Ομολογία

ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΚΑΘΗΛΩΣΟΥΜΕ

ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ

ΓΙΑ ΝΑ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΗΣΗ Ο ΘΕΟΣ!

του Αιδεσιμ. Βασιλ. Βολουδάκη Ε

ἶναι περιττό νά ἐπισημάνω στούς ἀναγνῶστες μας –Κληρικος καί λαϊκούς– τήν κρισιμότητα τῶν καιρῶν, τόν ὁρατό καί ἀόρατο πόλεμο πού γίνεται ἀπό τούς πολιτικούς δυνάστες τοῦ Γένους μας ἐναντίον τοῦ Χριστοῦ καί τῆς Ἐκκλησίας Του, τήν ἀπεμπόληση κάθε πνευματικῆς Ἀξίας, τήν οἰκονομική ἐξαθλίωση τοῦ λαοῦ μας, πού ἀπό νοικοκύρης ἔγινε ζητιάνος ἀπό τίς ἀμοραλιστικές, ἀπάνθρωπες καί προδοτικές πολιτικές τῶν Κομμάτων Ἐξουσίας ἀλλά καί τῶν ὑπολοίπων «Ποντίων Πιλάτων» τοῦ Κοινοβουλίου μας. Εἶναι, λοιπόν, περιττό νά ἐπισημάνω τίς ταιριαστές μέ τήν «Ἀποκάλυψη» ἡμέ­ρες πού διέρχεται ἡ Πατρίδα μας.

Γνωρίζω ὅτι προσεύχεσθε, ὅπως καί ὅλοι μας, νά σκεπάση ὁ Χριστός καί ἡ Παναγία μας τό Ἔθνος μας, νά τό ἀνασύρη ἀπό τήν πνευματική ἀθλιότητα καί νά τό ἀποκαταστήση στήν ἁγιότητα, πού ἦταν ἀνέκαθεν τό πνευματικό περιβάλλον τῆς Πατρίδος μας. Ὅμως, ἐπίσης, γνωρίζω ὅτι μαζί μέ τήν προσευχή μας ἀπαιτεῖται καί κοπιώδης προσπάθεια, ἰδίως ἡμῶν τῶν Ποιμένων, ὥστε νά γίνη πράξη ἡ βοήθεια τοῦ Θεοῦ, γιατί ὁ Θεός μας δέν θέλει μόνο λόγια ἀλλά καί ἔργα καί αἷμα, ὅπως μᾶς εἶπε διά τῶν ἁγίων Του, «δός αἷμα καί λάβε πνεῦμα».

Ἡ Παναγία μας δέν ἀρκέσθηκε νά ἱκετεύη τόν «Υἱόν καί Θεόν της» ἀλλά ἔγινε καί «Ὑπέρμαχος Στρατηγός» τοῦ Ἔθνους μας καί προασπιστής τῆς Πατρίδος μας, ὥστε  αὐτή, ἡ συγκεκριμένη Πατρίδα, νά παραμείνη  ὁ ἰδανικός τόπος γιά νά ζήση κανείς τήν πνευματική ζωή. Πολύ περισσότερο ἐμεῖς οἱ Κληρικοί καί οἱ χριστιανοί μας ἔχουμε χρέος –παράλληλα μέ τήν προσευχή μας– νά ἐργασθοῦμε δραστικά καί ἀποφασιστικά γιά νά ἀναχαιτίσουμε τήν πολιτική λαίλαπα τῆς Πατρίδος μας, παρακινῶντας εὐσεβεῖς ἀνθρώπους νά πολιτευθοῦν, κηρύσσον­τας ἔτσι ἀπηνῆ διωγμό σέ ὅλους ἀνεξαιρέτως τούς πο­λι­τικούς πού ἐκλέχθηκαν στό Κοινοβούλιο τίς τελευταῖες δεκαετίες καί ἀποδεκάτισαν κυριολεκτικά κάθε ἱερό καί ὅσιο τοῦ Γένους μας καί τοῦ λαοῦ μας.

Εἴμαστε σέ ἀπόσταση ἀναπνοῆς ἀπό τίς ἐκλογές καί δέν ὑπάρχει πολύς χρόνος γιά ἐκτενεῖς ἀναλύσεις, γι’ αὐτό θά  ἀρκε­σθῶ νά θέσω κάποια καίρια ἐρωτήματα σέ ἐκείνους τούς χριστιανούς πού διστάζουν ἤ καί ἀρνοῦνται τό ἀποτέλεσμα πού θά προκύψη ἀπό αὐτά τά ἐρωτήματα, ἀφοῦ, ὅπως πολύ σωστά ἔχει πεῖ ὁ μακαριστός π. Γεώργιος Φλωρόφσκυ, στερούμεθα τῶν ἀπαντήσεων πού μᾶς χρειάζονται, γιατί ξεχάσαμε τά ἐρωτή­ματα!

Ἐρώτημα πρῶτον:

Πιστεύουμε ἤ δέν πιστεύουμε ὅτι ἡ Πολιτική, ὅπως ἔχει ἐξελιχθεῖ σήμερα, μέ τήν ἐπί 24ώρου βάσεως χειραγώγηση τοῦ λαοῦ μας, ἔχει τόν κυριαρχικό λόγο στή διαμόρφωση τοῦ ἤθους, τῶν πιστευμάτων καί τῆς βιοτῆς τῆς Ἑλληνικῆς Κοινωνίας μέ τά Μέσα Μαζικῆς Ἐνημερώσεως (Μ.Μ.Ε. =γράφε Μέσα Μα­ζι­κῆς Ἐξαγριώσεως καί Ἐξαθλιώσεως!), τῆς Τηλεοπτικῆς, Ἠλεκτρο­νικῆς καί Ἐντύπου Ἐπικοινωνίας πού διαφεντεύει ἀπόλυτα;

Δέν πιστεύω νά διαφωνῆ κανείς σ’ αὐτό, ἀφοῦ ἡ καθημερινή πραγματικότητα τό ἐπιβεβαιώνει καί, μάλιστα, μέ τρόπο πού, κατ’ ἄνθρωπον, μᾶς ἀπελπίζει…

Ἐρώτημα δεύτερον:

Ἀφοῦ συμφωνοῦμε, λοιπόν, ὅτι ἡ Πολιτική ἐπηρεάζει τόσο βαθειά τήν ψυχή τοῦ λαοῦ μας, πῶς μποροῦμε νά νοιώθουμε τόσο «χαλαροί» (γράφε, σχεδόν ἀδιάφοροι!) μπροστά στίς ἐκλογές καί νά τίς ἀντιμετωπίζουμε σάν ἕνα γεγονός πού ἔχει ἐλάχιστη ἤ καί καθόλου σημασία γιά τή ζωή μας;

Ἐρώτημα τρίτον:

Πῶς δέν αἰσθανόμαστε τήν τεράστια πνευματική μας εὐθύ-
νη γιά τήν ἐκλογή τῶν πολιτικῶν Συνδυασμῶν, ἀφοῦ ἔχουμε τό δικαίωμα νά ψηφίζουμε καί δέν εἴμαστε ἁπλοί ἀποδέκτες  ἀρχόντων πού μᾶς ἐπιβάλλονται;

Ἐρώτημα τέταρτον:

Γιατί δέν μποροῦμε νά ξεκολλήσουμε τό μυαλό μας ἀλλά τό ἀφήνουμε γαντζωμένο στήν ἐποχή πού δέν ὑπῆρχαν ἐκλογές καί οἱ χριστιανοί ἀναγκάζονταν νά ὑπομείνουν τά μαρτύρια ἀπό τούς ἀντιχρίστους ἄρχοντες-τυράννους; Εἶναι δυνατόν, τόν 21ον αἰῶνα, νά ὑποστηρίζουν νουνεχεῖς ἄνθρωποι ὅτι θά πρέπη νά προσευχόμεθα καί νά ὑπομένουμε τούς ἀντιχρίστους ἄρχοντες, ἐνῶ αὐτοί δέν μᾶς ἐπιβάλλονται διά τῆς βίας ἀλλά τούς ψηφίζουμε μέ τή θέλησή μας; Εἶναι δυνατόν νά ἀποκαλοῦμε σταυρωτάς τοῦ Χριστοῦ μόνο τούς Πολιτικούς καί ὄχι καί τούς ἑαυτούς μας πού τούς ἐκλέγουμε, δίδοντάς τους τά καρφά στό χέρι; 

Ἐρώτημα πέμπτον:

Γιατί  θεωροῦμε χριστιανικό τό νά διαιωνίζουμε  τή σύγχυση ἀντί νά χρησιμοποιοῦμε τήν «μάχαιραν», πού μᾶς ἔδωσε ὁ Χριστός γιά νά ξεχωρίζουμε τήν Ἀλήθεια ἀπό τό ψέμα; Δέν εἶναι ἀλήθεια ὅτι ἐμεῖς ἐκλέγουμε τούς Πολιτικούς καί ἄρα εἴμαστε ἁπολύτως ὑπεύθυνοι γιά ὅ,τι αὐτοί πράττουν καί δέν εἶναι ψέμα ὅτι οἱ χριστιανοί εἴμαστε ἀνεύθυνοι γιατί δέν πρέπει νά ἀσχολούμεθα μέ τήν Πολιτική;

Ἐρώτημα ἕκτον:

Δέν εἶναι ἄραγε πλάνη καί μωρία τό νά μήν ἀντιλαμβάνεται ὁ χριστιανός  τήν πνευματική κοσμοχαλασιά πού γίνεται στήν Ὀρθόδοξη Χώρα μας ἀπό τούς ἀντιθέους Πολιτικούς ἀλλά νά περιορίζεται μόνο στήν προσευχή, ἀφήνοντας μέσα στήν πλάνη καί τήν μωρία  του  τόν Θεό μας νά διορθώση μόνος Του τά Πολι­τικά μας πράγματα, δηλαδή νά τρέξη ὁ Θεός στόν Ἄρειο Πάγο(!), νά συστήση Πολιτική Παράταξη, νά βρῆ ὑποψηφίους καί νά κατέλθη στίς ἐκλογές;

Ἤ, μήπως, εἶναι πιό πνευματικά διακριτικό τό νά περι­μέ­νου­με οἱ χριστιανοί, πότε θά ἐπανέλθη ἡ ἐποχή τῆς μονοκρα­τορίας, γιά νά καταργηθοῦν οἱ ἐκλογές σάν μέσον ἀναδείξεως κυβερνήσεων καί νά μᾶς στείλη ὁ Θεός ἀπ’ εὐθείας ἀπό τόν …Οὐρανό(!) Κυβερνήτη ἅγιο γιά νά σώση τήν Ἑλλάδα καί τόν χριστιανισμό τοῦ λαοῦ της;

Δέν μᾶς ἔμεινε καθόλου κρίση γιά νά ἀναλογισθοῦμε πώς ἄν ἐξακολουθήσουμε νά μένουμε ἀδρανεῖς καί ἄπρακτοι, μέ «σταυρωμένα χέρια», πάρα πολύ σύντομα δέν θά ὑπάρχη πιά οὔτε ἡ Ἑλλάδα πού γνωρίζαμε, οὔτε ἴχνος ἀπό τόν πιστό λαό της καί αὐτό, μέ ἀποκλειστικά δική  μας εὐθύνη;

Ἐρώτημα ἕβδομον:

Διακηρύσσουμε ὅτι εἴμαστε χριστιανοί καί, μάλιστα, τόσο προχωρημένοι, πού θέλουμε νά ἐξιχνιάσουμε καί τήν «Ἀποκά­λυψη» γιά νά πληροφορηθοῦμε τά ἔσχατα τῶν ἐσχάτων. Πῶς, λοιπόν, προχωρήσαμε τόσο στό «μεθαύριο», χωρίς νά προσέξου­με καί νά ἐπιμεληθοῦμε τό χρέος μας τοῦ σήμερα;

Πῶς ξεχάσαμε ὅτι μεταξύ τοῦ Σταυροῦ καί τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ μας μεσολαβεῖ ἡ Ἀποκαθήλωση; Τήν Σταύρωση τήν ἔκαμαν οἱ ἐχθροί τοῦ Χριστοῦ, τήν Ἀνάσταση Αὐτός ὁ Ἴδιος ὁ Χριστός καί Θεός μας, τήν Ἀποκαθήλωση, ὅμως τήν ἔκαμαν οἱ Φίλοι καί Μαθηταί τοῦ Χριστοῦ μας! Ἡ Ἀποκαθήλωση τοῦ Χριστοῦ ἀπό τόν Σταυρό Του εἶναι δικό μας ἔργο καί εἶναι ἀνεπίτρεπτο νά ἀδιαφοροῦμε γι’ αὐτό καί νά ἀρκούμεθα στό νά ἀποδίδουμε εὐθύνες στούς σταυρωτές Του!

Μετά τά ἐρωτήματα, τί;

Πρέπει νά συνειδητοποιήσουμε, ἔστω καί αὐτή τήν ὕστατη ὥρα, ὅτι τό Ἔθνος μας βρίσκεται στόν σταυρό –πάσχοντας πνευματικά, ψυχικά καί ὑλικά– ὄχι ἀπό ἀλλοεθνεῖς ἐξουσιαστές ἀλλά ἀπό ἐμᾶς τούς ἴδιους πού ψηφίσαμε, δηλαδή ἐπιλέξαμε τούς ἐπί 180 χρόνια σταυρωτές Πολιτικούς.

Νά συνειδητοποιήσουμε ὅτι μᾶς χάρισε ὁ Θεός μιά Ἀναστημένη ἀπό τόν Ὀθωμανικό ζυγό Ἑλλάδα καί ἐμεῖς, μέ τίς ἐπιλογές μας, τήν ξανασταυρώσαμε καί ἐξακολουθοῦμε νά ἐπευφημοῦμε τούς σταυρωτές της!

Τότε πού σταυρώθηκε ὁ Χριστός, οἱ σταυρωτές Του κα­ταισχύνθηκαν καί ἔχασαν τήν ἐξουσία τους. Οἱ σταυρωτές, ὅ­μως, τῆς Πατρίδος μας ζοῦν καί βασιλεύουν καί κατακυ­ριεύουν καί καταδυναστεύουν τόν λαό μας  –μέ τίς δικές μας ψήφους(!)– ξερριζώνοντας μέ τόν πιό βίαιο καί ἀπάνθρωπο τρόπο τήν Πίστη του, τήν ψυχή του καί τήν ἀξιοπρέπεια τῆς καθημερινῆς του ζωῆς!

Δέν ἔχει ἀκόμα συνειδητοποιήσει ὁ λαός μας τό τί ἐστί πολιτικό σύστημα τῆς Ἑλλάδος, ἀλλά βλέπει μόνο κάποιες ἀπό τίς ἐπιπτώσεις του. Δέν ἔχει ἀντιληφθεῖ ὅτι οἱ Πολιτικοί μας δολοφόνησαν τόν Καποδίστρια γιά νά  φτιάξουν ἕνα δικό τους Κράτος μέσα στήν Πατρίδα μας, μέ τό δικό τους προσωπικό, μέ τούς δικούς τους μισθοφόρους, πού τούς πληρώνουν ἁδρᾶ ἀπό τόν Κρατικό μας Κορβανᾶ, γι’ αὐτό φροντίζουν μέ ἐπιμέλεια νά τόν κρατᾶ πάντα ἕνας σύγχρονος Ἰούδας πού δέν τόν μέλει γιά τόν λαό ἀλλά μόνο γιά τήν διατήρηση τῶν μανδαρίνων πού θά τόν διατηροῦν στήν ἐξουσία.

Οἱ Πολιτικοί μας ἔχουν φτιάξει τό ἀπόρθητο Φρούριο τῆς Πολιτικῆς ζωῆς τοῦ Τόπου μας καί ἐλέγχουν ἀπόλυτα καί τίς παραμικρές εἰσόδους, ἀπό τίς ὁποῖες θά μποροῦσε κάποιος ἄλλος –πού δέν εἶναι δικός τους– νά εἰσέλθη στήν Πολιτική μας ζωή. Ἀποτελοῦν τή συνέχεια τῶν Κοτζαμπάσηδων –θά λέγαμε ὅτι εἶναι πιστά ἀντίγραφά τους– πού ἔπιναν τό αἷμα τοῦ λαοῦ μας στά δύσκολα χρόνια τῆς Τουρκικῆς Κατοχῆς μέ τή συμμε­τοχή, δυστυχῶς, καί κάποιων κληρικῶν μας, μικροσχήμων καί Μεγαλοσχήμων!

Τούς Κοτζαμπάσηδες, πρῶτα ἀπό τό κάθε τι, προσπάθησε ὁ Καποδίστριας  νά ἐξαρθρώση μετά τήν ἀπελευθέρωση τῆς Πατρίδος μας, γνωρίζοντας τό παρασιτικό τους ἔργο καί τό ἀξεδίψαστο πάθος τους γιά τό κέρδος καί τήν ἐξουσία, ἀλλά δέν πρόλαβε γιατί τόν  δολοφόνησαν!

Τώρα πρέπει νά συνεχισθῆ τό ἔργο του. Νά ξηλώσουμε ὁρι­στικά τό Κοτζαμπάσικο Πολιτικό  πελατειακό Σύστημα τῆς Χώρας μας καί νά ἐνισχύσουμε, ψηφίζοντάς τους, ἀνθρώπους μέ τό φρόνημα τοῦ Καποδίστρια καί, κυρίως, μέ τή βαθειά του εὐλάβεια καί Πίστη, γιά νά Ἀποκαθηλώσουν τήν Πατρίδα μας ἀπό τόν σταυρό πού οἱ ἄθεοι καί ἀμοραλιστές διαχειριστές της τήν καταδίκασαν ἐπί 180 ὁλόκληρα χρόνια, ὥστε νά μένη, πλέον, στόν Θεό μας τό ἔργο τῆς Ἀναστάσεως τῆς Ἑλλάδος, πού δέν εἶναι ἔργο ἀνθρώπινο ἀλλά Θεϊκό!

Τό ἔργο τῆς Ἀποκαθηλώσεως τοῦ Χριστοῦ ἦταν καί εἶναι πάντοτε ἔργο τοῦ Ἱεροῦ Κλήρου καί τοῦ πιστοῦ λαοῦ. Γι’ αὐτό καί τό ἔργο τῆς Ἀποκαθηλώσεως τῶν ἀνθρώπων τῆς Πατρίδος μας ἀπό τή βρωμιά πού ἡ Πολιτική ἔχει κάνει φυσικό μας περιβάλλον, εἶναι καί πάλι ἔργο τοῦ Ἱεροῦ Κλήρου καί τοῦ πιστοῦ Ὀρθοδόξου λαοῦ μας.

 Οἱ «Συνεχιστές τοῦ Καποδίστρια» βρέθηκαν καί μέ πολλές προσωπικές θυσίες ἔχουν ἀρχίσει τόν ἀγῶνα τους ἀπό τό 2008 καί μᾶς περιμένουν δίπλα τους σ’ αὐτές τίς Ἐκλογές! Δημιούργησαν τήν Παράταξη «ΚΟΙΝΩΝΙΑ», ὅπως πρίν ἀπό τό 1821 δημιουργήθηκε ἡ «Φιλική Ἑταιρεία» γιά νά ἑτοιμάση τήν  ἀποκαθήλωση τοῦ Γένους μας ἀπό τήν Δουλεία τοῦ ὁρατοῦ καί τοῦ ἀοράτου ἐχθροῦ Διαβόλου.

Ἔφθασε, λοιπόν, ἀδελφοί, ἡ δική μας ὥρα!

Ἔφθασε ἡ ὥρα τοῦ Κλήρου καί τῶν ἐκκλησιαζομένων, γιά νά κάνουμε, ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ, τήν ἀποκαθήλωση τοῦ Ἔθνους μας ἀπό τήν 180χρονη ἀθεϊστική καί ἀμοραλιστική Κοινοβουλευτική Δικτατορία τῆς Χώρας μας, πού συντηρήθηκε μέ τίς ψήφους καί τήν εὐθύνη μας. Εἶναι καί πάλι ἡ ὥρα τοῦ Κλήρου, ὅπως τό 1821, πού ἔγινε ἡ Πρώτη –μετά τήν Ἅλωση τῆς Βασιλεύουσας– Ἀνάσταση τῆς Ρωμηοσύνης!

Ὅλα τά συνειδητά ἐκκλησιάσματα τῶν Ναῶν τῆς Πατρίδος μας, ἄν εἴχαμε συνειδητοποιήσει τή δύναμή μας καί τό ποιά Ἱερή Κληρονομία ἔχουμε χρέος νά ὑπερασπισθοῦμε –ἀκόμα καί μέ τήν ἐπίγεια ζωή μας– τότε, στίς 7 Μαΐου 2012 δέν θά ἦταν ἁπλῶς ἀποκαθηλωμένη ἡ Ἑλλάδα ἀπό τό ξένων συμφερόντων Πολιτικό της Σύστημα, ἀλλά θά ἦταν πολύ κοντά στήν Ἀνάστασή της!

Ἀπό ἐμᾶς ἐξαρτᾶται ἡ ἑπομένη τῶν Ἐκλογῶν!

                                     

                                   ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ Ε. ΒΟΛΟΥΔΑΚΗΣ

                                                                                          Πρωτοπρεσβύτερος

«ΕΝΟΡΙΑΚΗ  ΕΥΛΟΓΙΑ»,

Τεῦχος 119, Μάϊος 2012