Ομολογία

Μήπως προλειαίνεται

για μητροπολίτης Αιγιαλείας;

Ο κ. Θεόκλητος Κουμαριανός φιλοξενούμενος του Καλαβρύτων:

Show προσφορά στους Αιγιώτες

Πριν λίγες μέρες δημιουργήθηκε σκάνδαλο στο Αίγιο, όταν συνελήφθη αρχιμανδρίτης και ο συνοδός του (που έμενε στο σπίτι του αρχιμανδρίτη!), ότι έκλεψαν από σούπερ μάρκετ! (εφημ. «Αιγίοχος»).

Ο μητροπολίτης Καλαβρύτων παρενέβη με μακροσκελή δημοσίευση στον αιγιώτικο Τύπο και εξήγησε ότι, πράγματι, διεπιστώθη η κλοπή, αλλά όχι από τον ιερέα αλλά από νεαρό φοιτητή που έμενε στο σπίτι του αρχιμανδρίτη ως… φιλοξενούμενος(!) με την άδεια του κ. Αμβρόσιου («Τύπος Αιγιάλειας», 10/3/2011).

Το όνομα του αρχιμανδρίτη δεν αποκαλύφθηκε (το απέκρυψαν και ο Τύπος και ο μητροπολίτης), αλλά οι πληροφορίες λένε ότι πρόκειται για αρχιμανδρίτη, που μετετέθη στο Αίγιο από την Μητρόπολη Καρδίτσας, όταν εκεί μητροπολίτης ήταν ο Θεόκλητος Κουμαριανός.

Και τώρα μαθαίνουμε, από την εφημ. «Φιλόδημος» Αιγίου (http://www.filodimos.gr), ότι ο πρώην μητροπολίτης Καρδίτσας κ. Θεόκλητος Κουμαριανός έρχεται στο Αίγιο.

Τι να σημαίνει άραγε αυτό;

Μήπως προλειαίνεται ο κ. Κουμαριανός για βοηθός του κ. Αμβρόσιου και κατοπινός μητροπολίτης Αιγιαλείας;

Το http://aigio.org/2011/04/show.html μιλά για «Πασχαλινό show προσφορά της Εκκλησίας ΑΕ» στους Αιγιώτες και για άλλη «μια σκανδαλιστική ενέργεια του Αμβροσιου» και θυμίζει τις δραστηριότητες του νυν Βρεσθένης κ. Κουμαριανού, εξ αιτίας των οποίων αναγκάστηκε σε παραίτηση (και όχι σε εκκλησιαστική δίκη και πιθανή καθαίρεση, όπως νομοθετούν οι Κανόνες της Εκκλησίας, χάρη στον προστάτη του τότε, αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο).

Γράφει το «aigio.org»:

«Εκτός όλων των άλλων είναι νωπές οι μνήμες από την εμπλοκή του Θεόκλητου στο παραδικαστικο, στις κατηγορίες για κιναιδισμό, εμπλοκή σε υποθέσεις ναρκωτικών αλλά και στον ξεσηκωμό τοπικών κοινωνιών όταν ο Χριστόδουλος αποπειράθηκε να τον αποκαταστήσει τοποθετώντας τον στην μητρόπολη Μεσσηνίας.

Ποιο το όφελος για την τοπική κοινωνία η παρουσία τέτοιων προσώπων όταν μόνο αρνητικά έχουν απασχολήσει την επικαιρότητα εκτός από το αυταπόδεικτο γεγονός ότι ο Αμβρόσιος για ακόμη μια φορά επιχειρεί να παίξει τα δικά του εκκλησιαστικά παιχνίδια αδιαφορώντας προκλητικά για τον κοινωνικό αντίκτυπο των ενεργειών του».