Ομολογία

Είναι δυνατόν

αυτός ο άνθρωπος

να είναι αρχιεπίσκοπος

Αθηνών

και πάσης Ελλάδος;

Κατηγορείται ως ψεύτης, ως συκοφάντης, ως πλαστογράφος, ως κλέπτης πνευματικής ιδιοκτησίας, ως επίορκος, ως αθεόφοβος, ως μοχθηρός, ως "αίλουρος", από τον μητροπολίτη Καλαβρύτων Αμβρόσιο.

ΝA YΠΟΒΑΛΗ ΑΜΕΣΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΙΤΗΣΙ ΤΟΥ

Αυτή η επιστολή περιγράφει το δράμα της σημερινής διοικήσεως της Εκκλησίας. "Των φίλων άπιστα, τα της Εκκλησίας αποίμαντα, ο πλούς εν νυκτί, πυρσός ουδαμού, Χριστός καθεύδει". Τοιούτους Αρχιερείς έχομεν. Ο ένας κατηγορεί τον άλλον για παρόμοια πράγματα που στη συνέχεια και αυτός έκαμε. Κατηγορεί τον νυν Αρχιεπίσκοπον ο Αιγιαλείας πως «συμπλέη» με τον Ζακύνθου Χρυσόστομον, «και μάλιστα πως στηρίζεται εις τους “τραμπουκισμούς” ενός τοιούτου εκκλησιαστικού προσώπου!». Και φέτος, μάθαμε πως αυτό το πρόσωπο που κατηγορούσε τότε για «τραμπουκισμούς» και αργότερα για «αλητεία» τον κάλεσε και συλλειτούργησαν στο πανηγύρι της τοπικής Παναγίας στο Αίγιο.

Πώς λοιπόν αυτοί οι άνθρωποι να υπερασπιστούν την πίστη. Ακούστηκε ο Μεσσηνίας να εκστομίζει αιρετικές βλασφημίες μέσα στην Σύνοδο της Ιεραρχίας, και οι Αρχιερείς τον άκουγαν, χωρίς να κάνουν ό,τι θα έκανε ο αμίμητος Καντιώτης (που ο Θεός τον κρατά 104 χρονών στη ζωή και προς έλεγχό τους). Και βρέθηκε ένας καθηγητής δογματικής να τους βάλει στη θέση του, όπως είδατε στην επιστολή προς τους Ιεράρχες που χθες αναρτήσαμε. Για να δούμε, έστω και τώρα θα μιλήσει κανείς; Μπορούμε, άραγε, ακόμα να περιμένουμε κάτι από αυτόν τον Αρχιεπίσκοπο;

Φίλοι και αναγνώστες της "Ελεύθερης Πληροφόρησης" διατυπώνουν έντονη την ανησυχία τους και τον προβληματισμό τους γιά το αρχιερατικό και ποιμαντικό προφίλ του σημερνού Αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου. Ή αδυναμία του να καταθέσει μαρτυρία Πατερική και οδηγητική στό πολυπληθές έκκλησιαστικό πλήρωμα είναι έμφανέστατη. Ή σιωπή του και ο αποκρυφισμός του μπροστά στά καυτά σκάνδαλα του αρχιερατικού και του ίερατικου χώρου, ένσπείρει στίς συνειδήσεις απογοήτευση και υπερδιέγερση. Η ποι­μαντική απνοια, που έγγράφεται στά δελτία ειδήσεων της Διαρκούς Ιερας Συνόδου προ­καλεί πνιγμονή.

Απαντώντας στά απανωτά έρωτήματα, που μου έμπιστεύονται οι φίλοι, καταθέτω την εξομολογητική ενημέρωση, ότι οι ίδιες απορίες και τα ίδια ερωτηματικά στροβιλί­ζονται και στο δικό μου μυαλό και διεγείρουν την αγωνία γιά το αύριο και το μεθαύριο. Αν τα έκκλησιαστικά μας πράγματα κυλήσουν στίς ράγες, που τα έσπρωξε ο Ιερώνυμος, το πρώτο σκοτεινό σχέδιο θα το συμπληρώνει ενα δεύτερο και πρίν κοπάσει το πρώτο κύμα της απογοήτευσης θα ερχεται, ορμητικότερο και έπικινδυνοδέστερο, το επόμενο.

Ερμηνεία του φαινομένου «Ιερώνυμος» βρηκα σε μιά σκληρή, αλλά αληθινή δημό­σια κριτική, που την απηύθυνε στον τότε Μητροπολίτη Θηβών και Λεβαδείας Ιερώνυμο ο Μητροπολίτης Καλαβρύτων και Αιγιαλείας Αμβρόσιος και την κοινοποίησε σε όλους τους Μητροπολίτες της Εκκλησίας της 'Ελλάδος. Γιά καιρό, με βασάνιζε ο προβλημα­τισμός και τα έρωτηματικά, αν επρεπε να την ξαναφέρω στην έπικαιρότητα. Οι σκοτεινές, όμως, εξελίξεις του μακρότατου χρονικού διαστήματος, που διέρρευσε από την ανάρρη­ση του Ιερώνυμου στον αρχιεπισκοπικό θρόνο, ίσαμε σήμερα, με επεισαν, ότι ο ελεγκτικός λόγος του συλλειτουργού Αμβροσίου ιχνογραφεί οχι μόνο το πορτραίτο του τότε Μητρο­πολίτη Θηβών, αλλά και του σημερινου Αρχιεπισκόπου Αθηνών Ιερώνυμου.

Το επαναφέρω, λοιπόν και το παραδίδω στην κρίση και στην εκτίμηση του ευρύτατου και ανήσυχου εκκλησιαστικού πληρώματος.

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ

ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ

ΕN ΑΙΓΙΩ, TH. 28η Αύγούστου '97

Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην

Θηβών και Λεβαδείας Κύριον Ίερώνυμον

Αγίου Δημητρίου, 1

321 00 - ΛΕΒΑΔΕΙΑΝ

Αγαπητέ μου Ιερώνυμε,

Θα συνεχίσω να μάχωμαι, εστω και μόνος, διά την άλήθειαν και διά την Εκκλησίαν. Είναι το χρέος μου προς την Μητέρα Εκκλησίαν, ήτις μας εξέθρεψε, μας ετίμησε, μας ανέδειξεν εις τον ον κατέχομεν Επισκοπικόν θρόνον. Η άλήθεια είναι πικρά, ενίοχε και ενοχλητική εις την ακοήν. Εν τούτοις είναι αναγκαία και σωστική! Υπηρετών, λοιπόν, την α­λήθειαν, αδελφέ μου, θα σοι είπω διά μίαν εισέτι φοράν πικρά τινα λόγια με μόνον σκοπόν την αφύπνισίν σου. προς το συμφέρον σου και προς το συμφέρον της Εκκλησίας. Τώρα ομως η επικοινωνία μας δεν θα παραμείνη μυστική, όπως αι από 24.7.1995 και 18.4.1997 επιστολαί μου, τας οποίας εκράτησα μέχρι σήμερον μυστικόν επτασφράγιστον. Έπειτα από την προλαβούσαν Ιεράν Σύνοδον της Ιεραρχίας ολα χρειάζονται φως! Θα καταστήσω κοινωνούς των σκέψεών μου τους αδελφούς μας Ιεράρχας. Εάν δε ήθελε κριθή αναγκαίον, τότε θα αποστείλω προς αυτούς και τας ως άνω μνημονευθείσας επιστολάς μου προς ενημέρωσίν των.

1. Ένα ψέμμα μας βοηθεί ίσως εις το να εξέλθωμεν προς στιγμήν από μίαν δυσχερη θέσιν, μας οδηγεί ομως εις μίαν μόνιμον ανυποληψίαν! Εις την κρίσιμον Συνεδρίαν της Ιεραρχίας της 31ης Ιουλίου ε.ε., απέδει­ξα περιτράνως διά των εγγράφων α) οτι παρέσυρες τον Αρχιγραμματέα και τους Γραμματείς εις την πλαστογράφησιν των Πρακτικών της ΔΙΣ της 6ης Απριλίου 1995, β) οτι δεν υπάρχει «πρότασις» της Οικονομικής Υπηρεσίας περί συγκροτήσεως Επιτροπης παρακολουθήσεως και διαχει­ρίσεως Αναπτυξιακών Έργων της Εκκλησίας, γ) οτι ουδέποτε ετυχε της εγκρίσεως της Ιερας Συνόδου ο διορισμός του κ. Οδυσσέως Κοσμάτου ως Μέλους της Επιτροπης ταύτης δ) οτι ουδέποτε διεξήχθη διαγωνισμός προς ανάθεσιν των μελετών των υπό εκτέλεσιν εκκλησιαστικών εργων και επομένως η ανάθεσις της εκπονήσεως των Μελετων διά τα συγκεκρι­μένα εργα εις την Εταιρείαν του κ. Κοσμάτου υπηρξε χαριστική και άρα παράνομος και καταχρηστική, και ε) οτι το Πρακτικόν της ΔΙΣ της 6.4.1995 παραμένει εκτοτε ανυπόγραφον και άρα τυγχάνει άκυρον. Η ευθύνη λοιπόν διά την κακήν διαχείρισιν του αστρονομικού ποσού των 1.700 εκατομμυρίων δρχμ. βαρύνει αποκλειστικώς και μόνον την Σεβασμιότητά σου και ουδένα ετερον. Όταν μετ' ου πολύ ανήλθες εις το βημα, αντί να απαντήσης εις τας εκτοξευθείσας βαρυτάτας ταύτας κατη­γορίας, απευθυνόμενος προς με είπες τα λόγια ταύτα: «εσύ δεν μου τάμαθες, Άγιε Καλαβρύτων; μαζί δεν τα κάναμε;

Θα ενόμιζέ τις οτι εκέρδισες την μάχην των εντυπώσεων, εκφέρων ενα τόσον χονδροειδές ψεύδος. Αλλά διά τους νούν εχοντας η απάντησις αυτη εμπεριέχει μίαν ομολογίαν ενοχής. Δεν άρνήθηκες, οτι έκαμες οσα εγώ κατεμαρτύρουν! δεν απέκρουσες τας κατηγορίας και δεν εδωσες μίαν πειστικήν εξήγησιν! Απλώς, εισάγων ενα χονδροειδέστατον ψέμμα, προσεπάθησες να δημιουργήσης συνενόχους! και βεβαίως δεν είμαι συνένοχος, καθ' οσον ουδέποτε σε εδίδαξα τοιαύτα «τερτίπια» και ουδέ­ποτε «μαζί» εκάναμε τοιαύτα εγκλήματα! Άλλωστε ουδέποτε συνεργα­σθήκαμε εις την Αρχιγραμματείαν, ουδέποτε διετέλεσες υπό την διοικητικήν μου ευθύνην, ουδέποτε ελαβεν χώραν παράδοσις της Υπηρε­σίας της Αρχιγραμματείας εκ μέρους μου προς σε, καθ' οσον η δική σου θητεία εις την Αρχιγραμματείαν χρονικως απέχει πολύ από την προηγηθείσαν ιδικήν μου (εμεσολάβησαν δύο τοποθετήσεις, οταν εγώ παρέ­δωσα εις τον αείμνηστον Νικηφόρον Τζιφόπουλον, μετά ταύτα Μητροπολίτην Χίου), και επί τέλους ουδέποτε μέχρι σήμερον κατηγορήθην διά τοιαύτα «κατορθώματα». Κατά την περίοδον της θητείας μου άλλωστε εις την Αρχιγραμματείαν υπήρχον Αρχιερείς, ως π.χ. ο μακαριστός Ελευθερουπόλεως Αμβρόσιος, οι οποίοι ήσαν ετοιμοι να ελέγξουν την οιανδή­ποτε παραχάραξιν των Πρακτικων. Ενω τώρα υπάρχει ενας Αρχιεπίσκο­πος εις την δύσιν του και επομένως ολα τα κακά δύνανται να συμβούν, οπως και συμβαίνουν άλλωστε...

Δεν θα ήθελα να υπομνήσω, οτι με ηλέησεν ο Θεός να σε εχω ευερ­γετήσει μεγάλως! δεν ανέμενον βεβαίως την διά βίου ευγνωμοσύνην σου! Αλλά και μίαν τοιαύτην συκοφαντίαν πως να την ανεχθώ από εναν ευεργετηθέντα;

Κηδόμενος, οθεν, της άξιοπρεπείας μου σε παρακαλω και σε προ­καλώ να προσκομίσης εστω ενα παράδειγμα εξ οσων «μαζί εκάναμε», ώ­στε να εδραιωθή ο ισχυρισμός σου. Άλλως εις την ψυχήν σου θα πλανάται ο εφιάλτης της συκοφαντίας, εγώ δε θα εχω το δικαίωμα να σε αποκαλω εφ' εξης οχι μόνον πονηρόν, ελισσόμενον ως αίλουρον, με μοχθηρόν πρό­σωπον, υβριστήν των Ιεραρχών, ηθικόν αυτουργόν εις πλαστογραφίαν των Πρακτικων αλλ' επί πλέον ψευδολόγον και ταπεινόν συκοφάντην. Και είσαι, αδελφέ μου!

2. Ας προχωρήσω λοιπόν τώρα εις περαιτέρω αποκαλυπτήριά σου: Εις την αίθουσαν των Συνεδρίων (Συνεδρία της 30ης Ιουλίου) ηκούσθη ως καταγγελία, οτι Μέλη της Οικονομικής Υπηρεσίας επραγματοποίησαν θαλάσσιον περίπατον, «κρουαζιέραν» είπον, με το ιδιωτικόν σκάφος οικονομικού τινος παράγοντος εξ εκείνων, οι οποίοι φέρονται να συναλλάσσωνται συχνά μετά της Οικονομικής Υπηρεσίας της Εκκλησίας εις τα εν Βουλιαγμένη οικόπεδα.

Επί τω ακούσματι του υπαινιγμού τούτου συ, αδελφέ μου, εσπευ­σες να διαβεβαιώσης το Σωμα της Ιεραρχίας, ομνύων μάλιστα εις την Αρχιερωσύνην σου, οτι ουδέποτε έλαβες μέρος εις τοιαύτην κρουαζιέραν! Δυστυχώς ομως διά σε, δύο ημέρας βραδύτερον (τήν 1ην Αυγούστου) η εφημερίς «Ελεύθερος Τύπος» με τίτλον «Ο ΜΗΤΡΟΠΟ­ΛΙΤΗΣ ΞΕΧΝΑΕΙ ΕΥΚΟΛΑ ΤΗΝ ΚΡΟΥΑΖΙΕΡΑ» εγραφεν τά έξης σημαντικά:

«Σεβασμιώτατε Μητροπολίτα Θηβών και Λεβαδείας: Εάν δεν θυμάσθε την επίμαχη μονοήμερη κρουαζιέρα στην οποία πήρατε μέρος, να φρεσκάρω εγώ τη μνήμη σας. Ήταν Μάϊος του 1994, στόν Ευβοϊκό, παρέα σας είχατε τον Επίσκοπο Κερνίτσης, τό σκά­φος ήταν ιδιοκτησίας γνωστού εφοπλιστη-επενδυτή, που αξιοποίησε την εκκλησιαστική περιουσία. Με κάνετε να αίσθάνωμαι άσχημα που διαψεύδω εναν τόσο σημαντικό Μητροπολίτη......

Μεγάλην σημασίαν εχει οτι συντάκτης του σχολίου τούτου τυγχάνει ο Διευθυντής της Έφημερίδος κ. Γεώργιος Κύρτσος, ο οποίος, καθώς πληροφορούμεθα, μετείχε επίσης της κρουαζιέρας εκείνης και άρα τυγχάνει αψευδής μάρτυς. Υπάρχουν άλλωστε και φωτογραφίες ως πειστήρια αδιάψευστα. Άρα ψεύδεσαι ενσυνειδήτως, Σεβασμιώτατε, και μάλιστα ενώπιον της Ιεραρχίας! Σε παραδίδω, λοιπόν, εις την κρίσιν των Σεβασμιωτάτων Ιεραρχών.

3. Και διατί όχι; Ως φαίνεται είναι παληά σου τέχνη η εξαπάτησις και τα όμοια, εφ' ω και βαρύνεσαι με πολύ χειρότερα πράγματα, όπως π. χ. με την κατηγορίαν της επιστημονικης απάτης! Έχεις κατηγορηθή ευθέως, δημοσίως και δη και γραπτώς «επί κλοπή πνευματικής ιδιοκτησίας» από τα επιστημονικά συγγράμμαχα του Καθηγητού του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης Κωνστ. Καλοκύρη. Ο Καθηγητής Καλοκύρης εξέδωκε έντυπον εκ τεσσαράκοντα σελίδων με τίτλον «ΕΛΕΓΧΟΣ ΑΝΕΛΕΓΚΤΩΝ, ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 1972» όπου κατ' αντιζυγίαν παρου­σιάζει ολόκληρα αποσπάσματα εκ των επιστημονικών συγγραμμάτων του, άτινα καταχωρίζονται αυτούσια εις το βιβλίον σου με τίτλον «ΜΕΣΑΙΩΝΙΚΑ ΜΝΗΜΕΙΑ ΕΥΒΟΙΑΣ, ΑΘΗΝΑΙ 1971» άνευ μνείας της πηγής προελεύσεώς των!!!! Σημαντικόν άλλωστε είναι το αγιογραφικόν χωρίον, όπερ προτάσσεται εις την κριτικήν του: «Εφώνησε πέρδιξ, συνήγαγεν α ούκ ετεκεν» (Ίερ. 17, 11).

4. Υπάρχει τώρα το ζήτημα των νοσηλείων σου εις το Εξωτερικόν.

Οι διενεργήσαντες τον διαχειριστικόν έλεγχον ορκωτοί Λογισταί δεν κα­τακρίνουν την οικονομικήν ενίσχυσίν σου διά του ποσού των 9.000.000 δρχμ. Σημειώνουν ομως, ότι δεν προσεκομίσθησαν παραστατικά δα­πανών! Τούτο δε είναι και λογικόν και δίκαιον! Θα ήτο λοιπόν πολύ φυσικόν να καταθέσης έστω και εκ των υστέρων τα παραστατικά ταύτα, ώστε να κλείση το ζήτημα. Διατί όμως δεν σπεύδεις να το πράξης, ώστε να τεθής υπεράνω πάσης υποψίας;

Την άπάντησιν θα δώσωμεν υμείς. Λέγεται λοιπόν, οτι ο ίδιος εκείνος επενδυτής-εφοπλιστής, όστις σε εκάλεσεν εις την κρουαζιέραν εις τον Ευβοϊκόν, κατέβαλεν επίσης εξ ιδίων και ολα τα έξοδα της νοση­λείας σου εις Η.Π.Α. Τουλάχιστον τούτο διέδιδεν, καυχώμενος, εις ανύποπτον χρόνον διά λογαριασμόν του! Εάν τούτο αληθεύη, τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά, Σεβασμιώτατε υβριστά μου. Από σε εξαρτάται να αποσείσης μίαν τόσον σοβαράν κατηγορίαν.

Αγαπητέ μου Ιερώνυμε,

Το ερώτημα, το οποίον πολύ με βασανίζει, είναι τούτο: Αλήθεια, πώς κατόρθωσες και έκρυβες ένα τόσον απαίσιον χαρακτήρα ολα αυτά τα χρόνια; Έχεις γίνει αγνώριστος! Κάτω από ένα προσωπείον, με πολλήν τέχνην πράγματι, έκρυβες ένα μοχθηρόν πρόσωπον και ένα αδίστακτον χαρακτήρα! Δοξάζω τον Θεόν, διότι με ηξίωσεν εγκαίρως να εννο­ήσω τί εκρυβες μέσα εις την ψυχήν σου και να σου το δηλώσω ευθαρσώς με την από 24.7.1995 επιστολήν μου. Εις το ερώτημά σου «μαζί δεν τα κάναμε;» η άπάντησις είναι καταφατική. Ναι μαζί τα εκάναμε. Αλλά τί και ποία εκάναμε μαζί; Μαζί επραγματοποιούσαμε παραστάσεις προς τον Μακαριώτατον Αρχιεπίσκοπον κ. Σεραφείμ διά να του επιστήσωμε την προσοχήν ως προς τον τότε Δωδώνης κ. Χρυσόστομον και άλλα τινα πρόσωπα του περιβάλλοντός του. Διά να είπωμεν προς τον Μακαριώτα­τον, οτι η τόση εμπιστοσύνη την οποίαν επιδεικνύει προς τον Δωδώνης Χρυσόστομον, εκθέτει ανεπανορθώτως τόσον την Εκκλησίαν, όσον και τον ίδιον προσωπικως! Διά να ζητήσωμεν την απομάκρυνσιν του Δωδώνης από νευραλγικάς θέσεις της εκκλησιαστικης Διοικήσεως! Ναί, αυτά πράγματι εκάναμε μαζί! και δυστυχως τώρα βλέπω να συμπλέης με τον άνθρωπον αυτόν και μάλιστα να στηρίζεσαι εις τους «τραμπουκισμούς» ενός τοιούτου εκκλησιαστικού προσώπου!

Εν κατακλείδι θα ήθελα να απαντήσω προς τινας Σεβασμιωτάτους Αρχιερείς, οι οποίοι με κατέκριναν, οτι εις την ομιλίαν μου ενώπιον της σεπτης Ιεραρχίας εχρησιμοποίησα σκληράν γλώσσαν εναντίον σου και κατέφυγον εις βαρείς χαρακτηρισμούς. Η αλήθεια είναι σκληρά από την φύσιν της. Είναι όμως γνωστόν, ότι ομιλώ προς πάσαν κατεύθυνσιν την γλώσσαν της αληθείας. Η γλώσσα της διπλωματίας δεν είναι η γλώσσα των Χριστιανών. Όσοι εξ ημών δεν έχουν την δύναμιν να ακούσουν την αλήθειαν, ας μη με κατακρίνουν. Λίαν συντόμως θα κατανοήσουν, ότι ήμην επιεικής εις τας κρίσεις μου προς το πρόσωπόν σου. Όταν ένας Ιε­ράρχης ψεύδεται, συκοφαντή, συλλαμβάνεται επί κλοπή πνευματικής ιδιοκτησίας, νέμεται την Εξουσίαν, δέχεται αντιπαροχάς από τους επενδυτάς, πραγματοποιή κρουαζιέρας μαζί των, υποκρίνεται, ωθεί εις πλαστογραφίας, συνομολογή χαριστικάς συμβάσεις, χωρίζη τους Αρχιερείς εις ημετέρους και μη, διορίζη τα μέλη Επιτροπών κατά βούλησιν, αναθέτη εις ταύτα άνευ διαγωνισμού Μελέτας έργων της τάξεως των 4 δισεκατομμυρίων δρχ., διασπαθίζη το χρήμα της Εκκλησίας και σκανδαλίζη τον Λαόν του Θεού εις τί διαφέρει από τους κοσμικούς ανθρώπους, οι οποίοι λατρεύουν το χρήμα και διοικούν τον τόπον χωρίς φόβον Θεού;

+ Ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ

Στην άνοιχτή αυτή καταγγελία του Μητροπολίτη Καλαβρύτων και Αιγιαλείας Αμβροσίου δεν απάντησε ο τότε Μητροπολίτης Θηβών Ιερώνυμος. Αντ' αύτου απάντησε μιά ομάδα ιερέων της Μητρόπολης Θηβών,. Το ιδιότυπο είναι, ότι οί ιερείς δεν επιχείρησαν να ανατρέψουν τα επιχειρήματα του Αιγιαλείας Αμβροσίου. Εκφράζουν, μόνο, το παράπονο, ότι η επίθεση αυτή εναντίον του προϊσταμένου τους, που τη χαρακτηρίζουν ανάδελφη, εξανεμίζει την αγάπη και τη σύμπνοια και καθιστά τους λειτουργούς της Εκκλησίας βορά στα αδηφάγα ΜΜΕ.

Ο δημοσιογράφος Θωμάς Τσάτσης, με αρθρο του στην «Ελευθεροτυπία» σχολία­σε την αντίδραση των ιερέων, που εθίγησαν προσωπικά, ενώ δεν εθίγη ο προϊστάμενός τους, που ήταν ο στόχος της κριτικης του Μητροπολίτη Αμβροσίου.

Ο δημοσιογράφος Τσάτσης εγραψε:

«Η αλήθεια είναι πικρά και ενίοτε και ενοχλητική εις την ακοήν...». Η φράση αυτή είναι από τις πρώτες του μητροπολίτη Καλαβρύτων καί

Αιγιαλείας στην έπιστολή του προς τον μητροπολίτη Θηβών Ιερώνυμο. Μιά επιστολή γραμμένη σε ιδιαίτερα υψηλούς τόνους που τις τελευ­ταίες ημέρες προκάλεσε κινητικότητα μεταξύ αρχιερέων, καθώς ανά­μεσα στ' άλλα αναφέρεται έμμεσα και στο θέμα της διαδοχής.

Ο μητροπολίτης Θηβών δεν απάντησε στις κατηγορίες που του απευθύνει ο μητροπολίτης Καλαβρύτων. Απάντηση όμως έστειλαν 17 ιε­ρείς από τη Μητρόπολη Θηβών. Οι ιερείς αποφεύγουν να κρατήσουν τους τόνους ψηλά, αν και μιλουν γιά «διχαστικό κλίμα στον χώρο των κληρικών». Η επιστολή έχει ημερομηνία 22 Σεπτεμβρίου και έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον καθώς οι ιερείς δηλώνουν ότι έχουν «καταστεί μάρτυρες και αποδέκτες ενός ήθους και ύφους το οποίο επωάζεται, εκτρέφεται, εκπέμπεται και διαχέεται, σε σκοτεινούς διαδρόμους με κατάληξη (φυσική;) τα έντυπα και ηλεκτρονικά Μέσα πάσης φύσεως».

Η κόντρα μεταξύ των μητροπολιτών Θηβών και Καλαβρύτων ήταν μία από τις πολλές κατά τη διάρκεια των συνεδριάσεων της Ιεραρχίας στα τέλη Ιουλίου. Φαίνεται όμως πως είναι από τις λίγες που συνεχίστηκαν με την ανταλλαγή επιστολών. Οι σχέσεις μεταξύ των ιεραρχών που πρω­ταγωνιστούν στην Εκκλησία της 'Ελλάδος δεν είναι οι καλύτερες. Κι όσο περνά ο καιρός γίνονται όλοένα και χειρότερες. Οι μητροπολίτες που θέ­λουν να κατακτήσουν το θρόνο του άρχιεπισκόπου είναι αρκετοί. Και οι συμμαχίες συνεχώς αλλάζουν.

Πλησιάζει η έκλογή αρχιεπισκόπου

Οι επιστολές του μητροπολίτη Καλαβρύτων και τών ιερέων από τή Θήβα αποτελουν μιά ένδειξη γιά το τί συμβαίνει στα εσωτερικά της Εκκλησίας, που δεν παύει όμως να είναι σοβαρή καθώς οι περισσότεροι αρχιερείς ανυπομονούν να φτάσει η ημέρα που θα ψηφίσουν γιά το νέο αρχιεπίσκοπο.

Ο μητροπολίτης Καλαβρύτων Αμβρόσιος έγραψε στο μητροπολίτη Θηβών Ιερώνυμο στις 28 Αυγούστου. Απ' όσα αναφέρει στην επιστολή του, φαίνεται καθαρά πως οι δύο "άγιοι" στο παρελθόν είχαν άριστες σχέ­σεις, που σε κάποια στιγμή γιά άγνωστο λόγο κλονίστηκαν. Ο κ. Αμβρό­σιος κατηγορεί τον αδελφό του γιά κακή διαχείριση της εκκλησιαστικης περιουσίας, δίνοντας συνέχεια σ' όσα είπαν οι δύο μεταξύ τους κατά τη διάρκεια των συνεδριάσεων της Ιεραρχίας.

«Όταν μετ' ου πολύ ανήλθες εις το βημα, αντί να απαντήσης εις τας εκτοξευθείσας βαρυτάτας ταύτας κατηγορίας, απευθυνόμενος προς με είπες τα λόγια ταυτα: «εσύ δεν μου τα μαθες, Άγιε Καλαβρύτων; Μαζί δεν τα κάναμε;», λέει σε κάποιο σημείο της έπιστολης, απευθυνόμενος προς τον κ. Ιερώνυμο.

Καί συνεχίζει: «...διά τους νουν έχοντας η άπάντησις αύτη εμπεριέχει μίαν όμολογίαν ενοχής. δεν αρνήθηκες, οτι έκαμες όσα εγώ κατεμαρτύρουν! δεν απέκρουσες τας κατηγορίας και δεν έδωσες μίαν πειστικήν εξήγησιν! Απλώς, εισάγων ένα χονδροειδές ψέμμα, προσεπάθησες να δημιουργήσης συνενόχους! και βεβαίως δεν είμαι συνένοχος καθ' οσον ουδέποτε σε εδίδαξα τοιαύτα "τερτίπια" και ουδέποτε "μαζί" εκάναμε τοιαύτα εγκλήματα!» και αφού τον χαρακτηρίζει «απαίσιο» και «μοχθηρό πρόσωπο», τον κατηγορεί γιά τη σχέση με το μητροπολίτη Ζακύνθου Χρυσόστομο.

«Εις το ερώτημά σου -γράφει- μαζί δεν τα κάναμε, η απάντησις είναι καταφατική. Ναί, μαζί τα κάναμε. Αλλά τί και ποιά έκάναμε μαζί; Μαζί επραγματοποιούσαμε παραστάσεις προς τον Μακαριώτατον Αρχιεπίσκοπον κ. Σεραφείμ, διά να του επιστήσωμεν την προσοχήν ως προς τον τό­τε Δωδώνης κ. Χρυσόστομον και άλλα τινα πρόσωπα, του περιβάλλοντός του. Διά να ειπωμεν προς τον Μακαριώτατον, ότι ητόση εμπιστοσύνη την οποίαν επιδεικνύει προς τον Δωδώνης Χρυσόστομον εκθέτει ανεπανορθώτως τόσον την Εκκλησίαν όσον και τον ίδιον προσωπικώς! Διά να ζητήσωμεν την απομάκρυνσιν του Δωδώνης από νευραλγικάς θέσεις της Εκκλησιαστικής Διοικήσεως! Ναί, αυτά πράγματι εκάναμε μαζί! και δυστυχώς τώρα βλέπω να συμπλέης με τον ανθρωπον αυτόν και μάλιστα να στηρίζεσαι εις τους "τραμπουκισμούς" ενός τοιούτου έκκλησιαστικου προσώπου!».

«Απάντηση» από ύποστηρικτές

Η «απάντηση» στην έπιστολή του μητροπολίτη Καλαβρύτων δεν δόθηκε από το μητροπολίτη Θηβών και Λεβαδείας, άλλά από αρχιμανδρίτες και ιερείς που υποστηρίζουν τον κ. Ιερώνυμο.

Η επιστολή διατηρεί χαμηλούς τόνους και όπως αναφέρουν οι υπο- γράφοντες γράφτηκε γιατί οι ιδιοι έχουν γίνει μάρτυρες «μιας συνεχώς επιδεινούμενης ανάδελφης νοοτροπίας, η οποία έξανεμίζει τήν αγάπη και σύμπνοια, και μας καθιστά βορά στά αδηφάγα ΜΜΕ».

Στήν επιστολή-απάντηση οι υπογράφοντες μιλούν γιά ήθος και ύφος «τό όποίο έπωάζεται, εκτρέφεται, εκπέμπεται και διαχέεται, σε "σκοτει­νούς διαδρόμους^», με κατάληξη (φυσική) τα έντυπα και ηλεκτρονικά Μέσα πάσης φύσεως, που και πολλά έρωτηματικά μας δημιούργησε αλλά και μας προβλημάτισε. Έχοντας όμως μάθει στον εύλογημένο χώρο της Ιεράς Μητροπόλεως Θηβών και Λεβαδείας σε μία άλλη ποιμαντική προσέγ­γιση των προσώπων και των θεσμών, σε μα διαφορετική διαλεκτική αντιμετώπισή τους παραμείναμε μέχρι τώρα σιωπηλοί παρατηρητές, πλήν "αγραυλούντες φύλακες”».

Κοινοποίηση και στό Οικουμενικό

Εκείνο, που αξίζει να σημειωθεί είναι ότι ηέπιστολή κοινοποιήθηκε εκτός των άλλων και στο Οικουμενικό Πατριαρχείο.

Από την απάντηση προς τον μητροπολίτη Καλαβρύτων φαίνεται καθαρά ότι το παιχνίδι της διαδοχής βρίσκεται στο αποκορύφωμα. Οι ιε­ρείς χωρίς να απαντούν στις κατηγορίες που εκτοξεύει ο μητροπολίτης Καλαβρύτων Αμβρόσιος προς το μητροπολίτη Θηβών Ιερώνυμο, μιλούν γιά «διχαστικό κλίμα, που έχει απλωθεί και δηλητηριάζει τον χώρο των κληρικών, και το χειρότερο όπως αντιλαμβανόμαστε από την καθημερινή μας έπαφή με τον λαό του Θεού τα συμβαίνοντα αποστασιοποιούν με ραγδαίο ρυθμό τους πιστούς, ωθώντας τους σε μιά ιδιότυπη θρησκειοποιημένη απομόνωση κάτι σαν εκκλησία δίχως ποιμένες, αφού οι τελευ­ταίοι τους είμαστε από αδιάφοροι έως αποκρουστικοί».

Καί σχολιάζουν ένα συγκεκριμένο σημείο της επιστολής του κ. Αμβρο­σίου, όπου ο τελευταίος αναφέρει ότι «τώρα υπάρχει ένας Αρχιεπίσκο­πος εις την δύσιν του και επομένως όλα τα κακά δύνανται να συμβούν...».

«Δηλαδή Σεβασμιώτατε -ρωτουν- έκτοτε οι συνοδικοί Επίσκο­ποι δεν γνωρίζουν τί υπογράφουν;».

Τα «αλληλομαχαιρώματα» μεταξύ των ιεραρχών που έχουν δηλώσει άμεσα ή έμμεσα την υποψηφιότητά τους γιά την Αρχιεπισκοπή είναι σίγου­ρο ότι θα συνεχιστούν. Όπως είναι σίγουρο πώς κερδισμένος θα βγει εκείνος, που θα καταφέρει να σταθεί όσο πιό μακρυά μπορεί από «τη μά­χη της διαδοχής».

Θωμας Τσάτσης

Δημοσιογράφος

Ελευθεροτυπίας»

Από την ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΙ αρ. 280