Ομολογία

Η αλώπηξ η Φαναριώτισσα!!!>>>>>>

ΓΙΑΤΙ ΑΝΗΣΥΧΗΣΕ

Ο ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ;

Η «Oμολογία Πίστεως», που υπογράφουν κάθε μέρα και περισσότεροι, απλοί χριστιανοί πρεσβύτεροι και επίσκοποι, δηλώνοντας την αντίθεσή τους με τις κινήσεις των εκπροσώπων του διεθνούς οικουμενισμού, έβαλε σε μεγάλη ανησυχία τον αρχοικουμενιστή και ουνίτη Βαρθολομαίο.

Το τεκμηριωμένο και συμβολικό αυτό μνημείο έγινε κοινής αποδοχής από το ορθόδοξο πλήρωμα και έχει υπογραφεί από πολλές χιλιάδες Χριστιανούς. Καθημερινώς δε ο αριθμός των υπογραφόντων αυξάνει με γρήγορους ρυθμούς. Σε λίγο διάστημα δεν θα έχουν υπογράψει μόνο οι οικουμενιστές οι αδιάφοροι και οι βολεμένοι, που βέβαια είναι πολύ περισσότεροι, αλλά το πλήθος τους δεν έχει την αξία ούτε μιας τρύπιας δεκάρας.

Γιατί ανησύχησε; Διότι ο Βαρθολομαίος τελικά μένει μόνος του με τους οικουμενιστάς τους βολεμένους και τους αδιάφορους. Η δύναμη ενός πατριάρχη στηρίζεται στο ορθόδοξο πλήρωμα. Όταν όμως το πλήρωμα τον αποποιείται, ο Βαρθολομαίος μοιάζει με ανειδίκευτο αλεξιπτωτιστή, βρίσκεται στο κενό και πέφτει μετά ροίζου.

Ανησύχησε διότι υπέγραψαν και επίσκοποι. Που σημαίνει ότι υπάρχουν αναστήματα που μπροστά στην πίστη δεν λογαριάζουν τίποτε. Αν ο απόστολος Παύλος έλεγε και άγγελος από τον ουρανό να πει άλλα από αυτά που λέει αυτός, να είναι ανάθεμα, οι γενναίοι επίσκοποι ουσιαστικά τον έχουν αναθεματισμένο. Και όχι μόνο οι επίσκοποι, βέβαια. Αλλά και ο λοιπός κλήρος και οι απλοί πιστοί. Κατάλαβε ότι μόνο με το σοβαροφανές και φανφαρωνικό τουπέ του δεν μπορεί να σταθεί σαν πατριάρχης. Το πλήρωμα της Εκκλησίας ανεβάζει και κατεβάζει βασιλείς και αυτοκράτορες. Πολλώ μάλλον πατριάρχες. Ο θρόνος του τρίζει. Τη φράση «πάντες οι μη υπογράφοντες την δήλωσιν θέτουν εαυτούς αυτομάτως εκτός Εκκλησίας» την επαναλαμβάνει 6 φορές μέσα στο κατάπτυστο έγγραφο. Το κατάλαβε.

Ανησύχησε γιατί οι υπογράφοντες έχουν μυστηριακή κοινωνία με την επίσημη Εκκλησία. Τι θα ήθελε λοιπόν; Να θέσουν αυτοί εαυτούς εκτός Εκκλησίας, όταν αυτοί είναι Εκκλησία; Διότι τι είναι Εκκλησία; Μήπως οι μίτρες και τα μπαστούνια του Βαρθολομαίου; ή ο ψιλός και άνευ περιεχομένου τίτλος του; Εκκλησία είναι το σύνολο των πιστευόντων, όχι κοροϊδευόντων. Αν φύγει από τη μέση ο Βαρθολομαίος και ο εσμός των κολάκων η Εκκλησία βρήκε το ρυθμό της. Αιτία απορρυθμίσεως είναι τα ουνιτικά καμώματά του. Είδατε τις ανησυχίες του ανδρός;

Δείτε τώρα και την πονηρία του. Μια πονηρία που είναι ικανή να εξυφαίνει, ενορχηστρώνει, αλλοιώνει, εμφανίζει το άσπρο μαύρο και το μαύρο άσπρο. Είδε ότι ο ίδιος δεν μπορεί ν’ απειλήσει τους υπογράφοντες την ομολογία και ότι για να απειλήσει χρειάζεται τη συμπαράσταση της ελλαδικής Εκκλησίας. Και ενορχηστρώνει. Ο ίδιος γράφει στον αρχιεπίσκοπο και ο δορυφόρος του Ζηζούλιας στα μέλη της συνόδου της ιεραρχίας. Πότε; Εν όψει συγκλήσεως της ιεραρχίας της συνόδου! Ποιος δεν κατάλαβε που το πάει; Ο ίδιος να παρασύρει τον αρχιεπίσκοπο και ο δορυφόρος του τους ιεράρχες. Όχι ότι «εις γνώσιν του οικουμενικού πατριαρχείου περιήλθε κατ’ αυτάς κείμενον…». Το κείμενον είχε περιέλθει εις γνώσιν του πατριαρχείου πολύ νωρίτερα, αφού κυκλοφορούσε περίπου ένα χρόνο και υπογραφόταν. Τόσο καιρό όμως δεν έκανε τίποτα. Γιατί; Γιατί δεν μπορούσε. Τώρα όμως που επρόκειτο να συγκληθεί σύνοδος της Ιεραρχίας, το πληροφορήθηκε «πρόσφατα», αποσκοπώντας να «μπροστάρει» την ελλαδική Εκκλησία. Ιδού η αλώπηξ η φαναριώτισσα! Και εξάλλου είναι καλή η απολαυή της δόξας, όταν πολεμούν οι άλλοι.

Όλοι οι ιεράρχες είναι κουτοί, εκτός από το Βαρθολομαίο. Έτσι πιστεύει ο Βαρθολομαίος. Αλλ’ όχι και οι ιεράρχες. Απόδειξη η απόφαση των ιεραρχών της Εκκλησίας της Ελλάδος, οι οποίοι του έδειξαν ότι δεν εγκρίνουν την τοιούτου είδους μεταχείρησή τους από τη «παναγιότητά» του. Μπορεί να είναι πατριάρχης, αλλά και αυτοί είναι ιεράρχες. Δεν είναι πιόνια κανενός. Έχουν νοημοσύνη και κρίνουν. Έχουν και πίστη. Έτσι λοιπόν η ιεραρχία του έδωσε να καταλάβει ότι οι συντάκτες της ομολογίας κάνουν το ίδιο έργο που κάνει και η ιεραρχία. Απλώς δεν πρέπει να προτρέχει. Πιστεύει το ίδιο που πιστεύει και η ιεραρχία. Δηλαδή ότι η ιεραρχία είναι σύμφωνη με το κείμενο της ομολογίας και ατύπως το προσυπογράφει. Απλώς η σύνταξη της ομολογίας, είπε ότι είναι «ως εκ περισσού». Το έργο αυτό το κάνει η ιεραρχία. Έχει τα μάτια δεκατέσσερα και παρακολουθεί. Το πόδι στο φρένο, έτοιμο να το πατήσει.

Είπα για μεταχείρηση, διότι όποιος διαβάσει την επιστολή του Βαρθολομαίου προς τον Ιερώνυμο καταλαβαίνει ότι τον χειρίζεται σαν νεροκουβαλητή. «Το ταχύτερον δυνατόν λάβει (ο Ιερώνυμος) επισήμως θέσιν έναντι της φερομένης «ομολογίας πίστεως» και των υπογραψάντων αυτήν κληρικών…». Ούτε τον ρωτάει, αν συμφωνεί, αν έχει υπ’ όψη του το κείμενο. Κατ’ ευθείαν να λάβει θέση. Λες και μιλάει στο τσιράκι του.

Είπαμε, Βαρθολομαίε, να έρχεσαι στις μητροπόλεις της Ελλάδος, να βλέπεις και συ λίγο εκκλησίασμα μέσα στην ερήμωση που σε έχει καταδικάσει ο Θεός και δεν το κατάλαβες, να σου στρώνουν διαδρόμους και να σε ραίνουν με λουλούδια οι εθνοχριστιανοί, που ενδιαφέρονται για την Πόλη κι όχι για το Ευαγγέλιο, αλλ’ όχι και να του ανεβείς και στο σβέρκο! Σε αρχιεπίσκοπο μιλάς. Δεν είσαι δα και πάπας! Η τιμή τιμή, αλλά και τα όρια όρια. Και τιμή όχι στο πρόσωπο, το γλοιώδες, αλλά στο σχήμα.

Από το περιοδικό ΙΕΡΑ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ μηνός Δεκεμβρίου 2009