Ομολογία

Λαϊκισμοί

και στην τιμή των αγίων;

του αρχιμ. Δανιηλ Αερακη



Τόσο η τιμή στους αναγνωρισμένους Αγίους, όσο και η κίνησις προς αγιοποίησι άλλων, δεν έχουν πάντοτε τις σωστές θεολογικές και εκκλησιαστικές βάσεις, όσο και τα σωστά κίνητρα.

Τους μεν παλαιούς αγίους τους τιμάμε μάλλον … συμφεροντολογικά, χωρίς αγώνα να τους μιμηθούμε.
Η δε αγιοποίησις άλλων κινείται μεταξύ λαϊκισμών και ευσέβειας∙ μεταξύ τοπικισμών και καιροσκοπισμών.

● Ξενιστήκαμε ως Ορθόδοξοι, και δικαιολογημένα, όταν πληροφορηθήκαμε την απόφασι του Παπισμού να οσιοποιήση τον προ ολίγων ετών αποθανόντα Πάπα Ιωάννη – Παύλο Β΄.

Ποιά η σκοπιμότητα;
Να προστεθή ένας ακόμα στους πολλούς κατά αυθαίρετο τρόπο οσιοποιηθέντες και αγιοποιηθέντες;
Φυσικά είναι εσωτερική υπόθεσις των Παπικών.
Δεν πέφτει λόγος σε μας τους Ορθοδόξους.

● Αλλ’ ενώ καυτηριάζουμε τη σπουδή των Παπικών, εμφανίζουμε και μεις οι Ορθόδοξοι σπουδή.
Έχουμε τόσους Αγίους, και μάλιστα μάρτυρες, με συγκεκριμένα ιστορικά «ντοκουμέντα», με συγκλονιστικό βίο και σταυρό.

Το θαύμα τόσων μαρτύρων και λοιπών αγίων δεν αρκεί για να θαυμάσουμε τη χάρι του Χριστού;
Ο ιερός Χρυσόστομος δοξολογεί το Θεό για τα αστέρια της Εκκλησίας, τους αγίους:

«Ευλογητός ο Θεός∙ ιδού γαρ και από γης αστέρες φαίνουσιν, οι άγιοι∙ αστέρες των ουρανών φαιδρότεροι. Επί γης αστέρες διά τον εξ ουρανών φανέντα. Ουκ επί της γης δε μόνον αστέρες, αλλά και εν ημέρα αστέρες∙ τούτο δεύτερον θαύμα. Είδες αστέρας ποτέ μετά ηλίου φανέντας; (Ε.Π.Ε. 30,384-386).

Μετάφρασις: Να είναι ευλογημένο το όνομα του Θεού.
Νά, φωτίζουν πλέον αστέρια και κάτω στη γη.
Είναι οι άγιοι.
Ναι, κάτω στη γη φωτίζουν αστέρια πιο λαμπερά απ’ τ’ αστέρια των ουρανών.
Είναι αστέρια, που φαίνονται γι’Αυτόν που φάνηκε για μας στη γη.
Αστέρια, που δεν λάμπουν απλώς στη γη, αλλά λάμπουν και την ημέρα.
Αυτό είναι δεύτερο θαύμα.
Είδατε ποτέ αστέρια να φωτίζουν μαζί με τον ήλιο;

● Σαν να είναι ετοιμόρροπο σπίτι η Εκκλησία, και ευτυχώς που κάποια μοναχή εδώ, κάποια άλλη πιο πέρα, είδε στο όνειρό της «νεοφανείς» αγίους, κι έτσι εδραιώθηκε η πίστις μας!
Αν τούτο δεν λέγεται ολιγοπιστία, πέστε, τι λέγεται;

● Είναι ορθό, κατά καιρούς κάποιοι νέοι άγιοι να επισκιάζουν σε τιμή τους Αποστόλους, τους μεγάλους Πατέρες, τους θεοφόρους Μάρτυρες;

Πόσοι π.χ. ναοί υπάρχουν επ’ ονόματι του αγίου Νεκταρίου (Πενταπόλεως) και πόσοι επ’ ονόματι του αποστόλου Παύλου;
Φυσικά ο μόνος που δεν φταίει για το φαινόμενο αυτό, είναι ο όντως άγιος Νεκτάριος.

● Τώρα τελευταία όλο και πληθύνονται οι ναοί και τα παρεκκλήσια προς τιμήν του αγίου Λουκά του ιατρού της Κριμαίας.
Και ξεπερνούν σε αριθμό τους ναούς και τα παρεκκλήσια προς τιμήν του πρώτου Λουκά, του ιατρού, του ευαγγελιστού, του θεοπνεύστου συγγραφέως του τρίτου Ευαγγελίου και των Πράξεων των Αποστόλων.

Φυσικά ο μόνος, που δεν φταίει για το φαινόμενο αυτό, είναι ο άγιος Λουκάς της Κριμαίας, θαυμαστός για τη μαρτυρική του ομολογία.

● Η Εκκλησία δεν βιαζόταν άλλοτε στις αγιοποιήσεις.
Έτσι απέφευγε συναισθηματισμούς, συμπάθειες, προσωποκεντρικές εκτιμήσεις, σκοπιμότητες, λαϊκισμούς, κάποτε (γιατί όχι;) και συμφέροντα.

● Σε κάθε περίπτωσι οι άγιοι δεν είναι για μαγικό προσκύνημα.
Είναι για μίμησι, ευλογία και δοξολογία.