Σχολιάζοντας απόψεις που διατυπώθηκαν με αφορμή την περίπτωση του Επισκόπου Τυχικού

 

Εισαγωγικά

Τα εκκλησιαστικά γεγονότα που συμβαίνουν στην Κύπρο ήταν αφορμή να διατυπωθούν δημόσια απόψεις (και μάλιστα από αξιόλογα πρόσωπα), που δυστυχώς απέδειξαν ότι κινούνται εντός των ορίων της συστημικής Εκκλησίας, που απέχει πολύ από την Εκκλησία των Αγίων πατέρων και Οικουμενικών Συνόδων. Αλιεύσαμε από το διαδίκτυο κάποιες από αυτές τις απόψεις και θα προσπαθήσουμε να τις σχολιάσουμε. Για λόγους ευνόητους δεν αναφερόμαστε στα πρόσωπα που τις διατύπωσαν .

ΑΠΟΨΗ ΠΡΩΤΗ  “Η πρώτη και σοβαρότερη κατηγορία εναντίον του κ. Τυχικού, είναι ότι είχε σχέσεις με αποτειχισμένους, οι οποίοι μάλιστα παρουσιάστηκαν από τους ίδιους αδαείς δημοσιογράφους ως μία χριστιανική “αίρεση”! Από πότε αυτό, ακόμη και αν συνέβη, είναι κολάσιμο αμάρτημα; Από πότε κάτι που προβλέπεται (δυνητικά μεν, ρητά δε) από τους Ιερούς Κανόνες είναι εξ αρχής καταδικαστέο; Με πόνο, απευθυνόμαστε στους αρχιερείς της πλειοψηφίας που καταδίκασε τον Τυχικό, και τους ρωτούμε επικαλούμενοι την αρχιερατική τους συνείδηση:  Τι είναι χειρότερο; Να έχεις σχέσεις με αποτειχισμένους, ορισμένοι εκ των οποίων υπήρξαν διακεκριμένα μέλη της εκκλησίας μας, ή να ανέχεσαι να μνημονεύεις και να συμπροσεύχεσαι με την Ουκρανική παρασυναγωγή, που το Οικουμενικό Πατριαρχείο, δυστυχώς, αναγνώρισε ως Εκκλησία, για πολιτικούς λόγους το 2018;

 

ΣΧΟΛΙΑ.

α.Η παραπάνω άποψη αποκρύπτει πρώτα κάτι σοβαρό. Οτι δηλ.ο επίσκοπος χειροτόνησε ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΜΕΝΟ ΙΕΡΕΑ ΥΠΕΡΟΡΙΩΣ, χωρίς ο ίδιος να είναι ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΜΕΝΟΣ. Αυτό δημιουργεί ένα σοβαρότατο πρόβλημα ΣΥΓΧΥΣΗΣ  στην πρακτική της αποτείχισης και ανακόλουθη πρακτική. Δηλ ο επίσκοπος μνημόνευσε κατά την χειροτονία ,ενώπιον της Αγίας Τραπέζης, την  Σύνοδο  στην οποία ανήκει ως ορθοτομούσα, χειροτονώντας εν γνώσει του ιερέα που προοριζόταν για ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΜΕΝΟΥΣ; Ποιους κανόνες, που σχετίζονται με την χειροτονία, εφάρμοσε;;;

Ως ποίμνιο για χειροτονία θεώρησε τους αποτειχισμένους (;;;;)  Δέχεται δηλ. και την αποτείχιση, που είναι εκκλησιαστική  πρακτική που εφαρμόζεται σε περίοδο αίρεσης και αφορά και την Σύνοδο που ανήκει και φυσικά και τον ίδιο;;;Δηλ.χαρακτηρίζει τον εαυτό του ΨΕΥΔΕΠΙΣΚΟΠΟ και ΨΕΥΔΟΔΙΔΑΣΚΑΛΟ;;;

Ή  καθιέρωσε το νέο μοντέλο της αποτείχισης σύμφωνα με το οποίο χειροτονούνται αποτειχισμένοι ιερείς  (σε περίοδο αίρεσης) ΟΧΙ ΑΠΟ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΜΕΝΟ  αλλά από επίσκοπο με ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΦΡΟΝΗΜΑ, που  ανήκει και μνημονεύει ως ΟΡΘΟΤΟΜΟΥΣΑ  ΣΥΝΟΔΟ ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ, που δέχεται ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΨΕΥΤΟ-ΣΥΝΟΔΟΥ ΤΟΥ ΚΟΛΥΜΠΑΡΙΟΥ;;;;;;   

Ο ΠΑΡΑΛΟΓΙΣΜΟΣ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟΥ ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ!!!!!!!!!!

β.Η ΥΠΕΡΟΡΙΟ ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΑ  θεωρείται ΑΠΟΔΕΚΤΗ ΚΑΤ΄ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ  εκκλησιαστική πρακτική ΜΟΝΟ ΣΕ ΠΕΡΙΟΔΟ ΑΙΡΕΣΗΣ (όπως  αυτή που διανύουμε), αλλά από ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΜΕΝΟ ΕΠΙΣΚΟΠΟ ή από επίσκοπο που ανήκει σε Σύνοδο που δεν μνημονεύει ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ, ώστε ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΑΡΧΕΙ Ο ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΜΟΛΥΣΜΟΥ ΤΟΥ ΜΥΣΤΗΡΙΟΥ.

 Αποτελεί εξαίρεση  ως προς την ακρίβεια των Ιερών Κανόνων και λαμβάνει  χώρα σε περιόδους και περιοχές ιδιαιτέρων συνθηκών, κατά τις οποίες συνήθως υφίστανται παραπλανητικά σχέδια, αιρετικές και επικίνδυνες τάσεις, απειλητικές για την Ορθοδοξία. Αναφέρουμε ενδεικτικά το παράδειγμα του Μεγάλου Αθανασίου, ο οποίος έκανε υπερόριες χειροτονίες σε καιρό αιρέσεως και λόγω πιεστικής ανάγκης. (Θεόδωρος Όσιος, Στουδίτης).

γ.Για το δυνητικό της αποτείχισης, που εκφράζει  η παραπάνω άποψη έχουν γραφτεί πάρα πολλά. Δηλ. σύμφωνα με την άποψη ο 31^ος Αποστολικός Κανόνας, ο 15 κανόνας της ΑΒ Συνόδου, ο β κανόνας της Συνόδου της Αντιοχείας κ.α, που αφορούν θέματα πίστεως είναι ΔΥΝΗΤΙΚΟΙ (!!!!!!!!!!!!!!;) Τότε γιατί δημιουργείται θέμα με την Ουκρανική παρασυναγωγή;;Και γιατί στην εκκλησιαστική ιστορία υπάρχουν ΟΜΟΛΟΓΗΤΕΣ ΑΓΙΟΙ;;

 

ΑΠΟΨΗ ΔΕΥΤΕΡΗ Το δεύτερο που συγκέντρωσε την μήνι των συνεπισκόπων του, είναι τα προσκόμματα που κατηγορείται ότι έβαζε ο μητροπολίτης σε όσους επιθυμούσαν να συνάψουν γάμο με ετεροδόξους.

ΣΧΟΛΙΑ. Σύμφωνα με όσα γράφτηκαν στα πρακτικά της Συνόδου και δημοσιεύτηκαν στον τοπικό τύπο, ο ίδιος ο επίσκοπος λέει ότι: «Από το 2023, έτος χειροτονίας μου, παρ’ όλον που οι Ιεροί Κανόνες απαγορεύουν τους μεικτούς γάμους, έχουν τελεσθεί στη Μητρόπολη Πάφου 17 μεικτοί γάμοι και κατά το 2024, 15 μεικτοί γάμοι. Εξ άλλου, όλα αυτά ανήκουν στη διακριτική ευχέρεια του οικείου Αρχιερέα». Τέλεσε δηλ.ΜΙΚΤΟΥΣ ΓΑΜΟΥΣ.

Επίσης η άποψη που φαίνεται ότι διατυπώθηκε από αυτόν ( Δηλ.ότι η εφαρμογή των ιερών κανόνων για τους μικτούς γάμους ανήκουν στην διακριτική ευχέρεια του Αρχιερέα), είναι απόφαση της Κολυμπάριας Συνόδου την οποία δέχεται ο επίσκοπος είναι άποψη ΕΠΙΣΚΟΠΟΚΕΝΤΡΙΚΗ. Ο Επίσκοπος δηλ. είναι ανώτερος  από τις Ορθόδοξες Συνόδους που ασχολήθηκαν με το θέμα;;;

Όσον αφορά το θέμα του μικτού γάμου του καθηγητή πανεπιστημίου, που ήταν αφορμή να βγεί στην επιφάνεια το θέμα των μικτών γάμων , έχει σχέση και αυτό με τις αποφάσεις της Συνόδου της Κρήτης, που ενστερνίστηκε και η Σύνοδος της Εκκλησίας της Κύπρου.

Αφού  ο επίσκοπος διαφωνούσε θα έπρεπε να αποσυρθεί από τον επισκοπικό θρόνο για λόγους Αρχιερατικής Συνείδησης. Απ΄ότι φαίνεται προσπάθησε να το αντιμετωπίσει το θέμα  εφαρμόζοντας  μια διπλωματική πρακτική, αλλά δεν πέτυχε αυτό που ήθελε, γιατί έχει δεσμευτεί με υπακοή στην Σύνοδο που ανήκει. Οπότε η παραίτηση από τον επισκοπικό θρόνο ήταν μονόδρομος, αλλά δεν την ακολούθησε.

Περισσότερα :https://www.philenews.com/kipros/koinonia/article/1586773/etsi-exorgise-ton-patriarchi-o-tichikos-apokaliptika-ta-osa-anaferonte-se-katangelia-kipriou-kathigiti-panepistimiou-stis-ipa/

ΑΠΟΨΗ ΤΡΙΤΗ Το τρίτο θέμα το οποίο όπως φαίνεται ενόχλησε τον Αρχιεπίσκοπο, είναι η “ανυπακοή” και η διαφωνία του πρώην υφισταμένου του, στο ζήτημα της έλευσης παπικών στην μητρόπολή του ακόμη και αν αυτοί εκόμιζαν λείψανα αγίων (δολίως και βιαίως αρπαγέντα και συληθέντα, κατά την ζοφερή περίοδο της φραγκοκρατίας, για να μην ξεχνιόμαστε). Ο κ. Τυχικός ασπάζεται την Πατερική θέση ότι πρόκειται περί αιρετικών, οι οποίοι μάλιστα ευθύνονται απόλυτα για τον αποχριστιανισμό της Δύσης, έχουν διαστρεβλώσει στον μέγιστο βαθμό την δογματική ακρίβεια και εξ αιτίας τους ο Ελληνισμός (και ο Κυπριακός) υπέστη βαριά ιστορικά πλήγματα σε όλη την δεύτερη χιλιετία μ.Χ.

 

ΣΧΟΛΙΑ. Όσον αφορά την άποψη ότι ο Παπισμός είναι ΑΙΡΕΣΗ και τα περί λειψάνων  συμφωνούμε απόλυτα. Όμως για να εφαρμοστεί αυτό στην πράξη, έπρεπε ο επίσκοπος ΤΥΧΙΚΟΣ να ΑΠΟΚΗΡΥΞΕΙ ΤΙΣ ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΚΟΛΥΜΠΑΡΙΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ. Εφόσον δεν το έπραξε και συνέχιζε να μνημονεύει την Σύνοδο που ανήκε ως ΟΡΘΟΤΟΜΟΥΣΑ (η οποία Σύνοδος αποδέχτηκε πλήρως τις αποφάσεις της Ψευτο-Συνόδου), ΔΕΝ ΑΣΠΑΣΤΗΚΕ ΚΑΜΜΙΑ ΠΑΤΕΡΙΚΗ ΘΕΣΗ για τον Παπισμό, ξεχνώντας ότι ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑ ή ΔΙΓΛΩΣΙΑ στα θέματα πίστεως.

ΑΠΟΨΗ ΤΕΤΑΡΤΗ (διατυπωμένη από άγνωστο Αγιορείτη μοναχό σε προσκυνητές) «Δεν χρειάζεται να διακόψουμε το μνημόσυνο στον Πατριάρχη. Η αρχιεροσύνη, μας είπε, δεν είναι δική τους, είναι του Χριστού. Όταν τους μνημονεύουμε, μνημονεύουμε τον Χριστό στον οποίο ανήκει η αρχιεροσύνη». Επομένως, εμείς θα παραμείνουμε μέσα στην Εκκλησία. Δεν θα τους κάνουμε την χάρη να φύγουμε. Θα μνημονεύουμε όποιον ο Χριστός ανέχεται διότι την αρχιεροσύνη του Χριστού μνημονεύουμε και όχι τον κάθε αιρετίζοντα ή πλανεμένο.

 

ΣΧΟΛΙΑ. Για την παραπάνω παραπλανητική άποψη σημειώνουμε τα εξής:

«΄Όταν οι ιερείς μνημονεύουν το “ Εν πρώτοις μνήσθητι, Κύριε, του Αρχιεπισκόπου ημών (το όνομα του οικείου Επισκόπου οι ιερείς  και οι Αρχιερείς το όνομα του Πατριάρχου)  ον χάρισαι ταίς αγίαις σου Εκκλησίαις εν ειρήνη, σώον, έντιμον, υγιά μακροημερεύοντα και ορθοτομούντα τον λόγον της σης αληθείας” πράγματι προσεύχονται ώστε ο Αρχιερεύς να είναι έντιμος, υγιής, μακροημερεύων και ΟΡΘΟΤΟΜΩΝ ΤΟΝ λόγο της Ορθόδοξης Εκκλησίας.
Όμως στην εκφώνηση αυτή υπάρχει κάτι βασικό. Η ομολογία ότι το μνημονευόμενο πρόσωπο είναι ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ. 

Τι σημαίνει αυτό;
Σημαίνει ότι αποδέχομαι ότι το μνημονευόμενο πρόσωπο, είναι  Ορθόδοξος επίσκοπος
1. Φυλάει σκοπιά και προστατεύει το ποίμνιο από τις αιρέσεις και την αλλοίωση της Ορθόδοξης πίστης, δηλ.είναι εγγυητής της Ορθοδοξίας, σύμφωνα με την ΟΜΟΛΟΓΙΑ που έδωσε κατά την χειροτονία του.
2. Aποτελεί την εγγύηση της παρουσίας του Χριστού, γιατί ανάγει την ιερωσύνη του στον ίδιο τον Χριστό μέσω της αποστολικής διαδοχής, που αποτελεί αδιάσπαστη αλυσίδα ενότητας με τους Αποστόλους.
Και επειδή η Αποστολική διαδοχή έχει άμεση σχέση με την Ορθόδοξη πίστη ομολογούμε ότι το μνημονευόμενο πρόσωπο ΕΙΝΑΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟ «εις τόπον και τύπον Χριστού» και επομένως έχουμε την ίδια πίστη, την οποία ομολογήσαμε προηγουμένως στην θεία λειτουργία με το ΣΥΜΒΟΛΟ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ.
Επίσης ομολογούμε ότι το μνημονευόμενο πρόσωπο το αποδεχόμαστε ως αρχηγό των τοπικών επισκόπων (που αρχικά ονομαζόταν οι πρεσβύτεροι).
Επομένως καλό θα είναι να γνωρίζουμε την ερμηνεία των όρων που χρησιμοποιούμε στην θεία λειτουργία καθώς και τις θεολογικές τους προεκτάσεις.

Αν ακολουθούσανε την πρακτική που εκφράζει η άποψη  οι άγιοι Ομολογητές (Γρηγόριος Παλαμάς, Θεόδωρος Στουδίτης ,Μαρκος Ευγενικός κ.α)  δεν θα υπήρχε σήμερα η Ορθόδοξη Εκκλησία. 

Η Ορθοδοξία υπάρχει εκει που είναι Η ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΑΛΗΘΕΙΑ, όπως θεοφώτιστα την ερμήνευσαν οι Άγιες Οικουμενικές και Πανορθόδοξοι Σύνοδοι  και όχι εκεί που υπάρχουν μόνο Σύνοδοι, Αρχιεπίσκοπποι  ή Πατριάρχες που δαταράσσουν με τις πρακτικές τους την ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ (consensus  patrum).

Επίσης, σύμφωνα με την παραπάνω άποψη,  όταν λέμε «Μνήσθητι κύριε του Αρχιεπισκόπου ή του Πατριάρχου…» μνημονεύουμε τον Χριστό και παρακαλούμε τον Χριστό τι ακριβώς;;;Να γίνει ο Χριστός για τον εαυτό του ΟΡΘΟΤΟΜΩΝ, ΣΩΟΣ, ΕΝΤΙΜΟΣ, ΜΑΚΡΟΗΜΕΡΕΥΩΝ και ΥΓΙΗΣ;;!!!!!!!!!!!!!!!!