Ομολογία

Προκλητικές σπατάλες

του αρχιμ. Δανιήλ Αεράκη

Κρίσιμες μέρες περνάει το έθνος μας.

Βαίνουμε προς οικονομικό αδιέξοδο.

Βρισκόμαστε στα πρόθυρα χρεωκοπίας.

Η ανάκαμψις απαιτεί θυσίες και προσφορές, κατά το λόγο του Κυρίου μας Ιησού Χριστού: «Μακάριόν εστι διδόναι μάλλον ή λαμβάνειν» (Πράξ. κ΄35).

Περιθώρια προσφοράς υπάρχουν για τους περισσότερους πολίτες της χώρας, κυρίως όμως για τους μεγαλόμισθους και τους υψηλά ιστάμενους.

Και αν δεν κινούνται σε πράξεις θυσίας, που θα ανεβάσουν και το ηθικό του λαού, τουλάχιστον ας μη προκαλούν με σπατάλες.

Σε εποχή π.χ. λιτότητας δεν νοούνται διακοπές υπουργών σε πολυτελή ξενοδοχεία του εξωτερικού ή μετακινήσεις με ιδιωτικά αεροπλάνα και πλήθος «περιτρεχάμενων» συμβούλων!

● Φυσικά, το παράδειγμα της λιτότητας ο λαός ζητάει πρώτα από τους εκκλησιαστικούς λειτουργούς.

● Είναι απαράδεκτο να τρέχουν πλήθος δεσποτάδων, με μίτρες αστράπτουσες και πατερίτσες εξουσιαστικού… κύρους και χρυσοΰφαντες στολές, στη γιορτή κάποιου άλλου δεσπότη.

Πολύ καλά έκανε ο αρχιεπίσκοπος Αθηνών κ. Ιερώνυμος, που για λόγους λιτότητας δεν γιώρτασε την ονομαστική του γιορτή (15 Ιουν.) με πομπές και εκδηλώσεις και αρχιερατικές φιέστες.

● Και φυσικά οι 14 δεσποτάδες, που ταξίδεψαν στο κέντρο των Κυκλάδων την Κυριακή των Πατέρων, προκάλεσαν τον ελληνικό λαό.

Οπωσδήποτε δεν μετέβησαν χωρίς σπατάλες.

Οπωσδήποτε κατέλυσαν όχι σε κάποιο ίδρυμα, αλλά σε κάποιο πολυτελές ξενοδοχείο. Οπωσδήποτε δεν πήγανε με άδεια χέρια, ούτε έφυγαν με άδεια χέρια. Ανταλλάχτηκαν δώρα.

● Και φυσικά δεν τιμήθηκαν εκείνη την ημέρα οι άγιοι Πατέρες της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου, που είχαν ως παράσημα, τα στίγματα του Κυρίου Ιησού, που ήσαν περιβεβλημένοι τα ματωμένα άμφια από τους διωγμούς.

Τιμήθηκαν οι μεγαλοπρεπείς και πολυτελώς ενδεδυμένοι σύγχρονοι «πατέρες», που είναι φορτωμένοι με ασήκωτα πλουμιστά.

● Και φυσικά δεν τιμήθηκε ο Μ.Αθανάσιος ή ο Άγιος Νικόλαος, αλλά τιμήθηκε ο επιχώριος επίσκοπος, που λίγες μέρες πριν, πάλι με πλήθος δεσποτάδων, γιώρτασε τα … δεκάχρονα της αρχιερατείας του!

● Και φυσικά δεν τιμήθηκαν «οι θείοι ποιμένες, ως δούλοι γνησιώτατοι Χριστού», αλλ΄εξυμνήθηκε ο εορτάζων, που το όνομά του «γλυκαίνει το στόμα του ποιμνίου του», κατά την προσφώνησι άλλου επισκόπου!

● Και φυσικά με τα τόσα χρήματα, που σπαταλήθηκαν στο βωμό της ματαιότητας και της κουφότητας, θα μπορούσαν να ενισχυθούν εκατό άνεργοι, που κυριολεκτικά ζητιανεύουν.

● Υπάρχει εγκύκλιος της Ι.Συνόδου για περιορισμό των πολυαρχιερατικών θιάσων.

Γιατί δεν τηρείται;

● Αν τον εορτάζοντα επίσκοπο (οποιονδήποτε) τον αγαπά ο λαός, ας συναχθή και ας προσευχηθή, με αφορμή τη γιορτή του.

Με τους τόσους δεσποτάδες ο μόνος που ζημιώνεται, είναι ο λαός.

Η γιορτή του δεσπότη, αντί να είναι ευκαιρία τοπικής λατρευτικής συνάξεως, γίνεται ευκαιρία δυναμικής προβολής αρχιεπισκοπικών υποψηφιοτήτων!

● Κυριακή των Πατέρων!

Και τόσοι «πατέρες» άφησαν το ποίμνιό τους, για να τρέξουν σε πανηγύρι εορτάζοντος επισκόπου!