Μια θλιβερή πραγματικότητα
Πριν από τέσσερα χρόνια, όταν ιδρύθηκε η Παράταξη ΚΟΙΝΩΝΙΑ, κάποιοι άνθρωποι θεώρησαν ότι πρέπει να αρχίσει να γίνεται γνωστή πρώτα στους «χριστιανικούς» κύκλους και άρχισαν να έχουν επαφές με «πνευματικούς» ανθρώπους και ιερείς που είχαν φήμη έμπειρων Πνευματικών. Οι αντιδράσεις της πλειοψηφίας τους προκάλεσαν και θλίψη και απογοήτευση για το επίπεδο της πνευματικότητας στην πατρίδα μας. Τα δε σχόλια για τον π. Βασίλειο Βολουδάκη, τον εμπνευστή και ιδρυτή της Παράταξης, θύμιζαν την παροιμία του λαού μας: «ποιος σου έβγαλε το μάτι; Ο αδερφός μου! Γι’ αυτό είναι τόσο βαθειά βγαλμένο!»
Οι συμβουλές του στυλ: «η Εκκλησία δεν ανακατεύεται στην πολιτική. Η Εκκλησία σώζει ψυχές», «οι ιερείς είναι για να σώζουν ψυχούλες, όχι για να διχάζουν το λαό,» έπαιρναν κι έδιναν, και κανένα επιχείρημα δεν μπορούσε να «ξεκολλήσει» τα κολλημένα μυαλά των δήθεν πνευματικών «φωτισμένων».
Τώρα, τέσσερα χρόνια μετά, έγινε «μόδα» να βγαίνουν επίσκοποι και ιερείς και να μιλούν πολιτικά, αποφεύγοντας και πάλι –οι περισσότεροι- να προτείνουν την ΚΟΙΝΩΝΙΑ σαν λύση στο αδιέξοδο. Δεν έχουν να κατηγορήσουν την Παράταξη σε τίποτε, απλά και μόνο δείχνουν την εμπάθεια τους με το να συστρατεύονται οπουδήποτε αλλού, εκτός από εκεί που θα έπρεπε να τους έρχεται και φυσικό και αυθόρμητο να συστρατευθούν.
Το πιο χτυπητό παράδειγμα είναι η παρουσία του π. Σαράντη Σαράντου στην κοπή της πίτας του ΕΠΑΜ, όπου τους έβγαλε και κήρυγμα για την ανάσταση του Λαζάρου –μάλλον εννοούσε ότι οι πολιτικοί είναι η πέτρα του μνήματος που πρέπει να αποκυλισθεί από τον κ. Καζάκη και τους «θεοφόρους» οπαδούς του- ενώ στην κοπή της πίτας της ΚΟΙΝΩΝΙΑ δεν θεώρησε σκόπιμο να πατήσει!
Ο π. Σαράντης κόπτεται δημόσια για το ότι σέβεται και αγαπάει τον π. Βασίλειο. Οι πράξεις του όμως δείχνουν ακριβώς το αντίθετο. Τα δε πνευματικά του παιδιά, κληρικοί και λαϊκοί, έχουν επιδοθεί σε μια απαράδεκτη εκστρατεία ύβρεων και συκοφαντειών εναντίον του π. Βασιλείου, με αφορμή τις περίφημες –ανύπαρκτες- ταυτότητες που τους έχουν γίνει έμμονη ιδέα. Και τώρα προτιμούν να συνταχθούν με έναν άθεο –παρόλο που εξακολουθούν να μην «ασχολούνται με την πολιτική»- αρκεί να μην συνεργαστούν με την ΚΟΙΝΩΝΙΑ! Βλέπεις, αυτός ούτε θα τους φακελώσει, ούτε θα τους «καπελώσει»! Και μετά τολμάνε να σχολιάζουν την υπουργό Παιδείας γιατί είπε ότι θα συμμαχήσει και με το διάβολο για να σώσει την Ελλάδα. Τουλάχιστον, αυτή, θέλει –θεωρητικά- να σώσει την Ελλάδα, όχι να συμμαχήσει με το διάβολο για να βγάλει το μάτι άλλων υπουργών συναδέλφων της!!!
Διαβάζουμε στα βιβλία της ιστορίας για το πώς, στην Επανάσταση ο ένας οπλαρχηγός δολοφονούσε τον άλλον κάτω από την Τουρκική απειλή. Να που η ιστορία μας μαθαίνει ότι κανείς… δεν μαθαίνει από την ιστορία. Αλλά τώρα το αίσχος είναι διπλό, γιατί μιλάμε για «πνευματικούς οδηγούς» που –όπως ισχυρίζονται και πολλοί οπαδοί τους- έχουν και πιστοποιητικά αγιότητας. Τουλάχιστον να μας πουν πού τα πουλάνε να αγοράσουμε κι εμείς κανένα…
Λυπόμαστε που αναγκαζόμαστε να βγάλουμε στην επιφάνεια αυτές τις πληροφορίες, αλλά η έλλειψη ειλικρίνειας και η υποκρισία είναι τα δεινά που μας έχουν οδηγήσει σ’ αυτή την πνευματική και υλική παρακμή. Είναι καιρός, όποιοι ζουν δημόσια ζωή, να γίνουν ειλικρινείς και να παρουσιάζουν τα πράγματα ωμά, κι όχι πλάγια και περιπεπλεγμένα.
http://orthodoxovima.blogspot.com/2012/02/blog-post_06.html
_i%20sfagi_ton%2012_mitropoliton_montaz.jpg)
κ. ΙΚ
ΑπάντησηΔιαγραφήθελω να σας ρωτησω για το αγιο Φως. (Συγγνωμη, που δεν ταιριάζει εδω στην ανάρτηση).
Τι γνώμη εχετε για το παρακατω βίντεο, μολις σημερα κυκλοφορησε.
"Ο μoναχός Μητροφάνης που είδε πως βγαίνει το Αγιο Φώς"
Ιδου η διεύθυνση:
http://anestixristos.blogspot.com/2012/02/o.html
Μυρμιδόνας
Στο ανωτέρω βίντεο, από τις ΠΥΛΕΣ του ανεξήγητου του Χαρδαβέλλα, παρουσιάζεται ο μοναχός Μητροφάνης το 1993, σε ηλικία 93 ετών να σκαρφαλώνει σε ύψος 4 μ. μέσα στον Πανάγιο Τάφο. Αυτό, αν έγινε, γιατί η μαρτυρία είναι ενός, τότε τι σόι έρευνα υποτίθεται ότι γίνεται πριν μπει ο Πατριάρχης;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλά έστω μπήκε με ένα φακό. Εκεί θα είδε ασφαλώς την ακοίμητη κανδήλα να καίει, η οποία επιμελώς φυλλάσσεται στο Σκευοφυλάκιο και με επίσημη πομπή μεταφέρεται μέσα στον Τάφο, πριν εισέλθει ο Πατριάρχης. Εκεί ο Πατριάρχης δέεται, διαβάζοντας μια μακροσκελή ευχή δύο σελίδων και (όπως λέει η ευχή) παίρνει φως από την κανδήλα, το οποίον αγιάζεται και το δίνει, όταν βγαίνει από τον Τάφο.
Ο γέροντας προφανώς προέβη σε ιεροσυλίαν ("μη μη δώσεις περιέργειαν") και στα 93 του σκαρφάλωσε χωρίς σκάλα και κατέβηκε πάλι. Αυτό πάλιν είναι πράγματι θαύμα! Εκεί τι είδε στο σκοτάδι; Μια ακοίμητη κανδήλα σβηστή, έναν Πατριάρχη (τον Διόδωρο) να λέει απ' έξω την ευχή, να δέεται να αγιαστεί το φως από τη (σβησμένη) ακοίμητη κανδήλα και ο Θεός να μην τον ακούει, αλλά να στέλνει ήδη αγιασμένο φως εξ Ουρανού! Αν πράγματι συμβαίνει αυτό, τότε το θαύμα έγκειται στο ότι ο Θεός δεν ακούει τον Πατριάρχη! Το βίντεο αναφέρει, ότι μετά δέκα χρόνια (στα 103;) ο γέροντας επανέλαβε την ενέργειά του, αλλά επειδή δεν είχε Πίστη, δεν είδε θαύμα! Δηλαδή, ένα θαύμα γίνεται ή δεν γίνεται ανάλογα με την Πίστη ή την απιστία ενός μοναχού;
Όλα αυτά βέβαια, που αναφέρει ο γέροντας βρίσκονται σε αντίφαση με όσα καταμαρτυρούν οι Πέτρας Κορνήλιος και Κωνσταντίνης Αρίσταρχος σε βίντεο στη διεύθυνση:
www.greatlie.com/xristianismos/agio-fos
Κατά συγκυρία, την σχετική εκπομπή του MEGA, το 2001 έτυχε να την δούμε, τότε, και εμείς.
ΙΚ
κ. ΙΚ
ΑπάντησηΔιαγραφήνα σας ρωτήσω κατι άλλο.
Στον Μτ 22,9 - στην παραβολή γινεται λογος για τον γάμο του γιου του βασιλεα...ο οποιος ως γνωστον καλει τον κοσμο να ερθει, δεν ερχεται κανενας.
Μετα στελνει να φερουνε στην 'δεξίωση' όποιον βρουνε εξω τυχαια στον δρομο.
Οπερ και εγενετο.
Οταν ομως ερχεται και ο ιδιος ο βασιλιάς για να 'επιθεωρησει' τον κοσμο, βλεπει καποιον που δεν εχει κατάλληλη ενδυμασία.
Τον οποιο, αφου πρωτα 'μαλώνει' μετα τον στελνει στην 'αιωνια φυλακη'.
ΑΠΟΡΙΑ ΜΟΥ:
Την στιγμη που ειπε στους δουλους του, φέρτε οποιον βρειτε στον γαμο, 'αρκεί να εχει κοσμο' -
στιχος 9: "πορευεσθε ουν επι τας διεξοδους των οδων, και οσους εαν ευρητε καλεσατε εις τους γαμους. "
- δεν ειναι 'άδικο', να τιμωρει καποιον επειδή δεν ειχε την κατάλληλη ενδυμασια; Ας μην τον καλουσε τότε! Αν μην ελεγε στους δουλους του 'φερτε οποιον βρειτε' αλλα να φερετε μονο οποιος φοραει τα κατάλληλα ρουχα.
----------------------
κ. ΙΚ,
πως πρεπει λοιπον να ερμηνεύσουμε το συγκεκριμενο εδάφιο;
Μυρμιδόνας
Ο βασιλιάς είχε στείλει προσκλήσεις, στους δικούς του, τους καθωσπρέπει, αλλά αυτοί το γράψανε (ως συνήθως, γιατί σου λέει τον έχουμε στο τσεπάκι).
ΔιαγραφήΤότε είπε στους δούλους, να βγουν να βρουν, όποιον βρουν και να τον προσκαλέσουν. Αυτοί προετοιμάστηκαν, για να παρευρεθούν (δηλ. φόρεσαν τα καλά τους). Ένας δεν προετοιμάστηκε (δηλ. δεν φόρεσε τα καλά του) και τον έδιωξε.
Έτσι είναι ο Κύριος, προσκαλεί τους πάντες στο Κυριακό δείπνο και για να παραστεί κανείς πρέπει να προτοιμαστεί. Οι απροετοίμαστοι εξωπετάγονται (διότι είναι "εις κρίμα και κατάκριμα").
ΙΚ
Μάλιστα.
ΔιαγραφήΔεν γνώριζα την λεπτομέρεια οτι οι δούλοι δώσανε χρόνο στους 'καλεσμενους' να προετοιμαστούνε!
Ναι μεν ειναι ολοι καλεσμένοι, αλλα ειχανε χρονο 'να φορεσουνε τα καλα τους'.
κ. ΙΚ,
ΑπάντησηΔιαγραφήγνωρίζετε τιποτα για τον Αγιο Νεκτάριο, οτι ητανε ΥΠΕΡ του ΠΑΛΑΙΟΥ Ημερολογιου;
Πρωτη φορα το ακουω αυτό και ομολογω οτι 'ξαφνιάστηκα'!
Σας δινω την πηγή, παρακαλω πειτε μας τι γνωρίζετε!
http://agiooros.org/viewtopic.php?f=14&t=6368
Μυρμιδόνας
Σ' αυτά, που αναφέρονται στο ιστολόγιο, αν αληθεύουν, πράγματι έχει δίκαιο ο άγιος Νεκτάριος, καθότι 6 χρόνια πριν την αλλαγή του ημερολογίου μιλάει, για την εισαγωγή του Γρηγοριανού ημερολογίου, η οποία έχει όντως καταδικαστεί από τις Συνόδους αυτές, διότι καταργεί τον έναν από τους 4 όρους της απόφασης της Α΄ Συνόδου, δηλ. την εορτή του Χριστιανικού Πάσχα, πάντοτε μετά το νομικό πάσχα.
ΔιαγραφήΤην εποχή αυτή, πράγματι, γινόντουσαν συζητήσεις, για την εισαγωγή του Γρηγοριανού ημερολογίου από την Πολιτεία, η οποία και το εισήγαγε με το Ν.Δ. της 18.1.1923, ενώ η Εκκλησία αρνήθηκε, περιμένοντας την απόφαση του Οικ. Πατριαρχείου.
Το Πανορθόδοξο Συνέδριο στο Πατριαρχείο αποφάσισε την αλλάγή του ημερολογίου και εισήγαγε το διορθ. Ιουλιανό ημερολόγιο, που δεν έχει καμία σχέση με το Γρηγοριανό και τηρεί όλους τους όρους της απόφασης της Α΄ Συνόδου.
Η Εκκλησία της Ελλάδος αποφάσισε να εφαρμόσει το Νέο ημερολόγιο, στις 27.12.1923, με ημερομηνία εφαρμογής στις 10 Μαρτίου 1924. Έκτοτε η Ελληνική Πολιτεία ακολουθεί το Γρηγοριανό ημερολόγιο και η Ελληνική Εκκλησία το διορθ. Ιουλιανό. Η πρώτη ανακολουθία θα παρουσιασθεί το 2800, όπου την ίδια ημέρα, ενώ η Πολιτεία θα έχει 29 Φεβρουαρίου, η Εκκλησία θα έχει 1 Μαρτίου (και οι του Παλαιού 10 Φεβρουαρίου).
Τώρα τα περί της αίρεσης της αλλαγής, που διατυπώνονται από τον Επίσκοπο Κήρυκο Κοντογιάννη της Γνήσιας Ορθόδοξης Εκκλησίας, τον αποσχισθέντα από τους Ματθαιϊκούς, δεν είναι μόνον υπερβολικά, αλλά και παράλογα, δεδομένου, ότι η απόφαση της Α΄ Συνόδου περί της εορτής του Πάσχα, ούτε στον Όρο Πίστεως της Συνόδου βρίσκεται, ούτε στους 20 Κανόνες της, άρα δεν έχει καμία σχέση με δογματικά ή σωτηριολογικά θέμα.
ΙΚ
κ. ΙΚ
Διαγραφήσας ευχαριστώ για την αναλυτική σας απάντηση.
Εχω ομως μια μικρη απορια:
Τι μπορουμε να απαντήσουμε στους χριστιανους με το Παλαιο οταν θα μας πουνε:
"ΑΦου ο ιδιος ο Αγιος Νεκταριος, που τον τιμάται στην Εκκλησια σας, σας λεει να φυγεται απο το Νεο και να ερθετε με το Παλαιο, γιατι δεν το κανετε;"
εδω τι μπορουμε να απαντήσουμε;
Μυρμιδόνας
Μπορούμε να απαντήσουμε, ότι ο ο άγιος Νεκτάριος, που τον τιμά η Εκκλησία μας (η "εκκλησία" τους δεν τον τιμά, ως άγιο;) αναφέρεται στο Γρηγοριανό ημερολόγιο, που πράγματι έχει καταδικαστεί και όχι στο διορθωμένο Ιουλιανό (το Νέο), που έγινε 6 χρόνια αργότερα, και επομένως ήταν αδύνατον να το γνωρίζει και που δεν έχει καμία σχέση με το Γρηγοριανό.
ΔιαγραφήΙΚ
κ. ΙΚ,
ΑπάντησηΔιαγραφήεχω μια ακομα απορία.
Δεδομένου οτι ο Θεός σέβεται την Ελευθερία του ανθρωπου...
..αν κάποιος άνθρωπος στην Αλλη Ζωή επιθυμει τον 'θάνατο' της ψυχης του, τον 'εκμηδενισμό' του, την 'εξαφανιση' του, αν θελετε πειτε το 'αυτοκτονια της ψυχης' -
υποθετω ειδικα οι κολασμενοι ισως να μην αντέχουνε το βαρος της υπαρξης τους...την στιγμή μάλιστα που τους ειναι αδιανόητο να βαλουνε μετανοια για να σωθουνε, άσε που στην Άλλη Ζωή δεν θα υπάρχει η δυνατότητα μετανοιας στους Κολασμενους..
..αν λοιπον ΚΑΠΟΙΟΣ ΕΠΙΘΥΜΕΙ την 'εξαφανιση της ψυχης του' - να διαλυθεί ή να μετατραπει π.χ. σε ύλη, αστρική σκόνη κλπ…
…ο Θεός λοιπον που ΣΕΒΕΤΑΙ την ελευθερια του ανθρωπου μπορει να το αρνηθει αυτό;
Και με πιο 'επιχειρημα';
Μυρμιδόνας
Όταν λέμε άλλη ζωή προφανώς εννοούμε τον μέλλοντα αιώνα, εννοούμε τη Βασιλεία των Ουρανών και αντίστοιχα στην Κόλαση.
ΔιαγραφήΒέβαια, με την ανυπαρξία υλικού σώματος και όχι του αναστημένου σώματος (για όλους, ακόμη και τους κολασμένους) φυσικά δεν υπάρχει μετάνοια. Μετάνοια δεν υπάρχει και πριν τον μέλλοντα αιώνα (προ της τελικής κρίσης), ούτε και γι' αυτούς που βρίσκονται στον Άδη και αναμένουν. Γι' αυτούς όμως υπάρχουν οι ζώντες, που με τα μνημόσυνα και τις προσευχές διευκολύνουν όλους στο να ανέβουν ένα σκαλοπάτι.
Πάντως, ο μέλλοντας αιώνας χαρακτηρίζεται από αέναη κίνηση:
Ο άγιος Γρηγόριος Νύσσης υποστηρίζει, ότι η αρετή δεν έχει τέλος. Η τελειότητα για όλα τα πράγματα πού μετρώνται με τις αισθήσεις διαλαμβάνεται μέσα σε ορισμένα όρια, και φυσικά μετρώνται με μια μονάδα μέτρησης. Για τα μεγάλα όμως αγαθά, όπως την αρετή, δεν υπάρχει κανένα όριο. «Επί δε της αρετής έναν παρά του αποστόλου τελειότητος όρον εμάθομεν, το μη έχειν αυτήν όρον». Η αρετή δεν έχει όριο, πέρας. Και το τονίζει αυτό, έχοντας υπ' όψη του τον λόγο του Αποστόλου Παύλου: «ούχ ότι ήδη έλαβον ή ήδη τετελείωμαι, διώκω δε ει και καταλάβω, εφ' ω και κατελήφθην υπό του Ιησού Χριστού αδελφοί, εγώ εμαυτόν ούπω λογίζομαι κατειληφέναι, εν δε, τα μεν οπίσω επιλανθανόμενος τοις δε έμπροσθεν επεκτεινόμενος κατά σκοπόν διώκω επί το βραβείον της άνω κλήσεως του Θεού εν Χριστώ Ιησού, όσοι ουν τέλειοι, τούτο φρονώμεν» (Φιλ. 3. 12-15).
Στην διδασκαλία των αγίων Πατέρων, για την αιώνια ζωή και την μέθεξη της ακτίστου Χάριτος του Θεού γίνεται λόγος για διαρκή εξέλιξη. Ο άγιος Μάξιμος κάνει αναφορά στην αεικίνητη στάση των εφιεμένων το εφετό. Κατά τον άγιο Μάξιμο, η θέωση ταυτίζεται με την ομοίωση με τον Θεό και τη μέθεξη του Θεού. Μιλώντας για την μέθεξη, τη θεωρεί ως διηνεκή και διαρκή απόλαυση του εφετού. Εδώ γίνεται φανερό, ότι μιλάει για διηνεκή απόλαυση, η οποία είναι αεικίνητη στάση. Χαρακτηριστικά γράφει: «Αεικίνητος δε στάσις περί το εφετόν των εφιεμένων έστιν η του εφετού διηνεκής τε και αδιάστατος απόλαυσις, απόλαυσις δε διηνεκής και αδιάστατος του εφετού, η των υπέρ φύσιν θείων καθέστηκε μέθεξις» (ΡG 90. 608-609).
Φυσικά, αυτό θα συμβεί γι' αυτούς οι οποίοι πριν πεθάνουν είχαν εισέλθει στο στάδιο της καθάρσεως και της μετανοίας. Αν, δηλαδή, ο άνθρωπος μετανόησε, εξομολογήθηκε, αλλά δεν πρόφθασε να θεραπευθεί, να φωτισθεί ο νους του, αυτός, με την Χάρη του Θεού θα αυξάνεται στην θεία γνώση. Δεν το εννοούμε αυτό μέσα στα πλαίσια της λατινικής θεολογίας, συμφωνά με την οποία όταν ο άνθρωπος μετανοήσει, αλλά δεν προφθάσει να κάνει τον κανόνα του, θα πέρασει μέσα από το λεγόμενο καθαρτήριο πυρ. Στην Ορθόδοξη Εκκλησία δεν κάνουμε λόγο για ικανοποίηση της θείας δικαιοσύνης, αλλά για είσοδο στο στάδιο της καθάρσεως και μετανοίας, έστω και αν δεν έχει τελειώσει η θεραπεία. Σ' αυτές τις περιπτώσεις η θεία Χάρη θα βοηθήσει στην θεραπεία και μετά θάνατο, με την άποψη ότι οι μετανοήσαντες θα γίνουν χωρητικότεροι με την θεια Χάρη στην έλλαμψη και την μέθεξη της δόξης του Θεού.
Αντίθετα, για όσους δεν μετανόησαν ούτε έδειξαν έμπρακτα την μετάνοια τους δεν θα υπάρχει εξέλιξη στο αγαθό και την αρετή. Δεν έχουν εντοπιστεί χωρία Πατέρων, πού δείχνουν ότι οι αμετανόητοι θα κινούνται προς βίωση μεγαλύτερης κακίας. Ξέρουμε, βέβαια, ότι όπως στον Παράδεισο, ανάλογα με την πνευματική κατάσταση του ανθρώπου, θα υπάρχουν διαβαθμίσεις, το ίδιο θα γίνεται και στην Κόλαση. Αλλά και πουθενά δεν αναφέρεται να θέλει κανείς περισσότερη καταστροφή, για τον εαυτό του, αλλά και να το θέλει δεν εισακούεται.
Ο Χριστός, αναφερόμενος στην πόλη εκείνη που θα εκδιώξει τους Αποστόλους, λέγει: «αμήν λέγω υμίν ανεκτότερον έσται γη Σοδόμων και Γομόρρας εν ημέρα κρίσεως ή τη πόλει εκείνη» (Ματθ. 10. 15). Η λέξη ανεκτότερο δείχνει, ότι θα υπάρχουν διαβαθμίσεις και στην Κόλαση.
ΙΚ
Μάλιστα.
ΔιαγραφήΘα ξαναδιαβασω την απάντηση σας, για να την κατανοήσω καλυτερα.
Σιγουρα χρειαζεται μια δεύτερη ανάγνωση!
----------------------
κ. ΙΚ,
δεν με 'καλύψατε' όμως για το ερωτημα που σας εθεσα:
"Αν καποιος θελει να περασει στην 'ανυπαρξια' - γιατι να μην τον εισακουσει ο Θεός;".
Γραφετε:
"Αλλά και πουθενά δεν αναφέρεται να θέλει κανείς περισσότερη καταστροφή, για τον εαυτό του, αλλά και να το θέλει δεν εισακούεται."
Δηλ ενας 'κολασμενος' - αφου δεν προκειται ποτέ να μετανοήσει, αν επιλέξει την 'διάλυση της υπαρξης του' - δεδομενου οτι ο Θεός σεβεται την ελεύθερη βουληση του ανθρωπου - γιατι να μην εισακουσθει;
Μυρμιδόνας
Στην ανάσταση των σωμάτων, στη β΄ παρουσία και την τελική κρίση, δεν υπάρχει διάλυση της ύπαρξης, αυτό είναι δεδομένο, μας αρέσει, δεν μας αρέσει: "και καθ' όσον απόκειται τοις ανθρώποις άπαξ αποθανείν, μετά δε τούτο κρισις" (Εβρ. 9. 27). Και η κρίσις είναι δυο ειδών: "εις ανάστασιν ζωής" και "εις ανάστασιν κρίσεως". Δεν υπάρχει άλλη περίπτωση. Δεν υπάρχει περίπτωση να μην υποφέρω, ως κολασμένος.
ΔιαγραφήΟι θεοφόροι Πατέρες λέγουν, ότι οι πράξεις των ανθρώπων στην ύστατη πνοή τους δοκιμάζονται σαν σε ζυγαριά. Και εάν η δεξιά πλάστιγγα είναι πιο πάνω από την αριστερή, είναι ολοφάνερο πως ο ετοιμοθάνατος θα παραδώσει την ψυχή του στους αγίους αγγέλους. Αν πάλι και οι δυο πλάστιγγες είναι ίσες, νικάει οπωσδήποτε η φιλανθρωπία του Θεού. Μα και εάν ακόμη η ζυγαριά γείρει λίγο προς τα αριστερά, η ευσπλαχνία του Θεού θα αναπληρώσει όσο χρειάζεται, σύμφωνα με την ευχή: "Η θεία χάρις, η τα ασθενή θεραπεύουσα και τα ελλείποντα αναπληρούσα.....".
Αυτές είναι οι τρεις θείες κρίσεις του Κυρίου: η πρώτη είναι η δίκαιη, η δεύτερη είναι η φιλάνθρωπη, η τρίτη είναι η υπεράγαθη. Μετά από αυτές έρχεται η τέταρτη, όταν οι εφάμαρτες πράξεις είναι βαρύτατες και κυριαρχεί η πώρωση, για την οποία ο ίδιος ο Κύριος λυπάται: "..... συλλυπούμενος επί τη πωρώσει της καρδίας αυτών" (Μάρκ. 3. 5). Οι τοιούτοι έχουν αποξενωθεί από τον Θεόν: "εσκοτισμένοι τη διανοία, όντες απηλλοτριωμένοι της ζωής του Θεού δια την άγνοιαν την ούσαν εν αυτοίς δια την πώρωσιν της καρδίας αυτών" (Εφεσ. 4. 18). Αυτοί δεν πρόκειται να εισέλθουν στην Βασιλεία των Ουρανών, θα παραμένουν στον Άδη και η τιμωρία τους θα είναι να μην μπορούν να ιδούν το πρόσωπο του Θεού και να είναι αποκλεισμένοι από την θεία μακαριότητα. Αυτή θα είναι η τιμωρία την οποίαν δεν μπορούν να αποφύγουν.
ΙΚ
Μάλιστα!
ΔιαγραφήΥ.Γ:
Απο αύριο κ. ΙΚ θα σας θέσω μια νέα απορία! :)
Μυρμιδόνας