Ομολογία

Oι σημερινοί εκκλησιαστικοί αρχοντες της Ελλάδος, ανάξιοι των σημερινών περιστάσεων γλύφουν, εγκωμιάζουν, και προσκυνουν τους ξενοκίνητους, κατοχικούς και διεφθαρμένους πολιτικους μας.

Που ξεζούμισαν, αφαίμαξαν, αποστράγγισαν και συνεχίζουν καθημερινά να κατεξευτελίζουν και να αποθαρρήνουν τον λαό της Ελλάδος.

Μέχρι και τα σάρκινα σώματά των Ελλήνων αποφάσισαν να κομματιάσουν και να ξεκοκαλίσουν τα μαύρα και κατασκότεινα γαμψόνυχα γεράκια και να ξεριζώσουν τα όργανά τους χωρίς να τους ρωτήσουν.

Και οι εκκλησιαστικοί άρχοντες σπεύδουν σαν ταπεινα και ξευτιλισμένα γκαρσόνια και ενδίδουν και εγκρίνουν τις απαίσιες και φρικτές και κανιβαλικές αυτές πράξεις τους.

Τους γνωρίζουμε πολύ καλά και δεν περιμένουμε τίποτα από αυτούς.

Οι περισσότεροι είναι ασημαντότητες ή μάλλον ανικανότητες.

Ανθρωποι, και ανθρωπάκια, φτηνοί και ανίκανοι να εκτιμήσουν την θέσι τους την οποία ανάξια και με ύποπτο, σάπιο και βρώμικο τρόπο κατέλαβαν.

Με τί κύρος, λοιπόν, να αισθανθούν και να συναισθανθούν τον πόνο και το δάκρυ και τον αναστεναγμό του ταλαιπωρημένου, τραυματισμένου και καταπονημένου λαού;

Αφύσικοι, μικροί και ταπεινοί, άνθρωποι μηδενικής αξίας, δεν ασχολούνται με τα υψηλά και τα μεγάλα Ευαγγελικά μηνύματα που είναι τα μόνα ικανά να ανορθώσουν το καταπεσόν ηθικό και πνευματικό φρόνημα του λαού.

Πρώτοι στις φιέστες, πρώτοι στα τσιμπούσια, πρώτοι στα πανηγύρια.

Και τι δεον γενέσθαι;

Προσευχή δυνατή και αδιάλλειπτη να αποστείλη ο Θεός τον αξιο ηγέτη και άρχοντα που θα εμφανισθή και θα ενισχύση, θα ευτονώση και θα ανδρώση αυτον τον λαό, θα αναπτερώση το φρόνημά του, θα ενσταλάξη μέσα του την θεία ικμάδα και δύναμι γιά να αρθή στο ύψος εκείνο που θα υπερβούν καταστάσεις παρόμοιες, που διήλθαν οι προφήτες, οι άγιοι, οι Πατέρες, οι μάρτυρες, και περιστάσεις δυσκολώτατες, ακόμα και εκουσίων, διώξεων, εξοριών, ταλαιπωριών και της εσχάτης πτωχείας.