Ομολογία

Ο δραστήριος, ενάρετος και ασκητικός
αρχιμανδρίτης Συμεών
αποστομώνει τον υβριστή
και συκοφάντη του εικονιζόμενο (!!!) θλιβερό Αθανάσιο Γιέφτιτς
και την υπόλοιπη Αντι-Ιουστίνια τρόϊκα Ειρηναίο Μπούλοβιτς και Αμφιλόχιο Ράντοβιτς.






Ο αρχιμανδρίτης Συμεών Βιλόβσκι κονιορτοποιεί τις ψευτιές και τις συκοφαντίες του αρχιτραμπούκου Αθανασίου Γιέφτιτς πρωτοστάτου του σφαγιασμού και της εξορίας του αγίου μητροπολίτου ΑΡΤΕΜΙΟΥ και της ψευτοκαθαίρεσης του αρχιμανδρίτου Συμεών.

Δεύτερο μέρος

Σεβασμιώτατε,

Σ’ αυτό το δεύτερο μέρος των απαντήσεών μου, θα μου επιτρέψετε να κάνω επισημάνσεις και διευκρινήσεις, αλλά και να καταδείξω τις αναλήθειες που διατυπώσατε κατά του προσώπου μου στήν ἀπό 15-6-2010 συνέντευξή σας στήν «Ρομφαία».

α) Για τον ιερέα Zoran Grujic (Ζόραν Γκρούιτς)

Λέτε στη συνέντευξη:

«Όταν ο Συμεών τελείωσε τις σπουδές από την Θεσσαλονίκη, αμέσως κατηγόρησε τον μέχρι τότε γραμματέα, Πρωθιερέα Ζόραν Γκρουίτς του Αρτεμίου. Τελικά τον καθαίρεσε ο Αρτέμιος και τον βάλανε φυλακή.

Υπήρχαν ατασθαλίες οικονομικές και αυτό μέρα με την ημέρα χειροτέρευε, μετά ο Συμεών μπήκε στη θέση του Πρωθιερέα Ζόραν, και πήρε στα χέρια του όλη την εξουσία. Κυρίως όμως η σύγκρουση του Αρτεμίου, είναι με την Ιεραρχία και τη Σύνοδο.»

Καταρχήν δεν ήμουν εγώ που κατηγόρησα τον μέχρι τότε γραμματέα Zoran Grujic, διότι εγώ έλειπα στην Ελλάδα για σπουδές. Οι έκνομες πράξεις του Grujic ήταν αυτές που ανάγκασαν τον Σεβασμιώτατο Αρτέμιο να κινήσει τις διαδικασίες, ώστε με βάση τους Ιερούς Κανόνες να επιληφθεί του θέματός του η εκκλησιαστική αρχή. Και βέβαια, όταν επέστρεψα από τις σπουδές μου, δεν μπήκα εγώ στη θέση του γραμματέα Γκρούιτς, αλλά ο Σεβασμιώτατος Αρτέμιος όρισε άλλον ιερέα, τον Srdjan Stankovic στη θέση του, και αυτό, Σεβασμιώτατε, το γνωρίζετε πολύ καλά.

Λέτε ότι πήρα στα χέρια μου όλη την εξουσία. Όλη η πνευματική και διοικητική εξουσία, Σεβασμιώτατε, βρίσκεται στα χέρια του επαρχιούχου Επισκόπου. Εκτός αν υπονοείτε ότι οι Επίσκοποι είναι συνήθως αγράμματοι και αμελείς και έτσι ο κάθε γραμματέας παίρνει στα χέρια του όλη την εξουσία της επισκοπής — πράγμα παράλογο. Από την άλλη, ως Πρωτοσύγκελλος εγώ είχα συγκεκριμένες αρμοδιότητες.

Τέλος ξέρετε πολύ καλά, Σεβασμιώτατε, ότι, όταν ο Γκρούιτς προφυλακίστηκε από τα πολιτικά δικαστήρια, εσείς ήσασταν αυτός που ως Τοποτηρητής της Μητροπόλεως Ζίτσας (παρότι εφησυχάζων) βγάλατε από το ταμείο της Μητροπόλεως Ζίτσας το ποσό των 15.000 ευρώ, για να τον απελευθερώσετε. Γιατί άραγε;

Τελικά τον καθαίρεσε ο Επίσκοπος Αρτέμιος και τα πολιτικά δικαστήρια αποφάσισαν τριετή φυλάκιση. Δικαίως ή όχι, Σεβασμιώτατε;

β) Περί Συμεών

Λέτε στη συνέντευξη: «Κοιτάξτε, η Ιεραρχία ζήτησε από τον Αρτέμιο να περάσει τον Συμεών από δικαστήριο και να τον βγάλει από όλες τις υποχρεώσεις της Μητροπόλεως. Όμως άδικα! Ο Συμεών όλο και περισσότερο εγκαθίσταται, έγινε και αρχιερατικός επίτροπος, και εκτόπισε τον βοηθό επίσκοπο Θεοδόσιο και να αναλάβει αυτός τα πάντα (Διοικητικά, Οικονομικά κ.α.).

Κατά περίεργο τρόπο ο Αρτέμιος δεν απαντούσε στην Ιεραρχία, μετά αρρώστησε και ο μακαριστός Πατριάρχης Παύλος, και έτσι κατόρθωσε δύο ολόκληρα χρόνια να ξεγελάει τη σύνοδο, την οποία τότε διοικούσε ο Μητροπολίτης Αμφιλόχιος ως αντικαταστάτης του Πατριάρχη. Πάντως, να ξέρετε, ότι αναμένεται η εκτέλεση των αποφάσεων του 2006.»

Καταρχήν δεν αναφέρετε, ούτε για τώρα ούτε για το 2006, με ποιές κατηγορίες έπρεπε να περάσω εγώ από δικαστήριο.

Λέτε ότι εγώ εκτόπισα τον Επίσκοπο Θεοδόσιο από όλες τις εξουσίες του και ανέλαβα καθήκοντα διοικητικά, οικονομικά κλπ. Όπως γνωρίζετε καλύτερα από εμένα, ένας βοηθός επίσκοπος δεν είναι ο ex officio αντικαταστάτης του επαρχιούχου Επισκόπου παντού και πάντοτε, αλλά οποιαδήποτε εξουσία κι αν έχει, είναι πάντα κατά συγκεκριμένη ανάθεση του τοπικού κυριάρχου Επισκόπου· ακόμη κι αν πρόκειται για τα αυτονόητα από τον ιερατικό του βαθμό λειτουργικά και κηρυκτικά καθήκοντα. Το ίδιο συμβαίνει και με τον εκάστοτε πρωτοσύγκελλο ή αρχιερατικό επίτροπο, για να μη πω και με κάθε κληρικό ή λαϊκό υπάλληλο.

Τώρα το τι διεκπεραίωνε μόνος του και τι ανέθετε στον επίσκοπο Θεοδόσιο και τι σ’ εμένα ο Σεβασμιώτατος Αρτέμιος δεν ήταν μυστικό, αλλά το γνώριζαν όλοι. Ειδικά μάλιστα για τα οικονομικά, ο Ταμίας της Επαρχίας κ. Μιλίβογιε Μάρκοβιτς στην από 31.03.2010 κατάθεσή του στον ανακριτή του Ανωτέρου Δικαστηρίου στο Βελιγράδι αναφέρει ότι αποκλειστικός και νόμιμος εντολέας του ήταν ο Επίσκοπος Αρτέμιος και με δικές του εντολές πληρώνονταν όλες οι καταβολές χρημάτων.

Από την άλλη, το θλιβερό περιστατικό της βίαιης απομόνωσής μου από τον Σεβασμιώτατο κατά την επίσκεψή μας στη Mονή Decani τον Αύγουστο του 2008 και της ακόλουθης βιαιοπραγίας εις βάρος μου από έναν ιερομόναχο και δύο μοναχούς κατ’ εντολήν του ηγουμένου τους και πνευματικού αδελφού μου κ. Θεοδοσίου, η οποία κατέληξε σε κάταγμα του ποδιού μου, δείχνει τελικά πόση εξουσία είχα εγώ.

Αλλά και ο αδόκιμος όρος «ξεγελάει» που χρησιμοποιείτε για την Ιερά Σύνοδο, νομίζω ότι δύο τινά μπορεί να σημαίνει:

Ή ότι όλοι οι Ιεράρχες είναι χαμηλής νοημοσύνης και ο Μητροπολίτης Αμφιλόχιος δεν ήταν ικανός να διοικήσει (το οποίο δεν μπορεί να αληθεύει) ή ότι δεν είχατε και δεν έχετε στοιχεία εναντίον μου. Γιατί αν είχατε, έπρεπε από το 2006 ακόμη να μου κάνατε μηνυτήρια αναφορά και να με στέλνατε στον πολιτικό ανακριτή. Δεν είχατε όμως, και δεν το κάνατε. Ούτε και τώρα έχετε, όπως κατέθεσε ο ίδιος ο εκπρόσωπος της Συνόδου της Εκκλησίας της Σερβίας στον ανακριτή του ανωτάτου Δικαστηρίου του Βελιγραδίου στις 29.04.2010.

γ) Περί «κανονικών παραβάσεων»

Όσον αφορά τις «κανονικές παραβάσεις» τις οποίες αποδίδετε στο πρόσωπό μου έχω να πω τα εξής:

1. Κατά τις σπουδές μου στη Θεσσαλονίκη, φιλοξενούμουν στην Ιερά Μονή αγίας Θεοδώρας και υπηρέτησα για ορισμένο χρονικό διάστημα στη Μητρόπολη Θεσσαλονίκης. Είχα δε άριστες σχέσεις με τον τότε Ηγούμενο της Μονής, Πρωτοσύγκελλο της Ιεράς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης και νυν Μητροπολίτη Λαγκαδά Ιωάννη Τασιά.

Στο Μετόχι του αγίου Σάββα της Ι. Μονής Χιλιανδαρίου στη Θεσσαλονίκη λειτουργούσα με προφορική άδεια της μονής όποτε αυτό μου ήταν εφικτό. Η μόνη κανονική παρέκκλιση, που εν αγνοία μου διέπραξα, ήταν η μη μνημόνευση του Οικουμενικού Πατριάρχου όπως θα έπρεπε, πράγμα το οποίο δεν θα είχα καμμία αντίρρηση να διορθώσω, αν κάποιος μου το υπεδείκνυε.

2. Όσο για τον πνευματικό αδελφό μου επίσκοπο Θεοδόσιο επιφυλάσσομαι να απαντήσω, όταν θα γίνει το εκκλησιαστικό δικαστήριο που θα διερευνήσει την υπόθεση αυτή, με την αυτοπρόσωπη παρουσία μου. Προς το παρόν είναι αρκετό να πω ότι η πράξη μου αυτή έγινε επί τη βάσει ιερών Κανόνων —και μάλιστα του 8ου Αποστολικού, που κι εσείς επικαλείσθε— ο οποίος επιτρέπει σε ένα κληρικό να μη συμμετάσχει σε ένα συλλείτουργο για λόγους συνειδήσεως. Παραλλήλως ο 27ος Αποστολικός και ο 9ος Κανών της Πρωτοδευτέρας Συνόδου επιτάσσουν την καθαίρεση του κληρικού που είναι αυτουργός χειροδικίας κατά συνανθρώπου του. Και όπως πολύ καλά γνωρίζετε, ο επίσκοπος Θεοδόσιος ήταν ο ηθικός αυτουργός βαριάς σωματικής μου κάκωσης (είχα το πόδι 1,5 μήνα στο γύψο).

δ) Εμπαθείς χαρακτηρισμοί και μονομέρεια στην πληροφόρηση

Λέτε: «Μετά η Σύνοδος έβαλε εμένα ως εφησυχάζων για Τοποτηρητή, διότι ήξερα πολύ καλά την εκεί κατάσταση. Εγώ του είχα πει του Αρτεμίου και του είχα γράψει στα τέσσερα χρόνια 8 επιστολές, τα οποία κατέθεσα και στην Ιεραρχία.

Εκεί του έγραφα: «Δέσποτα μου, πρόσεξε αυτόν τον Συμεών. Ο άνθρωπος είναι ύπουλος, κλέφτης, ψεύτης και δεν σου κάνει καλό. Θα βγουν σύντομα στην επιφάνεια πολλά άσχημα πράγματα». Αυτός όμως δεν τα δεχόταν αυτά που του έγραφα.»

Σεβασμιώτατε, οι σκληροί χαρακτηρισμοί που μου αποδίδετε («ύπουλος», «ψεύτης», «κλέφτης») αντιστρατεύονται την όποια χριστιανική μέριμνα θα έπρεπε να είχατε ως επίσκοπος για την μετάνοια και διόρθωση και του χειρότερου ανθρώπου, που ας υποθέσουμε ότι είμαι εγώ. Ο Κύριός μας είπε «... ος δ' αν είπη τω αδελφώ αυτού, Ρακά, ένοχος έσται τω συνεδρίω· ος δ' αν είπη, Μωρέ, ένοχος έσται εις την γέενναν του πυρός» (Ματθ. ε ,22). Αλλά και η πολιτική νομοθεσία καταδικάζει τέτοια δημόσια καθύβριση.

Από την άλλη συνεχίζετε να αποσιωπάτε το γεγονός ότι για τις επιστολές που στείλατε λάβατε τεκμηριωμένες απαντήσεις από τον Σεβασμιώτατο Επίσκοπο Ράσκας και Πριζρένης Αρτέμιο.

ε) Το εκκλησιαστικό δικαστήριο

«Τελικά, όταν μπήκα Τοποτηρητής στην Επισκοπή Ράσκας, έστειλα τον Συμεών αμέσως σε δικαστήριο, εκτελώντας έτσι την απόφαση της Ιεραρχίας της Σερβικής Εκκλησίας.»

Τελικά πράγματι Σεβασμιώτατε, μη τηρώντας την κανονική διαδικασία, εντελώς άδικα και αναρμοδίως, χωρίς καν την διαδικασία της προανάκρισης με στείλατε κατηγορούμενο σε εκκλησιαστικό δικαστήριο. Και στη συνέχεια λέτε ότι καταδικάστηκα για παραβάσεις νομικές και οικονομικές.

Όμως νομίζω ότι τώρα είναι η καταλληλότερη στιγμή να αναφέρω τα όσα αντικανονικά έγιναν εις βάρος μου, στα οποία Εσείς με καύχηση αναφέρεστε.

Καταρχήν τίθεται θέμα αρμοδιότητος ποιάς τοπικής Εκκλησίας εκκλησιαστικό δικαστήριο θα έπρεπε να επιληφθεί της υποθέσεώς μου, μια και έχω πάρει αδιαμφισβήτητα κανονικό Απολυτήριο από την Μητρόπολη Ράσκας και Πριζρένης ύστερα από κανονική αλληλογραφία μεταξύ των Μητροπολιτών Πειραιώς Σεραφείμ και Ράσκας και Πριζρένης Αρτεμίου, κατά το διάστημα που προηγήθηκε ακόμη και της προσωρινής (13-2-2010) αντικανονικής απομακρύνσεως του Αρτεμίου. Δυστυχώς, η ΔΙΣ της Σερβικής Ορθόδοξης Εκκλησίας (ΣΟΕ) έκρινε εκ των υστέρων το Απολυτήριό μου ως δήθεν ακύρως εκδοθέν, όπως πρόσφατα πληροφορήθηκα (24-6-2010). Η παραπάνω εκτίμηση της ΔΙΣ είναι σκόπιμη, άδικη και αντικανονική. Μια απλή ανάγνωση των ημερομηνιών των Απολυτηρίων Γραμμάτων και της συναφούς αλληλογραφίας είναι αρκετή για να καταδείξει το αληθές των ισχυρισμών μου.

στ) Ο Αρτέμιος δεν έπαψε να είναι ο κανονικός Επίσκοπος Ράσκας και Πριζρένης και φυσικός δικαστής μου

Εάν υποθέταμε ότι έπρεπε να κριθώ από τη ΣΟΕ, τότε έπρεπε να δικαστώ σε πρωτοβάθμιο δικαστήριο από τον Μητροπολίτη Ράσκας και Πριζρένης, ο οποίος με βάση τους Ιερούς Κανόνες αλλά και τις διατάξεις του Καταστατικού Χάρτη της ΣΟΕ δεν έπαψε ποτέ να είναι ο κ. Αρτέμιος, τον οποίο αντικανονικά απεμακρύνατε, παραβιάζοντας κάθε έννοια δικαίου, αφού του στερήσατε το δικαίωμα να κριθεί από εκκλησιαστικό δικαστήριο (87ος της εν Καρθαγένη και 16ος της Πρωτοδευτέρας).

ζ) Οι κατήγοροί μου δεν μπορεί να είναι οι δικαστές μου

Έπρεπε, όπως προβλέπουν οι Ιεροί Κανόνες, αλλά και απαιτούν όλα τα δικαιϊκά συστήματα ανά την οικουμένη, να μου εξασφαλισθεί να δικαστώ από αμερόληπτους δικαστές, που δεν είχαν αναμιχθεί προηγουμένως στην υπόθεσή μου και όχι όπως έγινε στην περίπτωσή μου, όπου οι κατήγοροι ή οι συμμετέχοντες σε επιτροπές ελέγχου υπήρξαν και δικαστές μου. (βλέπε απολογία αγίου Χρυσοστόμου προς τη Σύνοδο της Δρυός, Πηδάλιον, σελ. 689, υποσημείωση 2, έκδοση Ρηγοπούλου, Θεσσαλονίκη 2003).

η) Δικάστηκα και καταδικάστηκα ερήμην

Έπρεπε να μου εξασφαλισθεί το αναφαίρετο δικαίωμα να είμαι παρών κατά την δίκη μου ενώπιον των δικαστών μου και να εξετασθώ κατ’ αντιπαράθεση με τους μάρτυρες κατηγορίας. Αντιθέτως, δικάστηκα ερήμην, καταδικάστηκα πρωτοβαθμίως ερήμην, καταδικάστηκα δευτεροβαθμίως ερήμην, με μια διαδικασία που μου στέρησε εσκεμμένα το δικαίωμα της έφεσης.

Και πως θα μπορούσα να είμαι παρών άλλωστε, αφού εδώ και δύο μήνες βρίσκομαι κρατούμενος στην Ελλάδα κατόπιν μηνυτήριας αναφοράς της ίδιας της ΣΟΕ και συνακόλουθης αιτήσεως του Ανωτέρου Δικαστηρίου του Βελιγραδίου προς το ελληνικό κράτος για έκδοσή μου;

θ) Υπάρχει έστω και ένας μάρτυρας κατηγορίας;

«…Ίνα επί στόματος δύο μαρτύρων ή τριών σταθή παν ρήμα» (Ματθ. ιη , 16). Είναι τοις πάσι γνωστό ότι μία κατηγορία εναντίον οιουδήποτε, δεν ευσταθεί σε εκκλησιαστικό δικαστήριο, εάν δεν υπάρχουν τουλάχιστον δύο αξιόπιστοι μάρτυρες (ορθόδοξοι, ακατηγόρητοι για το ήθος τους κλπ). Στην περίπτωσή μου υπάρχει έστω και ένας μάρτυρας; (Βλέπε 75ον Αποστολικόν Κανόνα και ερμηνεία αυτού, 6ον της Δευτέρας Οικουμενικής και 9ον Θεοφίλου Αλεξανδρείας).

ι) Βιαστήκατε να με καταδικάσετε, ενώ επίκειται δικαίωσή μου στα πολιτικά δικαστήρια

Επειδή σαφώς το κατηγορητήριο που διατυπώθηκε και διατυπώσατε και εσείς στη συνέντευξή σας μιλάει για «νομικές και οικονομικές ατασθαλίες», γιατί τόση βιασύνη να προβείτε στην καθαίρεσή μου, Σεβασμιώτατε, όταν η υπόθεσή μου ακόμη εκκρεμεί στα πολιτικά δικαστήρια;

Επειδή ξέρατε πολύ καλά ότι η υπόθεσή μου στην πολιτική δικαιοσύνη οδεύει στην πλήρη αθώωσή μου, μια που ξέρετε τις καταθέσεις των κυριοτέρων μαρτύρων, (ο α’ μάρτυς, λογιστής Μητροπόλεως Ράσκας και Πριζρένης, Μιλίβογιε Μάρκοβιτς, κατέθεσε ότι οι πληρωμές όλες γίνονταν κατόπιν εντολής του Μητροπολίτου Ράσκας και Πριζρένης και στην οικονομική διαχείριση της Μητροπόλεως δεν συμμετείχε καθόλου ο Συμεών Βιλόβσκι και ο β’ μάρτυς, π. Μίροσλαβ Τσολάκοβιτς, εκπρόσωπος της ΣΟΕ —ο δικός σας άνθρωπος, Σεβασμιώτατε—, κατέθεσε ότι μέχρι και την στιγμή της καταθέσεώς του, στις 29 Απριλίου 2010, δεν γνώριζε αν η ΣΟΕ υπέστη κάποια ζημία (εννοείται από τις όποιες ενέργειες, δικές μου ή άλλων εμπλεκομένων προσώπων)...

ια) Ο π. Μίροσλαβ Τσολάκοβιτς αδυνατεί να στηρίξει κατηγορία εναντίον μου στο ποινικό δικαστήριο

Ο π. Μίροσλαβ Τσολάκοβιτς, αφού παρέστη στον Ανακριτή (29-4-2010) με την ιδιότητα του κατηγόρου δυόμισυ μήνες μετά την έκδοση του ενοχοποιητικού πορίσματος της επιτροπής της ΔΙΣ (11-2-2010), στην οποία συμμετείχε (το οποίο πόρισμα και απετέλεσε το έναυσμα της μηνυτήριας αναφοράς της ΔΙΣ εναντίον εμού και του Suboticki), θα περίμενε κανείς στο ποινικό δικαστήριο να είναι σε θέση να κατονομάσει συγκεκριμένες παράνομες πράξεις. Δεν το έπραξε βέβαια, διότι παράνομες πράξεις δεν υπήρχαν. Παρόλα αυτά δήλωσε ότι δεν γνωρίζει αν η ΣΟΕ υπέστη κάποια ζημία μέχρι τη στιγμή που κατέθετε και επέμενε στην ποινική δίωξη εμού και του Suboticki. Γιατί αυτό, αναρωτιέται κανείς; Μα επειδή αλλιώς η Σύνοδος έπρεπε να παραιτηθεί της δίωξης και κατά συνέπεια τόσο ο Suboticki όσο και εγώ να απελευθερωθούμε με όλες τις συνέπειες (εκκλησιαστικές και νομικές) που αυτό θα συνεπαγόταν.

Από τη μία ο π. Μίροσλαβ Τσολάκοβιτς με απάλλαξε αρκούντως —έστω και ακουσίως— από τις κατηγορίες. Από την άλλη όμως δεν δικαιολογείται να δηλώνει άγνοια, διότι ένεκα της συμμετοχής του στην τελευταία επιτροπή οικονομικού Ελέγχου της ΣΟΕ (2010) διεπίστωσε, τόσο αυτός όσο και τα υπόλοιπα μέλη της Επιτροπής, ότι δεν υπάρχει τίποτε το παράνομο, αφού υποτίθεται διεξήλθαν διεξοδικώς τους «15 φακέλους του ενός κιλού έκαστος».

Δυστυχώς ο π. Μίροσλαβ Τσολάκοβιτς απέκρυψε την αλήθεια ότι τόσο κατά τον έλεγχο της 10-2-2010 όσο και στο επόμενο διάστημα μέχρι την κατάθεσή του στις 29-4-2010 δεν διεπίστωσε οποιαδήποτε παρανομία και παρεπλάνησε έτσι τη Δικαιοσύνη (αφήνοντας μόνο υποψίες ότι θα βρεθούν ενοχοποιητικά στοιχεία στο μέλλον), κάτι που και ο πολιτικός και ο εκκλησιαστικός νόμος καταδικάζει και τιμωρεί.

ιβ) Αποκάλυψη της συκοφαντίας

Προσέξατε παρακαλώ το παράλογο: την επομένη μέρα του οικονομικού ελέγχου στην Γκρατσάνιτσα, δηλ. στις 11-2-2010, σύσσωμη η ΔΙΣ κρατώντας στα χέρια της το πόρισμα που είχε συνταχθεί μετά έλεγχο ολίγων ωρών από την ελεγκτική επιτροπή στην οποία συμμετείχε και ο π. Τσολάκοβιτς απεμάκρυνε τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Αρτέμιο με το πρόσχημα οικονομικών ατασθαλιών.

Ενώ δυόμισυ μήνες μετά, στις 29 Απριλίου 2010, ο εκπρόσωπος της ΣΟΕ και μέλος της ελεγκτικής επιτροπής της ΣΟΕ της 10-2-2010 δεν μπορεί να διαπιστώσει αν υπήρξε ζημία για την ΣΟΕ· με άλλα λόγια αν συνετελέσθη οποιαδήποτε αξιόποινη πράξη εκ μέρους του Σεβασμιωτάτου ή εμού ή οποιουδήποτε άλλου.

ιγ) Αυτοκίνητο του Συμεών

Για την περίπτωση του αυτοκινήτου, Σεβασμιώτατε, δεν θα πω πολλά. Είναι αρκετό να δηλώσω ότι, όπως πιστεύω, σύντομα θα υπάρξει αθωωτική απόφαση σερβικού δικαστηρίου γι’ αυτήν. Όμως θα επισημάνω τα λογικά κενά της πρόχειρης αναφοράς σας και σε αυτό το θέμα.

«Το αυτοκίνητο του χάρισε το Υπουργείο, και το πούλησε σε ένα ιδιώτη … να του το χαρίσει αυτός».

Αν ο ιδιώτης ήταν πρόθυμος να μου δωρίσει χρήματα κι εγώ να τα δεχθώ, γιατί να υποβληθούμε και οι δύο στη διαδικασία με το αυτοκίνητο; Η δωρεά είτε σε είδος είτε σε χρήμα είναι δωρεά και από μόνη της δεν συνιστά παράνομη πράξη.

Όσο για τα αφελή μυθεύματα περί αλλαγής πινακίδων και αυτοκινήτων στα σύνορα, νομίζω ότι πολύ σωστά ο κ. Πολυγένης το αποσιωπά σεβόμενος το κύρος Σας και βάζοντας με ευγενικό τρόπο ένα τέλος στα όσα εκείνη τη στιγμή λέγατε, κλείνοντας την φράση σας με αποσιωπητικά!

ιδ) Πολλαπλή η ποινή του εκκλησιαστικού δικαστηρίου – Μένος και εμπάθεια εναντίον μου.

«Εν τω μεταξύ το δικαστήριο προχώρησε τον καθαίρεσε, και εν συνεχεία το δικαστήριο της Ιεράς Συνόδου της Σερβικής Εκκλησίας, επικύρωσε και αυτό με την σειρά του την καθαίρεση. Ο Συμεών σήμερα είναι λαϊκός!»

Εδώ γιατί αποκρύπτετε, Σεβασμιώτατε, την πλήρη απόφαση του εκκλησιαστικού δικαστηρίου και μιλάτε μόνο για καθαίρεση; Γιατί δεν αναφέρετε ότι η απόφαση περιλαμβάνει καθαίρεση, αποσχηματισμό και αφορισμό; Προφανώς γνωρίζετε ότι οι Ιεροί Κανόνες για κληρικό που κρίνεται ένοχος αναφέρουν ότι η μέγιστη ποινή που μπορεί να του επιβληθεί είναι η καθαίρεση. «Επίσκοπος ή Πρεσβύτερος, ή Διάκονος επί πορνεία, ή κλοπή, αλούς καθαιρείσθω, και μη αφοριζέσθω. Λέγει γαρ η Γραφή, ουκ εκδικήσεις δις επί το αυτό· Ωσαύτως και οι λοιποί κληρικοί» (ΚΕ’ Κανών της Αποστολικής Συνόδου). Γιατί στη δική μου περίπτωση αυτή η αυστηρότητα, που αντίκειται ευθέως και στο πνεύμα των Κανόνων του Μεγάλου Βασιλείου (32ου και 51ου); Γιατί η απόφαση αναφέρεται σε καθαίρεση, αποσχηματισμό και αφορισμό (τρις επί το αυτό); Δεν νομίζετε ότι υποκρύπτει εμπάθεια και ξεφεύγει από τον γενικό σκοπό των εκκλησιαστικών ποινών που είναι η ποιμαντική διαπαιδαγώγηση του αμαρτήσαντος (όπως συμβουλεύει ο 102ος της Πενθέκτης); Δεν επιβεβαιώνεται έτσι η «άνωθεν» διατεταγμένη θρησκευτική δίωξη εις βάρος μου, αφού μάλιστα υπήρξε και μεθόδευση, ώστε να μου στερηθεί το δικαίωμα της έφεσης, Σεβασμιώτατε;

Και εξηγούμαι: Ακόμη κι αν υποθέσουμε ότι αποδέχομαι τη νομιμότητα του πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου (και τις διαδικασίες που ακολουθήθηκαν), γιατί σκοπίμως δεν μου κοινοποιήθηκε η απόφασή του, ώστε να προλάβω να ασκήσω το δικαίωμα της έφεσης στον προβλεπόμενο χρόνο;

ιε) Εγγραφή στην Μητρόπολη Πειραιώς.

Λέτε: "Να αναφέρω και κάτι άλλο. Ο Συμεών Βιλόφσκι, μάντεψε θα έλεγα τι θα γίνει και στις αρχές Ιανουαρίου επεσκέφθη τον Μητροπολίτη Πειραιώς Σεραφείμ, με συστατική επιστολή του Αρτεμίου. Για να τον δεχθεί ο Μητροπολίτης Πειραιώς του είπε, ότι τον καταδιώκουν ως αντιοικουμενιστή.

Αυτό είναι ένα μεγάλο ψέμα, διότι κανείς δεν καταδιώκει κανέναν στη Σερβία, ούτε Οικουμενιστές, ούτε αντιοικουμενιστές. Έχουμε πάρα πολλά προβλήματα, δεν ασχολούμαστε με τα ζηλωτικά.

Επίσης να σας πω, ότι ο Άγιος Πειραιώς ενημερώθηκε τότε από τον Μητροπολίτη Μπάτσκας για τον Συμεών και αμέσως ο κ. Σεραφείμ επέστρεψε πίσω τα χαρτιά και του είπε: «Παιδί μου είπες ψέματα, να πας να δώσεις λόγο για όλα αυτά που σε κατηγορούν». "

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Σεραφείμ με πολλή αγάπη δέχθηκε να με συγκαταριθμήσει στη δύναμη της Μητροπόλεώς του, έτσι ώστε απρόσκοπτα να ολοκληρώσω τις σπουδές μου και συγκεκριμένα την Διπλωματική μου εργασία κοντά στον σεβαστό μου Καθηγητή της Δογματικής του Τμήματος Θεολογίας του ΑΠΘ κ. Δημήτριο Τσελεγγίδη.

Όσο βέβαια για το θέμα της διαμάχης μεταξύ οικουμενιστών και αντιοικουμενιστών δεν χρειαζόταν να ενημερωθεί από μένα, αφού ως γνωστόν ο Μητροπολίτης Αρτέμιος και φυσικά όλοι εμείς, τα πνευματικά του παιδιά, είχαμε συνυπογράψει την «Ομολογία Πίστεως κατά του Οικουμενισμού», όπως και ο ίδιος ο Μητροπολίτης Πειραιώς κ. Σεραφείμ, ως μία αξιοπρεπή διαμαρτυρία ενταγμένη στην Ορθόδοξη Πατερική Παράδοσή μας εναντίον των τεκταινομένων εις βάρος της Ορθοδοξίας (συμπροσευχές, ανολοκλήρωτα συλλείτουργα, συγχρωτισμοί σε λειτουργικούς χώρους, άκριτος αγαπισμός με τους παπικούς και προτεστάντες) καθώς και εναντίον των υπαιτίων για αυτά.

Με τον Σεβασμιώτατο βεβαίως συζητήθηκε ότι υπάρχει και θέμα διώξεώς μου για δήθεν οικονομικές ατασθαλίες, όμως αυτό δεν έκαμψε την θέλησή του να με περιβάλει με την αγάπη του.

Τα όσα συνέβησαν μετά την αποστολή του φακέλου μου με όλα τα κανονικά έγγραφα από την Μητρόπολη Ράσκας και Πριζρένης στην Μητρόπολη Πειραιώς δεν τα γνώριζα έως πρότινος, διότι επακολούθησε η σύλληψή μου. Γι’ αυτό και απέστειλα στον Σεβασμιώτατο Πειραιώς σχετική επιστολή ερωτώντας για το θέμα αυτό.

Μόλις στις 24-6-2010 έλαβα την γραπτή απάντηση του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιώς στην επιστολή μου, δια της οποίας με ενημερώνει ότι ύστερα από τηλεφωνική επικοινωνία του Σεβασμιωτάτου Μπάτσκας κ. Ειρηναίου μετά του ιδίου, του εζητήθη (του αγίου Πειραιώς) να στείλει τον φάκελό μου στην Εκκλησία της Σερβίας, ως πάσχοντα «ακυρότητα». Το οποίον και έπραξε. Καταληκτικώς ο άγιος Πειραιώς ευελπιστεί ότι «η Χάρις του δικαιοκρίτου Κυρίου ημών, εν Σερβία, θα απονείμει τα δέοντα» και μου εύχεται ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός να καταστήσει «αισίαν την έκβασιν» της «περιπετείας» μου «επ’ αγαθώ της Αγιωτάτης ημών Εκκλησίας».

Άρα, Σεβασμιώτατε, εντελώς αντίθετα με αυτά που Εσείς του βάζετε στο στόμα («Παιδί μου είπες ψέματα, να πας να δώσεις λόγο για όλα αυτά που σε κατηγορούν»), ο Σεβασμιώτατος Πειραιώς τουλάχιστον κρατά ίσες αποστάσεις και εμπιστεύεται την υπόθεση πρωτίστως στην κρίση του «δικαιοκρίτου Κυρίου ημών» και δευτερευόντως στην δικαιοσύνη της Σερβικής Ορθοδόξου Εκκλησίας.

Πόσο όμως μπορεί να εμπιστευθεί κανείς στους εκπροσώπους της τελευταίας, όταν η επίσημη ανακοίνωση της ιστοσελίδας της ΣΟΕ στις 3-6-2010 για την από 22-5-2010 απόφαση καθαιρέσεώς μου, επαναλαμβάνει σχεδόν τα λεγόμενά σας, ότι δηλ. παρέπεισα τον Μητροπολίτη Πειραιώς και «ένα μέρος του ελληνικού κοινού» ότι είμαι «παράπλευρη απώλεια» ενός θρησκευτικού και πολιτικού διωγμού και ως εκ τούτου ο Πειραιώς, αναγνωρίζοντας ότι παρεπείσθη έστειλε τον φάκελό μου στην Εκκλησία της Σερβίας; Γιατί στον άγιο Πειραιώς είπατε άλλα (ακυρότητα Απολυτηρίου) και στην από 3-6-2010 ανακοίνωσή σας λέτε άλλα; Ότι δηλ. ο Πειραιώς ανεγνώρισε την απάτη; Γιατί προσπαθείτε να επηρεάσετε την κοινή γνώμη της Σερβίας με ψεύδη και «λήψη του ζητουμένου»; Ποιός εξαπάτησε ποιόν, Σεβασμιώτατε;

ιστ) Μήνυση Συμεών κατά Αθανασίου

Προσπαθείτε να αποδώσετε σε εμένα εμπάθεια και θράσος λέγοντας: «Κλείνοντας, να ξέρετε ότι ο Συμεών προσέλαβε ακριβούς δικηγόρους και μήνυσε με ψεύτικες κατηγορίες εμένα και άλλους δύο δικηγόρους.»

Σας πληροφορώ ότι δεν «προσέλαβα ακριβούς δικηγόρους», αλλά ο μοναδικός συνήγορός μου (ο οποίος ανιδιοτελώς ανέλαβε την υπεράσπισή μου, βλέποντας την κατάφωρη αδικία εις βάρος μου) προέβη σε μήνυση εναντίον Σας και εναντίον δύο εφημερίδων. Όμως και αυτή η ενέργεια, Σεβασμιώτατε, έγινε περισσότερο για να προστατέψει την Σερβική Εκκλησία και Σας, και όχι εμένα.

Και εξηγούμαι: Όπως στη συνέντευξη στη «Ρομφαία», έτσι και σε άλλες περιπτώσεις δυστυχώς εκτεθήκατε χρησιμοποιώντας υβριστικούς και νομικά κολάσιμους χαρακτηρισμούς, («ύπουλος, κλέφτης, ψεύτης»), που προδίδουν έλλειψη ψυχικής ειρήνης και αρχιερατικής, ποιμαντικής διάκρισης.

ιζ) Προσφυγή στο συνταγματικό δικαστήριο

Όσον αφορά την περίπτωση εκδόσεως διεθνούς εντάλματος συλλήψεως (η οποία ίσως σε πολλούς γεννά ερωτηματικά), σας κάνω γνωστό ότι η προσφυγή μου στο Συνταγματικό Δικαστήριο της Σερβίας δεν έγινε εναντίον της Συνόδου, όπως εσφαλμένα δηλώνετε («Επίσης μήνυσε την Σύνοδο της Εκκλησίας, στο Συνταγματικό δικαστήριο της Σερβίας για καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Βλέπετε θράσος που έχει αυτός ο άνθρωπος!»), αλλά έγινε εναντίον της Δικαστικής Αρχής που κατά παράβαση νόμου εξέδωσε το εν λόγω ένταλμα.

Και μάλιστα η προσφυγή μου αυτή έγινε δεκτή, Σεβασμιώτατε, και αναμένεται η εκδίκασή της.

Κλείνοντας την παρούσα επιστολή-απάντηση στην συνέντευξή Σας, Σας παρακαλώ, με την επισκοπική και ποιμαντική συνείδησή Σας, να με δείτε όχι σαν εμπόδιο ή μέσο για την υλοποίηση των όποιων εκκλησιαστικών ή εθνοπολιτικών αποφάσεων της ΣΟΕ, αλλά σαν ένα μοναχό και κληρικό που προσπάθησε και προσπαθεί να τηρεί τις εντολές του Χριστού και να διακονήση και «αναπαύση» τον Επίσκοπο και Γέροντά του, παρ’ όλη την αυτονόητη ανθρώπινη αδυναμία και αμαρτωλότητά μου.

Είθε, Σεβασμιώτατε, η φυλάκιση, οι συκοφαντίες και οι πολιτικές και εκκλησιαστικές διώξεις, που συσσωρεύτηκαν στην αναξιότητά μου, να αποβούν προς πνευματική μου ωφέλεια και, αν το θέλει ο Θεός, να επαληθευθεί σε μένα, έστω και κατ’ ελάχιστον, το του Αποστόλου: «Και πάντες οι θέλοντες ευσεβώς ζην εν Χριστώ Ιησού διωχθήσονται» (Β' Τιμ. γ', 12).

Για Σας δε, Σεβασμιώτατε, είθε να συμπεριλαμβάνεσθε στους έχοντες ζήλον Θεού, «αλλ’ ου κατ’ επίγνωσιν» (Ρωμ. ι' 2-3) και όχι στους εν επιγνώσει διώκτες της αληθείας.

Με σεβασμό στην αρχιερωσύνη Σας

π. Συμεών Βιλόβσκι

29-6-2010