελειοῦνται». Οἱ στίχοι ἐξάλλου του Συναξαρίου ἀναφέρουν: «Τῇ τῶν ὁσίων πληθύι γνώμη μία, ὑπὲρ πατρῴων δογμάτων τεθνηκέναι».





Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως τότε ἦταν ὁ Ἰωάννης Βέκκος. 
Καὶ ὅμως οἱ Ἅγιοι ἀρνήθηκαν νὰ ἀποδεχθοῦν, ὅσα συναποφάσισε μὲ τοὺς Λατίνους ἡ διὰ τοῦ κανονικοῦ Πατριάρχου Βέκκου ἐκφραζομένη Ἐκκλησία· καὶ μάλιστα, αὐτὰ ποὺ ἀρνήθηκε τότε ὁ Βέκκος, ἦσαν «μικρότερης» σημασίας, ἐκείνων ποὺ ἀρνοῦνται σήμερα οἱ Οἰκουμενιστές.


Ποιά εἶναι αὐτὰ ποὺ συμφωνήθηκαν τότε; 
Ἦσαν «τό πρωτεῖον, ἡ Ἔκκλητος καί ἡ μνημόνευσις»[1]
Ἀντίθετα, στὸ δογματικὸ θέμα Πίστεως τῆς ἐκπορεύσεως τοῦ Ἁγίου Πνεύματος (τὸ filioque), δὲν ὑπῆρξε καμία συμφωνία.


Σήμερα, λοιπόν, τί συμβαίνει; 
Ὑπάρχει πάλι ἕνας κανονικὸς Πατριάρχης, ὁ Βαρθολομαῖος (μὲ τὴν περὶ αὐτὸν καὶ ἀπὸ αὐτὸν κατευθυνόμενη κανονικὴ Σύνοδο τοῦ Πατριαρχείου), ὁ ὁποῖος


α) Μόλις καὶ ἀπέτυχε νὰ περάσει τὸ "μεταλλαγμένο" Πρωτεῖο στὴν Κύπρο καὶ στὴν Βιέννη (οἱ μεθοδεύσεις συνεχίζονται),


β) Ὁ Πάπας μνημονεύτηκε ὡς κανονικὸς Ἐπίσκοπος στὸ Φανάρι τὸ 2006, συνεχίζεται δὲ ἡ ἀναγνώρισή του (στὸ ἐπίπεδο τοῦ «λαϊκοῦ» Οἰκουμενισμοῦ) μὲ τοὺς ἀσπασμοὺς σὲ ἐπίπεδο Πατριάρχη καὶ τὰ χειροφιλήματα (ἀπὸ Ἐπισκόπους, ὅπως πρόσφατα ἀπὸ τὸν  Ζηζιούλα), μὲ τὶς συμπροσευχές κ.λπ.


γ) Ἐνῶ, ὅμως, αὐτὰ εὑρίσκονται στὸ στάδιο τῆς σταδιακῆς ἐφαρμογῆς, ἄλλα σοβαρότερα θέματα δογματικὰ ἔχουν γίνει ἀποδεκτὰ ἀπὸ τοὺς Ὀρθοδόξους (ποὺ τότε δὲν εἶχαν γίνει ἑως τώρα) μὲ συμφωνίες ποὺ μᾶς δεσμεύουν καὶ πού, παρὰ τὶς ἔντονες διαμαρτυρίες, δὲν ἀποσύρονται!


Ποιά εἶναι αὐτά;


Ἡ ἀναγνώριση τῶν αἱρέσεων (τοῦ Παπισμοῦ καὶ τῶν Προτεσταντῶν) ὡς Ἐκκλησιῶν καὶ τῶν Ἐπισκόπων τους ὡς φορέων τῆς χάριτος,  καὶ ἡ ἀναγνώριση τῶν μυστηρίων τους στὶς συμφωνίες τοῦ Σάμπεζυ, Μπαλαμάντ, Πόρτο Ἀλέγκρε.


Βέβαια, τώρα δὲν ἔκαναν τὸ ἴδιο λάθος νὰ συγκαλέσουν Σύνοδο, ἀλλὰ διὰ ἄλλης «πονηρᾶς ὁδοῦ», ἁλώνουν τὴν Ἐκκλησία καὶ ἀλλοιώνουν προοδευτικὰ τὴν συνείδηση τοῦ ὀρθοδόξου λαοῦ.


Καὶ στὸ τέλος ποιός θὰ βρεθεῖ νὰ ἀντιδράσει;


Ὁ λαὸς ποὺ εὐνουχίζεται ἀπὸ πνευματικοὺς καὶ Ἐπισκόπους μὲ τὴν κληρικαλιστικὴ διδασκαλία περὶ ὑπακοῆς  κ α ὶ  στοὺς αἱρετίζοντες Ἐπισκόπους, ἐπειδὴ κάποια Σύνοδος δὲν τοὺς καθαίρεσε ἀκόμη;


Ἢ οἱ κληρικοί πού, ὅταν δὲν οἰκουμενίζουν καὶ δὲν ἐπικαλοῦνται τὴν συνειδητὴ ἰδεολογικὴ «ὑπακοὴ» στὸν Δεσπότη», διαλαλοῦν δεξιὰ καὶ ἀριστερά, πὼς ἐγὼ ὑπάλληλος εἶμαι, δὲν μπορῶ νὰ τὰ βάλλω μὲ τὸ Δεσπότη;

__________________________
[1] «Μᾶς τά ἀναφέρει ὁ Ἀνδρ. Δημητρακόπουλος παίρνοντας τά ἱστορικά στοιχεῖα ἀπό τούς ἱστορικούς Νικηφόρο Χοῦμνο καί Παχυμέρη: 
«Δέχεται λέγει τήν πρεσβείαν ἀσμένως ὁ Πάπας καί ὑπισχνεῖται ραδίως ἐκτελέσειν ὁπόσα κατά βούλησίν ἐστι τῷ βασιλεῖ· καί πέμπει μετά τῶν βασιλικῶν πρέσβεων εὐθύς τούς δεξομένους καί συμβιβάσοντας τήν κοινωνίαν. 
Ἦκον οὖν, καί γέγονεν ἡ κοινωνία ἐφ’ ὅρῳ τριῶν κεφαλαίων· ἑνός μέν ἐν ταῖς ἱεραῖς ὑμνῳδίαις τόν Πάπαν εἰς τά δίπτυχα μνημονεύεσθαι ὁμοῦ τοῖς ἑτέροις τέτρασι Πατριάρχαις· δευτέρου δέ τῆς ἐκκλήτου· τοῦτο δέ ἐστιν ἐξεῖναι τῷ βουλομένῳ καθάπερ εἰ μεῖζον καί ἐντελέστερον ἀνατρέχειν δικαστήριον τό τῆς παλαιᾶς Ρώμης· καί τρίτου τοῦ πρωτεύειν ἐν ἅπασι. 
Περί δέ τῆς προσθήκης, ἥν ἐκεῖνοι περί τό ἱερόν καινοτομοῦσι Σύμβολον, ἤ περί ἄλλης οἱασοῦν ὑποθέσεως ἀναγκαστικῆς τις ἔρις τέως οὐ συνηνέχθη» (σελ. 94) (Τρικαμηνᾶ Εὐθ., ἱερομονάχου, Ἀπάντηση στὴν Ἱ. Μητρόπ. Πειραιῶς).


3 σχόλια:


  1. ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΡΔΑΣΗΣ



    Και όμως.
    Ο άγιος Νεκτάριος έχει εντελώς αντίθετη θέση, ως προς τον Πατριάρχη Ιωάννη ΙΑ΄ Βέκκο, τον οποίον μάλιστα θεωρεί "ορθοδοξότατο" και εκφράζει τη λύπη για την καταδίκη του..
    Γράφει περί αυτού:

    «Ούτε ο Πάπας ούτε ο Πατριάρχης Βέκκος μετέβησαν εις Άθωνα. Εάν ο βασιλεύς εκστρατεύων ποτέ μετέβη ουκ οίδα, διότι ούτε τούτο ιστορείται. Ο Πατριάρχης Βέκκος μετέβη ασθενήσας εις την Μονήν της Λαύρας, αλλ’ ουχί της εν Αγίω Όρει αλλά της του Ανάπλου του εν τω Βοσπόρω. Η εν πολλοίς πολύ άδικος κατά του Βέκκου καταφορά περιέλαβε και τον Βέκκον εις τον διωγμόν κατά των μοναχών και όμως πολύ διαφόρως ομιλεί περί Βέκκου ο αντίπαλός του Παχυμέρης» (Τα αίτια του Σχίσματος, τ. Β΄, σελ. 154) και αλλαχού: «Η ημετέρα γνώμη είναι ότι η διήγησις περί των εν Αγίω Όρει αναιρεθέντων αγίων Πατέρων ιστορικώς δεν είναι ακριβής αλλ’ ουχί και άνευ υποστάσεώς τινος. Φαίνεται ότι τη διαταγή του αυτοκράτορος (Μιχαήλ) μετέβησαν εις το Άγιον Όρος λατινόφρονες ή Λατίνοι, οίτινες τη υποστηρίξει των οργάνων του αυτοκράτορος ήγειραν διωγμόν κατά των μοναχών. τούτου μεταγενέστερός τις περισυλλέξας τας πληροφορίας καλή τη πίστει κατέστρωσεν εις διήγησιν ως ήκουσεν αυτήν. Ίσως δε να συγχέωνται και γεγονότα ολίγον προγενέστερα, το οποίον θεωρώ πιθανώτερον, διότι τω 1259, ως γράφει ο μοναχός Ιβηρίτης, εγένετο φράγκικη επιδρομή κατά του Αγίου Όρους, καθ' ην εσυλήθη και η Μονή των Ιβήρων. Η διήγησις (περί των αναιρεθέντων Πατέρων) είναι ιστορικώς αβάσιμος, διότι από του 1261 Μιχαήλ ο Παλαιολόγος και οι διάδοχοι αυτού έλαβον υπο την προστασίαν αυτών το Άγιον Όρος» (ως ανωτέρω, σελ. 156). Δια τη στάση του Βέκκου αναφέρει: «Λέγουσι περί του Βέκκου ότι «ώσπερ κύων επί τον ίδιον επέστρεψεν έμετον» οι λέγοντες αδικούσι τε μεγάλως τον άξιον ανωτέρας φήμης Βέκκον, και ανιστόρητα λέγουσιν. Ο Βέκκος ουχί παλινωδήσας αύθις επάπισεν, αλλά γενναιόφρων ων ανήρ δεν ηνείχετο να διαπράττωνται υπό των άκρως ζηλωτών δήθεν του δόγματος αδικίαι, να εξορίζωνται και διώκωνται αρχιερείς και ιερείς (οι ομόφρονες του Βέκκου), να απολυμαίνωνται εκκλησίαι και Άγιαι Τράπεζαι και το τελεσθέν υπ’ αυτού και των λοιπών αρχιερέων άγιον Μύρον να θεωρείται ως ατέλεστον και κοινόν, επί τω λόγω ο τελέσας και χειροτονήσας ήτο αιρετικός, ποιναί δε εκκλησιαστικαί να επιβάλλωνται επαρχίαις όλαις, διότι εν ταις εκκλησίαις αυτών εμνημονεύθη ο Πάπας, ων ένεκα εν Προύση φανερώς κατηγορούντο και ύβριζον τον Βέκκον, τούτων δε ένεκα εζήτησε να κληθή και απολογηθή αύθις ενώπιον Συνόδου και εάν δόξη καινοφρονών να καταδικασθή, εάν όμως δόξη ορθοφρονών, παύση η κατηγορία η τοσούτων κακών γενομένη αιτία. ούτος είναι ο λόγος δι’ ον εζήτησε να απολογηθή αύθις» (ως ανωτέρω, σελ. 163). Οι συνοδικοί «ηρκέσθησαν εις μόνην την παραίτησιν, η δε Σύνοδος ανεκήρυξεν αυτόν ορθοδοξότατον και ευσεβέστατον δια σημειώματος….. Διότι ουδ’ ο Βέκκος το δοκούν εκείνο ολίσθημα εκ πονηρίας ή κακουργίας ή αλλοτριόφρονος γνώμην έπαθεν, αλλ’ αγωνιζόμενος υπέρ του δεινού πολέμου ανακοπήναι και Ρωμαίων αίματα περιποιηθήναι κινδυνευόντων έπαθεν. εάν ως άνθρωπος ημάρτησε πλανηθείς, η απολογία του όμως ηθώου αυτόν (ως ανωτέρω, σελ. 166-167). Πάντως «Περί της καταδίκης ταύτης (του Βέκκου) δεν έχω ή να εκφράσω την λύπην μου» (ως ανωτέρω, σελ. 164). «Εκείνο το οποίον εποίησε μετά τόσης επιτυχίας είναι ότι εύρεν εύκολον την ένωσιν, και ότι δεν ηδύνατο να μεμφθή τοις Λατίνοις ή την προσθήκην εις το Σύμβολον της Πίστεως. εμνήσθη του χωρίου του Κυρίλλου, όστις λέγει ότι το Πνεύμα το Άγιον εκπορεύεται εξ αμφοτέρων, δηλονότι εκ του Πατρός δια του Υιού. και εκείνο το του Μαξίμου, όστις λέγει εν μια επιστολή του προς τον Ρουφίνον, δι’ ου δεικνύει ότι δεν λέγει ότι ο Υιός είναι η αιτία του Αγίου Πνεύματος, αλλ’ ότι εκπορεύεται δια του Υιού, και του αδιαχωρίστου της ουσίας. Τέλος ο άγιος Αθανάσιος λέγει ότι αναγνωρίζει το Πνεύμα το Άγιον εν τη τάξει των θείων προσώπων και ότι εκπορεύεται εκ του Πατρός δια του Υιού» (ως ανωτέρω, σελ. 131).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Υπηρχε παδαδοσις οτι ενας εκ των αναιρεθεντων πατερων ηταν και ο Πρωτος της χρονιας εκεινης.Εσκαψαν λοιπον μετα τοσους αιωνες στην κοινοτητα μεσα και βρηκαν το αγιο λειψανο του (πριν οχι πολλα χρονια, πχ 30;)και ευωδιασε ολος ο τοπος οταν κανανε την ανακομηδη.Ρωτηστε στο αγιον Ορος να σας πληροφορισουν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Περαν της σωστης αναφορας περι του αγιου Πρωτου αυτο που αναφερεται στο κειμενο του Κ.(εκεινο το οποιο εποιησε κλπ)φανερωνει τον βεκκο .Διοτι αλλο να πη κατι περι του fillioque ο αγιος Αυγουστινος και αλλο στην περιοδο του βεκκου που ειχε ηδη καταδικαστει το fillioque.Oσο για τους αναιρεθεντας μιλουν παρα πολλοι σημαντικοι αγιοι ανθρωποι που βεβαια δεν ειχαν καμμια προθεση να μας κοροιδεψουν και να μας παρουν το.....πορτοφολι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου