Ομολογία

Η ΕΝΩΤΙΚΗ

ΔΥΝΑΜΗ

ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ

ΙΔΙΟΤΗΤΟΣ

Κυριακή Προπατόρων Κλ 3,4-11

Η περικοπή ανήκει στο δεύτερο μέρος της Επιστολής, όπου δίδονται πρακτικά παραγγέλματα, τα οποία όμως έχουν βαθιά θεολογικά και χριστοκεντρικά ερείσματα.
Ας τα παρακολουθήσουμε.

Όταν ο Χριστός, βεβαιώνει ο απόστολος Παύλος τους Κολασσαείς, που είναι η ζωή μας, η αρχή και το τέλος, ο σκοπός μας, το άπαν για μας, όταν ο Χριστός φανερωθεί, τότε και σεις οι Κολασσαείς Χριστιανοί θα φανερωθείτε μαζί Tου δοξασμένοι.

Ως γνωστόν, ο Χριστός θα φανερωθεί κατά τη δευτέρα παρουσία Tου.
Τότε, όπως γράφουν τα Ευαγγέλια, θα έρθει με τη δόξα του Πατέρα Tου μαζί με τους αγίους αγγέλους.
Τότε θα φανερωθούν με δόξα και οι πιστοί Tου.
Ο Νικητής της αμαρτίας και του θανάτου θα έχει όλους τους πιστούς Tου σαν πολύτιμο λάφυρο μαζί Tου και θα θαυμαστεί και θα δοξαστεί απ’ όλους τους.
Όπου θα είναι ο Χριστός, εκεί θα είναι και οι άγιοί Tου, για να καθίσουν δίπλα στο θρόνο Tου, όπως λέει η Αποκάλυψη.

Άκρως ελκυστική και νοσταλγική εικόνα.
Προκειμένου να βρεθεί κανείς εκεί, αξίζει πράγματι κάθε θυσία των προσκαίρων εδώ.
Και επειδή αυτή τη χάρη την απολαμβάνουν μόνο οι νικηταί, γι’ αυτό και συνιστά στη συνέχεια ο απόστολος:
Νεκρώστε λοιπόν γι’ αυτή τη μοναδική ώρα τα μέλη του σώματός σας, που ζητούν πρόσκαιρες απολαύσεις και αμαρτωλές ηδονές, και πιο συγκεκριμένα νεκρώστε την πορνεία, την ακαθαρσία, τις άλλες αισχρότητες που γίνονται κρυφά, το άνομο σαρκικό πάθος, που σας βασανίζει, και γενικά νεκρώστε την κακή επιθυμία, δηλαδή την κάθε είδους αμαρτία.
Νεκρώστε και την πλεονεξία που σε τελική ανάλυση είναι ειδωλολατρία, αφού ο πλεονέκτης δεν κάνει τίποτε άλλο από το να λατρεύει τα μέταλλα, το χρυσό, τον άργυρο, όπως τα λάτρευαν και οι ειδωλολάτρες.
Γι’ αυτές τις ασέλγειες και την πλεονεξία, σας πληροφορώ ότι έρχεται σύντομα η οργή του Θεού στους αμετανόητους που επιμένουν να τα κάνουν.
Σ’ αυτού του είδους τα αμαρτήματα μην ξεχνάτε ότι είχατε περιπέσει κάποτε και σεις, όταν δεν είχατε ακόμη γνωρίσει το Χριστό, αλλά ζούσατε ανάμεσα στους απειθείς και αμετανόητους.

Υπενθυμίζοντας τη παλιά τους ζωή, τους κεντρίζει, για να μην ξαναπέσουν.
Τώρα όμως, συνεχίζει ο Απόστολος, βγάλτε και πετάξτε από πάνω σας σαν λερωμένο και ακάθαρτο ρούχο, όλ’ αυτά τα κακά, την οργή, τον θυμό, την κακία, την αισχρολογία που γίνεται με τη γλώσσα.
Μη λέτε ψέματα ο ένας στον άλλο.
Το μάτι δεν μπορεί να λέει ψέματα στο χέρι και το αυτί στο πόδι, αφού ανήκετε στο ίδιο σώμα, το σώμα του Χριστού, και αφού έχετε πετάξει τον παλιό άνθρωπο μαζί με τις επιθυμίες του και τις άνομες πράξεις του, και αφού έχετε ντυθεί το νέο, τον καλής διαθέσεως άνθρωπο, τον άνθρωπο του χριστιανικού μοντέλου, που μέρα με την ημέρα γίνεται πιο καινούργιος με το να γνωρίζει όλο και πιο πολύ και πιο τέλεια το Θεό.

Ο νέος άνθρωπος που έχετε ντυθεί, καθώς ανανεώνεται, γίνεται κατά το πρότυπο του αναμαρτήτου Χριστού που τον δημιούργησε.
Σ’ αυτόν το νέο άνθρωπο κοντά στα άλλα καλά σας πληροφορώ ότι δεν υπάρχουν διακρίσεις που διαιρούν και χωρίζουν τους ανθρώπους.
Δεν υπάρχει ειδωλολάτρης και Ιουδαίος, περιτμημένος και μη περιτμημένος, βάρβαρος και Σκύθης, δούλος και ελεύθερος, αλλ’ όλα και σε όλους τους πιστούς, και η εθνικότητα και η καταγωγή και το αξίωμα, είναι ο Χριστός.
Ο Χριστός για όλους τους Χριστιανούς είναι το άλφα και το ωμέγα, η αρχή και το τέλος, ο σωτήρας τους, η ελπίδα τους, η ευτυχία τους.

Το στοιχείο που αναγνωρίζει τους πιστούς και τους ενώνει δεν είναι η κοινή εθνικότητα και καταγωγή, ούτε αν είναι Ιουδαίοι ή Έλληνες, δούλοι ή ελεύθεροι, άνδρες ή γυναίκες, αλλά το ότι όλοι αποτελούν μέλη του τιμίου σώματος του Χριστού, δηλαδή το ότι είναι Χριστανοί.
Ο ανακαινισμένος Χριστιανός δεν εμποδίζεται από την περιτομή του Ιουδαίου ή τη μη περιτομή του ειδωλολάτρου, την αμάθεια του βαρβάρου ή την αγριότητα του Σκύθου, την υποτέλεια του δούλου ή την ελευθερία του ελευθέρου.
Για το Χριστό όλ’ αυτά τα εμπόδια διαλύονται.
Ο Χριστός είναι ο ίδιος για όλους τους ανθρώπους, όπου γης κι αν κατοικούν, όποια γλώσσα κι αν μιλούν, σ’ όποια κοινωνική διαβάθμιση κι αν ανήκουν.
Ο Χριστός τους ενώνει όλους με τη κοινή πίστη.

Συγκλονιστικές οι ειδήσεις του αποστόλου Παύλου, αγαπητοί μου.
Όταν ατενίζουμε προς μία δόξα αιώνια και μια θέση δίπλα στο θρόνο του Χριστού είναι φυσικό οι καρδιές μας να μαγνητίζονται από τον κόσμο εκείνο και να μας ενθαρρύνουν να καταβάλλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια να ζούμε για την ώρα εκείνη.
Αλήθεια, τι είναι εδώ στον κόσμο αυτόν τόσο ελκυστικό και γοητευτικό και λαμπρό και χαροποιό και μόνιμο και προσιτό;
Τίποτε.
Κι όμως πόσοι έχουν ανοιχτά τα μάτια της ψυχής τους για τη σωστή επιλογή;
Πόσοι έχουν ξυπνήσει από το λήθαργο της αμαρτίας και αγρυπνούν για την εξασφάλιση των προϋποθέσεων;

Ιεροκήρυξ